Οργανοχλωριωμένα φυτοφάρμακα Δεκαετία 1940 και 1950 βιομηχανίες της Β. Αμερικής και Δ. Ευρώπης προέβηκαν στη σύνθεση τεράστιων ποσοτήτων χλωριωμένων φυτοφαρμάκων με ιδιότητες: Σταθερότητα και ανθεκτικότητα στο περιβάλλον (μη αποδομήσιμα) Μικρή διαλυτότητα στο νερό Υψηλή διαλυτότητα σε λιπαρά υλικά ζώντων οργανισμών Υψηλή τοξικότητα σε έντομα και μικρότερη σε άνθρωπο Παράδειγμα Από βενζόλιο και χλώριο παρασκευάζεται το εξαχλωροβενζολιο (HCB) που με 0.0062 mg/l είναι ελάχιστα διαλυτό στο νερό. Η ρύπανση των υδάτων δεν είναι όμως μόνο θέμα της διαλυτότητας στο νερό, αλλά και της προσρόφησής τους σε αιωρούμενα σωματίδια του νερού και στα ιζήματα λιμνών και ποταμών.

DDT-DDE To DDT (p,p'-διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο), από Paul Muller (Ciba-Geigy) χαρακτηρίσθηκε ήταν πολύ δραστικό ως προς τα κουνούπια τα οποία προκαλούσαν φυματίωση και κίτρινο πυρετό. Αρκετά ζωικά είδη μεταβολίζουν το DDT σε DDE υπό απόσπαση HCl. To DDE σχηματίζεται σε αλκαλικό περιβάλλον κατά την αποδόμηση του DDT. Η ανθεκτικότητα μερικών ειδών στο DDT οφείλεται σε αυτήν την αντίδραση. Στον άνθρωπο ανιχνεύεται το DDE που καταλήγει μέσω των τροφών στους λιπαρούς ιστούς και παραμένει ως λιποδιαλυτό για αρκετό χρόνο. DDT DDE

Αλογονομένα φυτοφάρμακα Σε άλλα αλογονομένα φυτοφάρμακα οι μεταβολίτες σε υδατικό περιβάλλον είναι εποξείδια ή υδροξυ-ενώσεις Aldrin Heptachlor Dieldrin Hydroxy Chlorden

Συμπεριφορά φυτοφαρμάκων στο νερό Από φυτοφάρμακα που περιέχουν αρωματικούς δακτυλίους προκύπτουν φαινόλες. Φυτοφάρμακα που έχουν ομάδες θειοφωσφορικού ή φωσφορικού εστέρα (παραθείο) υδρολύονται υπό αποτοξικοποίηση, πράγμα το οποίο δε συμβαίνει στις αλογονούχες ενώσεις, όπου από διένια λαμβάνονται εποξείδια ή υδροξυενώσεις Παραθείο Αμινοπαραθείο

Ατραζίνη Ατραζίνη Υδροξυατραζίνη Ατραζίνη Υδροξυατραζίνη Βασικός μεταβολίτης σε νερό και χώμα είναι η σταθερή υδροξυατραζίνη. Σε ανθεκτικά φυτά η υδροξυατραζίνη αποδομείται στις παράπλευρες αλυσίδες (σχηματισμός αμινών) και στη συνέχεια λαμβάνει χώρα αποδόμηση του δακτυλίου μέσω ταυτομέρειας κετόνης-ενόλης. Σε ζωντανούς οργανισμούς κυριαρχεί η οξειδωτική απαλκυλίωση των αμινομάδων υπό σχηματισμό διαμινοχλωροτριαζίνης και η αντίδραση του ατόμου του χλωρίου με ενδογενείς θειόλες (γλουταθείον) . Εντός 24 ωρών το 50% των μεταβολιτών αποβάλλεται με τα ούρα και το 33% με τα κόπρανα. Συμπτώματα: μυικοί σπασμοί, δυσκολία στο βάδην, ανάγκη για αυξημένες αναπνοές

Τοξαφένια Χλωριωμένα μίγματα του καμφενίου (καμφοράς) αποτελούμενα από 177 ισομερείς ενώσεις του εμπειρικού τύπου C10H18-n Cl n. Αφυδραλογόνωση λαμβάνει χώρα παρουσία βάσεων, ηλιακού φωτός και σε θερμοκρασίες άνω τω 160οC. Τα τοξαφένια είναι ισχυρά εντομοκτόνα που δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε αχυρώνες ή σε τροφές ζώων από όπου προκύπτουν γαλακτοκομικά προϊόντα. ΚOW 6.44 LD50 σε ποντικούς 80-90 mg/kg Συμπτώματα υπερέκθεσης: συγχύσεις, ψυχικές διαταραχές, ρίγος, σπασμοί

Θανατηφόρος δόση (LD) Η τοξικότητα των χημικών ουσιών εκφράζεται με όρους θανατηφόρας δόσης (lethal dose, LD). Ως LD50 ορίζεται η δόση σε mg χημικής ένωσης ανά kg σωματικού βάρους που απαιτείται για το θάνατο του μισού αριθμού αυτών που συμμετέχουν στο πείραμα (π.χ. η τιμή LD50 για το DDT σε αρουραίους είναι 110 mg/kg, ενώ άνθρωποι έχουν επιβιώσει σε δόσεις 10 mg/kg). Αντίστοιχες τιμές για άλλα φυτοφάρμακα: HCB 3500-10000 Toxaphene` 85 Dieldrin 46 Parathion 3.6-13 Atrazine 1870-3080