Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (ΠΚΚ) σε ηλικιωμένους και υπέργηρους με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ι-ΑΕΕ). Η θέση του σακχαρώδη διαβήτη.

Παρουσίαση με θέμα: "Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (ΠΚΚ) σε ηλικιωμένους και υπέργηρους με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ι-ΑΕΕ). Η θέση του σακχαρώδη διαβήτη."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (ΠΚΚ) σε ηλικιωμένους και υπέργηρους με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ι-ΑΕΕ). Η θέση του σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ). Π. Κοτσάφτης, Γ. Ντάϊος, Α. Χατζητόλιος, Χ. Σαββόπουλος , Δ. Αγαπάκης, Δ. Καραμήτσος Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

2 Εισαγωγή Οι ασθενείς μεγάλης ηλικίας με ι-ΑΕΕ παρουσιάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτούς μικρότερης ηλικίας όπως φαίνεται στην πρόσφατη διεθνή βιβλιογραφία

3 Στη μελέτη μας δύο ήταν οι στόχοι:
Να αναδείξουμε τις διαφορές, αν υπάρχουν, μεταξύ των δύο αυτών ηλικιακών ομάδων και τη θέση του ΣΔ Να συγκρίνουμε τις διαφορές που πιθανώς προκύπτουν στους ασθενείς με ι-ΑΕΕ σε διάστημα πέντε ετών α) στα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά των ΠΚΚ β) στην θεραπευτική αντιμετώπιση των παραγόντων αυτών

4 Σκοπός της μελέτης Η καταγραφή των κύριων ΠΚΚ και η θέση του ΣΔ σε ασθενείς ηλικίας >65 ετών με ι-ΑΕΕ.

5 Υλικό και μέθοδοι Αναδρομική μελέτη 175 ασθενών, (♂81-♀94), που νοσηλεύθηκαν για ι-ΑΕΕ στη διάρκεια 1 έτους. Οι ΠΚΚ μελετήθηκαν σε δύο ομάδες: Α-124 ηλικιωμένοι Β-51 υπέργηροι Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αντίστοιχη μελέτη μας προ 5ετίας, σε 160 ασθενείς (75 ♂-85 ♀) ετών.

6 Αποτελέσματα

7 Συνύπαρξη ΠΚΚ Ηλικιωμένοι 65-80 ετών Υπέργηροι >81 ετών Σύνολο ασθενών Παλαιότερη μελέτη Αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ) 95 (76,61%) 40 (78,43%) 135 (77,14%) 61% ΣΔ 43 (34,68%) 14 (27,46%) 57 (32,57%) 34% Χρόνια κολπική μαρμαρυγή 25 (20,16%) 10 (19,61%) 35 (20%) 13,2% Στεφανιαία νόσος (ΣΝ) 31 (25%) 14 (27,45%) 45 (25,71%) 27% Δυσλιπιδαιμία 28 (22,58%) 11 (21,57%) 39 (22,28%) 15,6% Προηγούμενο ι-ΑΕΕ 30 (24,19%) 8 (15,69%) 38 (21,71%) 43,7%

8 58/175 (33,14%) ασθενείς παρουσίαζαν 1 ΠΚΚ
107/175 (61,14%) >1 ΠΚΚ 10/175 (5,72%) κανέναν ΠΚΚ

9 ως μοναδικός ΠΚΚ παρατηρήθηκε ΑΥ σε 37/175 (21,14%),
ΣΔ μόνο σε 7/175 (4%)

10 Χωρίς αντιαιμοπεταλιακή ή αντιπηκτική αγωγή κατά την εισαγωγή ήταν 116/175 (66,29%)
46/175 (26,28%) ήδη ελάμβαναν ασπιρίνη 2/175 (1,14%) κλοπιδογρέλη 10/175 (5,71%) ασενοκουμαρόλη

11 Από αυτούς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή (ΧΚΜ) ελάμβαναν:
ασπιρίνη 57,14% ασενοκουμαρόλη 22,86% ενώ 20% ουδεμία αγωγή

12 Συμπεράσματα

13 Ο ΣΔ δεν αποτελεί συχνό μεμονωμένο ΠΚΚ
Η ΑΥ μόνη ή σε συνδυασμό με άλλους ΠΚΚ αποτελεί τον κυρίαρχο ΠΚΚ για ι-ΑΕΕ Ο ΣΔ δεν αποτελεί συχνό μεμονωμένο ΠΚΚ Ωστόσο, η συνύπαρξη-παθοφυσιολογική συσχέτισή του με τους άλλους ΠΚΚ, τον καθιστά δεύτερο σε σημαντικότητα ΠΚΚ, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους

14 Το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών με ΠΚΚ, συμπεριλαμβανομένων του ΣΔ, της ΣΝ ή και προηγούμενου ι-ΑΕΕ δεν ελάμβανε αντιαιμοπεταλιακά, ενώ ακόμη και σημαντικό ποσοστό με χρόνια ΚΜ δεν ελάμβανε αντιαιμοπεταλιακή/αντιπηκτική αγωγή, γεγονός που υποδεικνύει χαλαρότητα στην προσέγγιση του καρδιαγγειακού κινδύνου στους ηλικιωμένους και υπέργηρους, αντίθετα με τις διεθνείς οδηγίες

15 Συγκριτικά με την παλαιότερη μελέτη μας, η σημαντικότερη διαφορά αφορά στο μειωμένο ποσοστό προηγούμενου ι-ΑΕΕ, παρά μάλιστα την αυξημένη παρουσία του σημαντικότερου ΠΚΚ δηλαδή της ΑΥ, γεγονός που θα μπορούσε να αποδοθεί στην βελτίωση της αντιμετώπισης της ΑΥ στην πρωτογενή πρόληψη τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην παρουσία του ΣΔ ως ΠΚΚ στις δύο μελέτες