ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2007.

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2007."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2007

2 Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2007 Η υιοθεσία

3 Α. Υιοθεσία: οι βιβλικές αναφορές

4 Τι σημαίνει υιοθεσία; Υιοθεσία είναι η πράξη με την οποία ο Θεός καθίσταται Πατέρας μας και εμείς μέλη της οικογένειάς Του.

5 Οι νέες σχέσεις: τέκνα Θεού «Διότι πάντες είσθε υιοί Θεού διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού» Γαλάτας γ’ 26 «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·». Ιωάν. α’ 12

6 Οι νέες σχέσεις: αδέλφια του Χριστού Ο Χριστός ονομάζεται αδελφός μας: «διά να ήναι αυτός (ο Χριστός) πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών·». Ρωμ. η’ 29 Ωστόσο η υιότητα του Χριστού διακρίνεται από τη δική μας: «Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας». Ιωάν. κ’ 17 Ο Χριστός είναι υιός φύσει, εμείς είμαστε υιοί θέσει.

7 Οι νέες σχέσεις: αδέλφια μεταξύ μας Εάν ο Θεός είναι πατέρας μας οι υπόλοιποι πιστοί είναι αδελφοί μας. Έτσι είμαστε ενωμένοι και με τους πιστούς της Παλαιάς Διαθήκης. Υπ’ αυτή την έννοια ο Αβραάμ είναι ο πατήρ πάντων των πιστευόντων. « …διά να ήναι αυτός (ο Αβραάμ) πατήρ πάντων των πιστευόντων ενώ υπάρχουσιν εν τη ακροβυστία, διά να λογισθή και εις αυτούς η δικαιοσύνη, και πατήρ της περιτομής, ουχί μόνον εις τους περιτετμημένους, αλλά και εις τους περιπατούντας εις τα ίχνη της πίστεως του πατρός ημών Αβραάμ της εν τη ακροβυστία». Ρωμ. δ’ 11-12

8 Η υιοθεσία συνδέεται με τη σώζουσα πίστη «Διότι πάντες είσθε υιοί Θεού διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού» Γαλάτας γ’ 26 «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·». Ιωάν. α’ 12

9 Η υιοθεσία είναι πράξη χάριτος «καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού». Εφεσ. α’ 4-5

10 Η υιοθεσία είναι πράξη χάριτος Ο Θεός μας χαρίζει το όνομά Του: «Όστις νικά, […] θέλω γράψει επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου». Αποκ. γ’ 12 Μας αγιάζει με το Πνεύμα Του: «Και επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ.». Γαλ. δ’ 6

11 Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι παιδιά Θεού; Υπό μία γενική έννοια όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού, δηλαδή επειδή δημιουργήθηκαν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού. «Διότι και γένος είμεθα τούτου». Πράξ. ιζ’ 18 Ωστόσο, οι άνθρωποι μετά την πτώση εγκαταλείπουν την ομοιότητα προς τον Θεό και ακολουθούν τον διάβολο.

12 Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι παιδιά Θεού; «του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας· […] ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής, ως και οι λοιποί·» Εφεσ. β’ 3 «Είπον λοιπόν προς αυτόν· Ημείς δεν εγεννήθημεν εκ πορνείας· ένα Πατέρα έχομεν, τον Θεόν. Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Εάν ο Θεός ήτο Πατήρ σας, ηθέλετε αγαπά εμέ· […] Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε». Ιωάν. η’ 42-44

13 Παλαιά Διαθήκη: ο Θεός ως Πατέρας του Ισραήλ Στην Παλαιά Διαθήκη η έννοια της πατρότητας του Θεού υπάρχει, αλλά αφορά μόνο τον λαό Ισραήλ και σε κάθε περίπτωση δεν αναπτύσσεται πλήρως, έτσι όπως την γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη. «Θέλω ειπεί προς τον βορράν, Δός· και προς τον νότον, Μη εμποδίσης· φέρε τους υιούς μου από μακράν και τας θυγατέρας μου από των άκρων της γης» Ησ. μγ’ 6-7 «οίτινες είναι Ισραηλίται, των οποίων είναι η υιοθεσία και η δόξα και αι διαθήκαι και η νομοθεσία και η λατρεία και αι επαγγελίαι,». Ρωμ. θ’ 4

14 Καινή Διαθήκη: ο Θεός ως Πατέρας σε όλους τους πιστούς Στην Καινή Διαθήκη η υιοθεσία ανοίγει πλέον σε όλα τα έθνη. «Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν, διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως. αφού όμως ήλθεν η πίστις, δεν είμεθα πλέον υπό παιδαγωγόν. Διότι πάντες είσθε υιοί Θεού διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού» Γαλάτας γ’ 24-26

15 Η υιοθεσία αφορά άντρες και γυναίκες «και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί μου και θυγατέρες, λέγει Κύριος παντοκράτωρ». Β’ Κορ. ς’ 18

16 Πώς βιώνουμε την υιοθεσία; «ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον, διά να εξαγοράση τους υπό νόμον, διά να λάβωμεν την υιοθεσίαν. Και επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ. Όθεν δεν είσαι πλέον δούλος αλλ' υιός· εάν δε υιός, και κληρονόμος του Θεού διά του Χριστού.». Γαλ. δ’ 4-7

17 Η υιοθεσία παρούσα και μελλοντική «Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι». Α’ Ιωάν. γ’ 2 «και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών». Ρωμ. η’ 23

18 Η υιοθεσία διακρίνεται από τη δικαίωση Η υιοθεσία είναι μια περαιτέρω ευλογία. Ο Θεός θα μπορούσε να μας είχε ανακηρύξει δικαίους, χωρίς να μας καταστήσει μέλη της οικογένειάς Του. «Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού». Α’ Ιωάν. γ’ 1

19 Β. Τα προνόμια της υιοθεσίας

20 Αποκτούμε σχέση οικειότητας με τον αιώνιο Θεό «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς». Ματθ. ς’ 9 αλλ' ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν· Αββά, ο Πατήρ. Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού». Ρωμ. η’ 15-16 «Και επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ. Όθεν δεν είσαι πλέον δούλος αλλ' υιός·». Γαλ. δ’ 6-7

21 Ο Θεός μας αντιμετωπίζει με πατρική αγάπη και στοργή «Καθώς σπλαγχνίζεται ο πατήρ τα τέκνα, ούτως ο Κύριος σπλαγχνίζεται τους φοβουμένους αυτόν». Ψαλμ. ργ’ 13

22 Ως Πατέρας γνωρίζει τις ανάγκες μας και προμηθεύει «Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί· επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων». Ματθ. ς’ 31-32 «εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ' αυτού;» Ματθ. ζ’ 11

23 Συγκεκριμένα προμηθεύει τα παιδιά του με Άγιο Πνεύμα «εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ' αυτού;» Λουκ. ια’ 13

24 Οδηγεί τα παιδιά Του «Επειδή όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι είναι υιοί του Θεού.» Λουκ. ια’ 13

25 Πειθαρχεί τα παιδιά Του «Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται. Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;» Εβρ. ιβ’ 5-6

26 Χαρίζει στα παιδιά Του το προνόμιο να συμπάσχουν και να συνδοξάζονται με τον Χριστό «Εάν δε τέκνα και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, εάν συμπάσχωμεν, διά να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού.» Ρωμ. η’ 17

27 Οι σχέσεις μέσα στην εκκλησία οφείλουν να είναι βαθιά οικογενειακές «Πρεσβύτερον μη επιπλήξης, αλλά πρότρεπε ως πατέρα, τους νεωτέρους ως αδελφούς, τας πρεσβυτέρας ως μητέρας, τας νεωτέρας ως αδελφάς μετά πάσης καθαρότητος». Α’ Τιμ. ε’ 1-2

28 Ο αγιασμός είναι θέμα μίμησης του Πατέρα από τα παιδιά Του «Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού ως τέκνα αγαπητά». Εφεσ. ε’ 1 «ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας, τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών, αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος». Α’ Πέτρ. α’ 14-16

29 Γι’ αυτό όποιος βλέπει τα παιδιά δοξάζει τον Πατέρα «Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς». Ματθ. ε’ 16 «διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω,». Φιλιπ. β’ 15 «Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού». Α’ Ιωάν. γ’ 10

30 Ο Θεός επιπλέον μας χαρίζει κληρονομιά στους ουρανούς «εάν δε υιός, και κληρονόμος του Θεού διά του Χριστού». Γαλ. δ’ 7 «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς, οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ·». Α’ Πέτρου α’ 3-5

31 Κληρονομιά και συμβασιλεία «Όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθήση μετ' εμού εν τω θρόνω μου, καθώς και εγώ ενίκησα και εκάθησα μετά του Πατρός μου εν τω θρόνω αυτού». Αποκ. γ’ 21 «Δεν είναι πάντες (οι άγγελοι) λειτουργικά πνεύματα εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν;» Εβρ. α’ 14

32 Βιβλιογραφία Wayne Grudem, Systematic Theology, κεφ. 37. T. Watson,Θησαυρός Πρακτικής Θεολογίας, σελ. 278-288