ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Παρουσίαση με θέμα: "ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Θεολόγος Καθηγητής DEA Εκκλησιαστικής Ιστορίας ΑΠΘ Δρ. Θεολογίας ΑΠΘ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ  

2 Δ. Ε. 21: ΑΓΧΟΣ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ

3 Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ, Αδελφοί Καραμαζώφ
«Όλοι στον αιώνα μας χώρισαν και γίνανε μονάδες, ο καθένας αποτραβιέται στη μοναξιά του, ο καθένας απομακρύνεται απ’ τον άλλον, κρύβεται και κρύβει το έχει του και καταλήγει ν’ απωθεί τους ομοίους τον και ν’ απωθείται απ’ αυτούς».

4 Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει σπάσει τα δεσμά που του στερούν την ελευθερία του, αλλά έχει χάσει τους δεσμούς που τον συνδέουν με το περιβάλλον του…

5 ΕΙΠΕ Ο ΑΪΣΤΑΪΝ… «Τρέμω τη μέρα που η τεχνολογία θα υπερκεράσει την ανθρωπιά μας. Γιατί τότε στον κόσμο δεν θα υπάρξει παρά μόνο μια γενιά, η γενιά των ηλιθίων».

6

7

8

9 ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρείται ότι είναι μοναδικός, αλλά και μοναχικός; Ποιο το περιεχόμενο της πρότασης: «ένας ίσον κανένας»; Πως αντιλαμβάνεστε την παραπάνω άποψη στις σύγχρονες κοινωνίες; Ποιος είναι το περιεχόμενο της περιθωριοποίησης για τον μετανάστη; Τι απαιτείται για την υπέρβαση από το πλέγμα της μοναξιάς; Γιατί κατά την Εκκλησία ο Χριστός, από τη στιγμή της Γέννησής του θεωρήθηκε ξένος στον κόσμο; Ποια είναι η φύση της μοναξιάς που βίωσε ο Χριστός ως άνθρωπος στο τέλος της επίγειας ζωής του;

10 Η Αλίκη στη Χώρα του LSD, εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα 1991
Η αληθινή ιστορία ενός κοριτσιού, που είχε πέσει στα ναρκωτικά, και η σκληρή προσπάθειά της να απαλλαγεί απ' αυτά, κατέληξε στο θάνατό της σε ηλικία 16 ετών.

11 Όταν κοιτάω γύρω μου και βλέπω όλο τον ενοχλητικό κοσμάκη σκέφτομαι πραγματικά πως είμαστε ένα μπουλούκι γλαρωμένοι φοβητσιάρηδες. Τσαντιζόμαστε όταν κάποιος μας λέει τι πρέπει να κάνουμε, αλλά έπειτα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, αν δεν υπάρξει κάποιος να μας το πει. Να γινόταν να υπήρχε κάποιος που να σκεφτόταν για μας, να δούλευε για μας, να ενεργούσε για μας. […] Όταν κοιτάω τον ουρανό συνειδητοποιώ πως είναι νωρίς το πρωί. Διάβασα μια εφημερίδα που μου ‘φερε ο άνεμος εδώ. Έγραφε πως μια κοπέλα γέννησε ένα παιδί εδώ στο πάρκο, πως μια άλλη απέβαλε και πως δυο αγόρια, αγνώστων ακόμη στοιχείων, πέθαναν στη διάρκεια της νύχτας εξαιτίας μιας υπερβολικής δόσης. Πόσο θα ‘θελα να είμαι στη θέση τους! [...] Μόλις έπεσε μια σταγόνα βροχής πάνω στο μέτωπό μου, ακριβώς σαν ένα δάκρυ που ήρθε από τον ουρανό. Είναι δυνατόν τα σύννεφα κι οι ουρανοί να κλαίνε επάνω μου; Είναι δυνατόν να κλαίει ο Θεός για μένα; Είμαι στ’ αλήθεια μόνη σ’ αυτόν τον απέραντο και γκρίζο κόσμο; Ω! Όχι… Όχι… Όχι… Τρελαίνομαι. Σε παρακαλώ Θεέ μου, βοήθησέ με».

12 Από τη «αναζήτηση» διεξόδου… στο αδιέξοδο…
«Ως διέξοδο... ο σημερινός άνθρωπος βρίσκει το αδιέξοδο». «Κλείνεται στο διαμέρισμά του, στο γραφείο του, στον εαυτό του, θεωρώντας τη φυγή λύση». «Το κλείσιμο όμως στην απομόνωση, θα παραμένει πάντοτε ως η χείριστη αναχώρηση από το παρόν και τον πλησίον», τον συνάνθρωπο. Μωυσέως Αγιορείτου, Η ευλογία του πόνου και ο πόνος της αγάπης, εκδ. Τήνος, Αθήνα 1991, σ. 58.

13 ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ - Ανέραστος Βίος Μέρος [1] Από το 32ο λεπτό και εξής…

14 ΜΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ Εξωτερίκευση Κοινωνία Νόμος Κοινωνικό άτομο ΑΤΟΜΟ

15 Ένας ίσον κανένας - περιθωριοποίηση
ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ Άνεργος Άστεγος Μετανάστης

16 ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ – Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Ο Θεάνθρωπος Ιησούς «ο υπέρ ημών παθών και συμπαθών»
Για την υπέρβαση από το πλέγμα της μοναξιάς, υπάρχει διέξοδος που απαιτεί θυσία και ανθρωπιά. Η θυσία του εγωισμού και της ατομοκεντρικής αντίληψης, είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην επανασύνδεση με το συνάνθρωπο και το Θεό. ΜΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ: Ο Χριστός προβάλλει ως «συμπαθών» στην ανθρώπινη μοναξιά και περιθωριοποίηση. Πως αντιλαμβάνεστε τούτη τη «συμπάθεια»;

17 Ο ΧΡΙΣΤΟΣ φιλάνθρωπος πρόσφυγας φτωχός ξένος φίλος

18 ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ Πρόσφυγες ή Η Κοιλάδα του Κλαυθμώνος
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ Πρόσφυγες ή Η Κοιλάδα του Κλαυθμώνος

19 ΝΙΚΟΣ ΖΙΑΣ, «“Πρόσφυγες του Φώτη Κόντογλου”»,
Σύναξη, τχ. 96 (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2005) 6-7

20

21 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΑ ΣΙΝΙΚΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ «Θα σας πω κάτι ενοχλητικό και βαρύ. Ξέρω ότι θα οργιστείτε, αλλά θα σας το πω. Και δεν θα το πω για να σας βλάψω, αλλά για να σας διορθώσω… Διάφοροι λένε ότι (αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι) είναι φυγάδες, ξένοι και τιποτένιοι, που άφησαν τις πατρίδες τους και συρρέουν στην πόλη μας. Για πες λοιπόν! Αυτός είναι ο λόγος που αγανακτείς… επειδή όλοι την θεωρούν λιμάνι τους και προτιμούν την ξένη πόλη από τη γενέτειρά τους; Αντιθέτως, θα ‘πρεπε να χαιρόμαστε για το γεγονός ότι όλοι καταφεύγουν στα χέρια σας σαν σε λιμάνι κοινό και θεωρούν την πόλη αυτή μητέρα όλων». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Περί ελεημοσύνης, PG. 51,

22 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ)
ΜΩΥΣΕΩΣ ΜΟΝΑΧΟΥ, Η κοινωνία της ερήμου και η ερημία των πόλεων, εκδ. Τήνος, Αθήνα ΚΑΡΔΑΜΑΚΗΣ Μ., (Πρωτοπρ.), Η αλήθεια για την ελευθερία, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 1985. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Μ. Ι., Ο σύγχρονος άνθρωπος, εκδ. Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 1977. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Θ., Ο Θεός μου ο αλλοδαπός, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2002. Ο ΙΔΙΟΣ, Η Εκκλησία γίνεται όταν ανοίγεται. Η Ιεραποστολή ως ελπίδα και ως εφιάλτης, εκδ. Εν πλω, Αθήνα 2008. ΠΑΠΑΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΕΥ., Περιπέτειες της ετερότητας, εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2006. ΠΕΤΜΕΤΖΙΔΟΥ Μ. & ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ Χ., Φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός, εκδ. Εξάντας, Αθήνα 2004. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΧΡ., Ώσπερ ξένος και αλήτης. Σάρκωση: η μετανάστευση της αγάπης, εκδ. Ακρίτας, εκδ.  Αθήνα 2010. ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ Γ., Οδηγός αντιρατσιστικής εκπαίδευσης, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000.