Ποια τα ψυχιατρικά επείγοντα;

Παρουσίαση με θέμα: "Ποια τα ψυχιατρικά επείγοντα;"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ποια τα ψυχιατρικά επείγοντα;
Ως επείγον ψυχιατρικό περιστατικό θεωρείται κάθε άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση οξέων και οδυνηρών αποσταθεροποιητικών μεταβολών (εσωτερικών ή/ και εξωτερικών), που διαταράσσουν την ισορροπία του ίδιου ή και του περιβάλλοντος του.

2 Οι αιτίες που συμβάλουν στη γένεση αυτού του φαινομένου
νέες συμπεριφορές των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων η έξοδος της ψυχιατρικής από τα περιθωριοποιημένα ψυχιατρικά νοσοκομεία η μείωση των κρεβατιών στα δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, η τάση περιορισμού του εγκλεισμού των ψυχικά ασθενών σ’ αυτά και μια πολιτική άρσης του αποκλεισμού τους από τα κοινωνικά δρώμενα. μια αλλαγή της αντίληψης του κοινού για την ψυχική αρρώστεια και της στάσης του απέναντι σ’ αυτή Μια στροφή προς τη δημόσια περίθαλψη οι σημαντικές ελλείψεις του υπάρχοντος υποστηρικτικού δικτύου ψυχιατρικών δομών παράμετροι σχετιζόμενοι με την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των ψυχικά ασθενών.

3 Ομάδες ψυχιατρικών επειγόντων
Στην πρώτη ομάδα ανήκουν: Επείγοντα ψυχιατρικά περιστατικά που είναι απότοκα μιας απορύθμισης, μιας έλλειψης αντιστάθμισης προϋπαρχόντων ψυχικών διαταραχών και νόσων, κυρίως σχιζοφρενογόνων, συναισθηματικών ή νευρωσικών. Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν: Επείγοντα ψυχιατρικά περιστατικά όπου το επείγον σύμπτωμα είναι έκδηλα συνδεδεμένο με μια δυσλειτουργία της επικοινωνίας τουπάσχοντος με τον/τη σύζυγο του ή τον/την σύντροφο του στη ζωή, με μέλη της οικογένειας του, με τον εργασιακό του χώρο ή τον κοινωνικό του περίγυρο.

4 Οι περιπτώσεις αυτές χαρακτηρίζονται
από αιτήματα επίμονα και πιεστικά, που αφορούν ψυχιατρικές, ψυχολογικές ή κοινωνικές ανάγκες των πασχόντων, όπως αυτές εκφράζονται από τους ίδιους τους πάσχοντες αλλά επίσης, πιο συχνά, από το οικογενειακό τους περιβάλλον, το θεράποντα γιατρό τους, τους κοινωνικούς λειτουργούς ή τα αστυνομικά όργανα, που απαιτούν μια άμεση αντιμετώπιση από μέρους του γιατρού, στον οποίο απευθύνονται

5 ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΡΙΘΜ. ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΣΟΣΤΟ Συναισθηματική διαταραχή 21 5,92% Σχιζοφρένεια - παραληρητικές διαταραχές 78 21,98% ΣΥΝΟΛΟ 99 100% Ψυχιατρική δομή έτος % ενδογενείς ψυχώσεις Hopital Saint - Luc, Bruxelles 1986 28,5% Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης 1994 42.6% Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ 15,2% N. Γ. Νοσοκομείο Βόλου 1999 27,9%

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15 Χαρακτηριστικά ψυχιατρικών επειγόντων
> αναφέρουν συχνά και προβάλλουν ακαθόριστα σωματικά ενοχλήματα, > απαιτούν μια λύση ‘’ εδώ και τώρα ‘’ στο αίτημά τους, > δεν είναι συχνά σε θέση να μας δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες από το ιστορικό τους, δεν περιγράφουν με σαφήνεια τις τωρινές τους ενοχλήσεις και έχουν δυσκολίες στο να διασαφηνίσουν και να συγκεκριμενοποιήσουν το αίτημά τους, > συχνά εμπλέκουν την οικογένειά τους στην πρόκληση των προβλημάτων τους, > οι ψυχικές ενοχλήσεις τους συνυπάρχουν από καιρού με πολλά κοινωνικά ή και οικονομικά προβλήματα, > συχνά αιτιολογούν την προσέλευσή τους λόγω της έλλειψης ενός ατομικού υποστηρικτικού συστήματος, > δεν συμμορφώνονται με τη φαρμακευτική αγωγή και την εν γένει ψυχιατρική φροντίδα που τους προτάθηκε κατά καιρούς, > τα ψυχικά τους προβλήματα περιπλέκονται με αλκοολισμό και τοξικομανία. > αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού του ‘‘συνδρόμου της περιστρεφόμενης θύρας’’.

16 Παρόμοιες εκδηλώσεις αναφαίνονται
Συμπτωματολογία Τοξικές αιτίες Λήψη :  αλκοόλ  χασίς σε μεγάλες δόσεις  LSD και PCP  αμφεταμινών υπερδοσολογία φαρμακευτικών σκευασμάτων :  ινσουλίνη  τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών  κορτικοειδών  ισονιαζίδης  αντιπαρκινσωνικών (Artane)  σιμετιδίνης  θυροξίνης  επαγγελματικές τοξικώσεις ( βρωμιούχο μεθύλιο, τετρααιθιλικό μόλυβδο) νευρολογικά - παθολογικά νοσήματα  κροταφική επιληψία (προεχόντων των ψευδαισθήσεων)  υψηλός πυρετός σε γέρους και νέους  μηνιγγίτις  Αιμορραγία των μηνίγγων  ενδοκρανιακή υπέρταση  οξεία διαλείπουσα πορφυρία  ηλίαση

17 Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από
1.τη φύση του προβλήματος, 2.τη βούληση, σχετικά με τον τρόπο της διαχείρισης του προβλήματος, που εκφράζουν οι συνοδεύοντες τον πάσχοντα συγγενείς, φίλοι ή διοικητικά όργανα, 3.το οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζει ο πάσχων, 4.την ύπαρξη και την υποδομή ψυχιατρικής κλινικής στο νοσοκομείο, 5. την ύπαρξη κατάλληλων ενδιάμεσων δομών στην τοπική κοινότητα για τη συνέχιση της θεραπείας. 6.τις δυνατότητες συνεργασίας του με ιατροκοινωνικούς φορείς της

18 Αντιμετώπιση του ψυχιατρικού επείγοντος περιστατικού
1. Φαρμακευτική αντιμετώπιση της παρούσας κατάστασης, με ή χωρίς 1.1. πρόταση για νοσηλεία στον ψυχιατρικό τομέα του νοσοκομείου, 1.2. παραπομπή σε καταλληλότερες ψυχιατρικές δομές, 2. Συστάσεις για περαιτέρω ενέργειες (φαρμακευτική αγωγή ψυχιατρική παρακολούθηση κ.α.

19 Τρόποι διαχείρισης ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΘΜ. ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΣΟΣΤΟ Φαρμακευτική
25 25,26% Φαρμακευτική και Υποστηρικτική 28 28,28% Εισαγωγή στον Ψ.Τ. 23 23,22% παραπομπή σε άλλο ψυχιατρικό θεσμό 20 20,21% Αδυναμία συνεργασίας 3 3,03% ΣΥΝΟΛΟ 99 100%

20 Ο εφημερεύων γιατρός στο Τ. Ε. Π
Ο εφημερεύων γιατρός στο Τ.Ε.Π. ενός γενικού νοσοκομείου που επιχειρεί να χορηγήσει ψυχοτρόπα θα πρέπει να έχει στο μυαλό του τα ακόλουθα :  Πρόκειται για αποκλειστικά ψυχιατρικό πρόβλημα;  Πρόκειται για εκδηλώσεις μιας και μόνης νοσηρής κατάστασης ή πολλών που διαδράμουν παράλληλα; Πρέπει να χορηγηθούν φάρμακα, και ποια, ώστε να αντιμετωπισθούν οι παθολογικές εκδηλώσεις χωρίς να προκληθούν επιβαρυντικές για τον άρρωστο δευτερογενείς αντιδράσεις;  την απάντηση σε ψυχοτρόπα που είχαν χορηγηθεί προηγούμενα και της πιθανής Παράλληλης λήψης άλλων φαρμάκων.  Υπάρχουσα αλλεργική διάθεση ή ιδιοσυγκρασιακές αντιδράσεις του αρρώστου σε συγκεκριμένα φάρμακα.  Την ύπαρξη ή μη αυτοκτονικής διάθεσης.

21 Τα συνήθη φάρμακα για την αντιμετώπιση των ψυχιατρικών επειγόντων
 ΔΙΑΖΕΠΑΜΗ  ΛΟΡΑΖΕΠΑΜΗ  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ  ΡΙΣΠΕΡΙΔΟΝΗ  ΖΟΥΚΛΟΠΕΝΘΙΞΟΛΗ  ΘΕΙΟΡΙΔΑΖΙΝΗ  ΛΕΒΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗ  ΠΡΟΜΑΖΙΝΗ  ΧΛΩΡΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗ  ΠΡΟΜΕΘΑΖΙΝΗ  ΚΑΡΒΑΜΑΖΕΠΙΝΗ  ΒΙΠΕΡΙΔΕΝΗ

22 Με δεδομένο ότι : 1) στα ψυχιατρικά επείγοντα ποτέ δεν αρχίζουμε μακράς διάρκειας φαρμακευτικές θεραπείες, 2) η χορήγηση φαρμάκων απαιτεί να έχουμε προσανατολισθεί σε μια αρχική διάγνωση θα πρέπει να αποφεύγεται η συνταγογράφηση των ακόλουθων 3 κατηγοριών φαρμάκων : Ι.Των Αντικαταθλιπτικών Ι1.πρόκειται για μια θεραπεία μακράς διάρκειας της οποίας τα αποτελέσματα θα εμφανιστούν -για τα περισσότερα από αυτά- συνηθέστερα μετά από 3 εβδομάδες Ι2. είναι αναγκαία η τακτική παρακολούθηση του αρρώστου Ι3. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας ΙΙ3. υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας ΙΙ. Του Λιθίου ΙΙ1. για τους ίδιους λόγους όπως και για τα αντικαταθλιπτικά ΙΙ2. Χρειάζεται επισταμένη προηγούμενη διερεύνηση της σωματικής υγείας του αρρώστου ΙΙΙ. Των Νευροληπτικών Βραδείας Απορροφήσεως ΙΙΙ1. Μια τέτοια αγωγή δημιουργεί παρατεταμένης διάρκειας αποτελέσματα κάτι που πρέπει να αποφεύγεται στα επείγοντα ΙΙΙ2. Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε την κατάλληλη δόση

23 Ορισμένες κλινικές καταστάσεις και η προσέγγισή τους στα επείγοντα:
Ι. Ο ΠΑΡΑΛΗΡΩΝ ΑΣΘΕΝΗΣ Οφείλουμε πρώτα να αναρωτηθούμε : 1) Πρόκειται για το πρώτο επεισόδιο ή όχι ; 2) Πρέπει να χορηγήσουμε Νευροληπτικά ; 3) Ποιον τρόπο χορήγησης θα επιλέξουμε, Ι.Μ. ή per os ; Η χρήση νευροληπτικών δια της ενδομυϊκής οδού πρέπει να αποφασιστεί αν:  υπάρχει αδυναμία επικοινωνίας με τον ασθενή  παρουσιάζει διέγερση ή βίαιη συμπεριφορά  υπάρχει έντονο άγχος που επιδεινώνει τη διέγερση.

24 Ο ήρεμος παραληρών άρρωστος  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ
Ο ήρεμος παραληρών άρρωστος  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ Η ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ είναι το φάρμακο εκλογής αν μια θεραπεία είναι απαραίτητη. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται μόνη της , Παρά σε συνδυασμό με άλλα νευροληπτικά Ηλικιωμένοι = ελάττωση δόσεων Για άμεση δράση (ηρεμία) του αρρώστου μπορούμε να την χορηγούμε σε χορήγηση Ι.Μ. Η δράση του φαρμάκου στην παραληρητική διαταραχή θα εμφανιστεί μερικές μέρες αργότερα. ΡΙΣΠΕΡΙΔΟΝΗ Ο παραληρών αγχώδης ασθενής  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp mg = 1ml + ΔΙΑΖΕΠΑΜΗ amp mg = 2ml ή τελικά  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp 5mg = 1ml ΠΡΟΘΙΠΕΝΔΥΛΗ amp 40mg = 2ml Εάν η κατάσταση δεν είναι έντονη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε  ΘΕΙΟΡΙΔΑΖΙΝΗ mg p.os

25 Ο Διεγερμένος Παραληρών Ασθενής
Ο Διεγερμένος Παραληρών Ασθενής Προτιμάται  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ 1-2amp 5mg=1ml I.M.  Επανάληψη με 1 amp μετά 30΄. Ανάλογα με την κλινική απάντηση, επαναλήψεις κάθε 30’ 1amp για τις πρώτες ώρες  Αν είναι απαραίτητο ,κάθε 4-6 ώρες 1amp I.M.  Δεν χορηγούμε αντιπαρκινσονικό (ΒΙΠΕΡΙΔΕΝΗ) παρά μόνο αν εκδηλωθούν οι ανάλογες παρενέργειες.  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ + ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ  1amp 5mg ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗΣ Ι.Μl  1-2amp 2mg ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗΣ () Εάν υπάρχει αμφιβολία για τον ψυχωσικό χαρακτήρα του επείγοντος θα ήταν καλύτερο να περιοριστούμε σε πρώτο χρόνο στη ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ Ι.Μ. και να επαναλάβουμε αν χρειασθεί. Σε περίπτωση που το προηγούμενο σχήμα δεν επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και μόνο σ’ αυτές τις καταστάσεις ενδείκνυται η χορήγηση του παρακάτω :  ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟ COCKTAIL  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp mg = 1ml  ΠΡΟΘΙΠΕΝΔΥΛΗ amp mg= 2ml  ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp mg = 2ml  ΠΡΟΜΕΘΑΖΙΝΗ amp mg= 2ml + (Προστατευτικό ενάντια στα εξωπυραμιδικά συμπτώματα) Αρχική επανάληψη μετά 1 ώρα. Ακολούθως, κάθε 4 ώρες () Η ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ θα μπορούσε να αντικατασταθεί από 1amp=25mg ΧΛΩΡΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗΣ, αλλά ο μεγάλος όγκος της δυσκολεύει την διενέργεια της ένεσης. Ο κίνδυνος για γλουτιαία αποστήματα είναι μεγάλος.

26 Ο ηλικιωμένος παραληρητικός διεγερμένος ασθενής
Ο ηλικιωμένος παραληρητικός διεγερμένος ασθενής  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ /4amp mg = 0,25  Εάν είναι απαραίτητο επανάληψη 30’αργότερα  Δυνατόν να παρατηρηθεί υπόταση Τα εξωπυραμιδικά και τα αντιχολινεργικά συμβάματα είναι συχνά  Συχνή υπερευαισθησία στα νευροληπτικά  ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp mg =2ml  Εάν την χορηγούμε έχουμε τη δυνατότητα παρακολούθησης του καρδιαγγειακού συστήματος (Πολύ μεγάλος κίνδυνος υπότασης)  ΠΡΟΜΑΖΙΝΗ amp mg=2  Ομοίως όπως και στην ΔΡΟΠΕΡΙΔΟΛΗ  Προσοχή στον κίνδυνο υπότασης.  Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην αύξηση των δόσεων που πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά για να μην προκαλέσουμε διανοητική σύγχυση.

27 Ο ΜΑΝΙΑΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ Η αντιμετώπιση θα είναι διαφορετική ανάλογα με τα αν έχουμε να κάνουμε μ’ ένα πρώτο επεισόδιο ή μ’ έναν γνωστό μανιακό άρρωστο. Επιζητούμε να μάθουμε:  Τι φάρμακα λαμβάνει τώρα ;  Λαμβάνει λίθιο ;  Ποιες είναι οι δόσεις που ανέχεται ή που είναι συνήθως απαραίτητες ;  ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ amp ml=5mg  Πρώτη επανάληψη μετά 30’. Κατόπιν,1amp κάθε τέσσερις ή έξι ώρες μέχρι ικανοποιητικής κλινικής απάντησης.  COCKTAIL ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ mg amp(1ml=5mg) ΧΛΩΡΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗ mg amp(5ml=25mg) ΠΡΟΘΙΠΕΝΔΥΛΗ mg amp(2ml=40mg) ΠΡΟΜΕΘΑΖΙΝΗ mg amp(2ml=50mg)  Πρώτη επανάληψη μετά μια ώρα. Κατόπιν, κάθε τέσσερις έως έξι ώρες μέχρι ικανοποιητικής κλινικής απάντησης  Εάν είναι απαραίτητο 1amp ΦΛΟΥΝΙΤΡΑΖΕΠΑΜΗ 2mg=2ml αλλά μόνο μία φορά μέσα σε 24 ώρες. () Εάν η αρτηριακή πίεση είναι καλή ( οι μανιακοί έχουν την τάση να έχουν υψηλή πίεση ) μπορούμε να αντικαταστήσουμε την ΠΡΟΘΙΠΕΝΔΥΛΗ με 1 amp ΛΕΒΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗ 25mg = 1 ml που είναι πιο κατασταλτική. () ΣΟΥΛΤΟΠΡΙΔΗ χορηγείται στους αρρώστους που δεν αντιδρούν στην ΑΛΟΠΕΡΙΔΟΛΗ. Δώστε πρώτα 1 amp Ι.Μ. και παρατηρείστε την απάντηση. Προσοχή στις δευτερογενείς παρενέργειες. Π.χ. πτώση πίεσης. () ΧΛΩΡΟΠΡΟΜΑΖΙΝΗ. Να μην χρησιμοποιείται εάν πρέπει να επαναλάβουμε συχνά την ένεση.