ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C

Παρουσίαση με θέμα: "ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C
Νικόλαος Παπαδόπουλος, Μέλανι Ντόϊτς, Αιμιλία Χατζηγιάννη, Ιωάννης Κοσκίνας Β΄ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ "Ιπποκράτειο" Εισαγωγή Η οξεία ηπατίτιδα C καταλείπει χρονιότητα στο 70-80% των περιπτώσεων, ενώ η πρώιμη θεραπεία οδηγεί σε ίαση στο 70-98%. Από τους 11 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία, οι 7 (63,5%) έλαβαν μονοθεραπεία με PEGIFN, ενώ οι 4 (36,5%) έλαβαν συνδυασμό PEGIFNα ριμπαβιρίνης. Το μέσο διάστημα από την έκθεση μέχρι την θεραπεία ήταν 95±55 ημέρες και το μέσο διάστημα θεραπείας ήταν 21,5±6,5 εβδομάδες. Τελικά SVR πέτυχαν οι 7/11 (63,5%), χάθηκαν οι 3/11 (27,5%) ενώ 1/11(9%) υποτροπίασε μετά το τέλος της αγωγής. Όσον αφορά την επίτευξη SVR και τη συμμόρφωση στη θεραπεία δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ μονοθεραπείας και διπλής θεραπείας [(3/7 (43%) vs (4/4 (100%)]. Επίσης, η ΠΧΝ ως πηγή λοίμωξης δεν αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για μη παρακολούθηση ή μη θεραπεία [7/15 (47%) vs 8/15 (53%)]. Τέλος, δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στο SVR μεταξύ των ασθενών που ξεκίνησαν θεραπεία τον 1ο μήνα από την έναρξη της νόσου με αυτούς που ξεκίνησαν 3 μήνες μετά [4/5 (80%) vs 3/3 (100%)]. Σκοπός Η μελέτη της φυσικής ιστορίας και η εκτίμηση της πρώιμης θεραπευτικής προσέγγισης οξείας ηπατίτιδας C. Υλικό και Μέθοδοι 25 ασθενείς, μεταξύ , με τεκμηριωμένη οξεία ηπατοκυτταρική βλάβη με θετικό HCVRNA και ένα από: (α) ορομετατροπή του αντι-HCV, (β) γνωστή έκθεση στο ιό το τελευταίο εξάμηνο. Καταγράφηκαν δημογραφικά στοιχεία, πηγή λοίμωξης και κλινικοεργαστηριακά ευρήματα. Αποτελέσματα 25 ασθενείς, 21 (84%) άντρες, μέσης ηλικίας 31±12. Το μέσο διάστημα από την έκθεση έως την οξεία ηπατίτιδα ήταν 60±53 ημέρες. Αίτια: παρεντερική χρήση ναρκωτικών (ΠΧΝ) 15/25 (60%), ιατρογενές αίτιο σε 4/25 (16%), άλλο μη ιατρογενές αίτιο σε 2/25 (8%), ενώ άγνωστη παρέμεινε σε 4/25 (16%). Η ενδιάμεση τιμή ALT ήταν 807 IU/L και τα ενδιάμεσα επίπεδα HCVRNA κατά την διάγνωση ήταν IU/ml. Γονοτυπικός έλεγχος: γονότυπος 1 54,5%, 3 σε 36,5% και 2 σε 9%. Συνολικά, 11 (44%) έλαβαν θεραπεία, 4 (16%) παρουσίασαν αυτόματη κάθαρση, 4 (16%) είχαν αντένδειξη για έναρξη θεραπείας, 4 (16%) χάθηκαν προ θεραπείας και 2 (8%) βρίσκονται ακόμα υπό παρακολούθηση. Πηγή Ν (%) ΠΧΝ 15/25 (60) Ιατρογενής 4/25 (16) Μη Ιατρογενής 2/25 (8) Άγνωστη Θεραπεία SVR NR/RR Χάθηκαν PEG-IFN 3 1 PEGIFN+RBV 4 Σύνολο 7 Συμπεράσματα Η θεραπεία 24 εβδομάδων είναι αποτελεσματική στην οξεία ηπατίτιδα C. Το 40% των ασθενών δεν αναφέρουν ΠΧΝ ως πηγή λοίμωξης, ενώ το 28% θα χαθεί κατά τη θεραπεία.