Τμήμα Β2 του Γυμνάσιου της Νέας Περάμου Καβάλας

Με λένε Μαρίνα Είμαι ο Kevin Με λένε Σοφιέ Με λένε Σαλ Είμαι ο Στέφανος Με λένε Μυρτώ Είμαι η Κατερίνα

Με λένε Μυρτώ, πηγαίνω στη Β΄ Γυμνασίου Μου αρέσει το σχολείο και έχω καλές φίλες. Κάθομαι στο θρανίο με τη Ρεζάρτα, Δε μιλά πολύ καλά τα Ελληνικά, αλλά έχει πολύ χιούμορ και προσπαθεί.

Με λένε Στέφανο, είμαι συμμαθητής με τη Μυρτώ. Ο κολλητός μου είναι ο Κέβιν, είμαστε μαζί από τη Β’ δημοτικού. Παίζει φοβερή μπάλα και διαβάζουμε μαζί.

Είμαι ο Σεμπάστιαν και λατρεύω τα αγγλικά και τα μαθηματικά. Βοηθώ τη Μαρίνα, τη διπλανή μου, απορώ γιατί λέει ότι δεν τα καταλαβαίνει.

Με λένε Κατερίνα, η αγαπημένη μου φίλη είναι η Αννούλα. Είναι καταπληκτικό κορίτσι, ζωγραφίζει τέλεια και γελάμε πολύ μαζί. Τη βοηθώ με το αμαξίδιο, α…ξέχασα να πω ότι δεν περπατάει, δεν περπάτησε ποτέ.

Η τάξη μας, μας λένε οι καθηγητές, είναι μια μικρή κοινωνία. Εγώ πάλι δεν το νομίζω…. Στην τάξη μας είναι 25 παιδιά: είναι ο Αλέξανδρος, η Σοφιέ, είναι η Αναστασία και ο Ίαν, ο Παύλος, η Μαρτίνα και άλλοι. Και περνάμε μια χαρά.

Στο μάθημα της Ιστορίας και των Θρησκευτικών μαθαίνουμε ότι οι Γερμανοί εξόντωναν τους Εβραίους, οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι τους Έλληνες, οι ειδωλολάτρες τους Χριστιανούς και το αντίθετο. Όταν οι γονείς μου βλέπουν ειδήσεις στην τηλεόραση, ακούω το ένα έθνος να πολεμά το άλλο, η μία θρησκεία να βάλλεται κατά της άλλης. Παντού στον αληθινό κόσμο τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, η βία κυρίαρχη,ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία…

Λέμε τόσα για το σεβασμό στη διαφορετικότητα, για ιδανικά, για το πνεύμα του Ολυμπισμού, τόσα σοφά πράγματα στα λόγια, ζούμε από το δημοτικό στις μικρές κοινωνίες, όπου συνυπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι, αλλόθρησκοι και χριστιανοί, μορφωμένοι και μη, όμορφοι και άσχημοι, έξυπνοι και όχι.. Ζούμε ειρηνικά, διαπολιτισμικά, όπως μας είπε η φιλόλογός μας. Τι είμαστε, αν όχι κομμάτι από το ίδιο puzzle που κάνει το ¨σύνολο¨.

Πότε μαθαίνουν όλοι να βάζουν γραμμές διαχωριστικές, να κλείνουν μυαλά και καρδιές, πότε ο άνθρωπος χάνει την ανθρωπιά του ? Σε ποια ηλικία? Πότε πεθαίνει στους ανθρώπους το παιδί που έχουν μέσα τους?.

Εμείς,στα 13 μας χρόνια,ξέρουμε ότι η αγάπη, η ειρήνη η υγεία, η φύση και η χαρά είναι τα μεγαλύτερα αγαθά. Αυτά θέλουμε και μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε.

Μήπως όλοι δεν είμαστε μοναδικοί? Γιατί άραγε γεννηθήκαμε διαφορετικοί αν είναι να γίνουμε σαν τους άλλους?

Αν το « διαφορετικός » σημαίνει ¨¨ξεχωριστός¨¨ αυτή είναι η επιλογή μου.

Και αναρωτιόμαστε μήπως εμείς που θεωρούμαστε ακόμα παιδιά έχουμε χρέος να το θυμίζουμε και να το ξαναθυμίζουμε στους μεγάλους ?

Στο λεξικό, στη λέξη πολυπολιτισμικότητα, βρήκαμε την εξής ερμηνεία : Πολυπολιτισμικότητα είναι η τέχνη της αποτελεσματικής διαχείρισης της πολιτισμικής ετερότητας και στην οποία όλοι έχουν θέση χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις.

Σας παρακαλούμε,όπως και για τόσα άλλα θέματα, ταιριάξτε τα λόγια με τα έργα

Σας ευχαριστούμε Οι συμμετέχοντες στην ομάδα Μυρτώ Παναγιωτοπούλου Θεοπούλα Σαββίδου Κατερίνα Μοσχοτού Πολυζώης Στογιάννης Χρήστος Στογιάννης