ΒΡΟΓΧΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ

ΒΡΟΓΧΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ (1) Παραγωγή βρογχικών εκκρίσεων και αντανακλαστικός βήχας: αναγκαία για εξουδετέρωση / απομάκρυνση παθογόνων μικροβίων από τους αεραγωγούς Διασωληνωμένοι ασθενείς: αυξημένη παραγωγή εκκρίσεων, αδυναμία απόχρεμψης Απαιτείται η με μηχανικά μέσα απομάκρυνση των εκκρίσεων από την τραχεία / βρόγχους ασθενών Περιοδική βρογχοαναρρόφηση: αναγκαία για την πρόληψη ατελεκτασίας, κυψελιδικής κατάρρευσης, λοιμώξεων

ΒΡΟΓΧΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ (2) - Συσκευή (μανόμετρο), Κάνιστρο Ρύγχος αναρρόφησης (διάφορα μεγέθη) Σωλήνες σύνδεσης

ΒΡΟΓΧΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ (3)

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ Εκτίμηση αναπνευστικής κατάστασης ασθενή: ακρόαση θώρακα Υπεροξυγόνωση ασθενή για την αποφυγή υποξαιμίας και επακόλουθων αυτής (αρρυθμίες, υπόταση): χορήγηση Ο2 σε υψηλή συγκέντρωση (συχνά 100%) για σύντομο χρονικό διάστημα (30 sec) Ενστάλαξη φυσιολογικού ορού για τη ρευστοποίηση των εκκρίσεων (η αξία της αμφισβητείται) Αποτροπή λοιμώξεων: εφαρμογή αποστειρωμένων γαντιών, διατήρηση ασηψίας του ρύγχους.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ (1) Επιλογή ρύγχους: η εξωτερική διάμετρός του να μην ξεπερνά το μισό της εσωτερικής διαμέτρου του ΕΔ.Τ. σωλήνα, προκειμένου να επιτρέπεται η είσοδος αέρα στους πνεύμονες κατά την αναρρόφηση - μεγαλύτερη διάμετρος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού του βλεννογόνου Βάθος εισόδου: η άκρη του ρύγχους να φθάνει ως την τρόπιδα (αίσθηση αντίστασης) και, αφού αποσυρθεί κατά 1cm, να αρχίζει η αναρρόφηση - σε ασθενείς ικανούς να βήξουν, μικρότερο βάθος είναι αρκετό, - προσοχή στον ερεθισμό του πνευμονογαστρικού (πτώση Α.Π., καρδιακής συχνότητας) και στην πρόκληση παροξυσμικού βήχα

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ (2) Αρνητική πίεση: μεταξύ 80-150mmHg. Υψηλότερες πιέσεις μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμό του βλεννογόνου, υποξαιμία ή ατελεκτασία - η αρνητική πίεση πρέπει να εφαρμόζεται συνεχώς αλλά μόνο καθώς το ρύγχος έλκεται προς τα έξω Διάρκεια αναρρόφησης: 10-15sec, μεγαλύτερη διάρκεια ίσως προκαλέσει τραυματισμό του βλεννογόνου ή υποξαιμία Αριθμός περασμάτων του ρύγχους: τα ελάχιστα δυνατά, όχι περισσότερα από 3 τη φορά Ταυτόχρονη παρακολούθηση παραμέτρων βασικού monitoring

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ Ταχεία επανασύνδεση ασθενή στην παροχή Ο2 Επαναφορά ρυθμίσεων σε περίπτωση υπεροξυγόνωσης Επανεκτίμηση αναπνευστικής κατάστασης (ακρόαση θώρακα) Αφαίρεση γαντιών και πλύσιμο χεριών Προσεκτική παρακολούθηση παραμέτρων βασικού monitoring (τουλάχιστον για τα επόμενα λεπτά)