ΦΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ

Παρουσίαση με θέμα: "ΦΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1

2 ΦΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ
ΦΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ Καλή Φτωχή Λειτουργικότητα Ψυχοπαθολογία Προ- νοσηρή Πρόδρομη Προοδευτική Υποτροπιάζουσα 10 20 30 50 40 Ηλικία (έτη) Η λειτουργικότητα του ασθενή μειώνεται συνεχώς στην πορεία του χρόνου Re-integration of the Schizophrenic Patient. J.A.Lieberman , Science Press Ltd ,1998

3

4 Εξέλιξη της σχιζοφρένειας
Εξέλιξη της σχιζοφρένειας ΟΜΑΔΑ 1 ‘Ενα μόνο επεισόδιο - καμία διαταραχή 22 % ΟΜΑΔΑ 2 Αρκετά με επεισόδια με καμία ή μικρή διαταραχή 35 % ΟΜΑΔΑ 3 Διαταραχή μετά το 1ο επεισόδιο με ακόλουθη υποτροπή και μη επιστροφή στο φυσιολογικό 8 % ΟΜΑΔΑ 4 Αυξανόμενη διαταραχή με κάθε νέο επεισόδιο και μη επιστροφή στο φυσιολογικό 35 % S.Frangou, R.M.Murray : Schizophrenia - Martin Dunitz Ltd 1996

5 Οι οκτώ εξελικτικές μορφές της σχιζοφρένιας
Τύποι Συχνότητα Τρόπος έναρξης Περίοδος ακμής Βελτίωση M. Bleuler Ciompi & Muller (οι κλινικές εκδηλώσεις στο τέλος της εξέλιξης εμφανίζονται) Ι , αβληχρός χρονίως ,συνεχώς παρούσα ΙΙ , “ “ απούσα ΙΙΙ , “ με επεισόδια παρούσα ΙV , “ “ απούσα V , οξύς χρονίως, συνεχώς παρούσα VI , “ “ απούσα VII , “ με επεισόδια παρούσα VIII , “ “ απούσα M. BLEULER, 1972 L. CIOMPI, Ch. MULLER, 1977

6 το 24,5 % των αρρώστων παρουσίασε μια πλήρη ύφεση της νόσου, το 48,6 % μια μη χαρακτηριστική υπολειμματική κατάσταση το 26,9 % μια υπολειμματική ψυχωτική κατάσταση A. Marneros, 1994

7 Η εξέλιξη των σχιζοφρενικών διαταραχών κατά ICD-10
1) συνεχής, 2) επεισοδιακή με προοδευτικώς εξελισσόμενα ελλείμματα, 3) επεισοδιακή με σταθερά ελλείμματα, 4) επεισοδιακή διαλείπουσα, 5) ατελής αποδρομή, 6) πλήρης αποδρομή, 7) άλλη και 8) πορεία αβέβαιη, πολύ βραχεία περίοδος παρατήρησης.

8 Η εξέλιξη της σχιζοφρένειας σύμφωνα με το DSM-IV
1) επεισοδιακή με υπολειμματικά συμπτώματα ανάμεσα στα επεισόδια, 2) επεισοδιακή χωρίς υπολειμματικά συμπτώματα ανάμεσα στα επεισόδια, 3) συνεχής με προεξάρχοντα αρνητικά συμπτώματα, 4) μοναδικό επεισόδιο σε μερική ύφεση με πιθανώς προεξάρχοντα αρνητικά συμπτώματα, 5) μοναδικό επεισόδιο σε πλήρη ύφεση και 6) άλλο ή απροσδιόριστο σχήμα.

9 1 ) το 1/4 έως το 1/3 των σχιζοφρενών εμφανίζουν μια πολύ ευνοϊκή εξέλιξη, που μπορεί να φθάσει μέχρι την πλήρη ύφεση μετά από 20 έως 40 χρόνια από την εισβολή της νόσου ) το 1/2 περίπου των σχιζοφρενών εμφανίζει μια μερική βελτίωση που εκδηλώνεται με μια μείωση χωρίς εξαφάνιση της συμπτωματολογίας και / ή μια ποικίλη αλλοίωση - καταστροφή των πνευματικών, προσαρμοστικών, κοινωνικο-επαγγελματικών ικανοτήτων, καθώς και των σχέσεων με τους άλλους ) το 1/4 μέχρι το 1/3 των σχιζοφρενών εμφανίζει μια ασήμαντη βελτίωση είτε μια επιδείνωση και έχει ανάγκη μιας σταθερής ενδονοσοκομειακής ή εξωνοσοκομειακής βοήθειας. 4) oρισμένοι σχιζοφρενείς ( περίπου το 5 έως 10 % ) θα εκδηλώσουν άνοια

10 Τα αναφερόμενα % ανάνηψης κυμαίνονται από 10-60%
Σχιζοφρένεια Τα αναφερόμενα % ανάνηψης κυμαίνονται από 10-60% Υπολογίζεται ότι 20-30% των ασθενών θα έχουν σχετικά καλή ζωή. Το 20-30% θα εξακολουθήσουν να έχουν μέτριας έντασης συμπτώματα Το 40-60% θα παραμένουν σαφώς διαταραγμένα ( από την νόσο ) δια βίου

11 Αιτούμενα από την Αντιψυχωτική Αγωγή
Θετικά Αρνητικά Καταθλιπτικά συμπτώματα Γνωστικά ελλείμματα Ευνοϊκό περίγραμμα ανεπιθύμητων ενεργειών

12 Το Συνεχές της Φροντίδας
εκδήλωση μακροχρόνια φροντίδα Βραχύχρονοι στόχοι εξασφάλιση ασθενούς, συγγενών έλεγχος της διέγερσης Επίτευξη ψυχοκινητι-κής ηρεμίας Στόχοι μακρόχρονης παρέμβασης μακροχρόνιος έλεγχος του συνόλου των συμπτωμάτων ( θετικών, αρνητικών, συναισθηματικών…) Συμμόρφωση έλλειψη δυσφορικών παρενεργειών πρόληψη υποτροπής επανένταξη

13 Βασικοί στόχοι στη μακρόχρονη αντιμετώπιση των χρονίων σχιζοφρενών
Βασικοί στόχοι στη μακρόχρονη αντιμετώπιση των χρονίων σχιζοφρενών Έλεγχος /ύφεση συμπτωμάτων Μείωση του κίνδυνου υποτροπής και εισαγωγής σε 24ωρο Πρόληψη υποτροπών Επανένταξη (ψυχοκοινωνική, επαγγελματική) Προαγωγή της αυτονομίας του ασθενούς Ελαχιστοποίηση του στίγματος από τη νόσο Βελτίωση της ποιότητα ζωής Βελτίωση της υποκειμενικής αντίληψης του καλώς έχειν 1Hogarty GE, et al. J Psychiatr Res 1998;32:243–50 , 2 ,Robinson D, et al., Arch Gen Psychiatry 1999;56:241–7 , Birchwood M. Aust N Z J Psychiatry 2000;34:S181–4

14 Στόχοι μακρόχρονης αντιμετώπισης χρονίων σχιζοφρενών
Στόχοι μακρόχρονης αντιμετώπισης χρονίων σχιζοφρενών Άτυπα αντιψυχωσικά Κλασικά νευροληπτικά Αντιμετώπιση αρνητικών συμπτωμάτων Ποιότητα ζωής Λειτουργικότητα Επανένταξη Αντιμετώπιση θετικών συμπτωμάτων Πρόληψη υποτροπών Weiden PJ et al. J Clin Psychiatry 1996;57(Suppl. 11):53–60 , Kane JM. Int Clin Psychopharmacol 2001;16:S1–8

15 + Έλεγχος θετικών συμπτωμάτων
Αποτελεσματικότητα ΚΛΑΣΙΚΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΤΙΚΑ ΑΤΥΠΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΑ + Έλεγχος θετικών συμπτωμάτων + Δυνατότητα ταχείας αντιμετώπισης οξέων συμπτωμάτων Ελλιπής δράση σε αρνητικά συμπτώματα και διαταραχές συναισθήματος Έλλειψη δράσης στα γνωστικά ελλείμματα + Έλεγχος θετικών κι αρνητικών συμπτωμάτων και διαταραχών συναισθήματος + Βελτίωση γνωστικών λειτουργιών Κίνδυνος ύπαρξης κενών στη μακροχρόνια αντιψυχωτική κάλυψη Οι δύο κατηγορίες αντιψυχωσικών φαρμάκων που υπάρχουν σήμερα στην διάθεση των ιατρών έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας. Το κύριο μειονέκτημα των κλασικών νευροληπτικών είναι ότι είναι αποτελεσματικά μόνο στα θετικά συμπτώματα. Αντίθετα τα άτυπα είναι αποτελεσματικά σε όλα τα συμπτώματα, αλλά λόγω αποκλειστικά per Os μορφών δεν μπορούν να εγγυηθούν την μακροχρόνια δράση.

16 Ανοχή ΚΛΑΣΙΚΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΤΙΚΑ ΑΤΥΠΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΑ
ΚΛΑΣΙΚΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΤΙΚΑ ΑΤΥΠΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΑ + Ευνοϊκότερο προφίλ ανοχής έναντι των κλασικών νευροληπτικών + Ήπια και σπάνια ΕΠΣ + Χαμηλός κίνδυνος όψιμης δυσκινησίας Σημαντικός κίνδυνος ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη (π.χ. Κλοζαπίνη, Ολανζαπίνη) Σημαντική αύξηση βάρους (π.χ. Ολανζαπίνη) Καρδιαγγειακές α.ε. (π.χ. Ζιπρασιδόνη) Αύξηση επιπέδων προλακτίνης (π.χ. Αμισουλπιρίδη, Ρισπεριδόνη) Αιματολογικές αντιδράσεις (π.χ. Κλοζαπίνη) + Ελάχιστες καρδιαγγειακές α.ε. + Μη ύπαρξη αιματολογικών αντιδράσεων + Ελάχιστος κίνδυνος ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη Μη ευνοϊκό προφίλ α.ε. Έντονα και συχνά ΕΠΣ Κίνδυνος όψιμης δυσκινησίας Αντιχολινεργικές α.ε. Σε επίπεδο ανοχής οι δύο κατηγορίες έχουν αρκετές διαφορές. Γενικά πάντως τα άτυπα θεωρούνται πολύ καλύτερα ανεκτά, με λιγότερες και ηπιότερες των κλασικών ανεπιθύμητες ενέργειες (ιδίως στην κατηγορία των κινητικών - ΕΠΣ), αν κι έχουν φέρει στο προσκήνιο α.ε. που δεν ήταν συνηθισμένες με τα παλαιότερα σκευάσματα (π.χ. Διαβήτης).

17 δυσκολίες στη θεραπεία με τα συμβατικά νευροληπτικά
δυσκολίες στη θεραπεία με τα συμβατικά νευροληπτικά Χαλαρή συμμόρφωση. Ανεπαρκής αποτελεσματικότητα στα αρνητικά συμπτώματα. Δευτερογενή κινητικά φαινόμενα (μη αναστρέψιμη όψιμη δυσκινησία στο 5 έως 10% των περιπτώσεων μετά από μακρόχρονη θεραπεία). Συναισθηματικά δευτερογενή φαινόμενα (δυσφορία, ανηδονία). Ανεπαρκής αποτελεσματικότητα στα γνωστικά ελλείμματα. Ανθεκτικότητα στη θεραπεία των θετικών συμπτωμάτων στο 5 έως 10% των περιπτώσεων.

18 Συμμόρφωση ψυχωσικών ασθενών
Συμμόρφωση ψυχωσικών ασθενών Μερική συμμόρφωση Μη συμμόρφωση Πλήρης Συμμόρφωση 1/3 Πλήρης συμμόρφωση Ο ασθενής παραλείπει < 25% των δόσεων Μερική συμμόρφωση Ο ασθενής παραλείπει το 25% - 65% των δόσεων Μη συμμόρφωση Ο ασθενής παραλείπει > 65% των δόσεων Oehl M, et al. Acta Psychiatr Scand 2000;102(Suppl. 407):83–6

19 Συμμόρφωση ψυχωσικών ασθενών
Συμμόρφωση ψυχωσικών ασθενών Μερική συμμόρφωση Μη συμμόρφωση Πλήρης Συμμόρφωση 1/3 Συνήθη αίτια μερικής ή μη συμμόρφωσης Φτωχή εναισθησία για τη νόσο Υπενθύμιση της νόσου “Ξεχνάει” (αρνείται;) να λάβει φάρμακο Ανεπιθύμητες ενέργειες Έλλειψη κινήτρου Έλλειψη ψυχο- εκπαίδευσης Oehl M, et al. Acta Psychiatr Scand 2000;102(Suppl. 407):83–6

20 Παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμόρφωση στην αγωγή
Παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμόρφωση στην αγωγή ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ Λανθασμένη κρίση Ελλιπής έλεγχος συμπτωμάτων Πολύπλοκο δοσολογικό σχήμα ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ Why is compliance such a problem in patients with schizophrenia? Many different factors affect patients’ behaviour. These factors are commonly divided into four groups: patient; physician; medication; and environment related (Oehl et al., 2000). In patients with schizophrenia, patient-related factors include poor insight into their illness and the need for medication, impaired judgement, and behavioural problems such as drug abuse (Perkins et al., 2002; Lacro et al., 2002). The physician can influence compliance by choosing simple treatments, controlling patients’ symptoms well, and clearly explaining and considering the medication side effects. All of these factors are difficult with antipsychotics. They clearly overlap with those directly related to the medication itself. References Lacro JP, Dunn LB, Dolder CR, Leckband SG, Jeste DV. Prevalence of and risk factors for medication nonadherence in patients with schizophrenia: a comprehensive review of recent literature. J Clin Psychiatry 2002;63:892–909. Oehl M, Hummer M, Fleischhacker WW. Compliance with antipsychotic treatment. Acta Psychiatr Scand 2000;102(Suppl. 407):83–6. Perkins DO. Predictors of noncompliance in patients with schizophrenia. J Clin Psychiatry 2002;63:1121–8. Ανεπιθύμητες ενέργειες Κατάχρηση ουσιών Oehl M, et al. Acta Psychiatr Scand 2000;102(Suppl. 407):83–6

21 Παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμόρφωση στην αγωγή
Παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμόρφωση στην αγωγή Αύξηση συμμόρφωσης Αποδοχή της νόσου Αντίληψη βαρύτητας συμπτωμάτων Επίπεδο υποστήριξης Οικογενειακή σταθερότητα Θετική θεραπευτική συμμαχία Ψυχο – εκπαίδευση Φαρμακοτεχνικές μορφές Μείωση συμμόρφωσης Άρνηση ως προς τη νόσο Έλλειψη εναισθησίας Ανεπιθύμητες ενέργειες Φτωχός έλεγχος συμπτωμάτων Κατάχρηση ουσιών Φτωχή θεραπευτική συμμαχία Φτωχή επικοινωνία Στίγμα

22 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1 ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ: ΙΑΤΡΟ Πολυφαρμακία ή υπερβολική χρήση φαρμάκων Επιφυλακτικότητα Παθητική συμπεριφορά Αρνητική στάση Απογοήτευση από την πορεία του ασθενή ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ Προβληματική πρόσβαση Ακατάλληλος προγραμματισμός επισκέψεων Έλλειψη κατάλληλης επίβλεψης

23 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2 ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ: ΑΣΘΕΝΗ Κατάχρηση ουσιών Έλλειψη εναισθησίας Αρνητική στάση στη θεραπεία ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Άγνοια των οφελών από την αγωγή Μη ρεαλιστικές προσδοκίες Συναισθηματική εμπλοκή συγγενών Αμέλεια ως προς την στήριξη του ασθενή Αποξένωση

24 Επιχειρήματα για τη χρησιμοποίηση ενός παραδοσιακού συμβατικού νευροληπτικού
Η παλιότερη εμπειρία απ’ αυτά τα φάρμακα. Αυτό το επιχείρημα δεν είναι της ίδιας αξίας για την πλειονότητα των άτυπων νευροληπτικών. Οι διαθέσιμες μορφές βραδείας αποδέσμευσης. Η τιμή των άτυπων νευροληπτικών είναι 5 με 10 φορές μεγαλύτερη από κείνη των τυπικών νευροληπτικών.

25 δυσκολίες στη θεραπεία με τα συμβατικά νευροληπτικά
δυσκολίες στη θεραπεία με τα συμβατικά νευροληπτικά Χαλαρή συμμόρφωση. Ανεπαρκής αποτελεσματικότητα στα αρνητικά συμπτώματα. Δευτερογενή κινητικά φαινόμενα (μη αναστρέψιμη όψιμη δυσκινησία στο 5 έως 10% των περιπτώσεων μετά από μακρόχρονη θεραπεία). Συναισθηματικά δευτερογενή φαινόμενα (δυσφορία, ανηδονία). Ανεπαρκής αποτελεσματικότητα στα γνωστικά ελλείμματα. Ανθεκτικότητα στη θεραπεία των θετικών συμπτωμάτων στο 5 έως 10% των περιπτώσεων.

26 Ασθενείς σε κίνδυνο υποτροπής στο τέλος του έτους
Κίνδυνος υποτροπής ΄Ετος * Ποσοστό υποτροπών (%) Ασθενείς σε κίνδυνο υποτροπής στο τέλος του έτους 1ο 16.2 80 2ο 53.7 39 3ο 63.1 22 4ο 74.7 9 5ο 81.9 4 * Έτος(η) από προηγούμενη υποτροπή Robinson DG et al. Arch Gen Psychiatry 1999;56:241 – 7

27 Παράγοντες που οδηγούν στην υποτροπή
Παράγοντες που οδηγούν στην υποτροπή Διακοπή φαρμάκου / ελλιπής συμμόρφωση στην αγωγή Ανεπαρκής αποτελεσματικότητα Υποδοσολόγηση Στρεσογόνοι παράγοντες Συν-νοσηρότητα Κατάχρηση ουσιών ή/και αλκοόλ Φυσιολογική εξέλιξη της νόσου Ανεπιθύμητες ενέργειες από το φάρμακο (π.χ. ακαθησία) Ανθεκτική μορφή σχιζοφρένειας

28 Εκλυτικοί παράγοντες της υποτροπής και επανεισαγωγής δεδομένων ψυχώσεων
1) Υποτροπή της νόσου αυτής καθ’ αυτής Περιοδικότητα – έξαρση – ώση Διακοπή θεραπευτικής αγωγής Ανεπάρκεια συντηρητικής αγωγής Επιπρόσθετες σωματικές νόσοι Ανικανότητα αξιολόγησης των ιδίων ικανοτήτων 2) Υποτροπή από κοινωνικούς παράγοντες Θέση της οικογένειας Θέση του κοινωνικού περιβάλλοντος Οικονομικοί παράγοντες Ανικανότητα του ασθενή να κατανοήσει τις εξελίξεις του κοινωνικού – πολιτιστικού περιβάλλοντος 3) Υποτροπή από μικτούς παράγοντες Λειτουργική έκπτωση και ανικανότητα προσαρμογής Δευτεροπαθής ιδρυματισμός Συγκερασμός στοιχείων των δύο προηγούμενων ομάδων 4) Υποτροπή από έλλειψη εξωνοσοκομειακής φροντίδας Κανδύλης και συν. 1978

29 ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Δεν ακολουθεί πιστά τις θεραπευτικές οδηγίες Μη ικανοποιητική αντιμετώπιση συμπτωμάτων ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΟ Εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών Υποτροπιάζει συχνά ΑΝΟΧΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗ

30 Το Ευρύ Φάσμα Σύνδεσης με τους Υποδοχείς Συνεπάγεται Ευρύ Φάσμα Αποτελεσματικότητας
Bymaster FP, et al. Neuropsychopharmacology. 1996;14(2):87-96. Schotte A, et al. Psychopharmacology (Berl). 1996;124(1-2):57-73. Lawler, C, et al. Neuropsychopharmacology. 1999;20(6): Corbett, R, et al. CNS Drug Reviews. 1997;3(2): Olanzapine Clozapine Quetiapine D1 D4.2 D2 5-HT2A 5-HT2C 5-HT1A 5-HT6 1 2 Musc H1 Risperidone Ziprasidone Haloperidol Aripiprazole This slide is a simplistic way to discuss the differences between the antipsychotics from a mechanistic point of view. It is important to point out the broad receptor binding affinity of olanzapine and how this relates to improvement in a wide range of psychiatric symptoms.

31 % ανταποκριθέντων στην
Χρόνος απαιτούμενος για ύφεση των συμπτωμάτων, ανάλογα με την προηγούμενη διάρκεια της ψύχωσης 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 4 8 12 16 20 24 28 32 36 40 44 48 52 56 60 Εβδομάδες υπό αγωγήν % ανταποκριθέντων στην αγωγή αθροιστικά Διάρκεια των συμπτωμάτων 10 εβδομάδες 24 εβδομάδες 1 έτος 2 έτη Δεδομένα από J. A. Lieberman.

32 ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ Για την ψύχωση Για ανεπιθύμητες ενέργειες
ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ Για την ψύχωση Ανταπόκριση στην αγωγή (Κλασικά, Άτυπα) Ανθεκτικοί στην αγωγή (Κλοζαπίνη) Μη ανοχή στην αγωγή (Άτυπα) Για ανεπιθύμητες ενέργειες Εξωπυραμιδικά Όψιμη δυσκινησία Αύξηση βάρους Διαβήτης Καρδιολογικό προφίλ κινδύνου Σεξουαλική δυσλειτουργία Επιμήκυνση QTc Για δευτερογενή συμπτώματα Kατάθλιψη Επιθετικότητα Αυτοκτονία Δευτερεύοντα αρνητικά συμπτώματα Ταχύτητα γνωστικής και κινητικής επεξεργασίας Για πρόληψη υποτροπών Άτυπα αντιψυχωσικά Για το κόστος Κλασικά Νευροληπτικά