ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ BOTMP The Bruininks-Oseretsky test of motor proficiency Τεστ μέτρησης της κινητικής επάρκειας ΕΙΡΗΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ 2006

Το BOTMP (Bruiniks, 1978) είναι ένα εξατομικευμένο ερευνητικό και κλινικό εργαλείο που αξιολογεί την κινητική επάρκεια σε παιδιά ηλικίας 4 1/2 – 14 1/2 ετών, χωρίς σαφή νευρολογική διάγνωση Χρησιμοποιείται από παιδαγωγούς, ψυχολόγους και εξειδικευμένους σε παιδιά φυσ/τές και εργοθεραπευτές Συχνά θεωρείται απαραίτητο σε διαγνωστικά τέστς και ιδιαίτερα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Αποτελείται από 46 items που ομαδοποιούνται σε 8 υποτέστ: BOTMP (Bruiniks, 1978) Αποτελείται από 46 items που ομαδοποιούνται σε 8 υποτέστ: Τέσσερα υποτέστ μετρούν τις αδρές κινητικές δεξιότητες (ταχύτητα και ευκινησία, ισορροπία, αμφίπλευρος συντονισμός, δύναμη) Τρία υποτέστ μετρούν τις λεπτές κινητικές δεξιότητες (ταχύτητα αντίδρασης, οπτικοκινητικό συντονισμό, ταχύτητα και επιδεξιότητα άνω άκρων) και ένα υποτέστ μετρά τις αδρές και τις λεπτές κινητικές δεξιότητες των άνω άκρων (συντονισμός άνω άκρων)

BOTMP (Bruiniks, 1978) Τα οκτώ (8) υποτέστ του BOTMP ομαδοποιούνται σε τρεις ενότητες με αντίστοιχες ηλικιακές νόρμες Η συνολική βαθμολογία στο ΒΟΤΜΡ μετριέται με βάση τις επιδόσεις στα οκτώ (8) διαφορετικά κινητικά υποτέστ και συγκρίνεται με τις ηλικιακές νόρμες Ο ΜΟ της standarized βαθμολογίας τόσο για την αδρή όσο και για την λεπτή κινητική δεξιότητα καθώς και για το συνολικό BOTMP είναι 50 (±15 SD) Βαθμολογία <20  σημαντικές κινητικές διαταραχές Βαθμολογία μεταξύ 20 και 35  παιδί at risk ‘Ολο το τέστ συμπληρώνεται σε 1 ώρα και η σύντομη μορφή του σε 15-20 min

BOTMP (Bruiniks, 1978) ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ H αξιοπιστία όλου του τεστ με test-retest κυμαίνεται από .86 έως .89 ενώ της σύντομης μορφής από .84 έως .87 Η αξιοπιστία με test-retest για την αδρή κινητικότητα (.77 έως .85) είναι ελαφρά υψηλότερη από αυτήν για την λεπτή κινητικότητα (.68 έως .88)

ΔΟΜΙΚΗ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ Απόδειξη της δομικής εγκυρότητας αποτελούν οι διαφορές, όσον αφορά στην κινητική επάρκεια, μεταξύ παιδιών με νοητική καθυστέρηση, με μαθησιακές δυσκολίες και φυσιολογικών παιδιών (Hattie & Edwards, 1987) Η παραγοντική ανάλυση έδειξε πως 14 από τα 17 items της λεπτής κινητικότητας φόρτιζαν σημαντικά τον παράγοντα της γενικής κινητικής ικανότητας και όχι διακριτούς παράγοντες (Hattie & Edwards, 1987)

Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency (ΒΟΤΜΡ), 1978 Short-Form (14 items) Στο BOTMP-SF 1) Οι αδρές κινητικές δεξιότητες αξιολογούνται με έξι (6) μετρήσεις: α) παλίνδρομο τρέξιμο, β) ισορροπία στατική γ) ισορροπία δυναμική δ) ικανότητα συντονισμού άνω και κάτω άκρων ε) άλματα επί τόπου και ταυτόχρονα παλαμάκια στ) οριζόντιο άλμα

BOTMP (Bruiniks, 1978) 2) οι αδρές και οι λεπτές κινητικές δεξιότητες αξιολογούνται με δυο (2) μετρήσεις: α) την υποδοχή μπάλας και β) το πέταγμα της μπάλας σε στόχο 3) οι λεπτές κινητικές δεξιότητες αξιολογούνται με έξι (6) μετρήσεις: α) το πιάσιμο αντικειμένου πριν πέσει στο έδαφος β) σχεδιασμό γραμμής μέσα σε ίσιο ‘μονοπάτι’ γ) αντιγραφή κύκλου με το κυρίαρχο χέρι δ) αντιγραφή μολυβιών, που τέμνονται, με το κυρίαρχο χέρι ε) διαχωρισμός καρτών σύμφωνα με το σχήμα τους και στ) σχεδιασμό τελείας μέσα σε κύκλους

Αναλυτικότερα: Ταχύτητα και ευκινησίa (running speed and agility) παλίνδρομο τρέξιμο 13.7 μέτρα με χειρισμό αντικειμένου (σε δευτερόλεπτα) Ο μαθητής/ τρια πρέπει να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί μια απόσταση 13,7 μ, να πιάσει ένα αντικείμενο ακουμπισμένο στο έδαφος και να επιστρέψει με αυτό στην αφετηρία (γίνονται δύο προσπάθειες και καταγράφουμε την καλύτερη)

Ισορροπία (balance), στατική ισορροπία (με το ένα πόδι σε δοκό-σε δευτερόλεπτα) και δυναμική (βήματα πάνω σε δοκό) Στατική ισορροπία: 2 προσπάθειες, με ανοιχτά μάτια με ‘τη κυρίαρχη’ πλευρά πάνω στη δοκό ισορροπίας Δύο προσπάθειες, των 10 sec, καταγράφουμε την καλύτερη π.χ. 6: η καλύτερη δυνατή βαθμολογία χωρίς πάτημα εκτός δοκού στην ολοκλήρωση των 10 sec 3: η μέση βαθμολογία με πάτημα στα 5-6 sec Δυναμική ισορροπία: 2 προσπάθειες, ανοιχτά μάτια με βηματισμό πάνω στη δοκό ισορροπίας (φτέρνα-μύτη) Μετράμε και καταγράφουμε τον συνολικό αριθμό ‘σωστών’ βημάτων πάνω στη δοκό (max 6)

Αμφίπλευρος συντονισμός (bilateral coordination) Tapping feet alternatively, while making circles with fingers (χτύπημα εναλλάξ μύτης-φτέρνας των ποδιών με ταυτόχρονη περιστροφική προς τα έξω κίνηση των δακτύλων-δεικτών) Η διάρκεια είναι 90 sec με στόχο τις 10 επαναλήψεις Η βαθμολογία είναι Pass/ Fail (2 παρατηρητές οπωσδήποτε) Jumping up and clapping hands (πηδάω επιτόπου, όσο πιο ψηλά γίνεται, και χτυπάω όσα περισσότερα παλαμάκια μπορώ, στο ύψος του προσώπου) Δύο προσπάθειες και καταγράφουμε την καλύτερη Μετράμε πόσα παλαμάκια γίνονται (5=η καλύτερη δυνατή βαθμολογία, με >4 παλαμάκια)

Δύναμη (strength) Standing broad jump (οριζόντιο άλμα) Τρεις προσπάθειες και καταγράφουμε την καλύτερη (μετράμε το μήκος και το αναγάγουμε στους αριθμούς της πίσω όψης της μετροταινίας)

Συντονισμός άνω άκρων (upper-lιmb coordination) Catching a tossed ball with both hand (Υποδοχή ‘μαλακής’ μπάλας του τένις) από απόσταση 3 μέτρων γίνονται 5 επαναλήψεις: ‘Πετάγματα’ της μπάλας από κάτω, με στόχο να φτάσει ανάμεσα στη λεκάνη και στον ώμο του μαθητή Η υποδοχή γίνεται από ‘κάτω’ (οι παλάμες του μαθητή/ τριας ‘κοιτάζουν’ προς τα πάνω) 3=ανώτερο score στις 5 επιτυχείς προσπάθειες Throwing a ball at a target with preferred hand (μπαλάκι τένις ) γίνονται 5 επαναλήψεις: Σε απόσταση 1,5 μέτρου (5 feet) από το στόχο Overhand (πάνω από τον ώμο) Ο στόχος στο ύψος των ματιών του μαθητή/ τριας Καταγράφουμε τις σωστές ρίψεις (μέσα στο στόχο)

Ταχύτητα αντίδρασης (response speed) Ο αντίχειρας ‘φρενάρει’ την κίνηση προς τα κάτω του χάρακα που ελευθερώνει ο εξεταστής Η οριζόντια απόσταση του αντίχειρα από την αφετηρία του χάρακα είναι 1,3 έως 2,5 εκατοστά περίπου Από τη στιγμή που ο εξεταστής θα αφήσει τον χάρακα ελεύθερο και θα αρχίσει να κινείται προς τα κάτω, ο μαθητής/ τρια πρέπει να ‘φρενάρει’, όσο πιο γρήγορα μπορεί, την κίνηση του χάρακα αποκλειστικά με τον αντίχειρα του/ της Γίνονται 7 επαναλήψεις Βαθμολογία= η μεσαία τιμή

Οπτικοκινητικός συντονισμός (visual motor control) 3 Δοκιμασίες a) σχεδιασμό γραμμής μέσα σε ίσιο μονοπάτι με το κυρίαρχο χέρι (μετράμε πόσες φορές βγαίνει το μολύβι έξω από τη γραμμή) b) αντιγραφή κύκλου με το κυρίαρχο χέρι . 2: χωρίς λάθη και κενά, να προσομοιάζει τον κύκλο. 1: με μικρά λάθη και κενά, τα ¾ να προσομοιάζουν τον κύκλο 0: περισσότερα λάθη, δεν προσομοιάζει τον κύκλο c) αντιγραφή μολυβιών, που τέμνονται, με το κυρίαρχο χέρι 2: χωρίς λάθη και κενά, να προσομοιάζει το σχήμα των μολυβιών (γωνίες, καμπύλες, τομή) 1: με μικρά λάθη και κενά. Τα ¾ να προσομοιάζουν το σχήμα των μολυβιών. 0: περισσότερα λάθη, δεν προσομοιάζει το σχήμα των μολυβιών

Ταχύτητα και επιδεξιότητα άνω άκρων (upper-limb speed and dexterity) Α) διαχωρισμός καρτών σύμφωνα με το σχήμα Κρατάει μια ανακατεμένη τράπουλα με κόκκινα τετράγωνα και μπλε κύκλους. Με το ‘μη κυρίαρχο’ χέρι κρατάει την τράπουλα και με το ‘κυρίαρχο’ χέρι ξεχωρίζει τις κάρτες, ανάλογα με το σχήμα τους Η δοκιμασία κρατάει 15 δευτ Μετράμε τον συνολικό αριθμό των καρτών που σωστά ταξινομήθηκαν, μία-μία, από τον μαθητή/ τρια Β) σχεδιασμός τελείας μέσα σε κύκλους (με ένα μολύβι στο κυρίαρχο χέρι, προσπαθεί ο μαθητής/ τρια να σημειώσει μια τελεία σε καθένα από τους κύκλους που βρίσκονται μπροστά του αποτυπωμένοι πάνω στο χαρτί. Καταγράφονται οι κύκλοι, με τις τελείες, στους οποίους ο μαθητής/ τρια αφήνει αποτύπωμα. Συνολική διάρκεια 15 δευτ.

Η επίδραση της ηλικίας και του φύλου στις συναρμοστικές ικανότητες στην παιδική ηλικία (Καμπάς και συν., 2003) Σκοπός Να μελετηθούν οι επιδόσεις παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας σε τέστ μέτρησης των συναρμοστικών ικανοτήτων και να διερευνηθεί ένα ερμηνευτικό μοντέλο ανάπτυξής τους στις ηλικίες αυτές

Μέθοδος Συμμετέχοντες: με τη μέθοδο της τυχαίας στρωσιγενούς δειγματοληψίας επιλέχθηκαν: 64 παιδιά νηπιαγωγείου 62 παιδιά πρώτης τάξης δημοτικού 65 παιδιά δευτέρας τάξης δημοτικού 61 παιδιά τρίτης τάξης δημοτικού και 61 παιδιά τετάρτης τάξης δημοτικού Ερευνητικό εργαλείο: χρησιμοποιήθηκαν τα τέστ μέτρησης της κινητικής επάρκειας της δέσμης BOTMP

Μέθοδος -Υπολογίστηκε η συνολική βαθμολογία για κάθε υπο-τέστ και έγινε κατηγοριοποίηση σε κλάσεις τιμών - μεγάλη κλάση  καλή επίδοση -Για την αξιολόγηση των τέστ χρησιμοποιήθηκαν δύο κριτές -Πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι αξιοπιστίας μεταξύ των κριτών και του κάθε κριτή χωριστά με τη χρήση βιντεοταινίας 2 φορές Στατιστική ανάλυση MANOVA με 2 ανεξάρτητους παράγοντες (5 ηλικιακές κατηγορίες Χ 2 φύλο) Τέστ πολλαπλών συγκρίσεων του Scheffe

Αποτελέσματα -δε βρέθηκε σημαντική αλληλεπίδραση του φύλου και της ηλικίας σε κανένα τέστ -το φύλο δε φάνηκε να έχει στατιστικά σημαντική επίδραση σε κανένα τέστ -η ηλικία είχε στατιστικά σημαντική επίδραση σε όλα τα τέστ: ισορροπία (F(4,313)=9.92, p<0.01) αμφίπλευρη συναρμογή (F(4,313)=10.58, p<0.01) συναρμογή άνω άκρων (F(4,313)=39.44, p<0.01) αντίδραση (F(4,313)=20.14, p<0.01) οπτικο-κινητικός έλεγχος (F(4,313)=61.78, p<0.01) επιδεξιότητα και ταχύτητα άνω άκρων (F(4,313)=65.21, p<0.01)

Αποτελέσματα Τα τέστ πολλαπλών συγκρίσεων του Scheffe έδειξαν: - στην ισορροπία τα νήπια είχαν χαμηλότερες επιδόσεις από όλα τα άλλα παιδιά με στατιστικά σημαντικές διαφορές από τα παιδιά της Β (MD=4.29, p<0.01), της Γ (MD=6.14, p<0.01), και της Δ τάξης (MD=5.38, p<0.01) στην αμφίπλευρη συναρμογή α) τα νήπια είχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές από τα παιδιά της Β (MD=3.81, p<0.01), της Γ (MD=4.03, p<0.01), και της Δ τάξης (MD=3.41, p<0.01) β) τα παιδιά της Α τάξης είχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές από τα παιδιά της Β (MD=2.11, p<0.01) και της Γ (MD=2.34, p<0.01)

Αποτελέσματα -στα τέστ συναρμογής των άνω άκρων α) τα νήπια είχαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από όλα τα άλλα παιδιά: της Α, Β, Γ και της Δ τάξης (p<0.01) β) τα παιδιά της Α τάξης εμφάνισαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από τα παιδιά της Β, της Γ και της Δ τάξης (p<0.01) -στο τέστ αντίδρασης μόνο τα νήπια είχαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από παιδιά της Α, της Β, Γ και της Δ τάξης (p<0.01)

-στο τέστ μέτρησης του οπτικο-κινητικού ελέγχου Αποτελέσματα -στο τέστ μέτρησης του οπτικο-κινητικού ελέγχου α) τα νήπια είχαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από παιδιά της Α, της Β, Γ και της Δ τάξης (p<0.01) β) τα παιδιά της Α τάξης εμφάνισαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από τα παιδιά της Β, της Γ και της Δ τάξης (p<0.01) -στα τέστ επιδεξιότητας και ταχύτητας των άνω άκρων α) τα νήπια είχαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από τα παιδιά της Α, της Β, Γ και της Δ τάξης (p<0.01) β) τα παιδιά της Α τάξης εμφάνισαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις από τα παιδιά της Β και της Δ τάξης (p<0.01)

Συμπέρασμα Επιβεβαιώθηκαν και οι ερευνητικές υποθέσεις: α) η ηλικία επηρεάζει τις επιδόσεις στις συναρμοστικές ικανότητες των νηπίων και των παιδιών της Α τάξης συγκριτικά με αυτές των μεγαλύτερων παιδιών. Οι συγκρίσεις των επιδόσεων των παιδιών των τριών μεγαλύτερων τάξεων δεν εμφανίζουν στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις β) οι επιδόσεις των αγοριών δε διέφεραν από τις επιδόσεις των κοριτσιών σε κανένα τέστ σε καμία ηλικία από αυτές που μελετήθηκαν Εκτός της επίδρασης του φύλου και της ηλικίας στις επιδόσεις των συναρμοστικών ικανοτήτων, σημαντικό ρόλο στην ερμηνεία ενός μοντέλου ανάπτυξης αυτών των ικανοτήτων στην παιδική ηλικία διαδραματίζει ο έλεγχος της αναπτυξιακής πορείας τους, που πρέπει να διερευνηθεί μελλοντικά

Tui Anderson (2005) Eισαγωγή Occupational therapy in treating children with developmental delays who have been abused or neglected: A case study Tui Anderson (2005) Eισαγωγή Η μελέτη αυτή περίπτωσης δείχνει την εξαιρετική ανάγκη των αναπτυξιακών παρεμβάσεων για να ενσωματωθούν οι συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες ενός παιδιού που έχει κακοποιηθεί Ιστορικό Η Tamara είναι 8.5 ετών και την επιμέλειά της από την ηλικία των 6 ετών έχει η γιαγιά της, λόγω της κακοποίησης και της εγκατάλειψής της από τη μητέρα της Από την ηλικία των 6 ετών κάνει εργοθεραπεία για την συναισθηματική και αναπτυξιακή της καθυστέρηση (ήπιες καθυστερήσεις στην αδρή και λεπτή κινητική συναρμογή) που διαγνώστηκε μετά από αξιολόγηση

Αξιολόγηση Η Tamara αξιολογήθηκε στο σχολικό της περιβάλλον με: 1.Το BOTMP (Bruiniks, 1978), όπου οι επιδόσεις της ήταν στο επίπεδο του ΜΟ σε όλους τους τομείς εκτός της αμφίπλευρης συναρμογής και του οπτικο-κινητικού συντονισμού Η Tamara αντιμετώπιζε προβλήματα στη γραφή, στη στάση του σώματος στο θρανίο και στη γενικότερη εικόνα της μέσα στη τάξη

Αξιολόγηση 2.Το Developmental test of visual motor integration (VMI) (Beery, 1997) Η βαθμολογία της Tamara -στην ολοκλήρωση των οπτικο-κινητικών δοκιμασιών ήταν στο 12o percentile (κάτω από το ΜΟ), -στον οπτικό παράγοντα ήταν στο 10ο percentile και -στον κινητικό παράγοντα ήταν στο 16ο percentile 3.Το revised Motor free visual perception test (MVPT) (Colarusso & Hammill, 1996) χορηγήθηκε αφού διαπιστώθηκε βαθμολογία κάτω από το ΜΟ στο VMI τέστ Η βαθμολογία της Tamara ήταν στο ανώτερο όριο του ΜΟ

Αξιολόγηση Η Tamara αξιολογήθηκε σαν ένα παιδί με ήπιες κινητικές δυσκολίες, οι οποίες επηρέαζαν τις επιδόσεις της μέσα στη σχολική τάξη Επίσης πληρούσε τα κριτήρια διαταραχής του Coping Frame of Reference (Williamson & Szczepanski, 1999), λόγω της αρνητικής στάσης και της μεγάλης έντασης που είχε, όταν έπρεπε να εκτελέσει δοκιμασίες

Παρέμβαση -ένα πρόγραμμα εργοθεραπείας 4 εβδομάδων, με επικέντρωση στην αμφίπλευρη συναρμογή, σε λεπτές κινητικές δεξιότητες και στην αντιγραφή -10λεπτη σωματική χαλάρωση στο τέλος κάθε συνεδρίας -συζητήσεις με θέματα σχετικά με το άγχος, τη χαλάρωση και την ικανότητα να μπορεί κανείς να καταπολεμά τη στενοχώρια και την ένταση με ενεργητική χρήση χαλάρωσης -Παράλληλη υποστήριξη με θετική στάση, αλλά και με επιπλέον φροντίδα στα μαθήματά της από τη δασκάλα της, στην οποία αποκαλύφθηκε το ιστορικό της Στο διάστημα αυτό η Tamara ήταν συνεργάσιμη, προσπαθούσε να αποφύγει τις γρήγορες δεξιότητες, χρειαζόταν ενθάρρυνση για να συνεχίσει και χρησιμοποιούσε μπάλα γυμναστικής αντί για καρέκλα στην τάξη

Αποτελέσματα 2 εβδομάδες μετά την εργοθεραπεία, μετά από τηλεφωνική επαφή με τη δασκάλα και τη γιαγιά της 1. Βελτιώθηκε εντυπωσιακά η στάση της Tamara στην τάξη. Δεν ξάπλωνε πια πάνω στο θρανίο και χρησιμοποιούσε κανονική καρέκλα 2. Ξανάρχισε γυμναστική 3. Είχε πιο θετική στάση για το σχολείο και τις σχολικές εργασίες 4. Η δασκάλα της έστελνε σχολικές εργασίες με e-mail και η Tamara τις ολοκλήρωνε με τη χρήση Η/Υ, μειώνοντας έτσι την ανάγκη για γράψιμο

Αποτελέσματα Μετά από 2 μήνες, κατά ομολογία της γιαγιάς της -δε διατηρήθηκαν οι βελτιώσεις της Tamara από τη στιγμή που η δασκάλα επανήλθε στην αρνητική και επικριτική αντιμετώπισή της -Η Tamara είχε ξανά αρνητική στάση για το σχολείο και μεγάλη δυσκολία στο να ολοκληρώνει τις σχολικές εργασίες τόσο στην τάξη όσο και στο σπίτι Συμπέρασμα Τα αποτελέσματα της εργοθεραπείας χάθηκαν με την έλλειψη υποστήριξης από τη δασκάλα. Χρειάζεται επιπλέον έρευνα πάνω στις αναπτυξιακές παρεμβάσεις για τα παιδιά που βιώνουν τη βία και την εγκατάλειψη

Impact of middle ear effusion on balance performance in children Impact of middle ear effusion on balance performance in children. Engel-Yeger, B., Golz, A., & Parush, S. (2004) Σκοπός: Να συγκριθεί η ισορροπία σε παιδιά με και χωρίς μέση εξιδρωματική ωτίτιδα (ΜΕΩ) και να εξεταστεί αν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των δεξιοτήτων ισορροπίας και του βαθμού της μυϊκής δύναμης Μέθοδος: Συμμετείχαν 20 παιδιά με ΜΕΩ και 20 παιδιά χωρίς ΜΕΩ ηλικίας 4.5-7.5 ετών Ερευνητικά εργαλεία: Χρησιμοποιήθηκαν -Ηλεκτρονυσταγμογράφος (ENG) -Το BOTMP -Parental perception of children’s balance in daily living

Διαδικασία: Όλα τα παιδιά εξετάστηκαν -νευρολογικά -στην λειτουργία του αιθουσαίου (ENG) -στην ισορροπία και στη μυϊκή δύναμη με το BOTMP Οι γονείς συμπλήρωσαν το ‘Parental perception of children’s balance in daily living’ (ερωτηματολόγιο με 30 items, που αξιολογεί την ισορροπία του παιδιού στις καθημερινές δραστηριότητες. Το ερωτηματολόγιο αυτό έχει δομική εγκυρότητα (F=7.94, p=0.0007), αξιοπιστία με test-retest (r=0.89, p=0.001) και εσωτερική αξιοπιστία (Cronbach Alpha=0.829)

Στατιστική ανάλυση Οι ΜΟ και οι τυπικές αποκλίσεις των βαθμολογιών της ισορροπίας και της δύναμης και η βαθμολογία κάθε item στο υπο-τέστ της ισορροπίας, υπολογίστηκαν για την πειραματική και την ομάδα ελέγχου. Οι διαφορές των Μ.Ο μεταξύ των ομάδων αυτών υπολογίστηκαν με ANOVA Χρησιμοποιήθηκε ο r του Pearson για τη συσχέτιση μεταξύ της βαθμολογίας ισορροπίας του BOTMP και της βαθμολογίας του ερωτηματολογίου των γονέων Επιλέχθηκε το επίπεδο 0.05 στατιστικής σημαντικότητας

Αποτελέσματα: -Τα παιδιά με ΜΕΩ εκτελούσαν σημαντικά χειρότερα από τα παιδιά χωρίς ΜΕΩ το υπο-τέστ της ισορροπίας του BOTMP -Το υπο-τέστ της δύναμης του BOTMP έδειξε πως τα παιδιά με ΜΕΩ είχαν μικρότερη δύναμη από τα παιδιά χωρίς ΜΕΩ, αλλά χωρίς σημαντική διαφορά -Δε καταγράφηκαν παθολογικά ευρήματα με τον ENG -Βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ των απαντήσεων του ερωτηματολογίου των γονέων και της βαθμολογίας των παιδιών τους στο υπο-τέστ της ισορροπίας του BOTMP

Συμπέρασμα Η ΜΕΩ επηρεάζει δυσμενώς την ισορροπία των παιδιών, ενώ λιγότερο τη μυϊκή δύναμη. Το BOTMP φαίνεται πως μπορεί να αξιολογεί με ιδιαίτερη ευαισθησία την ισορροπία σε παιδιά με ΜΕΩ

Developmental coordination disorder and aerobic fitness: Is it all in their heads or is measurement still the problem? Cairney, J., Hay, J.A., Wade, T.J., Faught, B.E., & Flouris, A. (2006) Σκοπός: να εξεταστεί αν οι διαφορές στην αερόβια ικανότητα μεταξύ παιδιών με και χωρίς αναπτυξιακή διαταραχή κινητικού συντονισμού (DCD) οφείλονται στις διαφορές τους στην αντιληπτική ικανότητα για τη σωματική δραστηριότητα Μέθοδος Συμμετείχαν 586 παιδιά ηλικίας 9-14 ετών, 44 με DCD και 542 χωρίς DCD

Ερευνητικά εργαλεία: -The Leger 20-m Shuttle Run test (Leger and Lambert, 1982; Leger et al., 1984) για την πρόβλεψη της αερόβιας ικανότητας Στο τέστ αυτό τα παιδιά τρέχουν μπρός-πίσω μεταξύ δύο γραμμών που απέχουν 20 m, σε συγχρονισμό με ηχητικό σήμα και συνεχώς μειούμενα διαλείμματα Τερματίζεται όταν κάποιος από τους συμμετέχοντες αδυνατεί να διατηρήσει τον προκαθορισμένο ρυθμό για δύο συνεχόμενα ηχητικά σήματα Εξίσωση καρδιοαναπνευστικής ικανότητας: Y=31.025+3.238(max speed) -3.248(age, years) +0.1536(speed x age) (Leger and Gadoury, 1989)

Ερευνητικά εργαλεία: -The BOTMP-SF (Bruininks, 1978) για τον εντοπισμό DCD Το τέστ ήταν θετικό για βαθμολογίες <32 -Τhe Children’s self-perception of adequacy in and predilection for physical activity (CSAPPA) (Hay, 1992) Αποτελείται συνολικά από 20-items. Έχει ισχυρή αξιοπιστία με test-retest (r=0.81 για τις τάξεις 4η ,5η και 6η καθώς επίσης r=0.84 για τις τάξεις 7η και 8η). Έχει ισχυρή παραγοντική δομή και έχει σημαντικά συσχετιστεί με τη συμμετοχή σε οργανωμένα sports καθώς και με την εκτίμηση της σωματικής δραστηριότητας από το δάσκαλο Χρησιμοποιήθηκε ο παράγοντας που μετράει την αντιληπτική ικανότητα με 7-items

Αποτελέσματα: Αρχικά εξετάστηκαν οι ΜΟ μεταξύ των παιδιών με και χωρίς DCD για τις δύο μεταβλητές: -αερόβια ικανότητα (VO2 max) και -αντιληπτική ικανότητα για τη σωματική δραστηριότητα Τα παιδιά με DCD επέδειξαν και χαμηλότερη VO2 max (t-test=-5.52, df=569, p<0.001) και χαμηλότερη αντιληπτική ικανότητα (t-test=-7.38, df=547, p<0.001) Στη συνέχεια εξετάστηκε αν οι διαφορές στη VO2 max επηρεάζονται από την αντιληπτική ικανότητα Μετά την προσαρμογή του φύλου και της ηλικίας η main effect της DCD ήταν αρνητική και σημαντική Όταν εισήχθη η αντιληπτική ικανότητα ο unstandardised b-coefficient για τη DCD μειώθηκε 34% (-4.64 έως -3.04)

Αποτελέσματα: Τέλος εξετάστηκε αν η επίδραση της DCD στη VO2 max είναι ισχυρότερη στα αγόρια ή στα κορίτσια και αν οι οποιεσδήποτε επιδράσεις φύλου στη VO2 max αποδίδονται στη διαφορετική επίδραση του φύλου στην αντιληπτική ικανότητα Για το λόγο αυτό έγιναν 2-way ή 3-way interactions μεταξύ φύλου, DCD και αντιληπτικής ικανότητας Δε βρέθηκαν σημαντικές διαφορές λόγω φύλου Συμπέρασμα Αυτή ήταν η πρώτη μελέτη για το ρόλο των ψυχολογικών παραγόντων στη σχέση μεταξύ DCD και αερόβιας ικανότητας. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως όχι μόνο είναι σημαντική, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν αξιολογείται η αερόβια ικανότητα στον πληθυσμό αυτό

Perceptual-motor function of school-age children with slow handwriting speed Tseng, M.H., & Chow, M.K.(2000) Σκοπός: να διερευνηθούν οι διαφορές στις αντιληπτικο-κινητικές μετρήσεις και τη διατηρητέα προσοχή μεταξύ παιδιών με αργή και φυσιολογική ταχύτητα γραφής και τη σχέση μεταξύ αυτών των παραγόντων Μέθοδος: Συμμετείχαν 34 παιδιά δημοτικού σχολείου, στην Taiwan, με αργή και 35 με φυσιολογική ταχύτητα γραφής, ηλικίας 7-11 ετών Ερευνητικά εργαλεία: Χρησιμοποιήθηκαν 3 τέστ για την αντιληπτικο-κινητική ικανότητα και μια δοκιμασία για την διατηρητέα προσοχή

Μέθοδος Τέστ για την αξιολόγηση της αντιληπτικο-κινητικής ικανότητας: 1.Upper limb speed and dexterity (ULSD) υπο-τέστ του BOTMP (Bruininks, 1978) 2.Test of visual-perceptual skills-non motor (TVPS; Gardner, 1982) που μετράει την μη κινητική οπτική αντίληψη σε παιδιά ηλικίας 4-12 ετών και 11 μηνών. Περιλαμβάνει πολλούς τομείς της οπτικής αντίληψης όπως ικανότητα διάκρισης, μνήμη, διαστηματικές σχέσεις, σχηματική σταθερότητα, διαδοχική μνήμη, figure ground και figure closure Επιδεικνύονται στο παιδί οι σχετικές πινακίδες και του ζητείται να δείξει τη σωστή απάντηση-πινακίδα Το TVPS έχει ικανοποιητική εσωτερική συνέπεια με Cronbach’s alpha από 0.66 (οπτική διάκριση) μέχρι 0.97 (οπτική closure)

3.Developmental test of visual-motor integration (VMI; Berry, 1989), αποτελείται από 24 γεωμετρικά σχήματα που πρέπει να αντιγραφούν με σειρά από το φύλλο του τέστ. Κατασκευάστηκε για παιδιά ηλικίας 2-15 ετών. Τα σχήματα γίνονται συνεχώς συνθετότερα και οι βαθμοί για κάθε πετυχημένη αντιγραφή αθροίζονται και δίνουν τη βαθμολογία του παιδιού. Οι βαθμοί συσσωρεύονται ή μέχρι όλα τα 24 σχήματα ή μέχρι 3 συνεχή σχήματα αντιγραφούν λάθος. Η εσωτερική αξιοπιστία του κυμαίνεται από 0.58 έως 0.99 και η αξιοπιστία με test-retest ήταν 0.63 με μεσοδιάστημα 7 μηνών και 0.92 με μεσοδιάστημα 2 εβδομάδων

Δοκιμασία για την διατηρητέα προσοχή: -Τhe vigilance task of the Gordon diagnostic system (Gordon, 1991) χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο της ικανότητας των συμμετεχόντων να εστιάζουν και να διατηρούν την προσοχή με την πάροδο του χρόνου και με την απουσία επανατροφοδότησης. Στη δοκιμασία αυτή παρουσιάζεται μια σειρά από ψηφία με συχνότητα 1 ψηφίο/sec. Ζητείται από το παιδί να πατήσει ένα κουμπί κάθε φορά που ένα ‘9’ ακολουθεί ένα ΄1’ Συνολική βαθμολογία= ο αριθμός των σωστών απαντήσεων Έχει αξιοπιστία με test-retest 0.68-0.85 με μεσοδιάστημα 3 εβδομάδων

Στατιστική ανάλυση -MANOVA για τη σύγκριση των βαθμολογιών των ομάδων με αργή και φυσιολογική γραφή, με τη χρήση των:TVPS, VMI και Vigilance task και -Pearson product-moment συσχέτιση για να αναλυθούν οι συνολικές συσχετίσεις -Stepwise regression analyses έγιναν για να προσδιορίσουν τους ισχυρότερους παράγοντες πρόβλεψης, με εξαρτημένη μεταβλητή την ταχύτητα γραφής και μεταβλητές πρόβλεψης τις αντιληπτικές ή κινητικές ικανότητες καθώς και το vigilance task. Επειδή οι συμμετέχοντες ήταν μαθητές από την 2α-6η τάξη, υπολογίστηκε και η ηλικία σαν μεταβλητή πρόβλεψης

Αποτελέσματα Διαφορές μεταξύ ομάδων -Η ομάδα ελέγχου σκόραρε υψηλότερα από την πειραματική σε όλες τις μετρήσεις -Η MANOVA έδειξε σημαντικές διαφορές σε όλες τις μετρήσεις με Wilks’s lambda [0.59905, F(10,58), p<0.001]. Εκτός των υπο-τέστ visual closure και visual discrimination, όλες οι μονομεταβλητές F test παράμετροι βρέθηκαν σημαντικές στο επίπεδο 0.05 Συσχέτιση μεταξύ ταχύτητας γραφής, ηλικίας και αποτελεσμάτων των τέστ Η ηλικία, το ULSD, η οπτική μνήμη και η οπτική διαδοχική μνήμη συσχετίστηκαν σημαντικά με την ταχύτητα γραφής και στις δύο ομάδες

Ανάλυση πρόβλεψης Στη Stepwise regression επιλέχθηκαν -η ταχύτητα γραφής ως η μεταβλητή κριτηρίου και -η ηλικία, το ULSD, τα 7 οπτικο-αντιληπτικά υπο-τέστ, το VMI και το Vigilance Task ως μεταβλητές πρόβλεψης -Με δεδομένο το μικρό αριθμό δείγματος αναφορικά με τον αριθμό των μεταβλητών πρόβλεψης (11), απορρίφθηκαν μεταβλητές πρόβλεψης με αμελητέα συσχέτιση (r<0.20) με την ταχύτητα γραφής -Για την πειραματικά ομάδα (αργή ταχύτητα γραφής) ισχυρότερη μεταβλητή πρόβλεψης βρέθηκε να είναι η ηλικία (για 42% της διασποράς), η οπτική διαδοχική μνήμη (13.1%) και το VMI (6.5%) [F(3,30)=16.2997, p<0.0001] -Για την ομάδα ελέγχου (φυσιολογική ταχύτητα γραφής) μόνο η ηλικία (για 64,4% της διασποράς), και το ULSD (9.95%) βρέθηκε να είναι σημαντικές μεταβλητές πρόβλεψης [F(2,32)=46.296, p<0.0001]

Συμπέρασμα Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής δείχνουν για τα παιδιά με αργή ταχύτητα γραφής, η παρέμβαση πρέπει να εστιάζεται στη διευκόλυνση της οπτικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης και της οπτικο-κινητικής ολοκλήρωσης, παρά στην εκπαίδευση της λεπτής κινητικής δεξιότητας, που τόσο συχνά επιλέγεται με έμφαση στα προγράμματα της εργοθεραπείας

Μotor performance, exercise tolerance, and health-related quality of life in children on dialysis Eijsermans, R.M., Creemers, D.G., Helders, P.J., & Schoder, C.H. (2004) Εισαγωγή Σκοπός: να εκτιμηθούν οι κινητικές δεξιότητες, η αντοχή στην άσκηση και η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής σε παιδιά με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που υπόκεινται σε αιμοκάθαρση (ESRD) Μέθοδος Συμμετείχαν 10 παιδιά με ESRD ηλικίας 7-16 ετών, που συγκρίθηκαν με 10 υγιή αντίστοιχης ηλικίας παιδιά

Κινητική αξιολόγηση Έγινε με το BOTMP Αντοχή στην άσκηση -Εκτελέστηκε μια προοδευτική άσκηση πάνω σε treadmill -Η ένταση της άσκησης αυξανόταν κάθε 3 min αυξάνοντας την ταχύτητα και την κλίση του διαδρόμου -Η πρόσληψη Ο2 μετριόταν σε lit/min και διορθωνόταν για το βάρος του σώματος (VO2 max/kg body weight) Ποιότητα ζωής: Αξιολογήθηκε με το TACQOL γενικό ερωτηματολόγιο για την ποιότητα ζωής σε παιδιά ηλικίας 6-15 ετών με χρόνιες παθήσεις Είναι ένα πολυδιάστατο εργαλείο με 7 παράγοντες σχετικούς με τη γενική σωματική, κινητική, ανεξάρτητη καθημερινή και γνωστική λειτουργικότητα, σχολικά παιχνίδια, κοινωνική επαφή με γονείς και συνομηλίκους καθώς και με επεισόδια θετικής και αρνητικής διάθεσης Έχει ικανοποιητική εγκυρότητα και αξιοπιστία (Cronbach’s alpha από 0.65 έως 0.84)

Στατιστική ανάλυση -Έγινε περιγραφική ανάλυση και τα δεδομένα συγκρίθηκαν με νόρμες -Χρησιμοποιήθηκαν οι συντελεστής r του Pearson και Spearman για την ανάλυση συσχετίσεων μεταξύ διαφορετικών μεταβλητών

-Το BOTMP εκτελέστηκε από 8 παιδιά (εξαιρέθηκαν 2) Αποτελέσματα -Το BOTMP εκτελέστηκε από 8 παιδιά (εξαιρέθηκαν 2) -Προβλήματα αδρής κινητικής λειτουργικότητας βρέθηκαν στα 5 από τα 8 παιδιά -Προβλήματα λεπτής κινητικής λειτουργικότητας βρέθηκαν μόνο σε ένα παιδί -Όλα τα 10 παιδιά εκτέλεσαν την προοδευτική άσκηση -7 παρουσίασαν μείωση της VO2 max σε σχέση με συνομήλικα υγιή παιδιά -4 δεν συγκέντρωσαν τα κριτήρια της max προσπάθειας (HR>180 beats/min, αναπνευστικό πηλίκο>1) -Δε βρέθηκαν διαφορές στην QoL των παιδιών με και χωρίς ESRD Συμπέρασμα Στη μελέτη αυτή τα περισσότερα παιδιά με ESRD είχαν μειωμένη αντοχή στην άσκηση καθώς και αδρή κινητική δεξιότητα. Δε βρέθηκαν διαφορές στην λεπτή κινητική δεξιότητα. Τα παιδιά που έκαναν αιμοκάθαρση ανέφεραν καλή ποιότητα ζωής

Long-term gross motor performance following treatment for acute lymphoblastic leukemia (ΑLL) Wright, et al., (1998) Εισαγωγή Σκοπός: Να καθοριστούν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της θεραπείας του καρκίνου στην παιδική ηλικία αναφορικά με τη μυοσκελετική λειτουργία και τις αδρές κινητικές δεξιότητες Μέθοδος Συμμετείχαν 36 επιζήσαντα παιδιά με λεμφοβλαστική λευχαιμία, που συγκρίθηκαν με 36 υγιή αντίστοιχης ηλικίας παιδιά

Μέθοδος Ερευνητικά εργαλεία: -Gross motor function measure (GMFM): Aξιολογεί την κινητική λειτουργία του παιδιού και μετράει αλλαγές στην αδρή κινητική λειτουργία με το πέρασμα του χρόνου. Έχει 5 τομείς: A: lying and rolling, B: sitting, C: crawling and kneeling, D: standing, E: walking, running, and jumping Ένα παιδί ηλικίας 5 ετών με φυσιολογικές κινητικές ικανότητες μπορεί να σκοράρει 100%. Στην εργασία αυτή χρησιμοποιήθηκαν 2 τομείς (D, E) Αξιολογήθηκαν οι αδρές κινητικές δεξιότητες: όρθια στάση (τομέας D), περπάτημα, τρέξιμο και πήδημα (τομέας E) -BOTOMP: Αξιολογήθηκαν η δύναμη , η ισορροπία καθώς και η ταχύτητα και ευκινησία Επίσης Αξιολογήθηκαν η δύναμη σφιξίματος χεριού και η τροχιά της ραχιαίας κάμψης της ποδοκνημικής άρθρωσης

Στατιστική ανάλυση -T-tests για ανεξάρτητα δείγματα έγιναν για τον καθορισμό των διαφορών μεταξύ των παιδιών με και χωρίς ALL -T-tests για εξαρτημένα δείγματα έγιναν για τον καθορισμό των διαφορών μεταξύ υπο-ομάδων των παιδιών με ALL, που ορίστηκαν με βάση το φύλο, τον κίνδυνο υποτροπής και την έκθεση σε ακτινοβολία του εγκεφάλου -Συντελεστής r του Pearson χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των σχέσεων μεταξύ των μεταβλητών των παιδιών με ALL

Αποτελέσματα Στο GMFM η βαθμολογία ήταν: -98.7% για την όρθια στάση -99% για το περπάτημα, το τρέξιμο και το πήδημα Στο BOTMP ο ΜΟ της βαθμολογίας των παιδιών με ALL ήταν σημαντικά χαμηλότερος από αυτόν των παιδιών χωρίς ALL: -δύναμη: 11.5 vs 19.4 -ισορροπία: 9.4 vs 15.5 ταχύτητα και ευκινησία: 9.9 vs 16.6 Τα παιδιά με ALL συγκριτικά με τα παιδιά χωρίς ALL είχαν: -δύναμη σφιξίματος χεριού: 156.3 vs 190.2 και -τροχιά της ραχιαίας κάμψης της ποδοκνημικής: 7.50 vs 16.10

Συμπέρασμα Οι επιζήσαντες από την ALL στην παιδική ηλικία μπορούσαν να εκτελέσουν τις βασικές κινητικές λειτουργίες. Εντούτοις, είναι γεγονός πως οι μυοσκελετικές παθήσεις και τα επίπεδα της κινητικής επάρκειας είναι σημαντικά χαμηλότερα από αυτά των υγιών παιδιών Εργασίες που είναι σε εξέλιξη θα καθορίσουν το κατά πόσο προγράμματα Φ/Θ, στη διάρκεια της θεραπείας της ALL, παράλληλα με καλύτερο έλεγχο του πόνου, μπορούν να περιορίσουν λειτουργικές βλάβες, να βελτιώσουν την κινητικότητα και να μειώσουν την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης μετά το τέλος της αντι-λευχαιμικής θεραπείας Τέτοια προγράμματα θα μπορούν να βελτιώσουν τη συνολική φυσική κατάσταση, να μειώσουν την παχυσαρκία, να βελτιώσουν την αυτοπεποίθηση και την ποιότητα ζωής

Upper-limb function in Australian children with traumatic brain injury: A controlled, prospective study Wallen, et al., 2004 Εισαγωγή Σκοπός: να αξιολογηθεί η λειτουργία των άνω άκρων σε παιδιά με ήπια και σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση (ΚΕΚ), με ποσοτική και ποιοτική μέτρηση Μέθοδος Συμμετείχαν 51 παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών, 26 με ήπια και 26 με σοβαρή καθώς και 30 παιδιά χωρίς ΚΕΚ ως ομάδα ελέγχου

Μέθοδος Ερευνητικά εργαλεία: -Ποσοτικά: -BOTMP χρησιμοποιήθηκαν τα 3 υποτέστ: ταχύτητα αντίδρασης, οπτικοκινητικός συντονισμός, ταχύτητα και επιδεξιότητα άνω άκρων, για τα παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω -Peabody developmental motor scales (PDMS) χρησιμοποιήθηκαν οι 4 κατηγορίες: σφίξιμο, χρήση χεριού, συντονισμός χέρι-μάτι και επιδεξιότητα χεριού, για τα παιδιά ηλικίας 4 ετών και 11 μηνών Η ηλικιακή αυτή επιλογή έγινε για την δυνατότητα επαναξιολόγησης με το ίδιο εργαλείο

Μέθοδος Ερευνητικά εργαλεία: -Ποιοτικά: -Brunnstrom recovery stages (προσαρμοσμένο για παιδιά) χρησιμοποιήθηκε για παιδιά >16 μηνών, για ποιοτική περιγραφή του αδρού ελέγχου της άκρας χείρας και του άνω άκρου, περιλαμβανομένου του κλόνου και της αταξίας -Κατηγορικές κλίμακες αναπτύχθηκαν για τον μυϊκό τόνο στο σφίξιμο του χεριού κατά τη γραφή, για την ποιότητα γραφής, την αμφίπλευρη δραστηριότητα και τη χρήση νάρθηκα στη 2-ετή διάρκεια αξιολόγησης

Αποτελέσματα -Οι ποιοτικές μετρήσεις έδειξαν πως η ομάδα με τη σοβαρή ΚΕΚ είχε δυσκολίες στη λειτουργία του άνω άκρου (25%-50% των παιδιών αυτών είχαν αυξημένο μυϊκ’ο τόνο, διαταραχή στον έλεγχο άνω άκρου και άκρας χείρας, αδυναμία στο γράψιμο, ανώμαλο σφίξιμο μολυβιού στο γράψιμο και δυσκολία στην αμφοτερόπλευρη δραστηριότητα) που διατηρήθηκαν μέχρι την αξιολόγηση μετά από 2 χρόνια -Οι ποσοτικές μετρήσεις έδειξαν πως η ομάδα με τη σοβαρή ΚΕΚ είχε στατιστικά παρόμοια αποτελέσματα με την ομάδα με την ήπια ΚΕΚ κθώς και με την ομάδα ελέγχου, εκτός από το PDMS στους 6 μήνες και στο BOTMP μετά την PTA (μετατραυματική αμνησία) και μετά από 6 μήνες. Μετά από 2 χρόνια, στην ομάδα με τη σοβαρή ΚΕΚ οι ΜΟ ήταν χαμηλότεροι, αλλά όχι σε στατιστικά σημαντικό βαθμό

Συμπέρασμα Τα παιδιά με σοβαρή ΚΕΚ βιώνουν την αναπηρία στη λειτουργικότητα του άνω άκρου και της άκρας χείρας στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητες οι επαναξιολογήσεις με την πάροδο του χρόνου καθώς και τα παρεμβατικά προγράμματα αποκατάστασης για την απόκτηση της ανεξαρτησίας τους στην καθημερινή τους ζωή

Motor performance following a mild traumatic brain injury in children: an exploratory study Gagnon et al., 1998 Εισαγωγή Σκοπός: να καθοριστεί αν υπάρχουν προβλήματα στην εκτέλεση της κίνησης και μπορούν να αναγνωριστούν σε ένα δείγμα παιδιών με ήπια ΚΕΚ Μέθοδος Συμμετείχαν 28 παιδιά ηλικίας 5-15 ετών που άμεσα είχαν υποστεί ήπια ΚΕΚ Ερευνητικό εργαλεία: BOTMP και οι δημοσιευμένες νόρμες

Μέθοδος Διαδικασία Τα παιδιά αξιολογήθηκαν 13-18 ημέρες μετά τον τραυματισμό στο σπίτι τους ή στο φυσ/τήριο του νοσοκομείου που εισήχθησαν. Το τέστ είχε διάρκεια 60 min, με διαλείμματα αν ζητούνταν από το παιδί. Η βαθμολογία των παιδιών συγκρίθηκε με τις νόρμες του BOTMP Στατιστική ανάλυση -T-tests έγιναν σε καθένα ξεχωριστά από τα 8 υπο-τέστ και στις 3 ενότητες προκειμένου να συγκριθούν οι αντίστοιχες βαθμολογίες με τις νόρμες -Επίπεδο σημαντικότητας επιλέχθηκε το 0.05 με προσαρμογή στο 0.0045 με τη διαδικασία Bonferroni

Αποτελέσματα Η εκτέλεση της κίνησης, συγκρινόμενη με τις νόρμες, ήταν -σημαντικά χειρότερη στον τομέα της ισορροπίας, της ταχύτητας αντίδρασης καθώς και στην ταχύτητα στο τρέξιμο και στην ευκινησία (t-test p<0.01) - σημαντικά καλύτερη στον τομέα του συντονισμού των άνω άκρων και του οπτικοκινητικού συντονισμού (t-test p<0.01)

Συμπέρασμα Η εργασία αυτή , λόγω του μικρού δείγματος, δεν μπορεί να δώσει οριστικά συμπεράσματα Δείχνει όμως μία τάση αδυναμίας/δυσκολίας στην ισορροπία και στην ταχύτητα αντίδρασης, που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα κλινικά Πρέπει λοιπόν, για να μπορέσουν τα παιδιά με ήπια ΚΕΚ να επιστρέψουν στις κανονικές τους δραστηριότητες, να είναι σαφές πως δεν έχουν τέτοιες δυσκολίες, που αφενός θα εμποδίσουν αυτήν την επιστροφή αλλά και αφετέρου θα τα προδιαθέτουν σε επανατραυματισμό ή χαμηλή αυτο-εκτίμηση στην εκτέλεση της κίνησης

Children show decreased dynamic balance after mild traumatic brain injury Gagnon et al., 2004 Εισαγωγή Σκοπός: να συγκριθεί η δεξιότητα της ισορροπίας μεταξύ παιδιών με και χωρίς ήπια ΚΕΚ αντίστοιχης ηλικίας, φύλου και προ-τραυματισμού σωματικής δραστηριότητας Μέθοδος Συμμετείχαν 18 παιδιά ηλικίας 7-16 ετών με ήπια ΚΕΚ και 18 παιδιά χωρίς ΚΕΚ φίλοι των πασχόντων, που αξιολογήθηκαν στην 1η, 4η, και 12η εβδομάδα μετά τον τραυματισμό στο σπίτι τους Ερευνητικά εργαλεία: το BOTMP, το pediatric clinical test of sensory interaction for balance (P-CTSIB), το postural stress test (PST) και το Rivermead post-concussion symptoms questionnaire (RPCSQ)

Μέθοδος Το pediatric clinical test of sensory interaction for balance (P-CTSIB) αξιολογεί την ικανότητα του παιδιού να χρησιμοποιεί την όραση, τη σωματογνωσία και το αιθουσαίο για τη διατήρηση της ισορροπίας στην όρθια θέση. Στην εργασία αυτή, προστέθηκε η θέση ‘ο ένας πίσω από τον άλλον’ καθώς και η στάση στο ένα πόδι για 30 sec. Tο postural stress test (PST) αξιολογεί την ικανότητα του παιδιού να αντιδρά και να διατηρεί την όρθια θέση σε απάντηση σε ένα βάρος που πέφτει για να προκαλέσει ένα προς τα πίσω τράβηγμα μιας ζώνης οσφύος Το Rivermead post-concussion symptoms questionnaire (RPCSQ) χρησιμοποιήθηκε για τη διαπίστωση της παρουσίας και της σοβαρότητας των 16 συνηθέστερων συμπτωμάτων μετά από μια ήπια ΚΕΚ, όπως ναυτία και πονοκέφαλος

Αποτελέσματα ANOVA για ανεξάρτητα δείγματα έδειξε πως τα παιδιά με ήπια ΚΕΚ εκτελούσαν χειρότερα από τα παιδιά της ομάδας ελέγχου τις δοκιμασίες ισορροπίας -στο BOTMP (p<0.001), -στο PST (p<0.031) καθώς και -στο P-CTSIB (p<0.05) με κλειστά μάτια στη θέση ‘ο ένας πίσω από τον άλλον’

Συμπέρασμα Τα παιδιά με ήπια ΚΕΚ εμφάνιζαν διαταραχές στην ισορροπία ακόμη και μετά από 12 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό τους. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη πριν την επιστροφή τους στις σωματικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα αυτές που απαιτούν λεπτές δεξιότητες ισορροπίας, λόγω του κινδύνου του επανατραυματισμού.