1884-1974 Κώστας Βάρναλης. Πύργος – σημερινή Βουλγαρία « Ποιητής του προλεταριάτου » - Μ. Βίτι Περιοδικά Ηγησώ και Νουμάς « Το ξύλο, η καθαρεύουσα και.

Παρουσίαση με θέμα: "1884-1974 Κώστας Βάρναλης. Πύργος – σημερινή Βουλγαρία « Ποιητής του προλεταριάτου » - Μ. Βίτι Περιοδικά Ηγησώ και Νουμάς « Το ξύλο, η καθαρεύουσα και."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 1884-1974 Κώστας Βάρναλης

2 Πύργος – σημερινή Βουλγαρία « Ποιητής του προλεταριάτου » - Μ. Βίτι Περιοδικά Ηγησώ και Νουμάς « Το ξύλο, η καθαρεύουσα και η Μεγάλη Ιδέα, μας είχαν κάνει το μυαλό κουρκούτι » Κηρήθρες – 1905 ( συμβολιστικό κλίμα ) Η περίοδος που μεσολάβησε θεωρήθηκε παρνασσιακή Παρίσι – σπουδάζει φιλολογία και κοινωνιολογία, δέχεται τη μαρξιστική ιδεολογία

3 Κώστας Βάρναλης Προσκυνητής – 1919 ( αφιερωμένο στον Ν. Πολίτη ), δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Μαύρος Γάτος Εγώ ’ μουν όλοι εσείς, εγώ ’ μουν η άχνα Που από τις μάζας έβγαινε τα σπλάχνα ( στ. 15-16) Συνδυασμός των παγανιστικών με τους χριστιανικούς μύθους ( Αθηνά και Παναγία, Ορφέας και Χριστός, κτλ ) Πού πάμε ; Ακούω πας άνοιξη τ ’ αηδόνι όλβια ζήση στο πάθος του να βρίσκει. Δεν έχει χτες και σήμερα. Η Δωδώνη και ο Άγιος Τάφος βαθιά μας όρθιος μνήσκει.

4 Κώστας Βάρναλης Ποίηση πριν και μετά το 1919 – ιδεολογική στροφή προς τον μαρξισμό Το φως που καίει – 1922 ( το πρώτο έργο της αριστερής, στρατευμένης λογοτεχνίας στην Ελλάδα ), τυπώθηκε στην Αλεξάνδρεια, υπό ψευδώνυμο. Αποτελείται από τρία μέρη : 1) Προμηθέας, Χριστός και Μώμος ( προσωποποίηση του ψόγου στην αρχαία παράδοση, σήμερα της ειρωνείας και του σαρκασμού )

5 Κώστας Βάρναλης 2) Ιντερμέδιο ( τέσσερεις θρήνοι ) - αποχαιρετισμός στην πίστη 3) Ανατρεπτικό μέρος – εμφανίζονται ο Άρχοντας και ο λαός, και ο ποιητής ως οδηγητής του λαού « Η Αριστέα και η Μαϊμού » - σατιρικό μέρος ( η πρώτη είναι η πόρνη της υψηλής κοινωνίας : εκκλησία, άρχουσα τάξη, ιδεαλιστική αντίληψη της τέχνης, ενώ η δεύτερη αποτελεί μία κωμική αναπαράσταση των αστών διανοουμένων ) « Οδηγητής » Προβολή της αταξικής κοινωνίας

6 Κώστας Βάρναλης Αρνητική υποδοχή του έργου από την ελληνική κοινωνία « Από τα βαρνάλια στα καρναβάλια » « Το κτήνος αυτό είναι βουλγαρικόν και κουφόν » Θετική στάση του Παλαμά και του Καβάφη Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική – 1925 ( ανταπάντηση στο βιβλίο του Γιάννη Αποστολάκη, Η ποίηση στη ζωή μας, για τον Σολωμό ) Σκλάβοι πολιορκημένοι – 1927 Η αληθινή απολογία του Σωκράτη – 1931

7 Κώστας Βάρναλης Πολιτικά και κοινωνικά θέματα και ζητήματα στην ποίηση Απεικονίζει τις αρνητικές πλευρές της κοινωνίας του Συνεχής σύγκρουση αφηρημένης ιδέας με την πραγματικότητα στα έργα του

8 Το φως που καίει – 1922/1933 « Δεν είμ ’ εγώ σπορά της Τύχης, Ο πλαστουργός της νιας ζωής Εγώ ’ μαι τέκνο της Ανάγκης και ώριμο τέκνο της Οργής ». « Και σένα χρυσοπάλατον ανύπαρχτης Ουσίας, Σένα εκκλησιά, ομορφοκκλησιά, λημέρ ’ Υποκρισίας. Τα πλάνα σου φαντάσματα σου βγάναμε από την κοιλιά : Ουράνιοι Χωροφύλακες δε μας χρειάζονται τώρα πλια ». « Το τραγούδι του λαού »