ΕΓΧΡΩΜΗ ΟΡΑΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΧΡΩΜΗΣ ΟΡΑΣΗΣ Red nm Orange nm Yellow nm Green nm Cyan nm Blue nm Violet nm

Όλα τα ορατά χρώματα μπορούν να αντιστοιχηθούν από ένα πρόσθετο μίγμα τριών αρχικών χρωμάτων που λαμβάνονται από τα μακρά ‘κόκκινα’ κύματα L, τα μεσαία ‘πράσινα’ M, και τα βραχέα ‘ιώδη’ κύματα S, του φάσματος. Οι τρεις τύποι των κώνων L,M,S, περιέχουν φωτοχρωστικές ουσίες οι οποίες έχουν τη μέγιστη απορρόφηση σε αυτές τις φασματικές περιοχές. Η τριχρωματική θεωρία της έγχρωμης όρασης προτάθηκε από τον Thomas Young το 1801 και διαμορφώθηκε από τον Herman von Helmholtz 50 έτη αργότερα. Οι τρεις φωτοχρωστικές ουσίες (φωτοϋποδοχείς) δεν υπάρχουν σε ίσες ποσότητες και οι μπλε δέκτες είναι σχεδόν απόντες από το κεντρικό βοθρίο της ωχράς Η κόκκινη-πράσινη όραση παραμένει σταθερή σε όλη τη ζωή, αλλά η ευαισθησία της μπλε αισθητηριακής οδού μειώνεται με την ηλικία λόγω της μεγαλύτερης απορρόφησης των μικρότερων μηκών κύματος στο εσωτερικό του κρυσταλλοειδούς φακού.

Τα ηλεκτρικά σήματα από τους τρεις τύπους των κωνοειδών υποδοχέων κωδικοποιούνται μέσα στα νευρικά στρώματα του αμφιβληστροειδούς σε τρία αντίπαλα κανάλια. Η θεωρία των αντίθετων ζευγών, βασισμένη στα φαινόμενα εμφάνισης χρώματος όπως τα συμπληρωματικά χρώματα και το μετείκασμα, προτάθηκε από τον Ewald Herring το Η κρυπτογράφηση των σημάτων στο αμφιβληστροειδικό κυτταρικό επίπεδο γαγγλίων είναι εξαιρετικά σύνθετη αλλά η ιδέα του Herring για το κανάλι φωτεινότητας (το φως σε αντίθεση με το σκοτάδι) και δύο αντίπαλα κανάλια χρώματος (το κόκκινο σε αντίθεση με το πράσινο και το μπλε σε αντίθεση με το κίτρινο) είναι μια αποδεκτή απλοποίηση. Ελαττωματική έγχρωμη όραση Η ανεπάρκεια χρώματος είναι συνήθως συγγενής αλλά μπορεί και να είναι επίκτητη.

Συγγενείς ελλείψεις έγχρωμης όρασης (συγγενείς δυσχρωματοψίες) Η συγγενής ανεπάρκεια χρώματος προκύπτει από τους ανώμαλους φωτοϋποδοχείς των κωνίων. Ο αμφιβληστροειδής μπορεί να είναι ελλιπής στη λειτουργικότητα των κωνίων υποδοχέων ή μπορούν να υπάρξουν μόνο μια ή δύο χρωστικές ουσίες αντί τριών. Οι διχρωματικοί και οι ανώμαλοι τριχρωματικοί μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με το ποιος από τους τρεις φωτοϋποδοχείς επηρεάζεται, και εάν ένας φωτοϋποδοχέας είναι απών ή έχει τα ανώμαλα χαρακτηριστικά απορρόφησης. Οι επιλεγόμενοι χρησιμοποιούμενοι όροι είναι: ‘πρωτανωπία’, ‘δευτερανωπία’ και ‘τριτανωπία’. Παραδείγματος χάριν η πρωτανωπία αναφέρεται στην απουσία του κόκκινου φωτοϋποδοχέα για το ερυθρό και ο πρωτανώμαλος τριχρωματισμός στην παρουσία του κόκκινου φωτοϋποδοχέα με ανώμαλη απορρόφηση. Η δευτερανωπία και ο δευτερανώμαλος τριχρωματισμός είναι ελλείψεις του πράσινου φωτοϋποδοχέα. Η τριτανωπία και ο τριτανώμαλος τριχρωματισμός είναι ελλείψεις του μπλε φωτοϋποδοχέα. Η πρωτανωπία και η δευτερανωπία περιγράφονται μερικές φορές συλλογικά ως ελλείψεις κόκκινου-πράσινου επειδή μοιράζονται μια τάση να συγχύσουν αυτά τα χρώματα Στους άντρες η επίπτωση είναι περίπου 8%.

Επίκτητες δυσχρωματοψίες Μερικά φάρμακα μπορούν να προξενήσουν τις ελλείψεις έγχρωμης όρασης εάν δίνονται σε υπέρμετρες ποσότητες ή εάν μια αλλεργία εμφανίζεται. Η παρατεταμένη χρήση chloroquine και του ethambutol μπορεί να δημιουργήσει τα τοξικά αποτελέσματα στον αμφιβληστροειδή και το οπτικό νεύρο που είναι αρμόδια για την επίκτητη ανεπάρκεια χρώματος. Ταξινόμηση των επίκτητων δυσχρωματοψιών Τύπος Ι Κόκκινο-πράσινο Όμοιο με πρωτανωπική έλλειψη Εμφανίζεται σε δυστροφία της ωχράς ΙΙ Κόκκινο-πράσινο Όμοιο με δευτερανωπική έλλειψη Εμφανίζεται σε οπισθοβολβική νευρίτιδα ΙΙΙ Μπλε Όμοιο με τριτανωπική έλλειψη Εμφανίζεται στα κεντρικά και περιφερικά στρώματα του αμφιβληστροειδούς, και της οπτικής οδού, π.χ. γεροντικός εκφυλισμός της ωχράς, κεντρική ορόδης αμφιβληστροειδοπάθεια, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Οι Ψευδοϊσοχρωματικοί πίνακες Ishihara Το Ishihara τεστ είναι η δημοφιλέστερη μέθοδος διαλογής για τις ελλείψεις ‘κόκκινου- πράσινου’ και οι κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι είναι το αποδοτικότερο. Η πλήρης έκδοση του τεστ αποτελείται από 25 πίνακες που περιέχουν τους αριθμούς. Είκοσι πίνακες είναι για τη διαλογή (πίνακες 2-21) και τέσσερις για τη διάγνωση της πρωτανωπίας και δευτερανωπίας: Πίνακας 1—αυτός είναι ένας εισαγωγικός πίνακας που φαίνεται σωστά από όλους τους ασθενείς. Είναι χρήσιμος για τον οπτικό στόχο και για την ανίχνευση των ‘κατά φαντασία ασθενών’. Πίνακες 2-9—μετασχηματισμού ή σχέδια σύγχυσης. Ένας αριθμός αναγνωρίζεται από τους φυσιολογικούς ασθενείς χρώματος και ένας διαφορετικός αριθμός αναγνωρίζεται από τους αχρωματικούς ασθενείς χρώματος. Μερικές φορές οι αχρωματικοί ασθενείς δεν βλέπουν κανέναν αριθμό. Πίνακες 10-17—σχέδια εξαφάνισης αριθμών. Ένας αριθμός διαβάζεται από τους φυσιολογικούς ασθενείς χρώματος αλλά δεν μπορεί να αναγνωριστεί από τους αχρωματικούς ασθενείς. Πίνακες 18-21—κρυμμένα σχέδια ψηφίων. Ένας αριθμός δεν μπορεί να αναγνωρισθεί από τους φυσιολογικούς ασθενείς χρώματος αλλά μπορεί να διαβαστεί από τους περισσότερους αχρωματικούς ασθενείς. Πίνακες 22-25—διαγνωστικά σχέδια πιάτων. Δύο αριθμοί παρουσιάζονται· μόνο ο δεξής αριθμός μπορεί να διακριθεί από τους πρωτάνωπες παρατηρητές και μόνο ο αριστερός αριθμός από τους δευτεράνωπες παρατηρητές.

Ishihara τεστ

Το City University τεστ Κάθε τεστ αποτελείται από 10 διαγράμματα. Αυτά επιδεικνύουν ένα κεντρικό χρώμα και τέσσερα περιφερειακά χρώματα. Ο ασθενής καλείται να επιλέξει ποιο από τα εξωτερικά χρώματα φαίνεται περισσότερο όπως το κεντρικό χρώμα. Χρωματικό φάσμα δισχρωματικών ατόμων