Κατέβασμα παρουσίασης
Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε
ΔημοσίευσεÏΚάϊν Καλαμογδάρτης Τροποποιήθηκε πριν 6 χρόνια
1
Λαοί της ανατολικής Μεσσογείου (ιστορία, θρησκεία, μνημεία)
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ Λαοί της ανατολικής Μεσσογείου (ιστορία, θρησκεία, μνημεία) Νέα Ζίχνη Μάϊος 2013
2
Λαοί Μεσοποταμίας Τον 19αι. εμφανίζονται στην Μεσοποταμία κάποιοι λαοί, οι οποίοι έμειναν γνωστοί στην ιστορία ως οι λαοί της Μεσοποταμίας. Αναλυτικότερα, οι ιστορικοί αυτοί λαοί είναι : Οι Σουμεριοι, οι Ασσύριοι και οι Ακκάδες. Αργότερα εμαφανίζονται κάποιοι λαοί όπως οι Βαβυλώνιοι
3
Βαβυλωνιακό Κράτος (Ιστορία)
Βαβυλωνιακό Κράτος (Ιστορία) Αρχαίο Βαβυλωνιακό Κράτος Το Βαβυλωνιακό κράτος δημιουργήθηκε το 18 αι. Οι Βαβυλώνιοι υπέταξαν τους Σουμέριους που ήταν κυρίαρχοι αυτής της περιοχής πριν από αυτούς. Οι Βαβυλώνιοι υιοθέτησαν τα στοιχεία του Σουμεριακού πολιτισμού αλλά πρόσθεσαν και δικά τους δημιουργώντας μια νέα πολιτιστική μορφή Νέο Βαβυλωνιακό Κράτος Κατά τα χρόνια της παρακμής του Ασσυριακού κράτους οι δυναστεία των Χαλδαίων με αρχηγό τον Ναβοπολάσσαρ κατάφερε να αποτινάξει μια για πάντα τον Ασσυριακό ζυγό.
4
Θρησκεία Η θρησκεία τους ήταν πολυθεϊστική. Κορυφαίος θεός ήταν ο Ανού και άλλοι θείοι ήταν ο Μαρντούκ, ο Ενλίλ., ο Έα, ο Σαμάς, ο Αδάδ, ο Ταμούζ. Από τις θεές σπουδαιότερες ήταν η Ιστάρ Ανού: Ο Άνου ήταν θεός του ουρανού και των αστερισμών. Ενλίλ: Ο Ενλίλ είναι ο θεός των ανέμων και των καταιγίδων . Έα: Ο Ένκι είναι ο θεός των υδάτων.
5
Μνημεία-Ναοί Τα σπουδαιότερα μνημεία της Βαβυλώνας είναι τα ανάγλυφα σε σμαλτωμένα τούβλα που στόλιζαν το ανάκτορο του Ναβουχοδονόσορα, καθώς και μερικά αγαλματίδια από αλάβαστρο, που χρονολογούνται από την ελληνιστική εποχή και των οποίων δείγματα βρίσκονται στο Λούβρο.
6
Σουμεριακό Κράτος (Ιστορία)
Σουμεριακό Κράτος (Ιστορία) 19αι. στη Μεσοποταμία (μεταξύ Τίγρη, Ευφράτη και Περσικού Κόλπου) Βελτιώνουν μόνοι τους τον τρόπο ζωής Εφέρευσαν την σφηνοειδή γράφη (1η μορφή γραφής) Ανακάλυψαν τον τροχό (χρησιμοποιώντας για την άρδευση της γής, την κατασκευή άρματος) Βελτιώνουν τον τρόπο καλλίεργειας (μέσω μεταλικών εργαλείων και την τελειοποίηση του αρότρου) Χρησιμοποιουν τον άργιλο (για την κατασκευή κτηρίων) Κάνουν εμπορικές σχέσεις με άλλους λαούς (Καύκασο, Μ. Ασία, Ινδίες) Επινοούν μέτρα ( για την διευκόλυνση συναλλαγών) Εφευρίσκουν τα πρώτα νομίσματα, ράβδους χρυσού και ασημιού και δαχτυλίδια Οργανόνονται σε πόλεις
7
Θρησκεία Πολυθειστική θρησκεία με ανθρωπόμορφες θεότητες
Πολυθειστική θρησκεία με ανθρωπόμορφες θεότητες Οι θεοί:δημιουργούν ανθρώπους (μεσω εξυπηρέτησης) Τα ζιγκουράτ: τόπος κατοικίας του θεού-προστάτη Τα ζιγκουράτ: εκτός ναοί και διοικητήριο, θησαυροφυλάκιο,αποθήκη εμπορευμάτων κ.α) Θεότητες Ενλίλ:θεός των ανέμων και των καταιγιδών Ένκι:θεός των υδάτων και "σοφός" θεός της δημιουργίας, του πνεύματος και της ιατρικής Ανου:θεός του ουρανού και των αστερισμών Νάννα:θεός της σελήνης Ούτου:θεός του ήλιου και της δικαιοσύνης Μαρδούκ:"δεν αναφέρεται "
8
Μνημεία-Ναοί Ζιγκουράτ
Αρχαία κτίσματα σε μορφή πυραμίδας(με κτήριο στη κορυφή) Εφεύρεση των:Σουμερίων, Βαβυλωνίων,Ελαμίτων,Ακκάδιων,Ασσυρίων) Η υψηλή θέση των ζιγκουράτ (μέσω ασφάλειας για τους ιερείς) Κάθε ζιγκουράτ περιελάμβανε:αυλή, αποθηκευτικούς χώρους και λουτρά) Χρήση ζιγκουράτ:ως πύλες προς υπόγειους κόσμους ,μυστικούς ναούς στο υπέδαφος ή στο εσωτερικο τους Αξιοσημείωτα ζιγκουράτ 1)η Μεγάλη ζιγκουράτ της Ουρ 2)η ζιγουράτ της Σιάλκ 3)η ζιγκουράτ της Ζανμπίλ
9
Ακκαδικό Κράτος (Ιστορία)
Ακκαδικό Κράτος (Ιστορία) Εμφανίζεται την τρίτη χιλιαιτία Ήταν λάος σημιτικής καταγωγής Εγκαταστήθηκαν στα βόρεια της περιοχής της Χαλδαίας Ο ιδρυτής ο Σαργών Αντικατέστησε την γλώσσα τών Σουμεριών με την σημιτική Έβαλε διοικητές των πόλεων απο το κέντρο Ο εγγονός του Σαργών ο Ναραμ-Σιν, άλλαξε την ιδεολογία και την έκανε: θεοποίσηση τουν εν ζωή Βασιλέα
10
Θρησκεία Ο Ασσούρ: Θεός του ουρανού κύρια θεότητα, των Ασσουρίων
Ο Ασσούρ: Θεός του ουρανού κύρια θεότητα, των Ασσουρίων Η Νινχουρσαγκ: Θεά της γής Η Νινλιλ: Θεά του ανέμου Η Ινάννα: Θεά του έρωτα και του πολέμου Ο Νινούρτα: Θεός της βροχής, της αστραπής, της γονιμότητας και της γεωργίας
11
Μνημεία-Ναοί Ήταν αρχαία κτίσματα σε μορφή πυραμίδας
Υπάρχει κάποιο κτήριο ή ναός στην κορυφή Υπάρχει χώρος για φύλακες, μαγείρεμα, θυσιαστήριο Σύνθετος ναός: είχε αυλή, οικοιακούς και αποθηκευτικούς χώρους Μεγαλύτερο Ζιγκουράτ: Μεγάλη Ζιγκουράτ της Ούρ
12
Ασσυριακό Κράτος (Ιστορία)
Ασσυριακό Κράτος (Ιστορία) Α) Πρωτο-Ασσυριακή Εποχή Κατάρευση δυναστείας: Ούρ: Η πολιτική δύναμη ανεβαίνει Πλαιονεκτική γεωγραφική θέση Β) Μεσο-Ασσυριακή Εποχή 8αι. (πόλεμοι) Μεγάλη ακμή Γ) Νεο-Ασσυριακή Εποχή 721 π.χ. Διάλυση κράτους (605)
13
Θρησκεία Θεός:Ασσούρ Μεγαλύτερη Θεά: Αστάρτη
14
Μνημεία-Ναοί Βασιλιάς περιστοιχίζονταν από ιερείς/ αστρολόγους/ ονειροκρίτες/ μάντεις Βασιλιάς: αρχηγός στρατού Γλυπτική: εξέλιξη Χτίζουν παλάτια Οικοδομήματα
15
Φοίνικες Οι Φοίνικες ήταν λαός όπου έζησε στα βόρεια της Χαναάν. Ήκμασαν ως πολιτισμός και εξαπλώθηκαν σε όλη τη Μεσόγειο ιδρύοντας αποικίες και ασχολήθηκαν με το εμπόριο. Μιλούσαν τη Φοινικική. Η οριστική παρακμή του πολιτισμού τους ήρθε το 539π.Χ., όταν ο Κύρος ο Μέγας κατέκτησε τη Φοινίκη.
16
ΙΣΤΟΡΙΑ Οι Φοίνικες ήταν αρχαίος σημιτικός λαός, που κατοικούσε στην περιοχή της Φοινίκης. Προήλθαν από την ερυθρά θάλασσα και εγκαταστάθηκαν στη Φοινίκη το 2000 π.Χ. Η διαμόρφωση του εδάφους ευνόησε τη δημιουργία μικρών πόλεων-κρατών. Στα μέσα του 17ου αιώνα π.Χ. οι Αιγύπτιοι επέβαλαν την κυριαρχία τους στις Φοινικικές πόλεις. Ωστόσο μετά την εισβολή των Χετταίων, ο αιγυπτιακός έλεγχος εξασθένισε και οι πόλεις κατοχύρωσαν την ανεξαρτησία τους.
17
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Οι Φοίνικες εκμεταλλεύτηκαν την πλούσια ξυλεία του βουνού Λίβανος και στράφηκαν στη θάλασσα. Αναδείχτηκαν πρώτοι θαλασσοπόροι της αρχαιότητας και επεκτάθηκαν υπερπόντια. Η ανακάλυψη του Ατλαντικού αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματά τους. Στη βιοτεχνία, η Φοινίκη είχε σχεδόν το μονοπώλιο της πορφύρας (περίφημης κόκκινης βαφής)
18
ΘΡΗΣΚΕΙΑ Οι θεοί αρχικά ήταν δυο, ο Ελιούν και η Βερούτ. Ωστόσο στη συνέχεια δημιουργήθηκαν και άλλοι όπως ο Ελ, ο Δάκων, ο Ζεύς, ο Άτλας. Ο Ελ ήταν η ανώτερη θεότητα, απομακρυσμένη από τον κόσμο. Υπήρχαν και γυναικείες θεότητες όπως η Ανάτ, θεά της παρθενίας και η Αστάρτη η θεά μητέρα. Οι Φοίνικες πρόσφεραν στου θεούς του ανθρωποθυσίες όπως και άλλοι λαοί
19
Χετταίοι - Η Χώρα Στις αρχές τις 2ης χιλιετίας π.Χ οι κάτοικοι αφού εγκαταστάθηκαν στις πεδινές εκτάσεις της Ανατολικής Μ. Ασίας και εξαπλώθηκαν μέχρι τη Συρία και τις βόρειες περιοχές της Μεσοποταμίας
20
Ιστορία Φαίνεται ότι οι Χετταίοι μιλούσαν μια γλώσσα «ινδοευρωπαϊκής» καταγωγής καθώς και άλλες γλώσσες ασιατικής προέλευσης. Το 14ο αι. π.Χ. έγιναν κύριοι όλης της Μ. Ασίας ως τις ακτές του Αιγαίου. Το 12ο αι. π.Χ. λαοί γνωστοί από τις αιγυπτιακές πηγές ως λαοί της θάλασσας, μαζί με τους Ασσύριους, κατέστρεψαν τη Χαττούσα.
21
Θρησκεία Το πάνθεον των Χετταίων περιλάμβανε πολλές θεότητες, οι οποίες ήταν τοπικής προέλευσης. Η δημιουργία όμως ισχυρού και ενιαίου κράτους επέβαλε την ανάγκη εθνικής λατρείας. Κύριες θεότητες ήταν ο θεός της καταιγίδας και της βροντής Τεσχουμπ και η θεά του ήλιου Αριννα.
22
Τέχνες Η τέχνη γενικότερα ήταν επηρεασμένη από τον ιδιότυπο τρόπο ζωής των Χετταίων και από την πολεμική τους δραστηριότητα. Στα έργα τους απεικονίζονται θρησκευτικές και πολεμικές σκηνές.
23
Σ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ
24
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΛΑΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Η ονομασία Παλαιό Βασίλειο, ή συνηθέστερα στην βιβλιογραφία Αρχαίο βασίλειο, αποτελεί ονομασία που δόθηκε σε μια περίοδο της Αιγυπτιακής Ιστορίας, κατά τη 3η χιλιετία π.Χ. Κατά την περίοδο αυτή σημειώθηκε η πρώτη μεγάλη συνεχόμενη ακμή του αιγυπτιακού πολιτισμού τόσο σε πολυπλοκότητα όσο και σε επιτεύγματα. Επαναστατικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική (με τα μεγάλης κλίμακας μνημειακά οικοδομήματα). Η πρωτεύουσα του βασιλείου διατηρήθηκε στη Μέμφιδα.
25
Ο Βασιλιάς Ζοζέρ, δεύτερος βασιλέας της Τρίτης Δυναστείας του Παλαιού Βασιλείου, μετακίνησε την πρωτεύουσα του βασιλείου στην Μέμφιδα, όπου και εγκαταστάθηκε χτίζοντας τα βασιλικά ανάκτορα. Υπό τη βασιλεία του, ξεκίνησε μια λαμπρή νέα εποχή οικοδόμησης. Ο βασιλικός αρχιτέκτων, Ιμχοτέπ πιστώθηκε με την ανάπτυξη ενός νέου κτιριακού οικοδομήματος από πέτρα και σε αυτόν αποδίδεται η σύλληψη της βαθμιδωτής πυραμίδας. Στο Παλαιό Βασίλειο χρονολογείται η ανέγερση ενός μεγάλου αριθμού πυραμίδων, οι οποίοι αποτέλεσαν τους τόπους ταφής των φαραώ, και γι' αυτό τον λόγο η περίοδος αυτή ονομάζεται και "Εποχή των Πυραμίδων".
27
ΜΕΣΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ Το Μέσο βασίλειο της Αιγύπτου είναι η περίοδος που εκτείνεται από την εγκαθίδρυση της 11ης δυναστείας μέχρι το τέλος της 13ης Δυναστείας, από το 2055 π.Χ. ως το π.Χ. Κατά την περίοδο του Μέσου βασιλείου στην θρησκευτική ζωή κυριάρχησε η νεκρική λατρεία του Όσιρι. Η περίοδος αποτελείται από δύο φάσεις, την 11η Δυναστεία που κυβέρνησε από τις Θήβες, και την 12η Δυναστεία και μετά, το κέντρο της οποίας ήταν η περιοχή γύρω από το Λιστ.
28
Ωστόσο, το 12ο αι. π.Χ. οι Αιγύπτιοι εγκαταλείπουν τις κτήσεις τους στην Ασία, λόγω των επιδρομών των Χετταίων στη Συρία και των «λαών της Θάλασσας». H παρακμή της Αιγύπτου άρχισε τον 110 αι π.Χ. Αιτίες: α. εσωτερικές ταραχές, β. επιδρομές εξωτερικών εχθρών. Οι Ασσύριοι κατέλαβαν τη χώρα και αργότερα οι Πέρσες το 525 π.Χ.
29
ΘΡΗΣΚΕΙΑ Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των Αιγυπτίων στις πρώιμες περιόδους είναι δυνατόν να ομαδοποιηθούν σε πέντε διακριτές ομάδες: Εννεάδα της Ηλιούπολης, με κυρίαρχη θεότητα τον Ατούμ. Ογδοάδα της Ερμούπολης, με κυρίαρχη θεότητα τον Ρα. Τριάδα της Ελεφαντίνης, Κνουμ-Σατέτ-Ανουκέτ, με κυρίαρχη θεότητα τον Κνουμ. Τριάδα των Θηβών, Άμων-Μουτ-Κχονς, με κυρίαρχη θεότητα τον Άμωνα. Τριάδα της Μέμφιδας Πτα-Σεκμέτ-Νεφερτέμ , με κυρίαρχη θεότητα τον Πτα
30
Αρχικά ο Ρα και ο Άμων συγχωνεύθηκαν σε μία θεότητα, τον Άμμωνα-Ρα και αργότερα ο Ρα απορροφήθηκε με τη σειρά του από τον Ώρο, για να δημιουργηθεί μια νέα θεότητα με το όνομα Ρα-Χεράκτυ. Ο Πτα από την άλλη, γενόμενος Πτα-Σεκέρ, απορροφήθηκε από τον Όσιρι, ο οποίος μετουσιώθηκε σε Πτα-Σεκέρ-Όσιρις. Το ίδιο συνέβη με τις θηλυκές θεότητες. Η Άθωρ αρχικά απορρόφησε τις ιδιότητες των άλλων θεών και με τη σειρά της αφομοιώθηκε στο αρχέτυπο της Ίσιδας. Ο Σετ, αρχικά ήρωας, απορρόφησε τις όψεις άλλων 'κακών' θεοτήτων
31
Μετά από πολλαπλές συγχωνεύσεις κατά την περίοδο της ελληνιστικής επίδρασης στην Αίγυπτο, έμεινε μόνο η τριάδα Όσιρις, Ίσις, Ώρος και ο έχθρός τους Σετ, όπως φαίνεται στον μύθο του Όσιρι και της Ίσιδας. Η τριάδα απορρόφησε αρκετές από τις προγενέστερες θρησκείες, που διατηρούσαν το δικό τους λατρευτικό κέντρο - Άβυδος (Όσιρις), Ντεντερά (Ίσις) και Εντφού (Ώρος). Η συγχώνευση προχώρησε ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα ο Ώρος να γίνει όψη του Όσιρι και το αντίθετο, οδηγώντας σε ένα είδος ενοθεϊσμού
32
Ίσις,Θεά της μητρότητας,της μαγείας και της γονιμότητας
33
Όσιρις,ο Θεός της μετά θάνατον ζωής
Όσιρις,ο Θεός της μετά θάνατον ζωής
34
Ρα,ο Θεός του Ήλιου
35
ΜΝΗΜΕΙΑ Πυραμιδες Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το σχήμα της πυραμίδας προήλθε από παλαιότερους τύμβους ή συμβόλιζε τις ακτίνες του ήλιου ή ακόμα και μια σκάλα προς τον ουρανό.
36
Η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα – ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου και η μεγαλύτερη από τις τρεις πυραμίδες της Γκίζας καθώς είναι μέτρα. Χρονολογείτε γύρω στο 2550 π. Χ. Παρόλο το μεγαλείο της πυραμίδας, η μούμια του Φαραώ Χέοπα δεν βρέθηκε ποτέ ενώ μερικοί από τους θησαυρούς του βρέθηκαν εκεί.
37
ΑΓΑΛΜΑΤΑ Τα ογκώδη και θαυμάσια αγάλματα χτίστηκαν για να αντιπροσωπεύσουν τους Θεούς και τους διάσημους βασιλιάδες και τις βασίλισσες. Αυτά τα αγάλματα προορίστηκαν να δώσουν την αιώνια ζωή στους βασιλιάδες και στις βασίλισσες "Θεών", τόσο επίσης για να επιτρέψουν στα θέματα για να τους δει με φυσικές μορφές.
39
ΣΦΙΓΓΑ Η Σφίγγα είναι φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας, στενά συνδεδεμένο με το μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα. Σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν κόρη της Χίμαιρας και του Όρθρου ή κατά άλλους του Τυφώνος και της Έχιδνας. Στις ελληνικές αναπαραστάσεις η Σφίγγα απεικονίζεται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας (εν αντιθέσει με τη Σφίγγα της Αιγύπτου, που δεν έχει φτερά) ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού , ουρά ερπετού και φτερά πτηνού. Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη σφίγγω.
41
Η Ελλάδα έχει μακρά και πλούσια ιστορία και σε αυτή γεννήθηκε η δημοκρατία και η φιλοσοφία. Ακόμα η Ελλάδα είναι ο τόπος γέννησης των Ολυμπιακών Αγώνων, του δράματος, της τραγωδίας και της κωμωδίας. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, θεωρείται ότι η ζωή ξεκίνησε στον ελλαδικό χώρο πριν από χρόνια (Παλαιολιθική Εποχή). Όμως η χρονική περίοδος που η ιστορία παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι αυτή η οποία ξεκινά το 1900 π.Χ οπότε και χτίστηκαν τα πρώτα ανάκτορα στην Κρήτη, και διαρκεί έως τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323. Από το 1900 π.Χ λοιπόν, έως το 323 η Ελλάδα χωρίζεται σε 5 πολιτισμούς : Μινωικός πολιτισμός, Μυκηναϊκός πολιτισμός, Γεωμετρική εποχή, Αρχαϊκή εποχή, Κλασική εποχή
42
Μινωικός πολιτισμός Τα πρώτα κτήρια που αναφέρονται ως 'ανάκτορα' χτίστηκαν στις αρχαιολογικές θέσεις της Κνωσού, των Μαλίων και της Φαιστού στην Κρήτη Για την καταγραφή των αποθεμάτων και άλλων στοιχείων χρησιμοποιούνταν δύο είδη γραφών —η αποκαλούμενη κρητική ιερογλυφική(κυρίως στην Κνωσό και τα Μάλια) και οι γραμμικές γραφές. Πινακίδες Γραμμικής Α και Γραμμικής Β βρέθηκαν στη Φαιστό κυρίως. Οι επαφές με την ελληνική ηπειρωτική χώρα και νησιά του Αιγαίου(ειδικά τις Κυκλάδες) είναι πυκνές .
43
Μυκηναϊκός Πολιτισμός
Μυκηναϊκός Πολιτισμός χαρακτηρίζεται ο προϊστορικός πολιτισμός της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε την περίοδο π.Χ., κυρίως στην κεντρική και νότια ηπειρωτική Ελλάδα. Από τη μυκηναϊκή αρχιτεκτονική είναι γνωστές οχυρές ακροπόλεις, που περιλαμβάνουν ανάκτορα, και ταφικά μνημεία. Οι γνώσεις μας για την κοινωνική οργάνωση και το πολιτικό σύστημα των μυκηναϊκών βασιλείων στην εποχή της ακμής τους προέρχονται από τις πινακίδες Γραμμικής Β γραφής που βρέθηκαν κυρίως στην Πύλο, αλλά και στην Κνωσό.
44
Γεωμετρική εποχή Η έναρξη της πρώτης μεταμυκηναϊκής περιόδου της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, γνωστής ως ‘σκοτεινοί αιώνες’, σηματοδοτείται από την ευρεία χρήση του σιδήρου και την αλλαγή στην τεχνοτροπία της κεραμεικής Η περίοδος χαρακτηρίζεται σκοτεινή από ιστορική άποψη καθώς δεν υπάρχουν άμεσες πηγές γι’ αυτή. Διαθέτουμε, ωστόσο, μία μη ιστορική πηγή, τα Ομηρικά Έπη. Την εποχή αυτή και, συγκεκριμένα, μετά το 1150, παρατηρούνται για δεύτερη και τελευταία φορά εσωτερικές μετακινήσεις. Πολλές πληροφορίες αντλούμε από το Θουκυδίδη. Ο Α' ελληνικός αποικισμός π.Χ.. Συνέπεια των μετακινήσεων στην ηπειρωτική Ελλάδα ήταν ο αποικισμός των δυτικών ακτών της Μικράς Ασίας έως την Παμφυλία από φύλα προερχόμενα από την κυρίως Ελλάδα. Οι Αιολείς μετακινήθηκαν στο βόρειο τμήμα των δυτικών ακτών, γνωστό ως Αιολίδα, οι Ίωνες στην περιοχή που έγινε γνωστή ως Ιωνία και οι Δωριείς μέσω Κυκλάδων, Κρήτης και Δωδεκανήσων έφτασαν στη νοτιοδυτική Μικρά Ασία.
45
Οι εσωτερικές εξελίξεις στις ελληνικές πόλεις
Αρχαϊκή εποχή Η λογοτεχνική παραγωγή της αρχαϊκής εποχής διακρίνεται στην επική και λυρική ποίηση και την παραγωγή πεζών κειμένων. Οι εσωτερικές εξελίξεις στις ελληνικές πόλεις Πρώτο σημαντικό φαινόμενο της εποχής είναι η κατάργηση της βασιλείας και η εγκαθίδρυση του αριστοκρατικού πολιτεύματος. Αυτό σημαίνει την άσκηση της διακυβέρνησης από τους ευγενείς. Την εποχή αυτή αρχίζουν και αντιπαραθέσεις εντός του σώματος των ευγενών για τη νομή της εξουσίας. Επίσης έχουμε μία μεταβολή, έναν νεωτερισμό στον στρατιωτικό τομέα, τη φάλαγγα των οπλιτών. Την περίοδο αυτή, επίσης, συμβαίνουν εξειδικεύσεις, όπως ο διαχωρισμός του εμπορικού πλοίου από το πολεμικό (τριήρης) και το διαχωρισμό του ίππου από το πολεμικό άρμα. Η μεταβολή αυτή στο στρατό μάχης υιοθετήθηκε από όλες τις πόλεις του ελληνικού κόσμου.
46
Β' ελληνικός αποικισμός
Ο Β΄ελληνικός αποικισμός είναι η μετακίνηση ελληνικών ομάδων πληθυσμού από τα νησιά, την κυρίως Ελλάδα, τη Μικρά Ασία προς εδάφη κατοικούμενα από άλλους πληθυσμούς, από τον παλιό ελληνικό χώρο, δηλαδή, σε ξένες περιοχές. Οι ιστορικές συνέπειες του β’ ελληνικού αποικισμού -Διεύρυνση των ορίων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού -Διαδόθηκε το μοντέλο της πολιτικής οργάνωσης με βάση την πόλιν, αφού όλες οι αποικίες που ιδρύθηκαν ήταν πόλεις -Διευρύνθηκε ο οικονομικός χώρος δράσης του ελληνισμού με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνία, που ήταν προσανατολισμένη στις ανταλλαγές με πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα από την ενδοχώρα.
47
Κατάργηση της βασιλείας
Η αλλαγή αυτή, που οδήγησε στην άσκηση της πολιτικής διακυβέρνησης από το σώμα των ευγενών, σε κάποιες περιοχές έγινε με βίαιο τρόπο. Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, η αντικατάσταση του βασιλιά από τους ευγενείς έγινε σταδιακά, καθώς το αξίωμα του βασιλιά παρέμεινε, άλλαξε, ωστόσο το περιεχόμενό του. Η νομοθεσία του Σόλωνα Κατά την αρχαϊκή περίοδο, επίσης, συμβαίνει η κωδικοποίηση του δικαίου, όπως και του θρησκευτικού. Στην Αθήνα, ο Σόλων, έλαβε πολιτικά μέτρα. Διαχώρισε τους Αθηναίους πολίτες σε τέσσερις κατηγορίες ανάλογα με το εισόδημά τους. Ανάλογα με την κατάταξη του καθενός με βάση το εισόδημά του, καθορίστηκε ο βαθμός συμμετοχής στη διακυβέρνηση των κοινών και στη συγκρότηση του στρατού. Το φαινόμενο της τυραννίδας Για πρώτη φορά την περίοδο αυτή παρουσιάζεται το φαινόμενο της τυραννίδας, το οποίο την περίοδο αυτή γνωρίζει ιδιαίτερη διάδοση. Το πλαίσιο εμφάνισης της τυραννίδας, της ανάληψης, με άλλα λόγια της άσκησης της εξουσίας από ένα πρόσωπο, κατά την αρχαϊκή περίοδο συνθέτουν οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των ευγενών για την κατάληψη των αξιωμάτων.
48
Κλασική εποχή Η κλασική εποχή (500 π.Χ.-323 π.Χ.) είναι χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και ονομάστηκε έτσι λόγω των υψηλών επιτευγμάτων που σημειώθηκαν κατά την περίοδο αυτή στο χώρο του πολιτισμού. Τα ιστορικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής Ο 5ος και ο 4ος αιώνας π.Χ. είναι η εποχή της ακμής ορισμένων πόλεων-κρατών και της μετέπειτα επικράτησης της Μακεδονίας. Ο 5ος αιώνας είναι ο αιώνας της σταθερότητας, καθώς όλος ο ελληνικός κόσμος οργανώνεται σε συμμαχίες γύρω από το δίπολο Αθήνα-Σπάρτη. Ο 4ος αιώνας είναι ο αιώνας της πολυδιάσπασης των δυνάμεων του ελληνικού κόσμου, με αποτέλεσμα την αστάθεια, τις συχνές περσικές παρεμβάσεις αλλά και τη διαμόρφωση της πανελλήνιας ιδέας. Μορφές διακρατικών σχέσεων Την περίοδο αυτή συναντάμε την ανάπτυξη όλων των μορφών διακρατικών σχέσεων μεταξύ των ελληνικών κρατών, τόσο πολιτικών όσο και θρησκευτικών ενώσεων. Συνήφθησαν, λοιπόν: -διμερείς συνθήκες -πολυμερείς συμμαχίες -συνοικισμοί πόλεων -ομοσπονδιακά κράτη -θρησκευτικές ενώσεις, με κατ’ εξοχήν την αμφικτιονία των Δελφών.
49
Αυξημένη χρήση γραπτού λόγου
Από το τέλος των Περσικών Πολέμων έχουμε ευρεία χρήση του γραπτού λόγου: στην τραγωδία,στην αύξηση του αριθμού των δημόσιων και ιδιωτικών επιγραφών, δημιουργείται η αττική πεζογραφία και το δράμα. Νέα είδη του γραπτού λόγου είναι η ιστοριογραφία το δοκίμιο, η βιογραφία, το μυθιστόρημα. Ο Ηρόδοτος συγγράφει την ιστορία των περσικών πολέμων και ο Θουκυδίδης αυτήν του Πελοποννησιακού πολέμου. Η πολιτική φιλοσοφία ασχολείται με ζητήματα πολιτικής πράξης και θεωρίας. Οι επιστήμες αναπτύσσονται ιδιαίτερα εκείνη την περίοδο, κυρίως η ιατρική, τα μαθηματικά, η φιλοσοφία. Επαναστάσεις της εποχής Οι επαναστάσεις της κλασικής εποχής είναι η Ιωνική Επανάσταση ( π.Χ.), οι Περσικοί πόλεμοι ( π.Χ.)και ο γνωστός Πελοποννησιακός πόλεμος ( π.Χ.) ο οποίος γίνεται μετά την «χρυσή» πεντηκονταετία ( π.Χ.)
50
Μακεδονική κυριαρχία (338-323 π.Χ.)
Η εσωτερική ανασυγκρότηση και η πολιτική της εξάπλωση της εξωτερικής επιρροής του μακεδονικού βασιλείου έλαβε χώρα κατά τη βασιλεία του Φιλίππου Β' ( π.Χ.). Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εσωτερικής πολιτικής του Φιλίππου είναι : η ανασυγκρότηση του κράτους, η βελτίωση των οικονομικών, η αναδιοργάνωση του στρατού, η ενίσχυση της κεντρικής εξουσίας. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η Μακεδονία πολύ γρήγορα να γίνει η ισχυρότερη δύναμη στην Ελλάδα. Το 336 π.Χ. δολοφονείται ο Φίλιππος αλλά ο γιός του Αλέξανδρος συνέχισε με την ίδια επιτυχία την πολιτική εδραίωσης της μακεδονικής κυριαρχίας στην Ελλάδα Με το θάνατό του το 323 π.Χ. συμβατικά τελειώνει η κλασική περίοδος.
51
Ο Δωδεκαθεισμός ήταν η θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων.
Η θρησκεία της αρχαίας Ελλάδας Η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αρχαία Ελλάδα και συνεχίζει και σήμερα να είναι σημαντική στην πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων καθώς διαμόρφωσε τη μυθολογία τους και τη θέαση και προσέγγιση του κόσμου τους. Ο Δωδεκαθεισμός ήταν η θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων. Ο Αρχαίος πολιτισμός αναπτύχθηκε πολύ εξαιτίας της θρησκείας. Οι άνθρωποι άρχιζαν να χτίζουν ναούς, να φτιάχνουν αγάλματα, τοιχογραφίες προς τιμή των θεών που μερικές από αυτές σώζονται ως σήμερα.
52
Το Ελληνικό Δωδεκάθεο Ο Δίας ή Ζευς είναι ο νεότερος γιος του Κρόνου και της Ρέας. Είναι η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, καθώς και θεός του ουρανού και του κεραυνού. Η Αφροδίτη είναι η θεά του έρωτα και της ομορφιάς Ο Άρης είναι ο θεός του πολέμου Ο Απόλλωνας είναι Μέγας θεός του Ελληνικού Πανθέου Η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό, αλλά δεν είχε δημόσια λατρεία. Ήρα αδελφή και σύζυγος του Δία. Ήταν προστάτιδα του γάμου και της συζυγικής πίστης. Ο Ερμής είναι ο αγγελιαφόρος των θεών. Ακόμη λειτουργεί ως ψυχοπομπός, οδηγεί δηλαδή τις ψυχές των νεκρών στον Άδη αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιχνιδιών και του εμπορίου.
53
Ποσειδώνας: Θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών των πόσιμων νερών και γενικά του υγρού στοιχείου. Δήμητρα: Θεά της γης, της γεωργίας , της χλωρίδας, της τροφής, του γάμου και προστάτιδα των γεωργών. Άρτεμις: Θεά της άγριας φύσης, του κυνηγιού, των ζώων και της γονιμότητας. Αθηνά: Θεά της Σοφίας, των τεχνών και του σώφρονος πολέμου Ήφαιστος: Θεός της φωτιάς, των ηφαιστείων, της μεταλλουργίας και προστάτης των τεχνιτών. Ήταν ακόμα ο κατασκευαστής των όπλων των θεών.
54
Οι Έλληνες λάτρευαν και θεότητες της υπαίθρου,
τον τραγόμορφο Πάνα, τις Νύμφες (πνεύματα των ποταμών), τις Ναϊάδες (που κατοικούσαν σε πηγές), τις Νηρηίδες (που κατοικούσαν στη θάλασσα), Σάτυροι, και άλλοι. Άλλες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας είναι: Πλούτωνας [ή Άδης, κατά την πρώιμη αρχαιότητα] : Θεός του Κάτω και του Αόρατου Κόσμου. Διόνυσος: Θεός του δράματος και του παιχνιδιού, θεός του κρασιού. Συνδέεται επίσης με τη γονιμότητα. Εκάτη : Θεά της μαγείας. Έρως : Θεός του έρωτα. Ήβη : Θεά της νεότητας. Ιασώ : Θεά της ίασης. Περσεφόνη : Θεά των εποχών[κόρη της Δήμητρας]. Αίολος : Θεός των ανέμων. Θέμις : Θεά της δικαιοσύνης.
55
Τα αρχαία ελληνικά μυστήρια
Η λέξη Μυστήριο στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε το απόρρητο, το μυστικό, το άρρητο μέρος μιας τελετής ή λατρείας οι οποίες δεν γινόταν φανερές σε άτομα που δεν είχαν μυηθεί. Ήταν κυρίως κρυφές λατρείες, όπου έπρεπε πρώτα κανείς να μυηθεί, κοινώς να εισαχθεί. Κάθε μυστηριακή κοινότητα είχε τα κοινά γεύματα , τους κοινούς χορούς και τις ιεροτελεστίες , όπου άνθρωποι που έσμιξαν στο ίδιο χορό, που συμμετείχαν στα ίδια δρώμενα ένιωθαν για πάντα ενωμένοι. Μυστήρια που απόκτησαν πανελλήνια εμβέλεια είναι τα Ελευσίνια, τα Ορφικά , τα Κρητικά και τα Καβείρια.
56
Μνημεία
63
Εβραίοι Εβραίοι ονομάζονται τα μέλη του εβραϊκού λαού, μιας εθνικοθρησκευτικής ομάδας που κατάγεται από τους αρχαίους Ισραηλίτες και τα μέλη της οποίας ασκούν κατά παράδοση τον Ιουδαϊσμό.
64
Ιστορία Νομαδικός λαός , σημιτικής καταγωγής.
Αρχικά ήταν οργανωμένοι σε φυλές που περιπλανιούνταν για βοσκοτόπια Ξεκίνησαν από τη Νότια Μεσοποταμία Μεγαλούργησαν στη Παλαιστίνη με μια διακοπή διακοσίων χρόνων παραμονής τους στην Αίγυπτο Η μεγαλύτερη συμβολή τους στον κόσμο είναι η θρησκεία τους
65
Περίοδος Πατριαρχών Ζουν νομαδικά
Την περίοδο του Πατριάρχη Ιωσήφ ζουν στην Αίγυπτο μόνιμα “'Εξοδος „ των Ισραηλιτών απο την Αίγυπτο (Μωυσής), εγκατάσταση στη Γη της Επαγγελίας Αβραάμ: Ο Γενάρχης των Εβραίων.Το πρόσωπο του τιμάται από πολλές θρησκείες. Υπήρχαν και άλλοι πατριάρχες όπως: -ΜΩΥΣΗΣ -ΙΑΚΩΒ -ΙΩΣΗΦ - ΙΣΑΑΚ -ΑΣΗΡ -ΓΑΔ κ.α.
66
Περίοδος Κριτών Μακροχρόνια περίοδος πολέμων (12ος-11ος αι. π.Χ) κατά την εγκατάστασή τους στη Γη της Επαγγελίας. Αρχηγοί τους ήταν οι Κριτές Οι Κριτές ήταν χαρισματικοί στρατιωτικοί ηγέτες. Το κριτήριο εκλογής τους από το Θεό ήταν η μεγάλη τους εμπιστοσύνη σ’ αυτόν . Η αποστολή τους ήταν να κυβερνήσουν και να βοηθήσουν το λαό στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του. ΣΑΜΨΩΝ , ΙΕΦΘΑΕ , ΔΕΒΒΩΡΑ , ΣΑΜΟΥΗΛ κ.α
67
Περίοδος Βασιλέων Ένωση φυλών, δημιουργία κράτους (τέλη 11ου αι. π. Χ)
Οι σπουδαιότεροι Βασιλείς ήταν:Δαβίδ: Γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Έγινε γνωστός ως εξαίρετος πολεμιστής και πλήρως αφοσιωμένος στο Θεό. Εργάστηκε για την οργάνωση της λατρείας του Θεού και του γεωργικού κράτους. Θεωρείται ως ο σπουδαιότερος βασιλιάς του Ισραήλ και ποιητής των Ψαλμών. Σολομών: Γιος του Δαβίδ , βασίλεψε επί 40 χρόνια. Συγκρότησε μεγάλο εμπορικό στόλο και τεράστια πλούτη. Ο Σολομών διακρινόταν για σοφία, μεγάλη σύνεση και μόρφωση. Ο Θεός , του χάρισε πλούτη από το εμπόριο, δόξα από τους λαούς της εποχής του αλλά και πολλή σοφία. Έχτισε τον περίφημο Ναό.
68
Περίοδος Προφητών Εσωτερικές διαμάχες
Δύο Βασίλεια (Βόρειο Ιούδα- Νότιο Ισραήλ) Συνεχείς κατακτήσεις : Ασσύριοι, Βαβυλώνια Αιχμαλωσία ( 50 χρόνια) Πέρσες Μέγας Αλέξανδρος
69
Ο προφήτης είναι εκείνος που διακηρύττει ή αναγγέλλει κάτι.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν δυναμικές προσωπικότητες και είχαν ενεργή συμμετοχή σε ζητήματα της πολιτείας. Προσπάθησαν να διαφυλάξουν τα ήθη και την πίστη του λαού τους. Γνωστοί προφήτες είναι: ΜΙΧΑΙΑΣ, ΑΜΜΩΣ, ΗΣΑΪΑΣ, ΙΕΖΕΚΙΗΛ, ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ΩΣΗΕ, ΖΑΧΑΡΙΑΣ κ.α...
70
Θρησκεία Η θρησκεία τους είναι μονοθεϊστική και είναι ο Ιουδαϊσμός. Το σύμβολο του Ιουδαϊσμού είναι το άστρο του Δαβίδ. Είναι η πρώτη μονοθεϊστική θρησκεία και αυτή που δίνει στην έννοια του Θεού πνευματικό περιεχόμενο. Ο Θεός (Γιαχβέ) δημιούργησε τον κόσμο και φροντίζει γι αυτόν. Ο Ιουδαϊσμός θεωρεί τους Εβραίους εκλεκτό λαό του Θεού και έτσι διέδωσαν την θρησκεία τους και σε άλλους λαούς. (εθνικός χαρακτήρας θρησκείας) Προετοίμασε το έδαφος για τον Χριστιανισμό και επηρέασε και το Ισλάμ
71
Μνημεία Ο Ναός του Σολομώντα ή Ναός της Ιερουσαλήμ βρισκόταν στο σημερινό Har HaBayit , στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε δύο φορές. Από τον ναό σήμερα σώζεται μόνο ένα μέρος το οποίο είναι γνωστό ως Τείχος των δακρύων ή Δυτικό τείχος. Θεωρείται ένας από πιο ιερούς τόπους Ιουδαϊσμού και σε ετήσιο επίπεδο αποτελεί τόπο προσκυνήματος για χιλιάδες Εβραίους σε ολόκληρο τον κόσμο. Βρίσκεται στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ.
72
Ο Ναός του Σολωμώντα
73
Καλλιτεχνική απεικόνιση του Ναού
(Christiaan van Adrichem, 1584).
74
Δυτικό Τείχος – Τείχος των Δακρύων
77
Τέλος Ομάδα Λαών Μεσοποταμίας Μπακάλης Δημήτριος Αλιώζη Νερανζτία
Γουμάγιας Μάριος Λιούμπας Απόστολος
78
Ομάδα Φοινίκων-Χετταίων-Μήδοι-Πέρσες
Μπάρμπας Νίκος Ποϊράζης Αθανάσιος Τσαμπάζης Στέλιος Κουτίδης Δημήτρης Σάκκος Αθανάσιος
79
Ομάδα Αίγυπτος-Εβραίοι
Σανδρής Σάββας Γεωργιτζίκης Ευάγγελος Τενεκετζής Δημήτρης Κούτλας Βασίλης Ομάδα Ελλάδα Δαμιανίδου Φωτεινή Ησαϊόγλου Ελένη
Παρόμοιες παρουσιάσεις
© 2024 SlidePlayer.gr Inc.
All rights reserved.