Ο ΓΡΑΜΜΟΥΛΗΣ ΚΙ Η ΦΩΝΟΥΛΑ ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ 1o Δημ. Σχ. Καρδίας Β΄ τάξη 2014-15

Ο Γραμμούλης και η Φωνούλα έφτασαν στην Καρδία του νομού Θεσσαλονίκης Ο Γραμμούλης και η Φωνούλα έφτασαν στην Καρδία του νομού Θεσσαλονίκης. Πήγαν κα- τευθείαν στο σχολείο γιατί εκείνη την ώρα τα παιδιά είχαν μάθημα. -Νάτοι! Ήρθαν! φώναξε ο Παύλος που τους είδε πρώτος από το παράθυρο. Βγήκαν όλοι στην αυλή και τους υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά! -Ωραίο που είναι το σχολείο σας! Χωρίς ορόφους και σκάλες, είπε η Φωνούλα με τη γλυ- κιά της φωνή. -Ναι, είμαστε τυχεροί, είπε η Χριστίνα.

-Θα μπορούσαμε να το κάνουμε και πιο όμορφο αλλά δυστυχώς έρχεται κάθε βράδυ ένας γίγα- ντας στο σχολείο μας και κάνει πολλές ζημιές. -Είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο; ρώτησε έκπληκτη η Φωνούλα. -Ναι, δυστυχώς γίνεται, είπε λυπημένα ο Τάσος. Ό,τι φτιάχνουμε εμείς τη μέρα αυτός το κατα- στρέφει το βράδυ. Πετάει σκουπίδια, σπάει μπουκάλια, φέρνει μέσα στην αυλή κάδους σκουπι- διών, γράφει άσχημες κουβέντες στους τοίχους, σπάει τις μπασκέτες…

-Αυτά είναι φριχτά πράγματα, είπε η Φωνούλα. -Κάτι πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί. Έχω ένα σχέδιο, αλλά θέλω τη βοήθεια σας, συμπλήρωσε ο Γραμμούλης. Για να πετύχει όμως, να θυμάστε ότι εσείς δεν θα πρέπει να μιλήσετε καθόλου στον γίγαντα. Τα παιδιά συμφώνησαν. Όλο το μεσημέρι κατέστρωναν τις λεπτομέρειες του σχεδίου.

- Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο γίγαντας είναι ότι το σχολείο είναι και δικό του. Θέλει κι αυτός ένα όμορφο περιβάλλον για να χαλαρώνει, να παίζει και μπορούμε να γίνουμε όλοι μια παρέα! φώναξε ο Γραμμούλης. -Μ΄αρέσει πολύ αυτό το σχέδιο! Έτσι θα τον κάνουμε φίλο, θα συνεργαστούμε μαζί του,θα έ- χουμε ένα κοινό στόχο! Να κάνουμε το σχολείο μας όμορφο, αναφώνησε η Αριάδνη. -Εγώ φοβάμαι, είπε δειλά η Μυρτώ. -Κι εγώ νομίζω ότι θα θυμώσει και.... -Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι μπορεί να κάνει, συμπλήρωσε ο Στέλιος. -Αυτό δεν θα τ΄αντέξω, είπε η Αγγελική που κόντεψε να βάλει τα κλάματα.

-Ε! Δεν θέλω αρνητικές σκέψεις, φώναξε η Φωνούλα. -Σήμερα κιόλας θα 'ρθουμε το απόγευμα να τον συναντήσουμε, είπε κοφτά ο Γραμμούλης. -Κι ο Θεός βοηθός, συμπλήρωσε ο Γιώργος. Όλο το μεσημέρι η παρέα κατέστρωνε ένα σχέδιο, ψάχνοντας να βρει τρόπους που θα μπορού-σε να χρησιμοποιήσει για να πλησιάσει τον γίγαντα.

Ο Γραμμούλης και η Φωνούλα τους ενθάρρυναν όσο περισσότερο μπορούσαν γιατί η αλήθεια είναι πως ένα τέτοιο σχέδιο θέλει πολύ θάρρος και τόλμη. Γύρω στις έξι το απόγευμα συγκε- ντρώθηκαν οι μικροί μας φίλοι στην αυλή του σχολείου. Ήταν πολύ φοβισμένοι. Είχαν πάρει μαζί τους πολλές μπογιές και χρώματα. Αποφάσισαν να ζωγραφίσουν τον τοίχο που ήταν πο-λύ βρόμικος.

Ο Γραμμούλης που είχε ταλέντο στη ζωγραφική, σχεδίασε με τα μαγικά του χέρια όμορφα δέντρα, λουλούδια, ένα ποτάμι, τον λαμπερό ήλιο, ζώα και παιδιά να παίζουν κι όλοι έβαφαν με απίστευτη χαρά. Η Φωνούλα τραγουδούσε και με τη μελωδική της φωνή τους είχε μαγέψει όλους.

Σε λίγο η γη σείστηκε. Ο γίγαντας ερχόταν. Έμενε στο απέναντι δάσος Σε λίγο η γη σείστηκε! Ο γίγαντας ερχόταν. Έμενε στο απέναντι δάσος. Είχε μακριά μαύρα μαλ- λιά και ήταν άγριος. Τα παιδιά στριμώχτηκαν το ένα δίπλα στο άλλο. Μπαίνοντας στην αυλή μού- γκρισε. -Τι γίνεται εδώ; -Ήρθαμε να ομορφύνουμε το σχολείο μας, είπε με θάρρος ο Γραμμούλης. -Αχ, πιάστηκε το χέρι μου, φώναξε η Φωνούλα. Έλα να μας βοηθήσεις να τελειώσουμε γρήγορα! -Να φύγετε αμέσως! Τώρα κάνω εγώ κουμάντο εδώ! Αυτά στον τοίχο δεν μ΄αρέσουν. Θα τα μου- τζουρώσω. -Μήπως επειδή εσύ δεν ξέρεις να ζωγραφίζεις; Πάρε αυτό το πινέλο, είπε αμέσως ο Γραμμούλης. Είναι μαγικό και θα κάνεις υπέροχες ζωγραφιές. Άλλωστε θα σε βοηθήσουν και τα παιδιά. Ε, τι λέτε; -Ναι, φώναξαν δυνατά όλα μαζί. Θα σε βοηθήσουμε εμείς.

Ο γίγαντας ντράπηκε να παραδεχτεί μπροστά σε όλα τα παιδιά ότι ζήλευε που δεν μπορούσε να σχεδιάσει όπως αυτά. Δίστασε στην αρχή αλλά μετά δειλά δειλά έπιασε το μαγικό πινέλο και ζωγράφισε έναν υπέροχο, καταγάλανο ουρανό. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που άρχισε να χοροπηδά από τη χαρά του. Τα παιδιά γέλασαν και ολόκληρη η αυλή τραντάχτηκε από τα γέ- λια του γίγαντα. Είχαν γίνει μια χαρούμενη παρέα.

Με όλα αυτά όμως τα σπουδαία και πολύ σημαντικά, πέρασε η ώρα και οι δύο φίλοι μας έπρεπε να φύγουν για την Ξάνθη. Τα παιδιά τους έδειξαν το αερόστατο που είχαν ετοιμάσει ειδικά γι΄αυ- τούς, για να τους ευχαριστήσουν για την πολύτιμη βοήθειά που τους πρόσφεραν. Τους έδωσαν και μια φωτογραφική μηχανή για να βγάλουν φωτογραφίες από ψηλά. Ο γίγαντας φύσηξε δυνατά και το αερόστατο απογειώθηκε. -Είναι μαγικό να ταξιδεύεις με αερόστατο, φώναξε η Φωνούλα καθώς ταξίδευε στον ουρανό της Καρδίας. Τα δευτεράκια παρέα με τον γίγαντα, παρακολουθούσαν για πολλή ώρα τους φίλους τους μέχρι που χάθηκαν στον ορίζοντα.

Β΄ τάξη Κατερίνα Α. Κατερίνα Γ. Βαγγέλης Στέφανος Ηλίας Λευτέρης Νίκη Θράσος Ιωάννα Σταύρος Δέσποινα Λεωνίδας Πέτρος Δημήτρης Σουζάνα Παναγιώτα