Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γιάννης Μαγκλής Συνέντευξη από τον νέο στρατιώτη Υπεύθυνη καθηγήτρια: Καλλιόπη Νικολαϊδου
Ερώτηση 1:Τι σας έκανε να σκοτώσετε τον στρατιώτη; Ο πόλεμος συνήθως κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και να αγωνίζονται για να σκοτώσουν τον εχθρό τους. Έτσι λοιπόν, χωρίς καν να το σκεφτώ έγινα ο πολεμιστής με τα άγρια ένστικτά μου και τον σημάδεψα με το πιστόλι μου, γιατί αν αργούσα έστω και λίγο μπορεί να με είχε σκοτώσει εκείνος πρώτος.
Ερώτηση 2: Ποια ήταν τα συναισθήματά σας αφού τον είχατε σκοτώσει; Όταν τον είδα πεσμένο στο χώμα με τα μάτια ορθάνοιχτα και μέσα τους ζωγραφισμένη η απορία, γιατί τον πυροβόλησα, αναρωτιόμουν και εγώ ο ίδιος γιατί το έκανα αυτό, ενώ εκείνος με παρακάλεσε να τον αφήσω να ζήσει και μου διευκρίνισε πως ήταν άοπλος. Την στιγμή εκείνη δεν σκεφτόμουν καθόλου, είχα ξεχάσει τελείως πως ήταν άνθρωπος και πίσω του είχε αφήσει οικογένεια που περίμενε να επιστρέψει από την μάχη. Ένιωσα έναν πόνο να μου σφίγγει την καρδιά και άρχισα να τρέχω στην ανηφόρα γεμάτος πανικό. Σταμάτησα, προσπάθησα να συγκεντρώσω το μυαλό μου, γύρισα πίσω τρέχοντας για να προφτάσω να σώσω τον τραυματισμένο. Μάταια όμως, είχε μόλις αφήσει την τελευταία του πνοή. Του ζήτησα συγγνώμη κλαίγοντας και παρακαλώντας τον Θεό να τον αφήσει να ζήσει. Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα. Ένιωθα θλίψη και στεναχώρια για τον άδικο χαμό του νεαρού πολεμιστή, όμως ταυτόχρονα θυμό με τον εαυτό μου, αφού είχα ξεχάσει πως ήταν άνθρωπος-αδελφός...
Ερώτηση 3: Θα θέλατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω; Τι θα αλλάζατε; Η εμπειρία αυτή μου έχει σημαδέψει την ζωή, εφόσον η πράξη μου ήταν άδικη απέναντι στον νεαρό στρατιώτη, άσχετα αν ήταν αντίπαλος στην μάχη, ήταν σύντροφος στην ζωή. Τον χρόνο θα ήθελα να τον γυρίσω πίσω, έτσι ώστε να μπορούσα να αλλάξω τα πράγματα και να του είχα χαρίσει τη ζωή.
Ερώτηση 4: Ποια είναι η γενική σας άποψη για την απώλεια ενός ανθρώπου; Ο οποιοσδήποτε και να βρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση, τα συναισθήματα είναι όμοια, αισθάνομαι θλίψη και είναι κρίμα άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους. Πιο συγκεκριμένα άνθρωποι που πεθαίνουν νέοι από απροσεξίες της εφηβικής ηλικίας αλλά και εκείνοι που χάνουν την ζωή από ξαφνική ανίατη ασθένεια και όχι από βαθιά γηρατειά.
Ερώτηση 5: Αν σου δινόταν η ευκαιρία να μην πολεμήσεις θα το έκανες; Και γιατί; Αν μου δινόταν η ευκαιρία δεν θα πολεμούσα τουλάχιστον με όπλα...Θα πολεμούσα με πράξεις και λόγια, τα οποία δεν αφαιρούν ζωές, περιουσίες και γενικά δεν καταστρέφουν τη ζωή των ανθρώπων. Οι πόλεμοι πάντα έχουν απώλειες, τουλάχιστον να μην αφαιρούν άδικα το δικαίωμα της ανθρώπινης ζωής.