Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.

Παρουσίαση με θέμα: "Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.
ΕΦΗΒΕΙΑ Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.

2 Εφηβεία είναι εκείνη η αναπτυξιακή περίοδος του ατόμου που πραγματοποιείται η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ηλικία. Στη διάρκεια της εφηβείας συμβαίνουν παράλληλα πολλές και σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση του παιδιού σε σωματικό, συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο. Μία από τις πιο σημαντικές αλλαγές είναι ότι το παιδί μετατρέπεται σε ένα άτομο βιολογικά ώριμο και ικανό για αναπαραγωγή. Αυτός ο βομβαρδισμός ορμονών επηρεάζει τις συναισθηματικές και νοητικές αντιδράσεις των εφήβων με αποτέλεσμα να παρατηρούνται έντονες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την οικογένεια, το σχολείο, τους συνομίληκους, την κοινωνία. Ταυτόχρονα αλλάζει και διαφοροποιείται ο τρόπος που βλέπουν τον εαυτό τους και βάζουν τους προσωπικούς τους στόχους.

3 Ακριβώς επειδή αυτή την περίοδο συντελούνται πολλές αλλαγές σε διαφορετικά επίπεδα, ο έφηβος νοιώθει και είναι πολύ ευάλωτος σε μία περίοδο που τίποτα δεν είναι όπως και πριν κι όλα είναι ρευστά κι απροσδιόριστα. Αυτό δημιουργεί στους εφήβους άγχος, αγωνία και ανασφάλεια καθώς επίσης πόνο γιατί καλούνται να αποχωριστούν την παιδική τους ηλικία. Ζούνε ένα είδος πένθους της παιδικής ελευθερίας και ανεμελιάς. Στη διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητάς τους οι έφηβοι έχουν ανάγκη να απομονωθούν για να μπορέσουν να επεξεργαστούν τα νέα δεδομένα. Από τη μία μεριά εξαρτώνται από τους γονείς τους και από την άλλη επιθυμούν την ανεξαρτησία τους. Στην προσπάθειά τους να αποχτήσουν την ανεξαρτησία τους που είναι απαραίτητο στοιχείο για το χτίσιμο της ταυτότητας, αντιδρούν με θυμό και πείσμα στους γονείς τους. Μόνο σε γονείς που συμπεριφέρονται με κατανόηση, σταθερότητα και χωρίς αυταρχισμό, μπορούν οι έφηβοι να μιλήσουν ανοιχτά για τους προβληματισμούς τους.

4 Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ
H εφηβεία ξεκινάει από την ηλικία των 12 μέχρι των 18 ετών .Αλλά αποδειχτικέ ότι μπορεί να διαρκέσει μέχρι την ηλικία των 25 Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η εφηβεία τελειώνει στην ηλικία των 18 ετών, τώρα οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να διαρκέσει μέχρι τα 25 της ηλικίας μας. Σύμφωνα με αναθεωρημένες οδηγίες που εξέδωσαν βρετανοί παιδοψυχολόγοι, η εφηβεία μπορεί να κρατήσει μέχρι τα 25 χρόνια, ενώ οι νέες οδηγίες σκοπό έχουν τη διασφάλιση της ομαλής μετάβασης στην ενήλικη ζωή προς όφελος της υγείας και της εκπαίδευσης των νέων.

5 Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εφηβεία πρέπει να ταξινομηθεί σε τρία στάδια:
την πρώιμη (ηλικίες ετών) την μέση (ηλικίες ετών) και την προχωρημένη (ηλικίες από 18 ετών – μέχρι 25). Όπως είπε η ειδικός, η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει πως ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αναπτύσσεται μέχρι τα 25 χρόνια και πως η νοητική ανάπτυξη υφίσταται για πολλά περισσότερα χρόνια απ’ ό,τι πίστευαν έως τώρα οι ειδικοί.

6 ”Υπάρχουν πολλοί έφηβοι στις ηλικίες μεταξύ 16 με 18 ετών που ο οργανισμός τους  βρίσκεται σε τέτοια ορμονική δραστηριότητα που είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς πως θα την ξεπεράσουν μόλις γίνουν 18 ετών”, αναφέρει η ειδικός. Λέει επίσης ότι κάποιοι έφηβοι μπορεί να πρέπει να μείνουν περισσότερο διάστημα με τις οικογένειές τους, επειδή χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ”διαμόρφωσης” και επισημαίνει ότι είναι σημαντικό για τους γονείς να συνειδητοποιή- σουν ότι όλοι οι νέοι δεν ωριμάζουν με τον ίδιο ρυθμό.

7 Έπειτα, υπάρχουν χαρακτήρες που θέλουν να ξεφύγουν από τους ιδιαίτερα προστατευτικούς γονείς ή κηδεμόνες τους και να φτάσουν στην ενηλικίωση, αλλά αγωνίζονται σκληρά για να κόψουν τους δεσμούς της οικογένειας. Ο Frank Furedi, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kent, λέει ότι μεγαλώνουμε τους νέους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο που έχουμε οδηγηθεί σε έναν αυξανόμενο αριθμό νέων ανδρών και γυναικών που στην ηλικία των 20 ετών, εξακολουθούν να ζουν στο πατρικό τους.

8 ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Η εφηβεία αποτελεί την περίοδο της ανθρώπινης ανάπτυξης: βιολογικά, ψυχολογικά και διανοητικά. Η παρακολούθηση του φαινομένου της εξέλιξης του ανθρώπου από την ήρεμη προεφηβική περίοδο στην θυελώδη πράγματι πορεία προς την ωριμότητα δημιουργεί ένα δέος, ανάλογο με εκείνο ενός άγριου, πανέμορφου τοπίου. Ως ήβη (εφηβεία) ορίζεται η μεταβατική περίοδος στην ζωή του ατόμου κατά τη διάρκεια της οποίας αποκτάται η ικανότητα αναπαραγωγής και διαιώνισης του είδους. Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από σημαντικές βιολογικές και ψυχοσωματικές αλλαγές: εμφανίζονται και αναπτύσσονται τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου, ωριμάζει το αναπαραγωγικό σύστημα και επιτυγχάνεται η ταχεία σωματική ανάπτυξη. Η σωματική ανάπτυξη αποτελεί ένα ακόμη από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εφηβείας και δηλώνει την απότομη αύξηση στο ανάστημα των νεαρών εφήβων. Ρυθμίζεται από την αυξητική ορμόνη (GH) και τα στεροειδή του φύλου. Ο μέγιστος ρυθμός αύξησης στα κορίτσια παρατηρείται πάντοτε πριν από την εμμηναρχή, κάτι το οποίο εξηγεί γιατί ψηλώνουν μόνο 5-7,5 cm κατά μέσο όρο μετά την έναρξη της περιόδου.

9 Στα αγόρια, αντίθετα από τα κορίτσια, η επιτάχυνση της ανάπτυξης ξεκινά αφού η εφηβεία έχει αρχίσει «για τα καλά» και μεγιστοποιείται στο γενετικό στάδιο IV-V (τυπικά μεταξύ ετών). Η απότομη αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης εμφανίζεται στα αγόρια περίπου 2 έτη αργότερα απ’ότι στα κορίτσια. Έτσι κατά την έναρξη της εφηβείας τα αγόρια είναι ήδη περί τα 10cm ψηλότερα απ’ ότι τα κορίτσια κατά την αντίστοιχη φάση ανάπτυξης. Για την γυναίκα είναι πιο εντυπωσιακό γεγονός της εφηβείας στα κορίτσια αποτελεί η εμμηναρχή, η έναρξη δηλαδή της εμμήνου ρύσεως, η οποία σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της ωρίμανσης του αναπαραγωγικού συστήματος. Ενώ για τα αγόρια γεγονός της εφηβείας είναι η διαρκεί παραγωγή σπερματοζωαρίων που οφείλεται στην αναπαραγωγική τους ανάπτυξη.Ψυχικά ο έφηβος κατακτά την ανεξαρτησία, εγκαταλείποντας το προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας. Ξυπνά το ερωτικό ενδιαφέρον ξεκινά η σεξουαλική ζωή. Αποκτά την ικανότητα δημιουργίας ώριμων σχέσεων με ερωτικούς συντρόφους, συνομήλικους και συνανθρώπους γενικότερα. Σε ψυχολογικό επίπεδο η εφηβεία θεωρείται ως περίοδος μεγάλης αναστάτωσης και κρίσης ταυτότητας.

10 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ
Μαθησιακές δυσκολίες και έλλειψη διασκέδασης λόγω υποχρεώσεων Σεξουαλικότητα Εναλλαγές στη διάθεση Ανεξαρτητοποίηση Εξαρτησιογόνες Ουσίες Διατροφικές διαταραχές Αντικοινωνική συμπεριφορά Ονειροπόληση Τάση για απομόνωση

11 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ Ο ρόλος των γονέων: Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, δημιουργούνται πολλά προβλήματα, τα οποία προβληματίζουν τον έφηβο και συνήθως έχει την ανάγκη να τα μοιραστεί με κάποιον. Καλό θα ήταν οι γονείς να δείχνουν το ενδιαφέρον τους για τα προβλήματα και τις αγωνίες  των παιδιών τους. Πρώτα από όλα, οι γονείς θα πρέπει να συμβάλλουν στην αποκάλυψη και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του εφήβου. Η ανοιχτή επικοινωνία του εφήβου και του γονέα, το κλίμα αποδοχής και σεβασμού είναι ιδιαίτερα σημαντικά ώστε να νιώσει ασφάλεια και να μιλήσει για αυτά που του συμβαίνουν. Οι  γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιθέσεις του εφήβου στην προσπάθεια του να ανεξαρτητοποιηθεί. Οι γονείς με την προσφορά ενός περιβάλλοντος με ομαλές σχέσεις, αγάπη και στοργή, αποτελούν ένα υγιή πρότυπο έτσι ώστε να ενδυναμωθεί το «εγώ» του εφήβου. Σε έναν ακόμα τομέα, τον οποίο οι γονείς θα πρέπει να συμβάλλουν ενεργά είναι στην σεξουαλική διαφώτιση του παιδιού. Σε αυτήν την περίπτωση ο γονέας πρέπει να απαγορεύει και να επιτρέπει ταυτόχρονα. Πρέπει να μοιράζεται και να εκχωρεί ευθύνες και αρμοδιότητες..

12 Οι γονείς μεταξύ τους πρέπει να συμφωνήσουν να έχουν κοινή πολιτική αντιμετώπισης του εφήβου έτσι ώστε να μην παρέχουν αντικρουόμενες απόψεις στον έφηβο. Ακόμη θα πρέπει να μπορούν να συζητήσουν, να διαπραγματευτούν με ψυχραιμία αποφεύγοντας τις συγκρούσεις, να είναι προσιτοί. Πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις. Οι γονείς συχνά δυσκολεύονται να παραδεχτούν ότι το παιδί τους μεγάλωσε και μπορεί να κάνει κάποια πράγματα και χωρίς αυτούς. Είναι πιο πιθανό ο έφηβος να περάσει την εφηβεία χωρίς αντιπαραθέσεις, αντιδράσεις και προβλήματα αν οι γονείς τον αντιμετωπίζουν ως υπεύθυνο άτομο, το οποίο μπορούν να εμπιστευθούν. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορούν να συμβάλλουν τα αδέρφια και οι υπόλοιποι συγγενείς στην ομαλή αντιμετώπιση των προβλημάτων, τα οποία δημιουργούνται στο δύσκολο αυτό στάδιο της εφηβείας

13 Ο ρόλος των φίλων. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η σημαντικότητα των φίλων παρουσιάζει αλματώδη αύξηση. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο ανεξάρτητα από τους γονείς τους, ξεκινούν να εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από τους φίλους τους, για να δεχτούν περισσότερη συναισθηματική στήριξη, να δοκιμάσουν καινούριες αξίες και να διαμορφώσουν την ταυτότητα τους. Για να αποδεχτεί ο έφηβος την ταυτότητα του θα πρέπει να νιώσει αποδεκτός και αρεστός από τους άλλους. Οι έφηβοι αναζητούν υποστήριξη για να αντιμετωπίσουν τις συναισθηματικές, τις σωματικές και τις κοινωνικές αλλαγές που βιώνουν και είναι πιο πιθανό να την αναζητήσουν σε ομάδες συνομηλίκων. Κατά την περίοδο της εφηβείας, οι σχέσεις του εφήβου με τους συνομηλίκους είναι πολύ σημαντικές και επηρεάζουν σημαντικά την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη. Όταν λέει φιλία, ο έφηβος εννοεί την στενή σχέση που δημιουργεί με παιδιά της ίδιας ηλικίας ή και λίγο μεγαλύτερα από εκείνον, η οποία χαρακτηρίζεται από υποστήριξη, εμπιστοσύνη, δέσμευση, μοίρασμα εμπειριών και συναισθημάτων, στοργή και αμοιβαιότητα. Τα στοιχεία που βοηθούν τον έφηβο να δημιουργήσει φιλικές σχέσεις, είναι η ομοιότητα με τους φίλους του, καθώς επιθυμεί να μοιάζει, να έχει τα ίδια ενδιαφέροντα, τα ίδια γούστα μ' εκείνους και συγχρόνως να βρίσκεται συνέχεια μαζί με την παρέα του. Οι φιλίες που αναπτύσσονται ανάμεσα σε εφήβους του ίδιου φύλου είναι συνήθως πολύ στενές και επιτρέπουν στη συνέχεια τη δημιουργία μίας στενής σχέσης με άτομα του αντίθετου φύλου. Ο ρόλος που παίζει η φιλία είναι πρωταγωνιστικός, καθώς βοηθά τον έφηβο να ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένεια του και να εξερευνήσει τον κόσμο. 

14 Μέσα από την φιλία, αρχίζει να μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό του, τους άλλους και τον κόσμο γύρω του. Αρχίζει να συναναστρέφεται με άλλα άτομα, να συζητά τις ανάγκες του, τις ανησυχίες του και τα θέματα που τον απασχολούν με άτομα που φαίνεται ότι μπορούν να τον καταλάβουν περισσότερο απ' ότι η οικογένεια του. Είναι πολύ σημαντικό για τον έφηβο να αισθάνεται ότι τον αποδέχονται οι φίλοι του, έτσι όπως είναι, και να νοιώθει ότι ανήκει σε μια ομάδα. Έτσι, ενισχύεται η αυτοεκτίμηση του και η εικόνα του. Συχνά, οι φίλοι τους έχουν παρόμοιους στόχους και σχέδια για το μέλλον. Έτσι και ο ίδιος ο έφηβος, προσπαθεί να τους μιμηθεί και να ταυτίσει τα πιστεύω του με τα δικά τους, με σκοπό να γίνει αποδεκτός από την ομάδα και να ενταχθεί πιο εύκολα σ' αυτήν. Παράλληλα, επειδή δεν μπορεί να πάρει κάποιες αποστάσεις από τους φίλους του, η σχέση του μαζί τους είναι τόσο στενή και σημαντική για εκείνον, που τον εμποδίζει να σχηματίσει αντικειμενική γνώμη γι' αυτούς. Στα μάτια του φίλου του βλέπει τον ιδανικό φίλο που πάντα ήθελε να έχει, χωρίς αυτό βέβαια να είναι πάντα αλήθεια. Καθώς ο έφηβος παρατηρεί στο φίλο του, τον ίδιο του τον εαυτό, αγαπά περισσότερο την εικόνα που έχει σχηματίσει για εκείνον και όχι αυτό που πραγματικά είναι. Δεν λείπουν οι συγκρούσεις, καθημερινό φαινόμενο στις σχέσεις των εφήβων, καθώς δημιουργούνται εντάσεις και διαφωνίες ανάμεσα στους εφήβους καθημερινά. Τέλος, συμπεραίνουμε ότι σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της εφηβείας παίζουν τόσο οι οικογένεια και οι συγγενείς όσο και οι φίλοι των εφήβων.

15 Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος της ερευνητικής εργασίας από τους μαθητές του τμήματος Α1 Λυκείου Επισκοπής των οποίων τα ονόματα ακολουθούν παρακάτω: Αγγελάκης Ιωσήφ Αλιμούτσα Κλέο Βαρδάκης Αντρέας Βαρδιδάκη Μαρία Βελίου Αλμπίν Βελονάκης Γιώργος Βερναδάκη Κατερίνα Βουρβαχάκη Ελένη Δραμηλάρης Δημήτρης Ζούλη Κωνσταντίνα Καστρουνή Χριστίνα Καυκαλά Περσεφόνη Κουνδουράκης Κώνσταντίνος Κουράτορα Μαρία Κυμιωνή Μαρία Λέκα Φλορίντα Λούσα Νατίλντα