 Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση. Πότε όμως είναι μια φιλία αληθινή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλά και μόνο μια “παρέα”, που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι;   Το βασικό που πρέπει κάποιος να κοιτάξει για να διαχωρίσει αυτές τις δύο καταστάσεις, είναι τα κίνητρα πίσω από το συναπάντημα. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας. Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δε φοβάται να μας πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι σε κάτι έχουμε παρεκτραπεί. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.   Σε αντίθεση, όταν μιλάμε για “σκέτη παρέα” τα κίνητρα είναι διαφορετικά: Εδώ δε συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο. Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε – κατά βάθος – ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο. Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί τη συγκεκριμένη απόλαυση που τους ένωνε, ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η “φιλία” αυτή εξανεμίζεται. 

 Πάντα θα γράφονται τραγούδια για τη ΦΙΛΙΑ.  Όσα χρόνια κι αν περάσουν η φιλία θα παραμένει αξία σταθερή, θα εμπνέει και θα τραγουδιέται από όλους γιατί πρόκειται για ένα βαθύ, γλυκό και ειλικρινές συναίσθημα.

 Τη φιλία ύμνησαν πολλοί λογοτέχνες και ποιητές – Έλληνες και ξένοι. Με τα έργα τους προσπάθησαν να παρουσιάσουν την αξία της φιλίας, αλλά και τι σημαίνει πιστός και καλός φίλος. Κάποιοι αναφέρονται σε προσωπικά βιώματα, κάποιοι άλλοι εμπνεύστηκαν από παραδείγματα της καθημερινότητας και κάποιοι έπλασαν τις δικές τους ιστορίες.

 Θέλω να μου λες πότε νιώθεις άκεφη/ος, μόνη/ος ή παρεξηγημένη/ος. Θα με κάνει πιο δυνατό άνθρωπο αν ξέρω ότι μπορώ να σε παρηγορήσω. Θυμήσου, παρόλο που σ’ αγαπώ, εξακολουθώ να μην μπορώ πάντα να διαβάζω το μυαλό σου.

 Ο Πέτρος κι η Ανθούλα, τα δυο χαριτωμένα «δελφινάκια του Αμβρακικού»,  παιδιά μιας άλλης εποχής κι ενός παλιού ξεχασμένου κόσμου,  ξεκινάν από το μικρό τους θαλασσοχώρι και,  ταξιδεύοντας μέσα από το χρόνο και μέσα στο χρόνο,  έρχονται κοντά μας για να μας ανιστορήσουν  με τη δική τους μαγική γλώσσα το γοητευτικό παραμύθι τους.

 Ο συγγραφέας Μαρκ Τουέιν επισημαίνει ότι οι περισσότερες από τις περιπέτειες του βιβλίου συνέβησαν πραγματικά: «Γράφοντας αυτό το βιβλίο, είχα σαν κύριο σκοπό να ψυχαγωγήσω τα παιδιά – μικρά και μεγάλα, αγόρια και κορίτσια – μα ελπίζω να διασκεδάσουν το ίδιο και οι μεγάλοι, αφού θα τους θυμίσει πώς σκέφτονταν, πώς φέρονταν και σε τι απίθανες καταστάσεις έμπλεκαν, καμιά φορά, με την παιδική ανεμελιά τους».

 Γράφει ο Aπόστολος Σαχίνης: «O Λεωνής είναι ο Γιώργος Θεοτοκάς, αλλά είναι γενικότερα και ο ευαίσθητος έφηβος που έζησε και αναπτύχθηκε κάτω από τη σκιά και τον ήχο του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου...

 Μια παρέα συμμαθήτριες με αθωότητα και αισιοδοξία πλάθουν όνειρα για ένα μέλλον ανέφελο, όπου θα συνεχίζουν να είναι μαζί, όπως και στο σχολείο.  Ε: ενωμένες – Π: πάντα

 Η Eroica αγαπήθηκε κυρίως γιατί βασίζεται στη ρομαντική και νοσταλγική αναπόληση της ξένοιαστης νιότης και σε μια ιδεαλιστική αντίληψη της φιλίας, του έρωτα και του ηρωισμού.

 Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου, δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση. Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα. Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο. Να κοιμάσαι ευτυχισμένος. Να εκπέμπεις αγάπη. Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί. Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους  Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Να ακούμε την καρδιά μας. Να εκτιμούμε τη ζωή. Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου. Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο. Ευχαριστώ που είμαι.

 Θάθελα κάποτε να μαζευτούν όλοι μου οι φίλοι και να γιορτάσουμε μαζί Να καθιερώσουμε μια μέρα της Ιερής Φιλίας τη γιορτή Θαναι γιορτή χωρίς πομπές και παρελάσεις χωρίς φανφάρες και λογιών λογιών εφφέ  Θάναι γιορτή μ΄ένα λουλούδι – ένα χαμόγελο με σταυροπόδι και καφέ Θάναι γιορτή παλικαριάς και ντομπροσύνης Ανάσταση θάναι ψυχής Σκοπός σου ό,τι έχεις να το δίνεις και να΄σαι εκεί για τους συντρόφους της ζωής.

 Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας, που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε και με την πίκρα κάποτε της πείνας. Δε θα 'ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης, παρά περαστικός, με την ελπίδα μου, με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης. Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης.  Μ' άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου κι άλλοι το σπίτι θα 'χουν της Ειρήνης. Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο που επίναμε για να ξαναζητήσω. Θα λείπεις, το κρασί τους θα' ναι αλλιώτικο, όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω. Θ' ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα. Τριγύρω θα 'ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας, και θα 'ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.

 Θα είμαστε φίλοι; Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι που δε θα έπρεπε ποτέ να το δεχτείς.  Συχνά παρα-είμαι ντροπαλός κι αγέλαστος, Ιδιαίτερα ευαίσθητος. Ο φόβος μου ξεσπάει σαν οργή, μου είναι τόσο δύσκολο να αφεθώ, να χαλαρώσω! Μιλάω όλο για μένα όταν φοβάμαι κι άλλοτε πάλι, πάνε μέρες χωρίς τίποτα να πω. Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω Κι όταν λυπάσαι θα σε έχω αγκαλιά  κλαίω λιγάκι σχεδόν κάθε μέρα γιατί με νοιάζει πιο πολύ απ’ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι κι όταν καμμιά φορά αποκαλύψω την τρυφερή πλευρά μου (το πιο ζεστό και μαλακό κομμάτι που όλο κρύβω), Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι? Ένας φίλος που πέρα από αδυναμίες κι όρκους Θα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος, εκεί που είμαι πράγματι ΕΓΩ, Θ’ αναγνωρίσει πως πονώ στα δακρυσμένα μάτια και στα χείλη και δεν θα πάρει δρόμο όταν με δει πεσμένο κάτω απ' τις προσωπικές μου ήττες αλλά θα σταματήσει και θα μείνει για να μου πει για τον καιρό που ήμουν κάποτε όμορφος κι εγώ.

 θα είμαστε φίλοι; Υπάρχουν τόσοι λόγοι που δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς. Συχνά παρα-είμαι σοβαρός, δεν ξέρεις από μένα τι να περιμένεις, Αλλες φορές ψυχρός κι απόμακρος κι όλο μου φαίνεται θ’ αλλάζω και θ' αλλάζω… Καυχιέμαι, κοκορεύομαι, σαν το παιδί την προσοχή ζητάω παίρνω φωτιά, εχω άγριο θυμό! Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω Κι όταν φοβάσαι θα σε παίρνω αγκαλιά  Κλονίζομαι λιγάκι κάθε μέρα Γιατί φοβάμαι πιο πολύ απ΄ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι κι αν κάποτε την τρομαγμένη μου πλευρά αποκαλύψω (το αγωνιώδες φοβισμένο μου κομμάτι που όλο κρύβω) Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι? Ενας φίλος που όταν φοβάμαι την κοντινή επαφή και τονε διώχνω Πεισματικά αυτός θα μένει στο πλευρό μου Να μοιραστεί ό,τι περίσσεψε από μια τέτοια μέρα. Όταν κανείς δε θα θυμάται το όνομά μου, Όταν κανένας στο τηλέφωνο δε θα καλέσει, Όταν κανείς για μένα δε θα ανησυχήσει, Αν έχω τίποτα ή δεν έχω...

 κι αυτοί που έχω βοηθήσει κι υπολόγιζα τόσο επιδέξια θα τρέξουνε μακριά μου Ένας φίλος που τίποτα δικό μου όταν δε θα έχει απομείνει, ούτε η γοητεία, ούτε η λεπτότητα, ούτε οι τρόποι, παρ’ όλα αυτά θα παραμείνει ωστόσο… θα είμαστε φίλοι? Δεν έχω λόγο σοβαρό. Απλά μονάχα στο ζητώ…

 Για ένα καλό φίλο  Εγώ δεν έχω την καρδιά για να μου δίνει αίμα, την εχω για να αγαπώ τους φίλους σαν ΕΣΕΝΑ!!  Με φίλους  Με φίλους εμεγάλωσα με φίλους θα πεθάνω και αν είναι για τους φίλους μου και τη ζωή μου χάνω!

 Φίλε!!  Εγώ δεν έχω την καρδιά για να μου δίνει αίμα την εχω για να αγαπώ τους φίλους σαν ΕΣΕΝΑ!!  Ο μερακλής  Ο μερακλής ο άνθρωπος φαίνεται απ' την καρδιά του που αγαπά τσι φίλους του σα να'τανε παιδιά του!

 E.T. (1982) E.T. (1982)  FREE WILLY (1993) FREE WILLY (1993)  THE WIZARD OF OZ (1939) THE WIZARD OF OZ (1939)  TOY STORY (1995) TOY STORY (1995)  Stand By Me (1986) Stand By Me  NOW AND THEN (1995) NOW AND THEN (1995)  BEND IT LIKE BECKHAM (2002) BEND IT LIKE BECKHAM (2002)

 Τρεις φίλοι, ο Γκάμπριελ ο τούρκος, ο Μπόμπι ο σέρβος κι ο Κόστα ο έλληνας, αποτελούν μια μικρή εφηβική συμμορία, μέχρι που ο πρώτος μπαίνει στη φυλακή.  Η ταινία του σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν στέκεται άνετα σα μια ιστορία ενηλικίωσης και αντρικής φιλίας μέσα στην σύγχρονη αστική βία.

 Το σενάριο βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Φιλίπ, ενός πλούσιου αριστοκράτη, ο οποίος έχοντας μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο, επιλέγει για βοηθό του στην καθημερινότητα, τον Ντρίς, τον πιο απρόσμενο υποψήφιο, έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο μαύρο νεαρό, από τις φτωχές συνοικίες στα προάστια του Παρισιού. Δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και παρόλες τις διαφορές τους οι πρωταγωνιστές μοιράζονται μια αληθινή φιλία, κωμική και δυνατή, χαρίζοντας γέλιο αλλά και γνήσια συγκίνηση, με ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μόνο αστείο δεν φαντάζει.

 Ο Αστερίξ είναι ο κύριος ήρωας των ιστοριών, πρωταγωνιστής πολλών περιπετειών μέσα κι έξω απ' το Γαλατικό χωριό όπου κατοικεί. Ταξιδεύει σε διάφορες χώρες όπως η Αίγυπτος (Ο Αστερίξ και η Κλεοπάτρα), η Γερμανία (Αστερίξ και οι Γότθοι), η Μεγάλη Βρετανία (Ο Αστερίξ στους Βρετανούς), ακόμη και η Ινδία (Ο Αστερίξ και η Χαλαλίμα).ΑίγυπτοςΓερμανίαΜεγάλη Βρετανία  Ο Οβελίξ είναι ο καλύτερος φίλος του Αστερίξ και ο ακούραστος συνοδός του σε όλες σχεδόν τις περιπέτειές του