Κατέβασμα παρουσίασης
Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε
1
Μια ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΑΤα ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ με οδηγο την τεχνη
Μαλλιαρού Βένια Μαμούρα Άννα Μαλλιαρός Δημήτρης
2
Ο πινακασ guernica του ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ
3
ΟΙ ιστορικες συνθηκες ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Ο Πικασο ζωγραφισε την «guernica»
Ο Πικάσο έζησε τους δυο μεγάλους πολέμους που έγιναν στην Ευρώπη -ο Α' Παγκόσμιος ( ) και ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος ( ). Γνώρισε τις συμφορές που προξένησαν στην ανθρωπότητα και την ευκολία με την οποία οι άνθρωποι προκαλούν πόνο ο ένας στον άλλο. Από το 1936 ως το 1939 η Ισπανία, η χώρα του, έζησε ένα φοβερό εμφύλιο πόλεμο: ο δικτάτορας Φράγκο αντιμέτωπος με το δημοκρατικό λαό. Ο Πικάσο, από την πρώτη στιγμή, στράφηκε εναντίον του φασισμού και υποστήριξε τις ελευθερίες του λαού. Το 1937 συγκλονίστηκε όταν έμαθε ότι η πόλη Γκουέρνικα βομβαρδίστηκε από το στρατηγό Φράγκο. Δύο χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και η πόλη καταστράφηκε. Ο Πικάσο εμπνευσμένος από αυτό το αληθινό γεγονός, θέλησε να διαμαρτυρηθεί ενάντια σ' όλους τους πολέμους. Ζωγραφίζει την Γκουέρνικα, μια μεγάλη τοιχογραφία Μ' αυτό το έργο ο ζωγράφος εκπροσώπησε τη χώρα του στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937.
4
GUERNICA Αυτός ο τεράστιος καμβάς περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.
5
ΚοΙταξΤε τα πρΟσωπα. ΠαρατΗρησΤε τα χαρακτηριστικΑ τους, τα μΑτια και τα σΤΟματα.
Κοιτάζοντας τα πρόσωπα, καταλαβαίνουμε με την πρώτη ματιά πως αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και ζουν ένα θανατηφόρο κακό. Τα μάτια τους αλλόκοτα, γουρλωμένα και βουρκωμένα. Τα στόματα όλων ανοιχτά, σαν τα πρόσωπα να ουρλιάζουν μέσα στο θρήνο του πολέμου. Η θλίψη και ο σπαραγμός κυριεύει τα πρόσωπα τους. Άνθρωποι γεμάτοι απορία για το τι συμβαίνει. Πρόσωπα ξαφνιασμένα. Βλέπουμε, λοιπόν, μέσα από τις ίδιες τις εκφράσεις των ανθρώπων αυτών το τι προξενεί ο πόλεμος: Θλίψη , θάνατο μα και μια μεγάλη απορία «γιατί να συμβαίνει αυτό το κακό;» «γιατί σε εμάς?».
7
Στο πΑνω μΕρος του πΙνακα μια γυναΙκα σκΥβει απΟ το παρΑθυρΟ της, κρατΩντας μια λΑμπα, για να δει τι συμβαΙνει. Η γυναίκα αυτή φαίνεται σαστισμένη, φοβισμένη και τρομοκρατημένη για αυτά που αντίκρισε, καθώς άνοιξε το παράθυρό της. Υποθέτουμε πως η προσοχή της επικεντρώθηκε στις κακουχίες και στον θάνατο που προξενεί ο πόλεμος, βλέποντας πανικόβλητους ανθρώπους να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια της. Αυτή έμενε εκεί, ‘παγωμένη’’, χωρίς να ξέρει τι να κάνει, ενώ έβλεπε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τα θύματα του πολέμου, να τρέχουν απελπισμένοι.
9
ο ΠικΑσο ζωγραφΙζει ΟλΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ κομματιασμΕνΕΣ, παραμορφωμΕνΕΣ και ΑσχημΕΣ …
Ο Πικάσο ζωγραφίζει τα πάντα παραμορφωμένα, άσχημα και κομματιασμένα. Ο λόγος που χρησιμοποιεί αυτή την τεχνική , τον κυβισμό, είναι γιατί έτσι μας μεταφέρει το μήνυμα του πολέμου. Επίσης ο κυβισμός ήταν μια τεχνική της εποχής και μάλιστα πολύ συνηθισμένη. Τα πρόσωπα με αυτή την άσχημη μορφή μας φοβίζουν και μας τρομάζουν. Έτσι ενισχύεται το αίσθημα της φρίκης του πολέμου. Η ασχήμια του πολέμου φαίνεται στα πρόσωπα των ανθρώπων, διότι τα χαρακτηριστικά τους δεν είναι στη φυσιολογική θέση τους.
10
ΑΠΟ τον πινακα του πικασο «αναβλυζουν» φοβεροι ηχοι…
Στον πίνακα βλέπουμε τα στόματα των ανθρώπων αλλά και των ζώων ορθάνοικτα … σαν να ουρλιάζουν, σα να βγάζουν έναν ήχο πόνου, θλίψης, αγωνίας και απόγνωσης. Μπορεί να φωνάζουν βοήθεια μήπως και τους βοηθήσει κάποιος, αλλά μέσα στο θρήνο του πολέμου ποιος να βοηθήσει ποιον; Επίσης υπάρχουν και δυο ζώα στον πίνακα. Το πρώτο υποθέτουμε πως είναι ένα άλογο άρα λογικά θα χλιμιντρίζει. Τέλος και η αγελάδα στα αριστερά του πίνακα που μάλλον θα μουγκρίζει.
11
Το Εργο αυτΟ Εγινε γνωστΟ σ' Ολο τον κΟσμο…
Το έργο αυτό είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο, διότι είναι ένα παράδειγμα μέσα από την ζωγραφική που δείχνει το πόσο οδυνηρός και πόσα προβλήματα και κακουχίες φέρνει ο πόλεμος. Κατά τη γνώμη μας, το μήνυμα του έργου αυτού είναι πως πρέπει όλοι οι άνθρωποι να είμαστε μονιασμένοι, γιατί πιστεύουμε πως μέσα από ένα πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές, αντίθετα, όλοι είναι ηττημένοι, επειδή και οι «νικητές» έχασαν ανθρώπους, υπέστηκαν και αυτοί τις κακουχίες του πολέμου και, αφού έπαιζαν και αυτοί στο σκληρό παιχνίδι που λέγεται πόλεμος, εκτραχύνθηκαν και καταρρακώθηκαν ηθικά.
12
Παμπλο πικΑΣΟ Ο Πάμπλο Ντιέγκο Χοσέ Φραντσίσκο ντε Πάουλα Χουάν Νεμοπουθένο Μαρία ντε λος Ρεμέδιος Θιπριάνο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Ρουθ υ Πικάσο ή απλά Πάμπλο Πικάσο γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1881 και πέθανε 8 Απριλίου Ήταν Ισπανός ζωγράφος. Είναι ένας από τους κυριότερους Ισπανούς εκπροσώπους της τέχνης του 20ού αιώνα, συνιδρυτής μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ του κυβισμού και με σημαντική συνεισφορά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης.
14
οι λογοτεχνεσ καταγγελουν τον πολεμο
Γιάννης Μαγκλής, Γιατί; Στρατής Μυριβήλης, Ο λόφος με τις παπαρούνες (από τη «Ζωή εν Τάφω») Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο
15
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΛΗΣ, «Γιατι;»
Γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1909. Εργάστηκε στα σφουγγαράδικα αλλά μόλις τελείωσε το γυμνάσιο διακρίθηκε και έφυγε για την Γαλλία. Τα χρόνια της παραμονής του στην Γαλλία στράφηκε με ενδιαφέρον στη μελέτη της ιστορίας της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας. Το 1937 γνωρίστηκε με τον Ν. Καζαντζάκη Υπήρξε μέλος κατά τη διάρκεια την γερμανικής κατοχής στο ΕΑΜ και πολέμησε στον εμφύλιο πόλεμο πάνω στο βουνό και αργότερα επέστρεψε στην Κάλυμνο
16
Το εργο του Στην λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1940 με το έργο «Οι κολασμένοι της θάλασσας» και πηρέ το πρώτο βραβείο για το περιοδικό ελληνική λογοτεχνία Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο τιμήθηκε Πήρε το πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1958 για το έργο του «Τ’ αδέλφια μου οι άνθρωποι», και το 1974 για το έργο του «Οι σημαδεμένοι», καθώς και το δεύτερο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος για το έργο του «Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί» (1956)
17
… Τα έργα του «Κολασμένοι της θάλασσας» το και «Κοντραμπατζήδες του Αιγαίου» το 1989, του απέφεραν το χρυσό μετάλλιο σε δυο ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς θαλασσινού πεζογραφήματος. Επίσης του απονεμήθηκαν το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Καλύμνου το 1982, και το Βραβείο της Ακαδημίας Κλασσικής Ποίησης της Γαλλίας το 1983. Ο Γιάννης Μαγκλής πέθανε στις 24 Απριλίου 2006, στην Κηφισιά. Τάφηκε στην Κάλυμνο.
19
Στρατησ μυριβιλησ, «Η ζωη εν ταφω»
Γεννήθηκε στη Συκαμιά της Λέσβου στις 30 Ιουνίου 1892, όπου και έζησε ως το 1969. Παρόλα αυτά στο Γυμνάσιο η λογοτεχνία κίνησε έντονα το ενδιαφέρον του. Η Λέσβος εκείνη την εποχή γνώριζε μεγάλη πνευματική άνθηση και ο Μυριβήλης ήρθε σε επαφή με τους πνευματικούς κύκλους του νησιού και άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Το 1912 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στη Φιλοσοφική και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως συντάκτης σε διάφορες εφημερίδες. Την ίδια χρονιά κατατάχθηκε στον στρατό ως εθελοντής και πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική εκστρατεία. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή επέστρεψε στη Λέσβο, όπου και παρέμεινε ως το 1932. Εκεί ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία.
20
Στρατησ μυριβιλησ Επίσης εξέδιδε δύο εφημερίδες, την "Καμπάνα" και τον ‘Ταχυδρόμο’.Συνέχισε να συνεργάζεται με διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών. Παράλληλα, από το 1938 ως το 1955 εργαζόταν στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών , ενώ έγινε και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το Το τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας για τη συλλογή διηγημάτων «Το γαλάζιο βιβλίο» και το 1958 έγινε Ακαδημαϊκός.
21
Το εργο του Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1915, με τα διηγήματα «Κόκκινες ιστορίες». Η πρώτη περίοδος του έργου του είναι εμπνευσμένη από το παρόν ή το άμεσο παρελθόν, τη ζωή στη Μυτιλήνη και κυρίως τις εμπειρίες του από τον πόλεμο. Αποκορύφωση της έκφρασης του αντιπολεμικού πνεύματος είναι το μυθιστόρημα «Η ζωή εν τάφω» (1924). Κατά τη δεύτερη περίοδο στράφηκε στο παρελθόν και τις αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Τα έργα της περιόδου είναι οι νουβέλες «Ο Βασίλης ο Αρβανίτης» (1943), «Τα παγανά» (1945), «Ο Παν» (1946), το μυθιστόρημα «Η Παναγιά η Γοργόνα» (1949) και οι συλλογές διηγημάτων «Το πράσινο βιβλίο» (1935), «Το γαλάζιο βιβλίο» (1939), «Το κόκκινο βιβλίο» (1952) και «Το βυσσινί βιβλίο» (1959).
23
ο στρατησ μυριβηλησ και το αντιπολεμικο του εργο
Κείμενο 1ο ‘ο λόφος με τις παπαρούνες’: Μηνύματα αγάπης και συναδέλφωσης αλλά και νύξεις κατά του πολέμου εντοπίζουμε τα ακόλουθα: Οι Ρώσοι βάλανε παπαρούνες στις μπούκες των όπλων των Ελλήνων. Η χειρονομία αυτή των Ρώσων στρατιωτών αποκτά μια συμβολική σημασία, προβάλλοντας τα αντιπολεμικά τους αισθήματα. Επίσης, όταν ο αφηγητής του κείμενου αναφέρει ‘Πόση αγάπη υπάρχει στον κόσμο! Άφθονη σαν ποτάμι που χύνεται μέσα σ' έναν κάμπο. Ανθισμένη σαν ένας λόφος κόκκινος από τις παπαρούνες, που σε φωνάζουνε να τις κόψεις. Δεν έχεις παρά να σκύψεις να τις κόψεις’.
25
ο στρατησ μυριβηλησ και το αντιπολεμικο του εργο
Μας δεχτήκανε με χαρές σχεδόν παιδιάτικες. Γελούσανε, και μείς γελούσαμε, μας χάριζαν κονσέρβες, σουγιάδες. Με τα μεγάλα τους χέρια μάς χτυπούσανε στην πλάτη. Τραβούσανε και μας έδειχναν από την τραχηλιά τους χρυσά, σιντεφένια σταυρουδάκια και φυλαχτάρια κρεμασμένα με αλυσιδίτσες. Σταυροκοπιότανε με τον ορθόδοξο τρόπο. H θρησκεία ενώνει λαούς ακόμα και σε περίοδο πολέμου.
26
ο στρατησ μυριβηλησ και το αντιπολεμικο του εργο
Φάγαμε μαζί, κουβεντιάσαμε ώρες δίχως να καταλαβαίνει γρι ο ένας απ' τη γλώσσα τ' αλλουνού. Όμως συνεννοηθήκαμε περίφημα. Η αγάπη κ’ η όχτρα έχουνε διεθνή γλώσσα. Η αγάπη και η έχθρα έχουν διεθνή γλώσσα.
28
ο στρατησ μυριβηλησ και το αντιπολεμικο του εργο
Σαν τέλειωσαν το τραγούδι μείναμε πολλήν ώρα ακίνητοι μαζί τους, ταξιδεύοντας πάνω στα φτερά της μουσικής, που ενώνει τις καρδιές, γιατ' είναι η γλώσσα τους η πανανθρώπινη. Η μουσική είναι η πανανθρώπινη γλώσσα.
29
Σαν κάμαμε τις τετράδες για να φύγουμε, οι Ρούσοι βάλανε παπαρούνες μέσα στις μπούκες των τουφεκιών μας. Ήτανε σα μια παράξενη λιτανεία με ατσαλένιες λαμπάδες, που στην κορφή τους άναβε η πιο χαρούμενη φλόγα. Μεταξύ των λαών πρέπει να επικρατεί ειρήνη, αγάπη και συναδελφοσύνη.
30
… Ένδειξη αγάπης και συναδελφοσύνης αποτελεί επίσης και ο λόγος ενός νεαρού αξιωματικού: “Ημείς ρούσιαν λίαν `Ελληνες αγαπώμεθαν!”
32
Ο γιαννησ μαγκλησ καταγγελλει τον πολεμο
Κείμενο 2ο ‘Γιατί?’ Χωρία στο κείμενο, στα οποία καταγγέλλεται ο πόλεμος και προβάλλεται η συναδέλφωση των λαών, είναι… Όταν ο νέος στρατιώτης πίνοντας νερό από την πηγή λέει … ‘Θεέ μου, όμορφη 'ναι η ζωή του ανθρώπου. Κάνε με το καλό να τελέψει γρήγορα ο πόλεμος, να γυρίσω πίσω στο σπίτι κοντά στη γριά μανούλα που με καρτερά και κοντά στ' αδέρφια μου’
33
Συνεχεια… Επίσης, όταν ο νέος στρατιώτης πυροβολεί τον οχτρό που ο αφηγητής αναφέρει πως ο νέος στρατιώτης ΞΕΧΑΣΕ μονομιάς τον θεό. Εδώ κατανοούμε τι μεγάλο κακό κάνει ο πόλεμος: σε κάνει να ξεχνάς την ίδια σου την πίστη! Συχώρα με… Ξέχασα, γιατί αυτοί οι κακούργοι θέλανε να με κάνουν να ξεχάσω. Στην τελευταία παράγραφο του κειμένου ο νέος στρατιώτης παρακαλάει τον θεό να τον συγχωρέσει για το κακό που έκανε και πως έχει μετανιώσει. Συνειδητοποιεί και ο ίδιος πως ο πόλεμος τον έκανε να ξεχάσει τον ίδιο του τον εαυτό.
34
εριχ Μαρια Ρεμαρκ, Ουδεν νεωτερον από το δυτικο μετωπο (αποσπασμα)
εριχ Μαρια Ρεμαρκ, Ουδεν νεωτερον από το δυτικο μετωπο (αποσπασμα) Ο στρατιώτης νιώθει απελπισία, φόβο, θλίψη προσπαθεί να καταλάβει γιατί γίνεται ο πόλεμος και γιατί οι άνθρωποι προκαλούν τον θάνατο, εφόσον μπορούν να ζήσουν. Δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί οι δυνατότεροι ανθρωποι φτιάχνουν όπλα, αντί να δημιουργήσουν κάτι ποιο χρήσιμο για τον κόσμο. Οι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε αίσθημα ανθρωπιάς και σκοτώνουν για να επιβιώσουν και να εκδικηθούν. Έχει καταλάβει και αυτός ακόμα, αν και είναι ένας από τους στρατιώτες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι ο θάνατος δεν απειλεί τους αρχηγούς των κρατών που αποφάσισαν τον πόλεμο αλλά τους ιδίους τους στρατιώτες που φορούν τα κράνη και μάχονται χωρίς σκοπό στα πεδία των μαχών.
35
Ο παραλογισμOς του πολEμου.
Όταν πήγαμε στα διοικητή της περιοχής για να καταταχτούμε, είμαστε μια τάξη από εικοσάχρονους νέους και, μερικοί ανάμεσά μας ξυρίστηκαν με καμάρι για πρώτη φορά, πριν μπουν στα παραπήγματα. Μας εκπαίδευσαν δέκα εβδομάδες σ' ένα στρατόπεδο κι αυτό το διάστημα μας επηρέασε πιο βαθιά από τα δέκα χρόνια του σχολείου. Μάθαμε πως ένα γυαλιστερό κουμπί βαραίνει περισσότερο από τέσσερις τόμους του Σοπενχάουερ. Ξαφνιασμένοι στην αρχή, ύστερα πικραμένοι και στο τέλος αδιάφοροι παραδεχτήκαμε πως σημασία δεν έχει ο νους μα η βούρτσα των παπουτσιών, το πνεύμα μα το σύστημα, η ελευθερία μα τα γυμνάσια. Γίναμε στρατιώτες με προθυμία κι ενθουσιασμό μα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τα τσακίσουν όλ' αυτά. Ύστερα από τρεις βδομάδες καταλάβαμε πια πως ο δεκανέας με τα γαλονάκια του, θα είχε για μας μεγαλύτερη εξουσία απ' όση είχαν πριν οι γονείς, οι δάσκαλοι και ολόκληρη η φιλοσοφία από τον Πλάτωνα ως τον Γκαίτε.
36
μια σπαρακτικη κραυγη της γενιασ του πολεμου. Εριχ μαρια ρεμαρκ
Είμαι νέος, μόλις έκλεισα τα 20∙ από τη ζωή δεν ξέρω παρά μόνο την απελπισία, το θάνατο, το φόβο και μια αλυσίδα από ανόητες επιπολαιότητες, πάνω από μια άβυσσο πόνων και θλίψεων. Βλέπω τους λαούς να ορμούν σε άλλους λαούς, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται, χωρίς ούτε κι εκείνοι να ξέρουν το γιατί. υπακούοντας σ' αυτούς που τους στέλνουν, χωρίς συναίσθηση του κινδύνου ή της ευθύνης τους. Βλέπω πως οι δυναμικότεροι εγκέφαλοι του κόσμου εφευρίσκουν όπλα για να γίνονται όλα αυτά και να διαρκούν όσο γίνεται περισσότερο. Κι όλοι οι συνομήλικοί μου εδώ, στην αντικρινή παράταξη, σ' ολόκληρο τον κόσμο το βλέπουν όπως εγώ. Αυτή είναι η ζωή της γενιάς μου και η δική μας. Τι θα κάνουν άραγε οι πατεράδες μας αν μια μέρα σηκωθούμε και παρουσιαστούμε μπροστά τους για να τους ζητήσουμε λογαριασμό; Τι περιμένουν από μας όταν μια μέρα τελειώσει ο πόλεμος; Χρόνια ολόκληρα σκοτώναμε μόνο. Αυτό ήταν το πρώτο μας επάγγελμα στη ζωή. Για μας η επιστήμη της ζωής περιορίζεται στο θάνατο. Τι θα συμβεί ύστερα; Και τι θ' απογίνουμε εμείς;
37
Το τίμημα του Α' Παγκοσμίου πολέμου σε ανθρώπινες ζωές:
Γαλλία: νεκροί Αγγλία: » lταλία: » Η.ΠΑ: » Βέλγιο: » Ρωσία: » Γερμανία: » Αυστροουγγαρία: »
38
τραγουδι. μη με ρωτασ - μανοσ λοιζοσ
Τα πολυβόλα σώπασαν Οι πόλεις άδειασαν και κλείσαν Ένας βοριάς παγωμένος Σαρώνει την έρημη γη ^^^^^^^ Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς ,μη με ρωτάς Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
39
give peace a chance - john lennon
All we are saying is give peace a chance Το μόνο που λέμε είναι να δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη!
40
imagine - john lennon Imagine there's no countries It isn't hard to do Nothing to kill or die for And no religion too Imagine all the people living life in peace ^^^^^^^ You, you may say I'm a dreamer, but I'm not the only one I hope some day you'll join us And the world will be as one
44
Ναι στην ειρήνη Όχι στον πόλεμο!
45
Ειρηνη και θα δειτε ολοι θα ειμαστε χαρουμενοι
Ειρηνη και θα δειτε ολοι θα ειμαστε χαρουμενοι Δώσε κι εσύ μια ευκαιρία στην ειρήνη … σταμάτα τον πόλεμο με τον δικό σου τρόπο! Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ζωή! Πολεμήστε όχι για ανούσια πράγματα! Πολεμήστε για ένα καλύτερο αύριο!
49
To κοριτσι με το περιστερι
Παρόμοιες παρουσιάσεις
