26 ο και 29 ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΧΑΡΝΩΝ

ΠΤΩΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το Μέγα Μοναστήρι, με τετρακόσια σήμαντρα, κι εξηνταδυό καμπάνες. Κάθε καμπάνα και Παπάς, κάθε Παπάς και Διάκος. Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης, κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες. Nα μπούνε στο Χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας. φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα: "Πάψετε το Χερουβικό, κι ας χαμηλώσουν τ' Άγια, παπάδες πάρτε τα ιερά, και σεις κεριά σβηστείτε, γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει. Μον' στείλτε λόγο στη Φραγκιά να 'ρθουνε τρία καράβια, τό 'να να πάρει το Σταυρό, και τ' άλλο το Ευαγγέλιο, το τρίτο το καλύτερο την Άγια Τράπεζά μας, μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν". H Δέσποινα εταράχτηκε, και δάκρυσαν οι εικόνες. -Σώπασε Κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι.

Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά που λένε τα γραμμένα, τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε δε γύρισε κανένα. Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά ούτε φωνή, ούτε λαλιά. τον τραγουδάει όμως στα παιδιά, σαν παραμύθι η γιαγιά. Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά που λένε τα γραμμένα, το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε δε γύρισε κανένα. Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά, δυο πετροχελιδόνια, μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε και δακρυσμένα χρόνια. Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά ούτε φωνή, ούτε λαλιά. τον τραγουδάει όμως στα παιδιά, σαν παραμύθι η γιαγιά.

ΕΔΩ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά σωπαίνουν κι οι καμπάνες σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός μαζί με τους νεκρούς του Και απα στην πέτρα της σιωπής τα νύχια του ακονίζει μονάχος κι αβοήθητος της λευτεριάς ταμένοςΓιάννης ΡίτσοςΜίκης Θεοδωράκης

ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Το 1814 στην Οδησσό της Ρωσίας ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία από τους : Αθανάσιο Τσακάλωφ Νικόλαο Σκουφά Εμμανουήλ Ξάνθο

ΟΡΚΟΣ ΦΙΛΙΚΩΝ «Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ΄ουδένα λόγον ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.»

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ Στίχοι: Ρήγας Φερραίος Μουσική: Χρήστος Λεοντής Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή. Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά, να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή. Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.Ρήγας ΦερραίοςΧρήστος Λεοντής

ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ Κρυφά το λένε τα πουλιά, κρυφά το λεν ταηδόνια, κρυφά το λέει ο γούμενος από την άγια Λαύρα. "Παιδιά, για μεταλάβετε, για ξεμολογηθήτε, δεν εϊν’ ο περσινός καιρός κι' ο φετεινός χειμώνας. Μας ήρθε γη άνοιξη πικρή, το καλοκαίρι μαύρο, γιατί σηκώθη πόλεμος και πολεμάν τους Τούρκους. Να διώξουμ' όλη την Τουρκιά η να χαθούμε ούλοι"

ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΟΛΟΙ Στίχοι: Πασχάλης Μουσική: Πασχάλης Ήταν μαζεμένοι όλοι μια βραδιά και στο τζάκι έκαιγε η φωτιά μες τα μάτια τους φαινόταν καθαρά πως γι αυτούς τα χρόνια ήταν σκληρά Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά πολεμούσαν για τη λευτεριά Όλοι τους καπεταναίοι κι αρχηγοί ήταν κλέφτες και αρματολοί ποτέ τους δεν σκεφτόταν φόβος τι θα πει και το βόλι ας έπεφτε βροχή Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά πολεμούσαν για τη λευτεριά και τώρα μιλούσαν πάλι για τα παλιά καθισμένοι γύρω απ΄ τη φωτιά Πάνω που μιλούσαν για παλικαριές κι είχαν δυναμώσει οι φωνές θυμήθηκαν τα αδέρφια τους που χάθηκαν πολεμώντας και πικράθηκαν Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά πολεμούσαν για τη λευτεριά Γι αυτό πολεμήσανε και φτιάξαν παιδιά για να ζήσουν μες τη λευτεριά και βγήκαν λεβέντες με γενναία καρδιά σαν τους πατεράδες τους κι αυτά και πάνω σ΄ αυτή τη σκέψη ήσυχοι πια κοιμηθήκαν για παντοτινάΠασχάλης

ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΜΑΤΟΛΟΙ

ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ Κι εσείς παιδιά μωρέ κλεφτόπουλα. Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα. Παιδιά της Σαμαρίνας κι ας είστε λερωμένα. Αν πάτε, πά - μωρ' πάνω στα βουνά, ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα. ψηλά στη Σαμαρίνα κι ας είστε λερωμένα. Τουφέκια να μωρ' να μη ρίξετε. Τραγούδια να μην πείτε μωρέ παιδιά καημένα. Τραγούδια να μην πείτε κι ας είστε λερωμένα.

ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ Έχε γεια καημένε κόσμε έχε γεια γλυκιά ζωή (2) κι εσύ δύστυχη πατρίδα έχε γεια παντοτινή (2) Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες Στη στεριά δε ζει το ψάρι ούτ' ανθός στην αμμουδιά (2) κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε δίχως την ελευθεριά (2) Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες.

ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Ο ΛΑΟΣ Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια,σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια. Και κάποιο βράδυ - πες σαν χτες - υψώνει το κεφάλι κι αστράφτουνε τα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι. Κι όπως περνάν κι όπως βροντάν, μαδάει ο αγέρας ρόδα κι από τη λάσπη ξεκολλά της Ιστορίας η ρόδα. Και τούτο το περήφανο, τ' άμετρο ψυχομέτρι, μόνη σημαία το φως κρατεί, μόνο σπαθί το αλέτρι. Κι από τους τάφους ξεκινάν όλοι οι νεκροί του Αγώνα και μπαίνουν πάλι στη σειρά με σιδερένιο γόνα. Και φέγγουνε τα μάτια τους σ' όλο το μέγα βάθος σάμπως Ανάστασης κεριά μετά από τ' Άγιο Πάθος. Νάτος, περνάει ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης και πάει να σπείρει όλη τη γης με στάρι κι άστρα ειρήνης. Κι ως πάνω τους η Λευτεριά πάλλοντας ανατέλλει φουσκώνει η άκρατη καρδιά του ανθρώπου σαν καρβέλι.

ΜΙΚΡΟΣ ΛΑΟΣ Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια για όλου του κόσμου το ψωμί το φως και το τραγούδι Κάτω απ' τη γλώσσα του κρατεί τους βόγγους και τα ζήτω κι αν κάνει πως τα τραγουδεί ραγίζουν τα λιθάριαΓιάννης ΡίτσοςΜίκης Θεοδωράκης

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιάΣώτια ΤσώτουΣταύρος Κουγιουμτζής

ΝΑ ΄ΤΑΝΕ ΤΟ 21 Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Σταύρος ΚουγιουμτζήςΣώτια ΤσώτουΣταύρος Κουγιουμτζής Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια ομορφούλα αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά

ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ

ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά Εσείς που χρόνια δεν σηκώσατε κεφάλι και καλοσύνη δεν σας άγγιξε καμιά Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός πάνω στου κόσμου την πληγή ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός να ξαναχτίσετε την γη. Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί.Νίκος ΓκάτσοςΣταύρος Ξαρχάκος

ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής Μουσική: Νότης Μαυρουδής Εδώ θα ρίξω στη θάλασσα σαν πέτρες τα χρόνια που χάλασα Εδώ θα μου φέρει το κύμα ένα γράμμα που θα έχει και ρίμα και θα λάμπει στο τέλος η υπογραφή: Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Φιλικοί. Θα βρεθούμε ξανά όταν όλα θα έχουν περάσει. Στην Πατρίδα φιλιά και κουράγιο να πεις, μην ξεχάσει. Θα βρεθούμε ξανά όταν όλοι θα έχουν αλλάξει Θα βρεθούμε ξανά. Εδώ αρχαία μου θάλασσα που ξέρεις τι βάσανα τράβηξα Εδώ θα μου στείλει τ' αγέρι ένα γράμμα απ' τ' αόρατα μέρη ο χαμένος ο λόγος, ο πιο ζεστός: Σεφέρης, Κάλβος, Εμπειρίκος, Σολωμός.Τάσος ΣαμαρτζήςΝότης Μαυρουδής

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 21