Ενότητα 4 : Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων Το περιεχόμενο του μαθήματος διατίθεται με άδεια Creative Commons εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος « Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση » και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση ( Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ) και από εθνικούς πόρους.
Στ΄εξάμηνο
Οι Broom & Dozier (1996), στο βιβλίο τους Using Research in Public Relations: Applications to Program Management, υποστηρίζουν ότι ≪ Η Έρευνα είναι η ελεγχόμενη, αντικειμενική, και συστηματική συλλογή πληροφόρησης η οποία έχει στόχο την περιγραφή και την κατανόηση ≫.
Θα πρέπει να τεθούν πολλές ερωτήσεις πριν να διαμορφωθεί το σχέδιο της έρευνας: 1. Ποιο είναι το πρόβλημα; 2. Τι είδους πληροφόρηση απαιτείται; 3. Πώς θα χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα της έρευνας; 4. Ποιο συγκεκριμένο κοινό (ή ομάδες κοινού) θα ερευνηθούν; 5. Θα έπρεπε να γίνει εσωτερικά η έρευνα ή να ανατεθεί σε εξωτερικούς συμβούλους; 6. Πώς θα αναλυθούν τα ευρήματα της έρευνας; 7. Πόσο γρήγορα χρειάζονται τα αποτελέσματα; 8. Πόσο θα κοστίσει η έρευνα;
Η έρευνα είναι ένα πολυχρηστικό εργαλείο το οποίο χρησιμοποιείται σε κάθε φάση ενός προγράμματος επικοινωνίας. Οι επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων χρησιμοποιούν την έρευνα για τους παρακάτω λόγους: Για να θεωρηθούν από το μάνατζμεντ αξιόπιστοι Για να καθορίσουν και να ταξινομήσουν τις ομάδες κοινού. Η λεπτομερής πληροφόρηση σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία, τα χαρακτηριστικά και τα πρότυπα κατανάλωσης των ομάδων κοινού βοηθά να φτάσουν τα μηνύματα στις κατάλληλες ομάδες κοινού. Για να διαμορφώσουν στρατηγική. Στρατηγική. Μπορεί να δαπανηθούν πολλά χρήματα στην επιδίωξη λανθασμένων στρατηγικών.
Για να δοκιμάσουν τα μηνύματα Για να διευκολύνουν την επαφή με το μάνατζμεντ Για να προλάβουν την εκδήλωση μιας κρίσης Για να ερευνήσουν τον ανταγωνισμό Για να αλλάξουν την κοινή γνώμη Για να δημιουργήσουν δημοσιότητα Για να μετρήσουν την επιτυχία
O Grunig (2006: 52-52) αναγνωρίζει τρεις τύπους έρευνας: 1. Έρευνα στις δημόσιες σχέσεις: Διεξάγεται από τους επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων σαν μέρος της πρακτικής των δημοσίων σχέσεων ή από τους επαγγελματίες ερευνητές. 2. Έρευνα επί των δημοσίων σχέσεων: Συνήθως διεξάγεται από τους Ακαδημαϊκούς ερευνητές οι οποίοι χρησιμοποιούν ένα θεωρητικό πλαίσιο το οποίο δημιουργούν. Οι περισσότεροι ερευνητές οι οποίοι διεξάγουν έρευνα επί του επαγγέλματος των δημοσίων σχέσεων, το κάνουν για να αναγνωρίσουν τις καλύτερες πρακτικές και για να βελτιώσουν το επάγγελμα. 3. Έρευνα για τις δημόσιες σχέσεις: Συνήθως προκύπτει από έρευνα επί του επαγγέλματος. Για παράδειγμα, ερευνητές έχουν εντοπίσει τις καλύτερες πρακτικές στην επικοινωνία της κρίσης, στη διοίκηση ζητημάτων, στις σχέσεις με τα ΜΜΕ τις οποίες στη συνέχεια διαχέουν στους επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων.
Επίπεδο προγράμματος: Αναφέρεται σε ατομικά προγράμματα επικοινωνίας όπως σχέσεις με τα ΜΜΕ, σχέσεις με την τοπική κοινότητα, σχέσεις με τους υπαλλήλους. Επίπεδο λειτουργίας: Αναφέρεται στην αξιολόγηση της συνολικής λειτουργίας των δημοσίων σχέσεων σε μια επιχείρηση η οποία τυπικά περιλαμβάνει αρκετά προγράμματα επικοινωνίας για διαφορετικές ομάδες. Επίπεδο επιχείρησης: Αναφέρεται στη συνεισφορά των δημοσίων σχέσεων στη συνολική αποτελεσματικότητα της επιχείρησης. Επίπεδο κοινωνίας: Αναφέρεται σε αξιολογήσεις της συνεισφοράς της επιχείρησης στη συνολική ευημερία της κοινωνίας, όπως μέσω προγραμμάτων κοινωνικής ευθύνης.
Διατήρηση αρχείων (Record Keeping). Μία από τις πιο σημαντικές δεξιότητες στην επιτυχή πρακτική των δημοσίων σχέσεων είναι η ικανότητα να διατηρούμε κατανοήσιμα και ακριβή αρχεία. Πολύ συχνά ζητείται από τους επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων να παραδώσουν σε μια δεδομένη στιγμή κρίσιμη πληροφόρηση για χρήση στο εσωτερικό ή εξωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης. Έτσι, όταν ένας συντάκτης ή διευθυντής ζητά πληροφόρηση, ο επαγγελματίας δημοσίων σχέσεων πρέπει να συγκεντρώσει τα δεδομένα που χρειάζονται μέσα σε ένα πολύ περιορισμένο χρονικό περιθώριο, αλλιώς θα χάσει την αξιοπιστία του.
Επαφές-κλειδιά (Key Contacts). Πολύ συχνά, άτομα ή επιχειρήσεις που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην τοπική κοινότητα δρουν ως επαφές-κλειδιά για το προσωπικό των δημοσίων σχέσεων. Άλλοι οι οποίοι κατέχουν εξειδικευμένη γνώση ή επικοινωνούν συχνά με σημαντικές ομάδες κοινού, είναι επίσης καλές πηγές πληροφόρησης. Για το κολέγιο μιας κοινότητας, για παράδειγμα, επαφές-κλειδιά θα μπορούσαν να είναι μεγάλες επιχειρήσεις, πολιτικοί αρχηγοί, πρόσωπα που επηρεάζουν τους σπουδαστές ή/και την κοινότητα. Όμως, ενώ αυτά τα άτομα μπορούν να παράσχουν σημαντική πληροφόρηση, ενδεχομένως δεν αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα. Οι επαφές-κλειδιά είναι καλύτερα να χρησιμοποιούνται ως ένας μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης για ζητήματα που μπορεί να γίνουν σημαντικά στο μέλλον.
Ειδικές Επιτροπές (Special Committees). Πολλές φορές, οι επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων οργανώνουν ειδικές επιτροπές για να αποκτήσουν την απαραίτητη πληροφόρηση. Πρόκειται για εσωτερικές και εξωτερικές επιτροπές οι οποίες αποτελούνται από ανθρώπους που επηρεάζουν την κοινή γνώμη, που λαμβάνουν αποφάσεις, που μεταδίδουν μηνύματα και που μπορούν να υποδείξουν κάποια ζητήματα πριν αυτά γίνουν προβλήματα, και να προτείνουν εναλλακτικές πορείες δράσης. Μια τέτοια συμβουλευτική ομάδα μπορεί να διαμορφωθεί για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπως για παράδειγμα κατά τη διάρκεια μιας καμπάνιας, ή μπορεί να είναι ένα μόνιμο συμβούλιο το οποίο αντικαθιστά τα μέλη του περιοδικά.
Περιστασιακή παρακολούθηση (Casual Monitoring). Πολλοί επαγγελματίες θεωρούν ότι το έργο τους εξυπηρετείται από τη συστηματική επεξεργασία του υλικού που φτάνει στα γραφεία τους. Η παρακολούθηση δελτίων νέων, εντύπων ή τηλεόρασης ή ραδιοφώνου, επιτρέπει τη θεώρηση της ποσότητας και της ποιότητας της κάλυψης. Η παρακολούθηση και έλεγχος των s, των τηλεφωνημάτων και των αναφορών πωλήσεων μπορούν να προσφέρουν επίσης σημαντική πληροφόρηση.
Βιβλιοθήκες και τράπεζες δεδομένων (Library and Data bank Sources). Οι δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες αποτελούν πηγές δεδομένων τα οποία θα ήταν αδύνατον να συγκεντρώσει προσωπικά ο επαγγελματίας δημοσίων σχέσεων. Δεδομένα απογραφών και άλλες μορφές δημόσιας πληροφόρησης είναι διαθέσιμες σε βιβλιοθήκες που χαρακτηρίζονται σαν κυβερνητικά θεματοφυλάκια.
Ειδικότερα, οι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (Online data bases) χρησιμοποιού- νται από τα τμήματα δημοσίων σχέσεων με διάφορους τρόπους: 1. Για να ερευνήσουν γεγονότα και στοιχεία που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ένα προτεινόμενο project ή καμπάνια που απαιτούν την έγκριση του μάνατζμεντ. 2. Για να είναι ενήμεροι ανά πάσα στιγμή για τα νέα των πελατών και ανταγωνιστών τους. 3. Για να κρατούν αρχεία των προγραμμάτων επικοινωνίας της επιχείρησης και των δελτίων νέων των ανταγωνιστών της. 4. Για να εντοπίσουν κάποια εντυπωσιακή στατιστική ή κάποια σπουδαία ρήση που θα χρησιμοποιηθούν για κάποια ομιλία ή έκθεση. 5. Για να δουν την αντίδραση του Τύπου και του επιχειρηματικού κόσμου σε κάποιες ενέργειες της επιχείρησης. 6. Για να εντοπίσουν έναν εμπειρογνώμονα ο οποίος θα μπορούσε να παράσχει συμβουλή για ένα ζήτημα ή πιθανή στρατηγική. 7. Για να είναι ενήμερο το μάνατζμεντ για τις τρέχουσες τάσεις και ζητήματα. 8. Για να μάθουν τα δημογραφικά στοιχεία και τις στάσεις των ομάδων-στόχων.
Ανάλυση περιεχομένου (Content Analysis). Είναι η ερευνητική μέθοδος που επιτρέπει στον ερευνητή να κωδικοποιήσει συστηματικά και άρα να ποσοτικοποιήσει το λεκτικό περιεχόμενο των γραπτών ή αντιγραφόμενων μηνυμάτων. Επίσης, αποκόμματα δελτίων Τύπου μπορούν να αναλυθούν για την ποσότητα και ποιότητα της δημοσιογραφικής κάλυψης. Πολλοί οργανισμοί αναλύουν τα περιεχόμενα των ετήσιων εκθέσεων και άλλων εκδόσεων των ανταγωνιστών τους για να ανακαλύψουν στρατηγικά σχέδια.
Έρευνα καταμέτρησης (Survey Research). Η πρακτική των δημοσίων σχέσεων χρησιμοποιεί όλους τους τύπους διαδικασιών έρευνας, αλλά η μέθοδος καταμέτρησης είναι η πλέον συνηθισμένη. Ο όρος «καταμέτρηση» όπως εφαρμόζεται στην έρευνα των δημοσίων σχέσεων, αναφέρεται στην προσεκτική, λεπτομερή εξέταση των αντιλήψεων, στάσεων και γνωμών των μελών των διαφόρων ομάδων κοινού. Ο γενικός σκοπός μιας καταμέτρησης είναι να αποκτηθεί καλύτερη κατανόηση των αντιδράσεων και των προτιμήσεων ενός ειδικού κοινού ή κοινών. Για τις προσπάθειες των δημοσίων σχέσεων, κατανέμουμε τα δεδομένα της καταμέτρησης σε δύο τύπους: δημογραφικά δεδομένα και δεδομένα γνώμης. Τα δημογραφικά δεδομένα (demographic data) είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά (ηλικία, φύλο, επάγγελμα κλπ.) των ανθρώπων που απαντούν στην καταμέτρηση και που βοηθούν τον επαγγελματία να τα ταξινομήσει σε ένα ή περισσότερα κοινά. Τα δεδομένα γνώμης (opinion data) είναι απαντήσεις σε ερωτήσεις του επαγγελματία όσον αφορά στις στάσεις και αντιλήψεις ορισμένων ομάδων κοινού σχετικά με κρίσιμα ζητήματα.
Πειραματική έρευνα (Experimental Research). Γενικά, η πειραματική έρευνα διαιρείται σε δύο κατηγορίες: πειράματα εργαστηρίου (laboratory experiments) και πειράματα πεδίου (field experiments). Τα πειράματα εργαστηρίου πραγματοποιούνται σε προσεκτικά ελεγχόμενα περιβάλλοντα σχεδιασμένα για να ελαχιστοποιήσουν εξωτερικές επιδράσεις. Τα πειράματα πεδίου πραγματοποιούνται στον πραγματικό κόσμο.
Περιγραφικές και συμπερασματικές μέθοδοι (Descriptive and Inferential Methods) Πληροφόρηση τυπικής έρευνας μπορεί να αποκτηθεί με μια ποικιλία τρόπων, οι οποίοι μπορούν να ταξινομηθούν είτε ως περιγραφικοί είτε ως συμπερασματικοί. Τα περιγραφικά δεδομένα χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν κάτι, όπως μια ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων (κοινό). Εάν ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων σε έναν οργανισμό ζητήσει από το τμήμα προσωπικού να ετοιμάσει ένα δημογραφικό προφίλ των υπαλλήλων του (μέσος όρος ηλικίας, χρόνια εκπαίδευσης, επίπεδο εμπειρίας κλπ), στην ουσία ζητάει περιγραφικά δεδομένα. Τέτοιες μελέτες χρησιμοποιούν μέσους όρους, ποσοστά, πραγματικά νούμερα, ή άλλες περιγραφικές στατιστικές για να συνοψίσουν τα χαρακτηριστικά μιας ομάδας ή ενός κοινού.
Τα συμπερασματικά δεδομένα προσφέρουν περισσότερα από την απλή περιγραφή ενός ιδιαίτερου κοινού. Χρησιμοποιώντας συμπερασματικές στατιστικές, ο επαγγελματίας δημοσίων σχέσεων μπορεί να συμπεράνει τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου κοινού, όπως μιας ομάδας καταναλωτών, από ένα σχετικά μικρό δείγμα το οποίο όμως είναι αντιπροσωπευτικό αυτού του πληθυσμού.
Οι τεχνικές παρατήρησης μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν λανθασμένα στην έρευνα των δημοσίων σχέσεων εξαιτίας της άτυπης φύσης πολλών παρατηρήσεων για τις ομάδες κοινού. Οι προσωπικές παρατηρήσεις του επαγγελματία επηρεάζονται σοβαρά από τις αντιλήψεις του, τις εμπειρίες του και την ευαισθησία του. Αυτοί οι περιορισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε αποφάσεις που βασίζονται περισσότερο στο συναίσθημα παρά σε αξιόπιστη πληροφόρηση.
Οι συνεντεύξεις μπορούν να αποτελέσουν έναν χρήσιμο τρόπο συλλογής πληροφόρησης από ένα κοινό. Τα ειδικά εκπαιδευμένα άτομα που κάνουν τη συνέντευξη μπορούν να εκμαιεύσουν πληροφόρηση από τα άτομα που δίνουν τη συνέντευξη, τα οποία διαφορετικά δεν θα την έδιναν εθελοντικά. Οι συνεντεύξεις μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε πρόσωπο με πρόσωπο είτε τηλεφωνικά. Γενικά ταξινομούνται σαν δομημένες και μη δομημένες. Μια δομημένη συνέντευξη χρησιμοποιεί ένα σχεδιάγραμμα ερωτήσεων με ειδικές επιλογές απάντησης που εκτείνονται από το ναι/όχι έως τις πολλαπλές επιλογές. Οι μη δομημένες συνεντεύξεις επιτρέπουν στα άτομα να απαντούν σε ανοιχτές ερωτήσεις με όποιον τρόπο επιθυμούν. Επιπλέον, οι συνεντευξιαζόμενοι επιλέγονται προσεκτικά και πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια όπως εμπειρία, επιρροή κλπ.
Τα ερωτηματολόγια είναι η πιο συχνή μορφή συλλογής δεδομένων γιατί είναι σταθερά στην παρουσίαση και ανέξοδα στη χρήση τους. Από τη στιγμή που το ερωτηματολόγιο τυπώνεται, κάθε ερωτώμενος ερωτάται τις ίδιες ερωτήσεις με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Τα ερωτηματολόγια γενικά σχεδιάζονται για να μετρήσουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: στάσεις, γνώμες, και δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος. Ο τρόπος, αρκετά χρονοβόρος είναι η αλήθεια, με τον οποίο δομείται και διατυπώνεται ένα ερωτηματολόγιο είναι εξαιρετικής σημασίας, λάθη δε στη δομή ή στη διατύπωση μπορούν να υποθηκεύσουν τα αποτελέσματα της έρευνας και κατ’ επέκταση την αξιοπιστία της.
Οι Wilcox & Cameron (2009: 144) δίνουν ορισμένες γενικές κατευθυντήριες οδηγίες για την κατάρτιση ενός ερωτηματολογίου: 1. Καθορίστε τον τύπο της πληροφόρησης που χρειάζεται καθώς και τον βαθμό της λεπτομέρειας που απαιτείται. 2. Αναφέρατε τους στόχους της έρευνας γραπτώς. 3. Αποφασίστε ποια ομάδα ή ομάδες θα λάβουν το ερωτηματολόγιο. 4. Αποφασίστε το μέγεθος του δείγματος. 5. Εξασφαλίστε την ανωνυμία. 6. Χρησιμοποιήστε ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών όσο πιο συχνά μπορείτε. 7. Σχεδιάστε το ερωτηματολόγιο με τέτοιον τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη κωδικοποίηση των απαντήσεων για στατιστική ανάλυση. 8. Φροντίστε να μην έχετε περισσότερες από 25 ερωτήσεις. 9. Χρησιμοποιήστε κατηγορίες όταν ρωτάτε ερωτήσεις σχετικά με το μορφωτικό επίπεδο, την ηλικία και το εισόδημα.
10. Χρησιμοποιήστε απλές και οικείες λέξεις. 11. Αποφύγετε διφορούμενες λέξεις και φράσεις που μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση. 12. Φροντίστε να υπάρχει χώρος στο τέλος του ερωτηματολογίου για περαιτέρω ενδεχόμενα σχόλια. 13. Δοκιμάστε από πριν τις ερωτήσεις με εκπροσώπους της ομάδας-στόχου. Η επανάδρασή τους θα σας βοηθήσει να βελτιώσετε το τελικό σχέδιο.
ο επαγγελματίας θα πρέπει να κατανοήσει τη διαφορά ανάμεσα στην μέτρηση της γνώμης της μάζας και στη μέτρηση της κοινής γνώμης.
Η γνώμη της μάζας αντιπροσωπεύει έναν μέσο όρο που λαμβάνεται από μια ομάδα με πολλές και διαφορετικές γνώμες. Οι μέσοι όροι από τη φύση τους τείνουν να εξασθενούν τη δύναμη ορισμένων στάσεων. Όταν ουσιαστικά διαφορετικές γνώμες υπολογίζονται κατά μέσο όρο, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από τις αρχικά εκφρασμένες γνώμες.
Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης κατευθύνονται σε προσεκτικά στοχευμένους πληθυσμούς. Ο επαγγελματίας δημοσίων σχέσεων πρέπει να διαιρέσει το κοινό σε σημαντικές υπο-ομάδες και να σχεδιάσει μια ειδική καμπάνια επικοινωνίας για κάθε υπο-ομάδα. Η δειγματοληψία της κοινής γνώμης δεν είναι χρήσιμη εκτός εάν αντανακλά με ακρίβεια τα συναισθήματα κάθε σημαντικής υπο-ομάδας κοινού και παρέχει κάποιες απόψεις των αιτίων που κρύβονται πίσω από αυτά τα συναισθήματα. Ο John Dewey (1927), στο βιβλίο του The Public and its Problems, ορίζει το κοινό ως μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι: 1. Αντιμετωπίζουν μια παρόμοια ακαθόριστη κατάσταση. 2. Αναγνωρίζουν τι είναι ακαθόριστο σε αυτή την κατάσταση. 3. Οργανώνονται για να κάνουν κάτι σχετικά με το πρόβλημα. Ένα κοινό λοιπόν είναι μια ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται ένα κοινό πρόβλημα ή στόχο και αναγνωρίζουν το κοινό τους συμφέρον.
Μπορούμε να αναγνωρίσουμε τέσσερις γενικές κατηγορίες ελέγχων σε σχέση με την επιχείρηση και τις ομάδες κοινού της: Σημαντικές ομάδες κοινού. Καταγράφονται οι σημαντικές ομάδες κοινού της επιχείρησης, και η καθεμία περιγράφεται σύμφωνα με τη λειτουργία της – μέτοχοι, υπάλληλοι, πελάτες, προμηθευτές κλπ. Η άποψη του κοινού της επιχείρησης. Η άποψη της κάθε ομάδας κοινού της επιχείρησης καθορίζεται μέσω διαφόρων ερευνητικών μεθόδων, κυρίως με μελέτες εικόνας και ανάλυση περιεχομένου εφημερίδων, περιοδικών και άλλων έντυπων μέσων.
Ζητήματα ανησυχίας του κοινού. Τεχνικές περιβαλλοντολογικού ελέγχου χρησιμοποιούνται για να καταρτίσουν μια ατζέντα ζητημάτων για το κάθε σημαντικό κοινό της επιχείρησης. Αυτά τα δεδομένα αναγνωρίζουν ομάδες κοινού σύμφωνα με τα ζητήματα ενδιαφέροντός τους και τις στάσεις τους προς αυτά. Στη συνέχεια τα ευρήματα συγκρίνονται με τις πολιτικές της επιχείρησης. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στον σχεδιασμό της καμπάνιας δημοσίων σχέσεων για διάφορες ομάδες κοινού.
Η δύναμη των ομάδων κοινού. Οι ομάδες κοινού βαθμολογούνται ανάλογα με την οικονομική και πολιτική επιρροή, άρα και με την κανονιστική, που έχουν. Ομάδες συμφερόντων και άλλες οργανώσεις ακτιβιστών αξιολογούνται σύμφωνα με το μέγεθος, τον προϋπολογισμό, το εισόδημα, το μέγεθος προσωπικού και τον αριθμό των εξειδικευμένων στελεχών (δικηγόροι, επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων, lobbyists κ.ά.).
H Joyce F. Jones (1975: 6-8) της Ruder Finn Rotman Agency περιγράφει τη διαδικασία ελέγχου σε τέσσερα βήματα: Ανακαλύπτοντας τι εμείς πιστεύουμε. Πραγματοποιούνται συνεντεύξεις με στελέχη του ανώτατου και μεσαίου μάνατζμεντ για να καθοριστούν οι δυνάμεις, αδυναμίες, σημαντικές ομάδες κοινού, και ζητήματα και θέματα που πρέπει να εξερευνηθούν. 2. Ανακαλύπτοντας τι αυτοί πιστεύουν. Διεξάγεται έρευνα με τις ομάδες κοινού-κλειδιά για να διαπιστωθεί σε τι βαθμό οι απόψεις τους συνάδουν με τις απόψεις της επιχείρησης.
3. Αξιολογώντας τις διαφορές. Αξιολογούνται οι διαφορές μεταξύ των δύο προηγούμενων σταδίων. 4. Συστήνοντας. Σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα δημοσίων σχέσεων για να καλύψει τα κενά μεταξύ των βημάτων 1 και 2 και να καλύψει τα ελλείμματα του τρίτου σταδίου.
Καταμετρήσεις επιχειρησιακής εικόνας. Καταμετρήσεις στάσεων που καθορίζουν τις αντιλήψεις του κοινού για την επιχείρηση βοηθούν τον μάνατζερ δημοσίων σχέσεων να αποκτήσει μια συνολική άποψη για την εικόνα της επιχείρησης. Γενικά, μια τέτοια έρευνα προσπαθεί να μετρήσει (1) την εξοικείωση του κοινού με την επιχείρηση, τα στελέχη, τα προϊόντα, τις πολιτικές και άλλες πλευρές της, (2) τον βαθμό θετικών και αρνητικών αντιλήψεων, και (3) τα χαρακτηριστικά που οι διάφορες ομάδες κοινού αποδίδουν στην επιχείρηση.
Οι έλεγχοι επικοινωνίας συνδυάζουν διάφορες ερευνητικές μεθόδους για ειδικές εφαρμογές. Οι ακόλουθες ερευνητικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται με κατάλληλους συνδυασμούς για να ελέγξουν την επιχειρησιακή επικοινωνία και να ερευνήσουν ειδικές περιοχές προβλημάτων: 1. Καταμετρήσεις κλίματος επικοινωνίας. Αυτές οι μετρήσεις στάσεων σχεδιάζονται για να αποκαλύψουν την άποψη των ομάδων κοινού για τα κανάλια επικοινωνίας, δηλαδή για το πόσο ανοιχτά και κατάλληλα είναι. 2. Ανάλυση δικτύου. Αυτή η ανάλυση αποκαλύπτει τη συχνότητα και τη σημασία των διαδράσεων σε ένα δίκτυο, στη βάση των πιο συχνών συνδέσμων. Αυτά τα πρότυπα μπορούν να συγκριθούν με τους επίσημους επιχειρησιακούς πίνακες και τις επικοινωνιακές πολιτικές για να καθοριστούν οι διαφορές μεταξύ θεωρίας και πρακτικής.
3. Καταμετρήσεις αναγνωσιμότητας. Αυτές οι καταμετρήσεις αναγνωρίζουν ποια άρθρα ή τμήματα δημοσιεύσεων διαβάζονται πιο συχνά. Ενώ αυτή η μέθοδος είναι αυστηρά ποσοτική, αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο καθορισμού των προτύπων ανάγνωσης των διαφόρων ομάδων κοινού. 4. Ανάλυση περιεχομένου. Αυτό το ποσοτικό εργαλείο μπορεί να αναλύσει το περιεχόμενο όλων των τύπων μηνυμάτων. Συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ευνοϊκή ή αρνητική δημοσιογραφική κάλυψη που έχει μια επιχείρηση. 5. Μελέτες ευαναγνωσιμότητας. Αρκετές μέθοδοι μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση του ευανάγνωστου των γραπτών μηνυμάτων.
Μ. Ξύγγη (2012) Δημόσιες Σχέσεις, εκδ. Προπομπός
Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά, Μη Εμπορική Χρήση Παρόμοια Διανομή 4.0 [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π. χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ. λ. π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό. Οι όροι χρήσης των έργων τρίτων επεξηγούνται στη διαφάνεια « Επεξήγηση όρων χρήσης έργων τρίτων ». Τα έργα για τα οποία έχει ζητηθεί άδεια αναφέρονται στο « Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων ». [1] από -nc-sa/4.0/ Ως Μη Εμπορική ορίζεται η χρήση : που δεν περιλαμβάνει άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος από την χρήση του έργου, για το διανομέα του έργου και αδειοδόχο που δεν περιλαμβάνει οικονομική συναλλαγή ως προϋπόθεση για τη χρήση ή πρόσβαση στο έργο που δεν προσπορίζει στο διανομέα του έργου και αδειοδόχο έμμεσο οικονομικό όφελος ( π. χ. διαφημίσεις ) από την προβολή του έργου σε διαδικτυακό τόπο Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί.
Δεν επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου, παρά μόνο εάν ζητηθεί εκ νέου άδεια από το δημιουργό. © διαθέσιμο με άδεια CC-BY διαθέσιμο με άδεια CC-BY-SA διαθέσιμο με άδεια CC-BY-NC-SA διαθέσιμο με άδεια CC-BY-NC Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου και η δημιουργία παραγώγων αυτού με απλή αναφορά του δημιουργού. Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου με αναφορά του δημιουργού, και διάθεση του έργου ή του παράγωγου αυτού με την ίδια άδεια. Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου με αναφορά του δημιουργού. Δεν επιτρέπεται η εμπορική χρήση του έργου. Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου με αναφορά του δημιουργού και διάθεση του έργου ή του παράγωγου αυτού με την ίδια άδεια. Δεν επιτρέπεται η εμπορική χρήση του έργου. διαθέσιμο με άδεια CC-BY-ND Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου με αναφορά του δημιουργού. Δεν επιτρέπεται η δημιουργία παραγώγων του έργου. διαθέσιμο με άδεια CC-BY-NC- ND Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου με αναφορά του δημιουργού. Δεν επιτρέπεται η εμπορική χρήση του έργου και η δημιουργία παραγώγων του. διαθέσιμο με άδεια CC0 Public Domain διαθέσιμο ως κοινό κτήμα Επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου, η δημιουργία παραγώγων αυτού και η εμπορική του χρήση, χωρίς αναφορά του δημιουργού. χωρίς σήμανσηΣυνήθως δεν επιτρέπεται η επαναχρησιμοποίηση του έργου.
Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει : το Σημείωμα Αναφοράς το Σημείωμα Αδειοδότησης τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων ( εφόσον υπάρχει ) μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους.
Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο « Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων » έχει χρηματοδοτήσει μόνο την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος « Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση » και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση ( Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ) και από εθνικούς πόρους.