Δρ. Θωμάς Γ. Καραντζίνης Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.

Παρουσίαση με θέμα: "Δρ. Θωμάς Γ. Καραντζίνης Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Δρ. Θωμάς Γ. Καραντζίνης Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της Εξέλιξης του Παιδιού Σχολικής Ηλικίας, οι αποκλίσεις και ο ρόλος της οικογένειας Δρ. Θωμάς Γ. Καραντζίνης Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.

2 Εισαγωγικά Η σχολική ηλικία εκτείνεται από το 6ο έτος ως την ηλικία που το άτομο γίνεται σεξουαλικά ώριμο (ως το 11ο έτος για τα κορίτσια και το 13ο έτος για τα αγόρια) Αρχίζει με την εμφάνιση των πρώτων μόνιμων δοντιών και την είσοδο του παιδιού στο σχολείο και τελειώνει με την έναρξη της ενήβωσης (την πρώτη έμμηνη ρύση στα κορίτσια και την πρώτη εκσπερμάτωση στα αγόρια ) και την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο

3 Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σχολικής περιόδου κατά τομέα ανάπτυξης
Στο σωματικό και κινητικό τομέα Οι μεταβολές είναι πιο πολύ ποιοτικές και λιγότερο ποσοτικές Μειώνεται ο ρυθμός της σωματικής αύξησης για να πραγματοποιηθεί μεγαλύτερος έλεγχος και σκόπιμος προσδιορισμός στις παντός είδους βιοσωματικές και ψυχοκινητικές διεργασίες Το μέσο ύψος στις ηλικίες 6 έως 7 ετών είναι 120 εκ. και το μέσο βάρος 23 κιλά

4 Στο σωματικό και κινητικό τομέα (συνέχεια)
Στα επόμενα 4 ως 5 χρόνια η ετήσια αύξηση είναι στο ύψος 5 ως 6 εκ. και στο βάρος 2 ως 5 κιλά Στο 10ο έτος τα αγόρια χάνουν την υπεροχή στις σωματικές διαστάσεις, την οποία είχαν έναντι των κοριτσιών σε όλα τα προηγούμενα χρόνια, για να την επανακτήσουν πάλι, μόνιμα πλέον, με την ενήβωση (το 14ο έτος) Οι κινήσεις αποκτούν επιδεξιότητα (γραφή, χειροτεχνία, εκμάθηση μουσικών οργάνων, εκμάθηση χορού) Υπάρχει συνάφεια ανάμεσα στο βαθμό των κινήσεων και στο γνωστικό τύπο Το κινητικό παιδί είναι τύπος παρορμητικός, ενώ το παιδί που έχει την ικανότητα να αναστείλει τις κινητικές του αντιδράσεις είναι τύπος για σκεπτικός

5 Στο σωματικό και κινητικό τομέα (συνέχεια)
Τα κυριότερα προβλήματα είναι τα τερηδονισμένα δόντια και οι ανωμαλίες στην όραση Η σχολική ηλικία και ιδίως μετά το 10ο έτος θεωρείται η υγιέστερη περίοδος ανάπτυξης. Οι ασθένειες μειώνονται αριθμητικά και γίνονται λιγότερο απειλητικές Οι γονείς δεν πρέπει να είναι αδιάφοροι ούτε υπερπροστατευτικοί, αλλά να συνδυάζουν την ενθάρρυνση για αυτονομία και τον καθορισμό των ΄΄ορίων΄΄ των ενεργειών τους Στόχος τους θα πρέπει να είναι η απόκτηση της ικανότητας για αυτοπροστασία

6 Στον νοητικό τομέα Πραγματοποιούνται μεγάλες αλλαγές
Από το 7ο έτος το παιδί εγκαταλείπει τον εγωκεντρισμό και αποκτά για πρώτη φορά σταθερή λογική (κατακτά την έννοια του αριθμού, την έννοια της διατήρησης, την έννοια της ποσότητας και του βάρους) Παρουσιάζει και ορισμένες αδυναμίες Δεν μπορεί ακόμα να χειριστεί αφηρημένες έννοιες Οι έννοιες αυτές γίνονται αντιληπτές με εποπτικό υλικό Οι αφαιρετικές πράξεις γίνονται κατανοητές από το παιδί ηλικίας 11 και 12 ετών (όπως είναι η διατύπωση υποθέσεων)

7 Στον νοητικό τομέα(συνέχεια)
Στο λεξιλόγιο παρατηρείται εντυπωσιακή βελτίωση Από λέξεις που γνωρίζει το παιδί ηλικίας 5 ετών, γνωρίζει περίπου λέξεις το παιδί 10 ετών και λέξεις το παιδί 12ου έτους. Παρατηρείται ετήσια αύξηση 600 λέξεων Το 7% του μαθητικού πληθυσμού (κυρίως τα αγόρια) παρουσιάζουν διαταραχές λόγου (ψευδισμός, τραυλισμός, δυσλεξία κ.ά.) Οι επίμονες παρεμβάσεις των γονέων για διόρθωση των γλωσσικών σφαλμάτων συχνά τα μονιμοποιούν και λιγότερο τα εξαλείφουν (διαγνωσιογενής αιτιολογία)

8 Στο συναισθηματικό και κοινωνικό τομέα
Παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές Ενώ πριν τα διαφέροντα του παιδιού είχαν επίκεντρο τον εαυτό του και τους γονείς, τώρα στρέφονται προς τους συνομίληκους Τα παιδιά στην ηλικία αυτή σχηματίζουν ομάδες, στις οποίες οι ενήλικες δεν είναι ευπρόσδεκτοι Κάθε ομάδα αποτελείται από παιδιά του ιδίου φύλου (ομόφυλες ομάδες) και έχει το δικό της κώδικα συμπεριφοράς

9 Στο συναισθηματικό και κοινωνικό τομέα (συνέχεια)
Οι γονείς είναι σημαντικά πρόσωπα για το παιδί αλλά σε χωροχρονικά περιορισμένο πλαίσιο Το σχολείο σε αντίθεση με την οικογένεια δημιουργεί στο παιδί δικαιώματα και απαιτήσεις Ούτε ο υπερπροστατευτισμός των γονέων ωφελεί, γιατί δεν δημιουργούν κανόνες στο παιδί ούτε και οι αδιάφοροι γονείς ωφελούν το παιδί, γιατί του στερούν την αποδοχή και την αναγνώριση

10 Στον τομέα της προσωπικότητας
Το ψυχικά υγιές παιδί έχει μέχρι στιγμής επιτύχει ικανοποιητική βασική εμπιστοσύνη, αυτονομία και πρωτοβουλία και τώρα είναι έτοιμο να επιδοθεί στη φιλοπονία και στην παραγωγικότητα Στην περίοδο αυτή αρχίζει να συνειδητοποιεί την έννοια του καθήκοντος και την ανάγκη για επιτεύγματα Στην προηγούμενη φάση ένιωθε χαρά όταν μπορούσε με δική του πρωτοβουλία να επιλέγει δραστηριότητές του και να αρχίζει να τις εκτελεί, χωρίς όμως να ενδιαφέρεται και για την ολοκλήρωσή τους

11 Στον τομέα της προσωπικότητας (συνέχεια)
Τώρα νιώθει χαρά μόνο όταν τις ολοκληρώνει Αρχίζει να βιώνει την ευχαρίστηση που συνεπάγεται η απόκτηση μιας δεξιότητας και χαίρεται όταν είναι παραγωγικό Αν δεν κατορθώσει να ικανοποιήσει την ανάγκη για παραγωγικότητα δημιουργεί συναισθήματα κατωτερότητας και ανεπάρκειας

12 Στον τομέα της Ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης
Το παιδί διέρχεται το στάδιο της λανθάνουσας σεξουαλικότητας, μια περίοδο ηρεμίας και γαλήνης πριν από την καταιγίδα της ήβης

13 Στον τομέα της ηθικότητας
Το παιδί εγκαταλείπει τον ηθικό ρεαλισμό των προηγούμενων ηλικιών, όπου οι ηθικοί κανόνες θεωρούνται αμετάβλητοι και εισέρχεται στο στάδιο της ηθικής σχετικότητας, όπου έμφαση δίνεται στην πρόθεση της πράξης και όχι στα αποτελέσματά τους, στο κίνητρο της πράξης και όχι στο ποσό της ζημιάς που προκαλείται

14 Το παιχνίδι και η σημασία του κατά την παιδική ηλικία
Το παιχνίδι έχει θεμελιώθη αξία στην εξέλιξη του παιδιού τόσο από ψυχολογικής πλευράς (του απελευθερώνει την πλεονάζουσα ενέργεια), όσο από φιλοσοφικής (το παιχνίδι δεν έχει τη σοβαρότητα της εργασίας), όσο και από κοινωνιολογικής πλευράς (του μαθαίνει κανόνες)

15 Αποκλίσεις Η Δυσλεξία είναι μια αδυναμία στην ανάγνωση και την γραφή και είναι εγγενής διαταραχή (κατά κύριο λόγο έμφυτη) Η Ελλειμματική προσοχή, η Υπερκινητικότητα, η Παρόρμηση είναι ανωμαλίες που κυρίως οφείλονται σε νευρολογικές βλάβες. Έχουν όμως συνέπειες στην νοητική ανάπτυξη (υπολείπονται κατά 7-15 μονάδες από το Μ.Ο.)

16 Αποκλίσεις (συνέχεια)
Η Επιλεκτική Αλαλία, οφείλεται σε αγχώδη διαταραχή της παιδικής ηλικίας και αντιμετωπίζεται δύσκολα Προβλήματα γλωσσικά (ψευδισμός, τραυλισμός, δυσαρθρία, σισματισμός, ρωτακισμός) τη συνδρομή του λογοθεραπευτή Ο Αυτισμός διαγιγνώσκεται ως δυσκολία στην επικοινωνία και χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση

17 Αποκλίσεις (συνέχεια)
Προβλήματα νοητικής υστέρησης αντιμετωπίζονται με φοίτηση του παιδιού σε Ειδικά Σχολεία Προβλήματα παχυσαρκίας. Σύμπτωμα κληρονομικό, ψυχογενές ή οργανικό και εκδηλώνεται γύρω στο 8ο έτος. Έχει συνοδά προβλήματα νευρώσεων και πρέπει να αντιμετωπισθεί ως αίτιο Προβλήματα πρόωρης σωματικής ωρίμανσης, κυρίως στη γενετήσια λειτουργία. Στα κορίτσια εμφανίζεται πριν από το 8ο και στα αγόρια πριν από το 10ο έτος. Παρουσιάζει συνοδές ψυχικές διαταραχές και χρειάζεται το ειδικό Εγκεφαλοπάθειες – προβλήματα εκ γενετής, λόγω λοιμώξεων ή λόγω τραυματισμού - και συνέπειες στην νοητική του εξέλιξη

18 Επιθετικότητα Η επιθετικότητα χαρακτηρίζεται η συμπεριφορά που ηθελημένα και χωρίς λόγους θέλει να προκαλέσει πόνο Διαχωρίζεται από τις απλές ανεπιθύμητες συμπεριφορές Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές δημιουργούν μικροπροβλήματα συμπεριφοράς ως αποτέλεσμα πολλών αιτιών (όχι ευχάριστες δραστηριότητες άγνοια κανονισμών, αυταρχικό στυλ διδασκαλίας, πολύ δύσκολες ή πολύ εύκολες ασκήσεις…) Αυτές οι συμπεριφορές ΄΄θεραπεύονται΄΄. Η επιθετικότητα όμως δύσκολα βελτιώνεται

19 Μορφές επιθετικότητας
Σωματική: χτυπήματα Ψυχολογική: άσχημοι χαρακτηρισμοί Παθητική: ειρωνεία Καταστροφική: σπασίματα

20 Ψυχο-Παιδαγωγικές Στρατηγικές Αντιμετώπισης Ανεπιθύμητων Συμπεριφορών
Α. Δεξιότητες Επικοινωνίας Συμπεριφορές που δυσχεραίνουν την επικοινωνία (προσταγή, απειλή, κήρυγμα, οίκτος, αρνητική κριτική) Προϋποθέσεις που ευνοούν την επικοινωνία (ενσυναίσθηση, κατανόηση, θετική αναγνώριση και αυθεντικότητα) Στάδια συμβουλευτικής α. διερεύνηση (σχέση κατανόησης με στόχο την διευκόλυνση της διήγησης, ενεργητική ακρόαση) β. συνειδητοποίηση (επιδοκιμασία, καθησυχασμός και αυτοαποκάλυψη). γ. δράση (τι θα μπορούσες να κάνεις καλύτερα)

21 Β. Διαχείριση θυμού Βασικές ψυχολογικές ανάγκες -του ανήκειν
-του ακούγεσθαι -της ελεύθερης επιλογής Θυμός = συναίσθημα Προειδοποιήσεις (έκφραση προσώπου, κινήσεις σώματος) Τεχνικές ελέγχου Αυτοκαθοδήγηση (υπενθύμιση στον εαυτό μας) Σύντομη χαλάρωση (βαθιά αναπνοή, φέρνουμε στο μυαλό μας νοερά εικόνες μου μας ηρεμούν) Συνέπειες (εάν …τότε)

22 Γ. Αναγνώριση, έκφραση, χειρισμό των συναισθημάτων
Γ. Αναγνώριση, έκφραση, χειρισμό των συναισθημάτων Βασικά συναισθήματα του βρέφους (χαρά, θυμού, φόβου) Επιπρόσθετα συναισθήματα του νηπίου (ντροπής για κάτι που δεν είναι σύμφωνα με τις κοινωνικές νόρμες) Συναισθήματα και παιδική ηλικία (αρχίζουν να βιώνουν όχι μόνο τα αποτελέσματα των πράξεών τους αλλά να κατανοούν και τις αιτίες τους) Η ενσυναίσθηση (οπτική του άλλου) αρχίζει να λειτουργεί από την παιδική ηλικία )

23 Συναισθήματα και εφηβική ηλικία
Οι έφηβοι βιώνουν έντονο στρες για θέματα ενδο-οικογενειακή βίας Έχουν μεγάλη αστάθεια στην ψυχική τους διάθεση εξαιτίας των σχέσεών τους με τους συνομίληκους

24 Αρνητικά συναισθήματα
φόβος, θυμός και λύπη Φόβος = εξαιτίας δυσάρεστων προβλέψεων Θυμός = ως απόρροια παρεμπόδισης προσωπικών στόχων Λύπη = για καταστάσεις απώλειας

25 Διαφυλικές διαφορές στα συναισθήματα
Τα αγόρια βιώνουν πιο έντονα το θυμό και το άγχος Τα κορίτσια πιο έντονα το φόβο Τύποι γονέων και συναισθηματική αγωγή α) αυταρχικοί (ελέγχουν υπερβολικά τα παιδιά τους) β) ανεκτικοί- επιτρεπτικοί (δεν επιβάλλουν όρια) γ) οι δημοκρατικοί – διαλεκτικοί (επικοινωνούν με τα παιδιά τους, θέτουν όρια αλλά με σεβασμό στις απόψεις τους)

26 Δ. Αυτοαντίληψη-αυτοεκτίμιση
Η αυτοεκτίμιση εξαρτάται από τον βαθμό που πετυχαίνουμε συγκεκριμένους στόχους, ενώ η αυτοαντίληψη από το σύνολο των στάσεων προς τον εαυτό μας. Διαστάσεις αυτοαντίληψης το φύλο μας, η ηλικία μας, οι ομάδες μας και οι ετικέτες τους, οι προδιαθέσεις, τα σημαντικά μας χαρακτηριστικά, οι προηγούμενες επιτυχίες ή οι αποτυχίες μας, οι γονεϊκές επιδράσεις, η πρόοδος στο σχολείο = ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΜΑΣ

27 Η αυτοεκληρούμενη προφητεία
Οι προβλέψεις από τα σημαντικά μας πρόσωπα

28 Ε. Αντιμετώπιση άγχους Άγχος προκαλούν οι δυσάρεστες καταστάσεις και οι έξτρα ευχάριστες Στρατηγικές ΄΄αποφυγής΄΄ άγχους Άρνηση Παλινδρόμιση Απόσυρση Παρορμητική αντίδραση

29 Πηγές άγχους Οικονομικές δυσκολίες Έντονες πιέσεις
Φυσικές καταστροφές (χρειάζονται διαχείριση κρίσεων) Η σχολική επίδοση Οι σχέσεις με τα σημαντικά μας πρόσωπα Η ενδοοικογενειακή βία Η γονεϊκή αδιαφορία Το διαζύγιο

30 Στρατηγικές αντιμετώπισης
Στρατηγικές που προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα Στρατηγικές που προσπαθούν να ελέγξουν το συναίσθημα (οι γονείς αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά τους, με το ποια στρατηγική βιώνουν στην οικογένειά τους) Τα παιδιά ετών συνήθως προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα Τα παιδιά ετών υιοθετούν στρατηγικές συναισθήματος Τα αγόρια χρησιμοποιούν στρατηγικές προβλήματος ενώ τα κορίτσια αναζητούν βοήθεια και κοινωνική υποστήριξη

31 Συνεργασία- ανταγωνισμός
Να υιοθετούμε στρατηγικές συλλογικής και συνεργατικής επίλυσης των προβλημάτων και όχι ανταγωνισμού

32 ΣΤ. Επίλυση συγκρούσεων
Υπάρχουν αποτελεσματικές συγκρούσεις (πρέπει οπωσδήποτε να διευθετηθούν) και καταστροφικές συγκρούσεις (η γενίκευση μιας διαφοράς που πρέπει να αποφεύγεται) Στρατηγικές αντιμετώπισης α) να ικανοποιούνται οι τρεις ψυχολογικές ανάγκες β) δεξιότητες επικοινωνίας ( η αναγνώριση της οπτικής των αναγκών και των συναισθημάτων του άλλου) γ) η διεκδικητική αυτοϋποστηρικτική συμπεριφορά (αντιδιαστέλλεται με την παθητική και την επιθετική)

33 Ζ. Η προσωπικότητα του γονέα
Να είναι δίκαιος με τα παιδιά του Να αποφεύγει τις συγκρίσεις των παιδιών του Να τα αγαπάει και να τα σέβεται Να μην παραλείπει να τηρεί τις υποσχέσεις του Να δίνει λύσεις στα προβλήματα της οικογένειάς του με δημοκρατικό και όχι αυταρχικό τρόπο Να είναι ρεαλιστής Να χρησιμοποιεί θετική γλώσσα Να φέρεται με αυτοπεποίθηση Να έχει χιούμορ

34 Η οικογένεια ως παράγοντας αγωγής
Η έννοια της οικογένειας Είναι η πρώτη κοινωνική ομάδα, η οποία οφείλει την προέλευσή της σε φυσικές και βιολογικές ανάγκες Είναι μια σχέση ευρύτερη από την ένωση των συζύγων Είναι μια σχέση με αξιολογικό κώδικα, όπου κυριαρχεί η αρμονία και η ενότητα.

35 Οικογένεια και κοινωνικό στρώμα
Στις κοινωνίες με χαμηλό πολιτισμικό επίπεδο η αυθεντία του πατέρα, ως αρχηγού της οικογένειας, είναι ισχυρή και απαιτεί τη συμμόρφωση των μελών της (προβιομηχανική περίοδος) Στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές κοινωνίες υφίσταται η πυρηνική οικογένεια (γονείς και παιδιά ), αλλά λόγω του ότι εργάζονται και οι δύο γονείς επικρατεί πνεύμα χειραφέτησης των μελών της και την ανατροφή των παιδιών πολλές φορές αναλαμβάνει ένας τρίτος (π.χ. η τροφός)

36 Η μορφωτική δύναμη της οικογένειας
Ο αξιολογικός χαρακτήρας της οικογένειας είναι φανερός στα πρώτα χρόνια ανάπτυξης του παιδιού και αργότερα κατά τη σχολική περίοδο στα πλαίσια της αρμονικής συνεργασίας σχολείου-οικογένειας Όταν γεννηθεί το παιδί δεν διαθέτει δυνάμεις ούτε έχει διαμορφωμένη συνείδηση Η ενεργοποίηση των προδιαθέσεών του εξαρτάται από τις σχέσεις οικογένειας-παιδιών και κυρίως μητέρας-παιδιού Τα πρώτα χρόνια της ζωής, που διαμορφώνεται ο πυρήνας της προσωπικότητας, το καλό κλίμα της οικογένειας και οι στενοί δεσμοί των μελών αποτελούν αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη του παιδιού.

37 Η μορφωτική δύναμη της οικογένειας (συνέχεια)
Ο ρόλος αμφότερων των γονέων είναι αξιόλογος για την εξέλιξη και τη μόρφωση του παιδιού, αλλά της μητέρας θεωρείται ισχυρότερη λόγου της αμεσότητας με την ανατροφή του Παιδιά χωρίς μητέρα ή παιδιά ορφανοτροφείου παρουσιάζουν συνήθως αποκλίσεις κατά την εξέλιξή τους Ο ενάρετος πατέρας αποτελεί εξίσου σπουδαίο πρόσωπο για το παιδί Κοντά στον πατέρα το παιδί νιώθει ισχυρό, ενώ το αγόρι τον θεωρεί πρότυπο για τη ζωή του

38 Κοινωνική διάσταση της οικογενειακής αγωγής
Η κοινωνική έννοια της οικογένειας εξαρτάται από τους ρόλους καθενός μέλους της Ο ρόλος του πατέρα προσανατολίζεται συνήθως προς τα έξω, ενώ της μητέρας προς τα ένδω Οι ρόλοι του υιού και της θυγατέρας παίρνουν ανάλογες αποχρώσεις έναντι του πατέρα και της μητέρας Η σειρά γέννησης του παιδιού έχει μεγάλη σημασία για τη θέση και το ρόλο τους μέσα σ΄αυτή Η οικογένεια, επίσης, δέχεται τις επιδράσεις της πολιτιστικο-κοινωνικής κουλτούρας, της κοινωνίας στην οποία ζει και αναπτύσσεται

39 Πλεονεκτήματα της οικογένειας
Οι στενοί δεσμοί των μελών της οικογένειας (αρμονία συζύγων-μητρικός θηλασμός-εμπιστοσύνη προς τα παιδιά-αδελφικές σχέσεις) Ο μικρός αριθμός των μελών της οικογένειας (καθιστά πιο επιμελή την επίβλεψη) Η διάρκεια της παιδαγωγικής επίδρασης (αρχίζει από τη γέννηση-προσχολική και μετασχολική περίοδο) Η μέθοδος της διαπαιδαγώγησης (πρέπει να είναι φυσική, αβίαστη και να στηρίζεται σε συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης)

40 Τα μειονεκτήματα της οικογένειας
Η ύπαρξη ακατάλληλης στέγης (να μην πληρεί τους βασικούς όρους υγιούς διαβίωσης) Η έλλειψη εργασίας των γονέων Η χαλάρωση των ηθών και η απομάκρυνση από τις αξίες Η έλλειψη του αναγκαίου χρόνου για την επιμέλεια και την διαπαιδαγώγηση Η έλλειψη προθυμίας των γονέων και του ενδιαφέροντος ενασχόλησης με τα παιδιά

41 Προβλήματα οικογενειακής αγωγής
Η κλονισμένη σωματική ή ψυχική υγεία των γονέων Η διαλυμένη οικογένεια (διαζύγιο, θάνατος προσφιλούς προσώπου, ανίατα νοσήματα) Η ιδρυματοποίηση παιδιών, λόγω διάλυσης οικογένειας

42 Προβλήματα αντιπαιδαγωγικής φύσης
Η υπερβολική αυστηρότητα (χαρακτηρίζει τους αυταρχικούς γονείς) Η υπερβολική επιείκεια (χαρακτηρίζει τους ενδοτικούς και επιεικείς γονείς) Η αλλοπρόσαλλη μεταχείριση των παιδιών (δημιουργεί σύγχυση στα παιδιά) Η μεροληπτική μεταχείριση (δημιουργεί ζηλοτυπίες και νευρικότητα) Η υπερπροστασία του παιδιού (δημιουργεί συναισθήματα)

43 Συνεργασία σχολείου και οικογένειας
Είναι επιβεβλημένη για την ολοκλήρωση του έργου της αγωγής Τα όρια της μορφωτικής επίδρασης των γονέων δεν είναι απεριόριστα γιατί δεν έχουν την επιστημονική παιδαγωγική κατάρτιση Το σχολείο συμπληρώνει και ολοκληρώνει τη μόρφωση και την αγωγή του παιδιού Η αρμονική συνεργασία σχολείου-οικογένειας στοχεύει στο να υπάρχει κοινή συνισταμένη στην παιδαγωγική παρέμβαση του παιδιού Λειτουργούν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων με στόχο τη διασφάλιση της καλής συνεργασίας Σχολείου και Γονέων Πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις με συζητήσεις παιδαγωγικών θεμάτων (με ευθύνη του Δ/ντή του Σχολείου)

44 Εργασία σχολείου και οικογένειας (συνέχεια)
Οι δάσκαλοι των τάξεων πραγματοποιούν παιδαγωγικές συναντήσεις με τους γονείς των μαθητών τους για θέματα αγωγής, για θέματα απαιτήσεων του σχολείου, για θέματα οδηγιών κατ’ οίκον εργασιών των παιδιών, για θέματα αξιολόγησης και για θέματα αντιμετώπισης μαθησιακών δυσκολιών (Υπηρεσία ΚΕΔΔΥ, Τμήμα Ένταξης, Τμήμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας, Φροντιστιριακό Τμήμα, Ολοήμερο Σχολείο) Οι γονείς ενημερώνουν το δάσκαλο της τάξης για θέματα υγείας του παιδιού τους και για τυχόν άλλες ιδιομορφίες που μπορεί να έχει το παιδί τους με στόχο την καλύτερη αντιμετώπισή του από πλευράς σχολείου

45 Σχολική αποτυχία Η χαμηλή νοημοσύνη Οι εγκεφαλικές βλάβες
Η χαμηλή νοημοσύνη Οι εγκεφαλικές βλάβες Οι παιδικές ψυχώσεις Η ΔΕΠΥ και ο αυτισμός Τα βιώματα επιτυχιών Οι υπερβολικές απαιτήσεις σε σχέση με την επίδοση του παιδιού το θέτουν σε διαρκή πίεση με συνέπεια την αποστροφή στα γράμματα Η διαταραγμένη σχέση γονέων παιδιού Ο φόβος της αποτυχίας για το παιδί να σημαίνει και απώλεια της αγάπης ή ακόμα και υπαρξιακή απειλή

46 Νέα βιβλία (ΑΠΣ και ΔΕΠΠΣ)
Στα νέα βιβλία κυριαρχούν δραστηριότητες διαθεματικότητας Στο μάθημα Γλώσσα υπάρχουν ασκήσεις ανάπτυξης Παραγωγή λόγου, ανάπτυξη Λεξιλογίου, εκμάθηση της Γραμματικής Στα Μαθηματικά και στα άλλα αντικείμενα η μάθηση κατακτάται μέσα από δραστηριότητες συμμετοχής του παιδιού στη γνώση

47 Ομαδοσυνεργατική μάθηση
Αναπτύσσονται ασκήσεις ομαδικής συμμετοχής των παιδιών στη γνώση Κυριαρχεί το ερώτημα: τι ξέρεις, πού το συνάντησες, με τι μοιάζει, τι σου θυμίζει, ποιες είναι οι χρήσεις του (διαθεματική προσέγγιση) Η διαθεματικότητα έχει σχέση με την καλλιέργεια της κριτικής και της δημιουργικής σκέψης