Ιστορικά πορτρέτα.

Παρουσίαση με θέμα: "Ιστορικά πορτρέτα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ιστορικά πορτρέτα

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Κόνων Λύσανδρος Κριτίας Θηραμένης Θρασύβουλος Αλκιβιάδης

3 Κόνων Αθηναίος στρατηγός που έζησε τον 5ο και τις αρχές του 4ου αιώνα.
Αθηναίος στρατηγός που έζησε τον 5ο και τις αρχές του 4ου αιώνα. Κατέφυγε μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό Πόλεμο στην αυλή του Κύπριου βασιλιά Ευαγόρα. Εκεί μελετούσε τον τρόπο που θα εκδικηθεί τους Σπαρτιάτες και θα βοηθήσει την πατρίδα του να γίνει πάλι δυνατή. Έγινε ναύαρχος των Περσών (το 396 πΧ) και πολέμησε τους Σπαρτιάτες. Στην αρχή νικήθηκε, αλλά μετά συμμάχησε και με τους Ρόδιους και διέλυσε την ηγεμονία των Σπαρτιατών στη θάλασσα. Συγκεκριμένα η έκβαση του πολέμου κρίθηκε με τη νίκη του Κόνωνος το 394 π.Χ. στη ναυμαχία της Κνίδου. Η σπαρτιατική κυριαρχία στη μικρασιατική παραλία κατέρρευσε. Στη συνέχεια ο Κόνων έδωσε στις μικρασιατικές πόλεις αυτονομία και οι περισσότερες από αυτές προσχώρησαν στους Πέρσες. Τέλος, ο Κόνων αμείφθηκε από τον Πέρση μονάρχη με 50 τάλαντα. Το 393 π.Χ. επέστρεψε στην Αθήνα, όπου οι Αθηναίοι τον τίμησαν, αλλά αργότερα οι Σπαρτιάτες συμμάχησαν με τους Πέρσες και οι τελευταίοι φυλάκισαν τον Κόνωνα, που αργότερα πέθανε.

4 Λύσανδρος Ο Λύσανδρος ήταν Σπαρτιάτης πολιτικός και στρατηγός, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη των Σπαρτιατών κατά των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο το 404 π.Χ. Ήταν ικανότατος στρατηγός και ναύαρχος των Λακεδαιμονίων, υπέρμετρα όμως φιλόδοξος και χωρίς ηθικούς φραγμούς. Διεκπεραίωσε νικηφόρα τη ναυμαχία κοντά στο Νότιο Ακρωτήριον, όπως και τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς. Κατόπιν πολιόρκησε την Αθήνα, την υποχρέωσε σε παράδοση και κατέστρεψε τα Μακρά Τείχη το 404 π.Χ. Ήταν εκείνος που εγκατέστησε σπαρτιατική φρουρά στην Ακρόπολη της Αθήνας και το καθεστώς των Τριάκοντα Τυράννων. Απέτυχε στην προσπάθειά του κατά του Αγησιλάου Β' να γίνει βασιλιάς της Σπάρτης και σκοτώθηκε στη μάχη της Αλιάρτου το 395 π.Χ., κατά το Βοιωτικό Πόλεμο. Φέρεται να είπε την παροιμιώδη φράση «όπου δεν φτάνει η ανδρεία φτάνει η πονηριά».

5 Κριτίας Ο Κριτίας ήταν Αθηναίος πολιτικός και κυβέρνησε την Αθήνα μαζί με τους υπόλοιπους 29 τύραννους μετά το τέλος του πελοποννησιακού πολέμου. Ήταν άνθρωπος αιμοβόρος και κυνικός, του οποίου θύμα υπήρξε ο Θηραμένης. Στην εξουσία ανέβηκε με τη βοήθεια του Λύσανδρου και, ενθαρρυμένος από την παρουσία Σπαρτιατικής φρουράς στην Ακρόπολη, πολιτεύτηκε τυραννικά έχοντας στήριγμα τη βουλή των 500 ολιγαρχικών. Ήταν μαθητής του κύκλου των σοφιστών είχε σχέσεις με το Σωκράτη κι έγινε φιλόσοφος και συγγραφέας. Σκοτώθηκε τελικά σε μια μάχη ενάντια στο Θρασύβουλο, που κατάλυσε το τυραννικό καθεστώς το 403 π.Χ.

6 Θηραμένης Πολιτικός και στρατηγός στην Αθήνα, στο τέλος του πελοποννησιακού πολέμου, ο Θηραμένης πήρε καλή μόρφωση κοντά στους διάσημους δασκάλους του Πρόδικο και Σωκράτη. Βρισκόταν στην εξουσία για την περίοδο π.Χ. Στα 411 π.Χ. πήρε μέρος στην ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος και την, εγκαθίδρυση της τυραννίας. Αν και στη ναυμαχία των Αργινουσών στα 406 π.Χ. ήταν τριήραρχος κι είχε τη μεγαλύτερη ευθύνη από όλους τους άλλους, που δε μάζεψαν τους ναυαγούς εξαιτίας της κακοκαιρίας, κατόρθωσε να γίνει κατήγορος στη δίκη των στρατηγών, αντί να τιμωρηθεί μαζί μ' αυτούς. Όταν πολιορκούσε την Αθήνα ο Λύσανδρος, ο Θηραμένης ήταν ανάμεσα σ' εκείνους που πήγαν στον πολιορκητή για διαπραγματεύσεις. Καθυστέρησε όμως προδοτικά, ώστε οι Αθηναίοι ν' αναγκαστούν, εξαιτίας της αρρώστιας που τους μάστιζε, να παραδοθούν και να συνθηκολογήσουν.  Ο Λύσανδρος φρόντισε να τον εκλέξουν έναν από τους τριάντα τυράννους. Επειδή όμως ήρθε σ' αντίθεση με τον Κριτία, οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου και καταδικάστηκε να πιει το κώνειο. Λένε πως, αφού ήπιε το δηλητήριο, έχυσε τις τελευταίες σταγόνες στο πάτωμα και είπε: "Κριτία τω καλλίστω" (Για τον ομορφονιό Κριτία) και πέθανε.

7 Αλκιβιάδης Στα χρόνια που υπηρέτησε τη Σπάρτη, ο Αλκιβιάδης έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην καταστροφή της Αθήνας - η κατάληψη της Δεκέλειας και οι εξεγέρσεις αρκετών κριτικών αθηναϊκών θεμάτων διεξήχθησαν είτε λόγω της γνώμης του είτε υπό τη διοίκηση του. O Αλκιβιάδης Κλεινίου, το τελευταίο γνωστό μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνίδων, ήταν ένας εξέχων Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δεύτερο μισό του Πελοποννησιακού πολέμου ως στρατηγικός σύμβουλος, στρατιωτικός και πολιτικός. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Αλκιβιάδης άλλαξε τις πολιτικές του συμμαχίες αρκετές φορές. Στην πατρική του Αθήνα, στις αρχές της δεκαετίας του 410 π.Χ, υιοθέτησε μια επιθετική ξένη πολιτική, και ήταν εξέχων υποστηρικτής της εκστρατείας στη Σικελία. Ωστόσο έφυγε στη Σπάρτη, όταν οι πολιτικοί του εχθροί υπέβαλαν μήνυση για ιεροσυλία. Στη Σπάρτη, υπηρέτησε ως στρατηγικός σύμβουλος, προτείνοντας ή επιβλέποντας μεγάλες εκστρατείες κατά της Αθήνας. Και στη Σπάρτη, επίσης, ο Αλκιβιάδης απέκτησε ισχυρούς εχθρούς και αποστάτησε στην Περσία. Εκεί υπηρέτησε ως σύμβουλος του σατράπη Τισσαφέρνη, μέχρι να του ζητήσουν οι Αθηναίοι να επιστρέψει. Τότε, υπηρέτησε ως Αθηναίος Στρατηγός για αρκετά χρόνια, αλλά οι εχθροί του κατάφεραν να τον εξορίσουν για δεύτερη φορά. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε μια σειρά αθηναϊκών νικών που ανάγκασαν τη Σπάρτη να ζητήσει ειρήνη. Ευνόησε αντισυμβατικές τακτικές, νικώντας τις μάχες με προδοσία ή διαπραγματεύσεις αντί με πολιορκία. Τα πολιτικά και στρατιωτικά ταλέντα του Αλκιβιάδη αποδείχθηκαν χρήσιμα για όποιο κράτος ήταν υπό την υποταγή του, αλλά η κλίση του να κάνει ισχυρούς εχθρούς ήταν συμβατή με το γεγονός ότι ποτέ δεν έμενε σε ένα μέρος για πολύ καιρό.

8 Θρασύβουλος Αρχαίος Αθηναίος πολιτικός που έζησε και απόκτησε μεγάλη φήμη στο τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Εργάστηκε με φανατισμό για τη διατήρηση και την επικράτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος και κατανίκησε τους στόλους των Πελοποννήσιων και των Συρακουσίων στην περίφημη ναυμαχία στην Άβυδο στα 411 π.Χ. και το στόλο των Πελοποννησίων στην Κύζικο. Πήρε μέρος και σε πολλές άλλες θαλάσσιες επιχειρήσεις, στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει το χαμένο γόητρο και τη δόξα των Αθηνών. Όταν επικράτησαν οι ολιγαρχικοί στην Αθήνα εξορίστηκε και κατάφυγε στη Θήβα, όπου οργάνωσε εθελοντικό στρατό, κατέλαβε τον Πειραιά και μπήκε θριαμβευτικά στην Αθήνα. Διακρίθηκε σε διάφορες εκστρατείες. Τον σκότωσαν τη νύχτα στη σκηνή του, όταν βρισκόταν στη χώρα των Ασπενδίων, στρατιώτες της χώρας αυτής, για να εκδικηθούν τους Αθηναίους για τις αρπαγές που έκαναν στην περιοχή τους.

9 Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας.
Ομάδα Γ Λουκία Αμπλιανίτη Λένα Αντωνίου Νίκη Ευθυμίου Ιωάννα Κατσαβού