Περιβάλλοντα εκμάθησης Γ2

Παρουσίαση με θέμα: "Περιβάλλοντα εκμάθησης Γ2"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Περιβάλλοντα εκμάθησης Γ2
H έννοια της ΔΙΓΛΩΣΣΙΑΣ Τι σημαίνει «δίγλωσσος»; Πόσα είδη «διγλωσσίας υπάρχουν; Οφέλη από τη διγλωσσία

2 Περιβάλλοντα κατάκτησης της γλώσσας για δίγλωσσα παιδιά
ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗ Γ1 ΚΑΙ ΣΤΗ Γ2 Περίπτωση 1 Περίπτωση 2 Περίπτωση 3 Περίπτωση 4 Γλώσσα στην οικογένεια Γ1 Γ1 και Γ2 Γλώσσα στην ευρύτερη κοινότητα (Γ2 περιορισμένα) Γ2 Τι συμβαίνει; Το παιδί κατακτά τη Γ1 (στοιχεία της Γ2) Το παιδί κατακτά τη Γ1 και ίσως στοιχεία της Γ2 Το παιδί κατακτά και τη Γ1 και τη Γ2 Το παιδί κατακτά τη Γ1 και τη Γ2. Ίσως αρχίσει να χάνει τη Γ1 Γλωσσικό αποτέλεσμα για τη Γ1 Ισχυρή ανάπτυξη της Γ1 Εύρος γλωσσικών δεξιοτήτων στη Γ1 Ατομικές Διαφορές στις γλωσσικές δεξιοτήτες στη Γ1 Κατάσταση διγλωσσίας Μία γλώσσα – Γ1 (ίσως στοιχεία διγλωσσίας) Έναρξη διγλωσσίας Αναδυόμενη διγλωσσία Διγλωσσία σε κίνδυνο Περίπτωση 1: Τόσο η οικογένεια όσο και το περιβάλλον μιλούν την πρώτη γλώσσα (άλλη από την ελληνική) (η περίπτωση μεταναστών που κατοικούν σε περιοχή όπου είναι εγκατεστημένα και άλλα μέλη της κοινότητας που μιλά την ίδια γλώσσα). Ωστόσο, τα ελληνικά είναι η γλώσσα της τηλεόρασης και είναι πολύ δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι δεν υπάρχουν επιρροές από αυτή. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί μεγαλώνει ως μονόγλωσσο, ωστόσο δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει τελείως κάποια στοιχεία της ελληνικής. Περίπτωση 2: Η οικογένεια μιλά την πρώτη γλώσσα (άλλη από την ελληνική), αλλά η κοινότητα τη γλώσσα – στόχο (ελληνικά) (η περίπτωση μεταναστών που είναι εγκατεστημένοι σε γειτονιές όπου ομιλούνται τα ελληνικά). Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί ότι το παιδί ξεκινά να γίνεται δίγλωσσος, με ισχυρή όμως την ανάπτυξη της Γ1, αλλά και με καλές πιθανότητες για γνώσεις της ελληνικής φωνολογίας και κάποιων στοιχείων του λεξιλογίου. Καμία από τις περιπτώσεις 1 και 2 δεν μπορεί να θεωρηθεί το παιδί ως ενεργός δίγλωσσος. Περίπτωση 3: Το παιδί μεγαλώνει ως δίγλωσσος σε ένα δίγλωσσο περιβάλλον (οικογένεια και κοινότητα), οπότε μπορούμε να μιλήσουμε για αναδυόμενη διγλωσσία με ένα εύρος δεξιοτήτων τόσο στη μητρική όσο και στη ελληνικά. Ωστόσο η έκθεση στις δύο γλώσσες δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκεια της ζωής του παιδιού. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι μεταβολές στην έκθεση σε κάθε γλώσσα, σχετίζονται με μεταβολές στο εύρος του λεξιλογίου σε κάθε γλώσσα (Pearson & Fernandez 1994). Περίπτωση 4: Ηοικογένεια μιλά και τις 2 γλώσσες, αλλά το περιβάλλον και κάθε είδους φροντίδα εξωτερική προς το παιδί (αλλά και η εκπαίδευση μεγαλύτερων συγγενών, π.χ. αδερφιών) είναι στα ελληνικά . Σε αυτές τις περιπτώσεις τα παιδιά συχνά επιλέγουν να διατηρήσουν προσληπτικές δεξιότητες στη Γ1 και να αναπτύξουν παραγωγικές δεξιότητες στη Γ2 (ελληνικά), δεδομένου ότι το περιβάλλον τους αντιλαμβάνεται και αυτή τη γλώσσα. Άλλες φορές το περιβάλλον επιλέγει τα ελληνικά ως γλώσσα επικοινωνίας, γιατί έτσι θεωρούν ότι βοηθούν την επιτυχία του παιδιού στο σχολείο. Γενικά στην περίπτωση 4 μπορούμε να μιλήσουμε για διγλωσσία σε κίνδυνο. 2

3 Ποιος είναι δίγλωσσος;
A bilingual is an individual who, in addition to his mother tongue, has acquired from childhood onwards or from an early age a second language by natural means (in principle not by formal instruction), so that he becomes a fully competent member of the other linguistic community within the sphere, the occupational or social group, to which he naturally belongs. (Malberg 1977, )

4 Πότε θεωρείται κάποιος «δίγλωσσος»;
Τα άτομα που χαρακτηρίζονται ως δίγλωσσα έχουν πρόσβαση σε δύο τουλάχιστον γλωσσικά συστήματα, τα οποία αξιοποιούνται ως μέσα κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Η Διγλωσσία πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως ένα συνεχές, στο οποίο μπορεί κανείς να έχει διαφορετικά επίπεδα επάρκειας σε κάθε μία από τις γλώσσες, ανεξάρτητα από πώς και πότε αυτές κατακτήθηκαν. Επιπλέον, η γλώσσα και ο εγγραμματισμός (literacy) αποτελούνται από πολλές επιπλέον υποδεξιότητες. Οι δίγλωσσοι μπορεί να έχουν υψηλό βαθμό επάρκειας σε ένα πεδίο δεξιοτήτων κάθε γλώσσας, αλλά χαμηλό σε κάποιο άλλο. Για παράδειγμα, ένας δίγλωσσος μπορεί να επιδεικνύει προχωρημένες προφορικές δεξιότητες αλλά πιο περιορισμένες δεξιότητες κατανόησης και παραγωγής γραπτού λόγου. . 4

5 Ωστόσο, υπάρχουν και ευρύτεροι ορισμοί
Κάποιος που κατέχει δύο γλώσσες Someone with the possession of two languages (Wei, 2007:7)

6 Τύποι διγλωσσίας (Wei, 2007: 6-7)
Προσθετική (additive) Οι δύο γλώσσες συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν η μία την άλλη Ανιούσα (ascendant) Η ικανότητα στη Γ2 ενισχύεται λόγω αυξημένης χρήσης της Ισορροπημένη (balanced) Η ικανότητα και στις δύο γλώσσες είναι σχεδόν ισοδύναμη (αμφιδύναμοι δίγλωσσοι) Συγκεκαλυμμένη (covert) Η απόκρυψη της γνώσης μιας γλώσσας εξαιτίας προκατάληψης προς αυτήν Επικρατούσα (dominant) Μεγαλύτερη επάρκεια σε μία από τις δύο γλώσσες με τη χρήση της σε περισσότερα περιβάλλοντα Λανθάνουσα (dormant) Κάποιος που έχει μεταναστεύσει σε μια ξένη χώρα για σημαντική περίοδο και έχει λίγες ευκαιρίες ενεργούς χρήσης της Γ1 Πρώιμη (early) Η κατάκτηση και των δύο γλωσσών από την παιδική ηλικία Όψιμη (late) Κάποιος καταφέρνει να γίνει δίγλωσσος σε προχωρημένο χρόνο εκτός παιδικής ηλικίας Λειτουργική (functional) Μπορεί να λειτουργεί σε δύο διαφορετικές γλώσσες με ή χωρίς πλήρη άνεση και ευχέρεια για συγκεκριμένες δραστηριότητες Φυσική (natural) Δεν έχει περάσει από καμία εξάσκηση σε καμία από τις δύο γλώσσες και αδυνατεί να μεταφράσει ή να ερμηνεύσει με ευκολία ανάμεσα στις δύο γλώσσες

7 Τύποι δίγλωσσων (Wei, 2007: 6-7)
Δευτερεύων (secondary) Η Γ2 προστίθεται στη Γ1 μέσω διδασκαλίας Ημίγλωσσος (semilingual) Ανεπαρκής γνώση και στις δύο γλώσσες Ταυτόχρονος (simultaneous) Και οι δύο γλώσσες εμαφανίζονται από την αρχή ανάπτυξης της γλώσσας Υποτεταγμένος (subordinate) Υπάρχει παρεμβολή από τη Γ1 Αφαιρετικός (subtractive) Η Γ2 κατακτάκται σε βάρος της ικανότητας που έχει ήδη αποκτηθεί στη Γ1 Διαδοχικός (successive) Η Γ2 προστίθεται σε κάποια φάση αφού η πρώτη έχει αρχίσει να αναπτύσσεται Παραγωγικός (productive) Μιλάει και πιθανόν γράφει σε δύο ή περισσότερες γλώσσες Προσληπτικός (receptive) Κατανοεί μια δεύτερη γλώσσα, είτε σε προφορική είτε σε γραπτή μορφή ή και στις δύο, αλλά δεν τη μιλάει ή τη γράφει (παθητικός/ μη συμμετρικός δίγλωσσος)

8 Αφαιρετική διγλωσσία (subtractive bilingualism)
Μαθησιακή κατάσταση κατά την οποία η γλώσσα της πλειονότητας μαθαίνεται σε βάρος της Γ1 των μειονοτικών μαθητών. Αντίθετα η έρευνα σε δίγλωσσα προγράμματα στην Αμερική έχει δείξει ότι The greater the amount of L1 instructional support for language minority students combined with balanced L2 support, the higher they are able to achieve academically in L2 in each succeeding academic year, in comparison to matched groups being schooled monolingually in L2. (Collier 1992:205) Άρα, ο πιο ισχυρός παράγοντας για την απόκτηση υψηλής επάρκειας στη Γ2 είναι η ποσότητα της διδασκαλίας και στη Γ1.

9 Οπότε... όλα είναι θέμα βαθμού
…bilingualism is a relative concept, it involves the question of degree... How well does the individual know the language he uses? In other words, how bilingual is he? Sometimes, it involves the question of function. What does he uses his language for? Third, it includes the question of alternation. To what extent does he alternate between his languages? How does he change from one language to the other and under what conditions? Fourth, it includes the question of interfence. How well does the bilingual keep his languages apart? To what extent does he fuse them together? How does one of his languages influence his use of the other? (Mackey 1962:52)

10 4 σημαντικές διαστάσεις της διγλωσσίας
Βαθμός Λειτουργία Εναλλαγή του κώδικα (code-switching) Παρεμβολή

11 Οι απόψεις μέχρι τις αρχές του ΄60
Υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση, ιδίως μεταξύ των μονόγλωσσων ομιλητών, ότι η διγλωσσία ενώ αποτελεί πλεονέκτημα για τους ενήλικες, είναι μαθησιακό μειονέκτημα για τα παιδιά. Τα βασικά επιχειρήματα είναι ο «γνωσιακός φόρτος» των παιδιών που έχουν να διαχειριστούν περισσότερες από μία γλώσσες, καθώς και η «παρεμβολή» της μητρικής γλώσσας που οδηγεί σε λάθη στη χρήση της γλώσσας-στόχου. Έρευνες σε δίγλωσσα παιδιά που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του 1920 και του επιβεβαίωναν την εντύπωση αυτή. Οι μελέτες αυτές βασίστηκαν σε ψυχομετρικά τεστ νοημοσύνης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διγλωσσία οδηγεί σε γνωστικό έλλειμμα, χαμηλή επίδοση σε τεστ IQ, ακόμα και σε νοητική υστέρηση. Τα δίγλωσσα παιδιά συνδέθηκαν με όρους όπως «νοητική σύγχυση» ή «γλωσσικό μειονέκτημα» (“language handicap”) (Yoshioka 1929, Saer 1923). Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, οι έρευνες αυτές παρουσίαζαν μια σειρά από μεθοδολογικά προβλήματα (Cummins 1976). Π.χ. δεν λάμβαναν υπόψη το κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο των παιδιών, η δειγματοληψία δεν ήταν ιδιαίτερα αξιόπιστη καθώς δεν ήταν βέβαιο αν επρόκειτο όντως για δίγλωσσους ομιλητές, δηλ. χρήστες δύο γλωσσών, ή απλώς για μονόγλωσσους μιας μειονοτικής γλώσσας, τα τεστ νοημοσύνης απαιτούσαν αυξημένες γλωσσικές ικανότητες καθώς οι οδηγίες δίνονταν στη Γ2 κ.λπ.).

12 Η αλλαγή Τομή στις μέχρι τότε έρευνες αποτέλεσε η μελέτη των Peal & Lambert (1962), στην οποία συμμετείχαν μονόγλωσσα και δίγλωσσα (Γαλλικά–Αγγλικά)10χρονα παιδιά από το Μόντρεαλ του Καναδά με ίδιο ΚΟΕ. Αντίθετα με τα ευρήματα των προηγούμενων ερευνών, και παρά τις προβλέψεις των ίδιων των ερευνητών, η έρευνα αυτή απέδειξε ότι τα δίγλωσσα παιδιά πέτυχαν καλύτερα σκορ στα περισσότερα γνωστικά τεστ σε σχέση με τα μονόγλωσσα, ενώ γενικά παρουσίασαν ένα ευρύτερο φάσμα γνωστικών ικανοτήτων. Οι ερευνητές απέδωσαν αυτά τα απροσδόκητα αποτελέσματα στη νοητική ευελιξία των δίγλωσσων παιδιών ως αποτέλεσμα της πολύ συχνής αλλαγής μεταξύ δύο γλωσσών. Παρά τις όποιες μεθοδολογικές της αδυναμίες (Macnamara 1966), η έρευνα αυτή αποτέλεσε ορόσημο στο ερευνητικό πεδίο της διγλωσσίας και έθεσε τις βάσεις για τη μελέτη του φαινομένου που πλέον χαρακτηρίζεται στη βιβλιογραφία ως «το πλεονέκτημα της διγλωσσίας» (“the bilingual advantage”). Έκτοτε η έρευνα εστίασε στα πρόσθετα οφέλη που παρέχει στο άτομο η γνώση μιας επιπλέον γλώσσας. Πρώιμα ευρήματα έδειξαν ότι η γνώση δύο γλωσσών δεν παρεμποδίζει τη σκέψη. Αντίθετα, δίγλωσσοι που διαθέτουν δύο ανεπτυγμένα γλωσσικά συστήματα τείνουν να έχουν γνωσιακά πλεονεκτήματα, όπως αποκλίνουσα δημιουργική σκέψη, πρώιμη μεταγλωσσική επίγνωση, επικοινωνιακή ευαισθησία (Liedtke & Nelson 1968, Cummins 1978, Balkan, 1970).

13 Παράδειγμα δραστηριότητας για μέτρηση γνωσιακών ικανοτήτων:
Η δραστηριότητα Simon (the Simon task)

14 Όταν βλέπετε ΜΠΛΕ σηκώστε το ΑΡΙΣΤΕΡΟ σας χέρι
Όταν βλέπετε ΚΟΚΚΙΝΟ σηκώστε το ΔΕΞΙ σας χέρι

15 Bilingualism, Aging, and Cognitive Control: Evidence From the Simon Task.
Bialystok, Ellen,Craik, Fergus I. M.,Klein, Raymond,Viswanathan, Mythili Psychology and Aging, Vol 19(2), Jun 2004, Previous work has shown that bilingualism is associated with more effective controlled processing in children; the assumption is that the constant management of 2 competing languages enhances executive functions (E. Bialystok, 2001). The present research attempted to determine whether this bilingual advantage persists for adults and whether bilingualism attenuates the negative effects of aging on cognitive control in older adults. Three studies are reported that compared the performance of monolingual and bilingual middle-aged and older adults on the Simon task. Bilingualism was associated with smaller Simon effect costs for both age groups; bilingual participants also responded more rapidly to conditions that placed greater demands on working memory. In all cases the bilingual advantage was greater for older participants. It appears, therefore, that controlled processing is carried out more effectively by bilinguals and that bilingualism helps to offset age-related losses in certain executive processes. (PsycINFO Database Record (c) 2016 APA, all rights reserved)

16 Το πλεονέκτημα της διγλωσσίας
Υπάρχουν δύο παράμετροι: η παράμετρος του χρώματος (κόκκινο-μπλε) και αυτή της θέσης (αριστερά-δεξιά). Όταν το μπλε και το κόκκινο εμφανίζονται στην αναμενόμενη θέση (αριστερά και δεξιά αντίστοιχα) έχουμε συνθήκη σύγκλισης/συμφωνίας (μικρό γνωσιακό φορτίο) Όταν το μπλε και το κόκκινο εμφανίζεται σε μη αναμενόμενη θέση (δεξιά και αριστερά αντίστοιχα) έχουμε συνθήκη απόκλισης/ασυμφωνίας. Η παράμετρος της θέσης θα πρέπει να αγνοηθεί και η προσοχή να επικεντρωθεί μόνο στην παράμετρο του χρώματος (μεγαλύτερο γνωσιακό φορτίο). Αποδείχτηκε λοιπόν ότι στη συνθήκη απόκλισης οι δίγλωσσοι ομιλητές σε όλες τις ηλικίες (παιδιά, ενήλικες, ακόμη και ηλικιωμένοι) εμφανίζουν πλεονέκτημα σε σχέση με τους μονόγλωσσους (αντιδρούν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια). Η αυξημένη ικανότητα των δίγλωσσων να αγνοούν τις «παραπλανητικές» πληροφορίες και να επικεντρώνουν την προσοχή τους στις σημαντικές έχει αποδοθεί κυρίως στο γεγονός ότι οι δίγλωσσοι ομιλητές βιώνουν μια διαρκή κατάσταση αλλαγής μεταξύ των δύο τους γλωσσών. Ανάλογα με το περιβάλλον, τις συνθήκες και τον συνομιλητή, πρέπει να «αγνοήσουν» ή να «καταπιέσουν» τη μία γλώσσα και να χρησιμοποιήσουν την άλλη, ενώ και οι δύο γλώσσες παραμένουν ενεργές (Bialystok et al. 2004).

17 Η εικόνα σήμερα… Οι δίγλωσσοι είναι πιο έξυπνοι
Πόσες γλώσσες «μιλάει» το παιδί σας;

18 Τα οφέλη της διγλωσσίας
Γνωσιακά Επικοινωνιακά Κοινωνικο-συναισθηματικά Κοινωνικό-οικονομικά Πολιτισμικά

19 Τα οφέλη της διγλωσσίας
Υπάρχει γενική συμφωνία ότι η διγλωσσία οδηγεί σε πολλαπλά πλεονεκτήματα για τα παιδιά και τους ενήλικες. Ορισμένα από τα οφέλη της για το άτομο είναι τα εξής (August & Hakuta 1997, Baker 2001). Γνωσιακά: ενίσχυση γνωσιακών λειτουργιών, μνήμης και πλαστικότητας εγκεφάλου. Επικοινωνιακά: Ευρύτερα δίκτυα επικοινωνίας, εγγραμματισμός σε δύο γλώσσες και ενίσχυση της μεταγλωσσικής επίγνωσης. Κοινωνικο-συναισθηματικά: ενίσχυση της αυτοπεποίθησης. Κοινωνικό-οικονομικά: βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου, περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης ως ενήλικες και περισσότερες πιθανότητες αύξησης των εισοδημάτων. Πολιτισμικά: Τα παιδιά όχι μόνο μαθαίνουν τις κοινωνικές συμβάσεις και τις ποικιλίες στο συνομιλιακό ύφος τουλάχιστον δύο γλωσσών, αλλά οι δίγλωσσες εμπειρίες τους αποτελούν μια πρόκληση για τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο αλλά και για την κοινωνική τους ταυτότητα και πιθανότατα τους δίνουν διαφορετική και πιο ευρεία προοπτική για τα γεγονότα και τους ανθρώπους. Επίσης διαμορφώνουν μεγαλύτερη ανοχή και ευαισθησία στα θέματα πολιτισμικής, φυλετικής και γλωσσικής ετερότητας.

20 Συμπερασματικά...οι δίγλωσσοι ομιλητές
Ο δίγλωσσος ομιλητής ≠ Δύο μονόγλωσσοι: Ο δίγλωσσος ομιλητής δεν είναι το άθροισμα δύο μονόγλωσσων. Αποτελεί μια μοναδική, ολοκληρωμένη οντότητα που δύσκολα μπορεί να διακριθεί σε επιμέρους στοιχεία. (Grosjean 1989). Οι δίγλωσσοι ομιλητές μαθαίνουν τις δύο γλώσσες σε διαφορετικά περιβάλλοντα και τις χρησιμοποιούν για να εξυπηρετήσουν διαφορετικούς επικοινωνιακούς στόχους και συνήθως με διαφορετικούς συνομιλητές. Το να αναμένει κανείς από έναν δίγλωσσο ίδιο επίπεδο γνώσης και για τις δύο γλώσσες δεν είναι ρεαλιστικό. Το επίπεδο επάρκειας σε μια γλώσσα εξαρτάται από τα περιβάλλοντα στα οποία ενεργοποιείται η γλώσσα αυτή καθώς και από τη συχνότητα χρήσης της. Η επικοινωνιακή ικανότητα σε καθεμία από τις γλώσσες μπορεί να διαφέρει για τα διάφορα πεδία χρήσης. 20

21 Σχολεία εμβάπτισης (immersion education)
Τύπος δίγλωσσης εκπαίδευσης όπου οι μαθητές οι οποίοι μιλάνε τη γλώσσα της πλειονότητας δέχονται μέρος της εκπαίδευσής τους σε μια δεύτερη γλώσσα και μέρος της στη μητρική τους. Το χαρακτηριστικό αυτού του τύπου της εκπαίδευσης είναι η διδασκαλία γνωστικών αντικειμένων όπως η ιστορία και οι επιστήμες στη γλώσσα-στόχο. Γενικά, το 50% τουλάχιστον του προγράμματος πρέπει να είναι στη γλώσσα-στόχο για να μπορεί να θεωρηθεί ως πρόγραμμα «εμβάπτισης». Σύμφωνα με δεδομένα από τον Καναδά, στα σχολεία πρώιμης εμβάπτισης, προβλέπονται ώρες επαφής με τη γλώσσα-στόχο, στα σχολεία όψιμης εμβάπτισης 3500 ώρες, ενώ στα παραδοσιακά σχολεία όπου διδάσκεται η Γ2 περιλαμβάνει μόνο 1000 ώρες.

22 Σχολεία εμβάπτισης (immersion education)
Τα προγράμματα αυτά εισήχθησαν για πρώτη φορά στη γαλλόφωνη επαρχία του Κεμπέκ από τα μέσα της δεκαετίας του ‘60, ως αποτέλεσμα της επιθυμίας των αγγλόφωνων οικογενειών να μάθουν τα παιδιά τους γαλλικά αποτελεσματικά και γρήγορα. Υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία σχετικά με τα μαθησιακά αποτελέσματα αυτού του τύπου εκπαίδευσης. Η γλωσσική περιοχή στην οποία οι μαθητές αυτών των σχολείων φαίνεται ότι δεν τα πηγαίνουν εξίσου καλά με τους φυσικούς ομιλητές στις παραγωγικές δεξιότητες, ΠΓΛ και ΠΠΛ, κυρίως ως προς το κομμάτι της γραμματικής ικανότητας

23 Γλωσσική εκπαίδευση βάσει περιεχομένου/ Συνδυασμένη Εκμάθηση Αντικειμένου και Γλώσσας
CLIL= Content Language Integrated Learning H διδασκαλία ενός σχολικού μαθήματος (πχ Ιστορία, Γεωγραφία, Φυσικές επιστήμες) μέσω μιας ξένης γλώσσας. Διττός στόχος: (α) περιεχόμενο συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου, (β) μορφή συγκεκριμένης γλώσσας

24 Πλεονεκτήματα CLIL η βελτίωση των γλωσσικών γνώσεων και των δεξιοτήτων του προφορικού λόγου, η ευκαιρία για μελέτη του γνωστικού αντικειμένου, η ουσιαστικότερη και εντατικότερη επαφή με τη γλώσσα-στόχο, η προώθηση των νοητικών διεργασιών και της συνδυαστικής σκέψης, η ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων, η απόκτηση μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης τόσο σε σχέση με τη γλώσσα όσο και με το γνωστικό αντικείμενο.

25 4 κατηγορίες μαθητών (+, -, ?)
Γ1 Γ2 Χαρακτηριστικά μαθητή Παιδί (εκτός περιβάλλοντος τάξης) Έφηβος (εντός περιβάλλοντος τάξης) Ενήλικος 1. Γνώση μιας άλλης γλώσσας 2. Γνωστική ωριμότητα 3. Μεταγλωσσική γνώση 4. Γνώση του κόσμου 5. Νευρικότητα ως προς την αναγκαιότητα να μιλήσει

26 4 κατηγορίες μαθητών (+, -, ?)
Γ1 Γ2 Χαρακτηριστικά μαθητή Παιδί (εκτός περιβάλλοντος τάξης) Έφηβος (εντός περιβάλλοντος τάξης) Ενήλικος 1. Γνώση μιας άλλης γλώσσας - +/- + 2. Γνωστική ωριμότητα 3. Μεταγλωσσική γνώση 4. Γνώση του κόσμου 5. Νευρικότητα ως προς την αναγκαιότητα να μιλήσει

27 4 κατηγορίες μαθητών (+, -, ?)
Γ1 Γ2 Μαθησιακές συνθήκες Παιδί (εκτός περιβάλλοντος τάξης) Έφηβος (εντός περιβάλλοντος τάξης) Ενήλικος 1. Ελευθερία στο να μείνει σιωπηλός (σιωπηλή περίοδος) 2. Εύρος διαθέσιμου χρόνου 3. Διόρθωση λαθών: γραμματική και προφορά 4. Διόρθωση λαθών: επιλογή λέξεων 5. Τροποποιημένο γλωσσικό εισαγόμενο

28 4 κατηγορίες μαθητών (+, -, ?)
Γ1 Γ2 Μαθησιακές συνθήκες Παιδί (εκτός περιβάλλοντος τάξης) Έφηβος (εντός περιβάλλοντος τάξης) Ενήλικος 1. Ελευθερία στο να μείνει σιωπηλός (σιωπηλή περίοδος) + - +/- 2. Εύρος διαθέσιμου χρόνου 3. Διόρθωση λαθών: γραμματική και προφορά 4. Διόρθωση λαθών: επιλογή λέξεων 5. Τροποποιημένο γλωσσικό εισαγόμενο

29 Σύγκριση ανάμεσα σε ΚΓ1 και ΚΓ2
ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ Περίοδος σιωπής Τυποποιημένος λόγος, φόρμουλες Bootstrapping the way to grammar (παραγωγή δημιουργικών δομών με παρόμοια λάθη, παραλείψεις, δομικές απλοποιήσεις «θέλω», Π) ΔΙΑΦΟΡΕΣ: Παρουσία και παρεμβολή Γ1 Βαθμός επιτυχίας και διαφοροποιήσεις Στασιμότητα/ απολίθωση Καθοδήγηση-διδασκαλία Ατομικά χαρακτηριστικά (κίνητρα, στάσεις, έφεση…) Ενδιάμεσο σύστημα «διαγλώσσα»/ «λάθη» ως δημιουργικές κατασκευές της Γ2