ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΕΠΟΜΕΝΟ.

Παρουσίαση με θέμα: "ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΕΠΟΜΕΝΟ."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΕΠΟΜΕΝΟ

2 ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΡΕΚΟΡ: Ο Τιτανικός ήταν, το 1911 όταν ναυπηγήθηκε, το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο--269 μέτρα μήκος, 28 μέτρα πλάτος και 53 μέτρα ύψος, με συνολική ιπποδύναμη Η ναυπήγησή του στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούν σήμερα με 213 εκατομμύρια. Η πλοιοκτήτρια εταιρία, η βρετανική White Star Line δεν επένδυσε σε ένα σύστημα προειδοποίησης και συναγερμού.... Ο Τιτανικός, όλοι πίστευαν πως ήταν αβύθιστος Η ΒΥΘΙΣΗ: Ο Τιτανικός έπεσε στο παγόβουνο στις 23:40 στις 14 Απριλίου και βυθίστηκε στις 02:20 της 15ης Απριλίου. Η ορχήστρα του πλοίου συνέχισε να παίζει μέχρι το τελευταίο λεπτό. Όλα τα μέλη της πέθαναν. ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ: Συνεργεία είδαν για πρώτη φορά τα συντρίμμια του Τιτανικού την 1η Σεπτεμβρίου 1985, σε βάθος μέτρων, 22 χιλιόμετρα από τη θέση που είχε δώσει το κρουαζιερόπλοιο τη στιγμή της βύθισής του.

3 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Ο Τιτανικός ξεκίνησε το παρθενικό ταξίδι του την Τετάρτη, 10 Απριλίου 1912. Το πλοίο ξεκίνησε από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με 922 επιβάτες, ενώ περισσότεροι επιβιβάστηκαν στο Χερβούργο και το Κουινστάουν. Στο λιμάνι του Σαουθάμπτον ο Τιτανικός παραλίγο να προκαλέσει ένα ατύχημα, όταν το κύμα που προκάλεσε το τεράστιο εκτόπισμά του έσπασε τους κάβους του αγκυροβολημένου πλοίου SS City of New York , το οποίο παραλίγο να συγκρουόταν με τον Τιτανικό. Το πλοίο τέθηκε υπό έλεγχο και ρυμουλκήθηκε. Στο πλοίο επιβιβάστηκαν άλλοι 274 επιβάτες και αποβιβάστηκαν 24. ΕΠΟΜΕΝΟ

4 ΕΠΟΜΕΝΟ ΝΑΥΑΓΙΟ Στις 23:40 14 Απριλίου 1912, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση, (πίσω ολοταχώς, στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Επίσης, εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένο φαινόμενο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να ξεπεράσουν γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και με 5. Το πλοίο ήταν από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου SOS - πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress). Ο Τιτανικός βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις 02:20 στις 15 Απριλίου. Το κύτος 2 λεπτά πριν την βύθιση έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη, λόγω του τεράστιου βάρους του νερού στην πλώρη. Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο γύρω στους ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός. Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα "εν καιρώ ειρήνης" ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο 'Καρπάθια', το οποίο έφτασε στις 03:30.

5 ΑΙΙΤΙΑ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟ Ο ρόλος της Σελήνης στο ναυάγιο του Τιτανικού
Τετάρτη 07 Μαρτίου :07 Ένα σπάνιο φαινόμενο που συμβαίνει κάθε χρόνια, προηγήθηκε του παρθενικού ταξιδιού του Τιτανικού και συνέβαλε στο τραγικό ναυάγιο, υποστηρίζουν επιστήμονες. Στις 12 Ιανουαρίου του 1912, η Σελήνη βρέθηκε στο πιο κοντινό σημείο με τη Γη, τα τελευταία χρόνια. Αυτό προκάλεσε μια τρομακτική παλίρροια, η οποία «ελευθέρωσε» ένα στόλο από παγόβουνα, που άρχισαν να ταξιδεύουν μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, μπαίνοντας στις ρότες που ακολουθούσαν τα πλοία. Ο Τιτανικός ξεκίνησε το ταξίδι του τρεις μήνες αργότερα, στις 14 Απριλίου του ίδιου έτους. Ήδη τα παγόβουνα είχαν φτάσει αρκετά νοτιότερα από τις ακτές του Labrador και του Newfoundland, όπου συνήθως παγιδεύονταν στα ρηχά νερά τους. Αυτό το σπάνιο φαινόμενο «θα μπορούσε να εξηγήσει την αφθονία παγόβουνων την άνοιξη του Δεν ισχυριζόμαστε ότι γνωρίζουμε πού ακριβώς βρισκόταν το παγόβουνο που χτύπησε τον Τιτανικό τον Ιανουάριο του 1912 –κανείς δεν μπορεί να το ξέρει- όμως είναι ένα πιθανό σενάριο», λέει ο αστρονόμος Ντόναλντ Όλσον από το τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας.

6 Επιζήσαντες Επτακόσιοι άνθρωποι κατάφεραν να επιζήσουν από το ναυάγιο. Σήμερα κανένας επιζών δεν βρίσκεται στην ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαϊου 2009, σε ηλικία 97 ετών.

7 Μιλβίνα Ντιν Η Μιλβίνα Ντιν (Elizabeth Gladys Millvina Dean) ήταν το τελευταίο πρόσωπο από εκείνα που επέζησαν της τραγωδίας του "Τιτανικού". Το ναυάγιο του υπερωκεανίου με το όνομα αυτό έγινε στις 15 Απριλίου του Η ίδια γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1912 και δε θυμόταν καθόλου το ναυάγιο. Ωστόσο, εκπροσωπούσε τον τελευταίο ζωντανό σύνδεσμο με την τραγωδία. ΕΠΟΜΕΝΟ

8 Έρευνα Ναυαγίου 1Πολλές ερευνητικές αποστολές οργανώθηκαν για την ανεύρεση του ναυαγίου του Τιτανικού, όμως παρουσίασαν πολλές δυσκολίες, με κυριότερο το μεγάλο βάθος στο οποίο βρίσκεται το ναυάγιο, ίσο με μέτρα και την μεγάλη πίεση του νερού σε αυτό το βάθος. Τελικώς, το ναυάγιο του Τιτανικού ανακαλύφθηκε από μια γαλλοαμερικανική ομάδα της οποίας ηγούταν οι Ρόμπερτ Μπάλαρντ και Ζαν Λουί Μισέλ στις 1 Σεπτεμβρίου 1985. Το ναυάγιο είναι εξελέξιμο από τις 16 Απριλίου 2012 μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Εκείνη η ημερομηνία σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη βύθιση του πλοίου και έτσι το πλοίο θα μπορεί να συμπεριληφθεί στα προστατευόμενα μνημεία, σύμφωνα με τη Σύμβαση Προστασίας της Υποθαλάσσιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του 2001, καθώς ορίζει ότι η βύθιση του πλοίου πρέπει να έχει συμβεί τουλάχιστον 100 χρόνια πριν.[3] H ομάδα ανακάλυψε ότι το πλοίο είχε σπάσει σε δύο μέρη, τη πλώρη και τη πρύμνη, τα οποία απείχαν στον πυθμένα 600 μέτρα το ένα από το άλλο. Τα δύο μέρη του πλοίου συγκρούστηκαν στον πυθμένα της θάλασσας με ταχύτητα που έφτασε τα 100 χιλιόμετρα την ώρα για την πρύμνη, με αποτέλεσμα η πρύμνη να διαλυθεί και η πλώρη να παραμορφωθεί από τη σύγκρουση, κάθως η ταχύτητα που έφτασε στο πυθμένα ήταν μικρότερη από αυτή της πρύμνης.[] ΕΠΟΜΕΝΟ

9 Θεωρίες Το μεγάλο γεγονός του ναυαγίου του Τιτανικού έχει εμπνεύσει διάφορες θεωρίες εξήγησής του. Σήμερα αρκετοί πιστεύουν ότι στο ναυάγιο του Τιτανικού συνέτεινε και η υπέρμετρη ανθράκευση με σκοπό την κατάσβεση αναφλεγέντος άνθρακα, κάτι που οδήγησε σε αύξηση της ταχύτητας και ενδεχομένως έκανε αναπόφευκτη την πρόσκρουση στο παγόβουνο. Μια νέα επιστημονική θεωρία για την πρόσκρουση του Τιτανικού πάνω στο μοιραίο παγόβουνο είναι ότι στις αρχές Ιανουαρίου του 1912 σημειώθηκε ένα σπάνιο σεληνιακό φαινόμενο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εκείνο τον μήνα του 1912 η Σελήνη βρέθηκε στην κοντινότερη απόσταση από τη Γη, τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε μια τεράστια παλίρροια με αποτέλεσμα τρεις μήνες μετά, πολλά παγόβουνα να εκτοπιστούν από τα ρηχά νερά που τα συγκρατούσαν κοντά στις ακτές της Γροιλανδίας και να κινηθούν προς τις θαλάσσιες οδούς, και τελικά να βρεθούν στη ρότα του Τιτανικού με συνέπεια το ναυάγιο ΕΠΟΜΕΝΟ

10 100 ΧΡΟΝΙΑ Το ναυάγιο είναι εξελέξιμο από τις 16 Απριλίου 2012 μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Εκείνη η ημερομηνία σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη βύθιση του πλοίου και έτσι το πλοίο θα μπορεί να συμπεριληφθεί στα προστατευόμενα μνημεία, σύμφωνα με τη Σύμβαση Προστασίας της Υποθαλάσσιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του 2001, καθώς ορίζει ότι η βύθιση του πλοίου πρέπει να έχει συμβεί τουλάχιστον 100 χρόνια πριν. ΕΠΟΜΕΝΟ

11 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΠΟΜΕΝΟ

12 ΤΕΛΟΣ