Μπαλέτο Επόμενο.

Παρουσίαση με θέμα: "Μπαλέτο Επόμενο."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Μπαλέτο Επόμενο

2 Πληροφορίες σχετικά με το Μπαλέτο
Το μπαλέτο είναι είδος χορού, με καταγωγή από την Ιταλία του 15ου αιώνα, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στη σκηνική του μορφή, κυρίως στη Γαλλία και τη Ρωσία. Στην πρώιμη μορφή του απουσίαζε η χρήση σκηνικών και λάμβανε χώρα σε μεγάλες αίθουσες συναθροίσεων, όπου οι θεατές καταλάμβαναν τις θέσεις μπροστά και εκατέρωθεν της σκηνής. Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε είδος χορού υψηλών τεχνικών απαιτήσεων, με δική του ορολογία και δομική σύσταση. Η μουσική συνοδεία είναι κατά κύριο λόγο από το ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής, ενώ πολλοί συνθέτες έχουν γράψει μουσική ειδικά γι' αυτόν τον σκοπό. Το μπαλέτο διδάσκεται σε σχολές ανά τον κόσμο, σε καθεμία από τις οποίες εναποτίθενται στοιχεία του πολιτισμού και της ιδιοσυγκρασίας του κάθε λαού. Ο χορός αυτός καθεαυτός καθορίζεται στα βήματα και τις κινήσεις του, ως μέρος μιας διεργασίας που ονομάζεται χορογραφία, η οποία με τη σειρά της εκτελείται από επαγγελματίες του χώρου και περιλαμβάνει άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως την ηθοποιία και τη μιμητική. Θεωρείται μία από τις πλέον υψηλόβαθμες τέχνες, που απαιτεί πολυετή εξάσκηση ώστε να φτάσει κανείς σε επαγγελματικό επίπεδο. Η πιο γνωστή και δημοφιλής απόχρωση του μπαλέτου είναι αυτή που αναπτύχθηκε την εποχή του Ρομαντισμού (το λεγόμενο Ballet blanc =λευκό μπαλέτο), κατά την οποία το βάρος πίπτει στην κορυφαία του χορού (τη λεγόμενη πρίμα μπαλαρίνα), που ως πρωταγωνιστικός ρόλος αποκλείει την ανάδειξη σχεδόν όλων των άλλων· καλείται να εκτελέσει δύσκολες τεχνικές, που περιλαμβάνουν κατακόρυφη κίνηση στηριζόμενη στα δάκτυλα του ποδιού (en pointe), πιρουέτες και λοιπές ακροβατικές κινήσεις δεξιοτεχνίας, ενώ έχει καθιερωθεί η ένδυσή της με τη λεγόμενη γαλλική τουτού (κοντό φόρεμα από λευκό τούλι που αφήνει εκτεθειμένους τους μηρούς και επιτρέπει έτσι την ελευθερία κινήσεων). Η εξέλιξη του μπαλέτου περιλαμβάνει τα είδη του εξπρεσιονιστικού και νεοκλασικού μπαλέτου, αλλά και στοιχεία του σύγχρονου χορού. πίσω επόμενο

3 Ιστορικά στοιχεία Πίσω επόμενο
Στις απαρχές του μπαλέτου κατά την Ιταλική Αναγέννηση, ο εν λόγω χορός αποτέλεσε χορευτική παράφραση της ξιφασκίας· σύντομα εξήχθη στη γαλλική αυλή της Αικατερίνης των Μεδίκων, ενώ επί Λουδοβίκου ΙΔ΄ τα επί μέρους στοιχεία του καθορίστηκαν από τον Πιέρ Μπωσάν (Pierre Beauchamp). Το 1661 ιδρύεται ο πρώτος χορευτικός θίασος (το λεγόμενο Corps de ballet), το Μπαλέτο της Όπερας των Παρισίων (Ballet de l'Opéra de Paris), ως παράρτημα στη Βασιλική Ακαδημία Χορού (Académie Royale de la Danse)· στην «καθέλκυση» αυτή οφείλεται και η ευρεία χρήση της γαλλικής γλώσσας στο λεξιλόγιο του μπαλέτου. Στον 18ο αιώνα, παρά τις μεταρρυθμίσεις του Ζαν-Ζωρζ Νοβέρ, το μπαλέτο εξέπεσε σε παρακμή στη Γαλλία μετά το 1830, ωστόσο συνεχίστηκε στην Ιταλία, τη Ρωσία και τη Δανία. Επιστρέφει στο ευρωπαϊκό προσκήνιο λίγο πριν τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσω ενός ρωσικού θιάσου, τα περίφημα πλέον Ρωσικά Μπαλέτα του Σεργκέι Ντιάγκιλεφ· ο εν λόγω θίασος αποτέλεσε καταφύγιο για πολλούς Ρώσους χορευτές, σε μια εποχή που η ανησυχία και η πείνα ήταν σε έξαρση, αποτέλεσμα και της Οκτωβριανής Επανάστασης των Μπολσεβίκων. Μαζί τους μεταλαμπάδευσαν στη Δυτική Ευρώπη τους χορογραφικούς και υφολογικούς νεωτερισμούς, που άνθιζαν άλλοτε υπό τη βασιλεία των Τσάρων. Τον 20ό αιώνα, το μπαλέτο αποτελεί μείζονα παράγοντα επιρροής στο πλαίσιο του σκηνικού χορού γενικότερα, και ταυτόχρονα διευρύνει τα υφολογικά του στοιχεία. Ο Αμερικανός χορογράφος George Balanchine εδραιώνει αυτό που πλέον αναγνωρίζεται ως νεοκλασικό μπαλέτο, ενώ περαιτέρω εξελίξεις περιλαμβάνουν τον σύγχρονο χορό, το μετα-στρουκτουραλιστικό μπαλέτο, όπως κυρίως εκφράζεται μέσα από το έργο του Αμερικανού William Forsythe, ο οποίος εδρεύει στη Γερμανία. Πίσω επόμενο

4 Κλασικό μπαλέτο Το κλασικό μπαλέτο θεωρείται ως το πλέον δομημένο από τα είδη μπαλέτου, καθώς έχει ως βάση τις παραδοσιακές χορευτικές τεχνικές. Οι παραλλαγές του έχουν καθοριστεί μέσα από διάφορες σχολές, όπως τη Γαλλική Σχολή, τη Δανέζικη Σχολή Bournonville, την Ιταλική Σχολή και τη Ρωσική Σχολή· τα βασικά στοιχεία αμφότερων των δύο τελευταίων εκφράζονται εν πολλοίς στη διδακτική μεθοδολογία του Ιταλού χορογράφου και θεωρητικού Κάρλο Μπλάσις. Πλάι στις δύο κυριότερες Σχολές, τη Γαλλική και τη Ρωσική, αξιομνημόνευτες θεωρούνται η Σχολή Balanchine της Νέας Υόρκης και στην Αγγλία η Βασιλική Ακαδημία Χορού και το Βασιλικό Μπαλέτο, που βασίζονται στη μέθοδο Cecchetti. Οι δε πρώτες πουέντ ήταν στην πραγματικότητα παπούτσια χορού (κοινώς λεγόμενες και μπαλαρίνες) με ενισχυμένη μύτη, ώστε η μπαλαρίνα να μπορεί να σταθεί στα ακροδάκτυλα, δίνοντας την εντύπωση ότι αιωρείται. Σήμερα, υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη παπούτσια για το μπαλέτο. Το πρώτο είναι οι κλασσικές μπαλαρίνες όπου είναι απαραίτητες για όλες τις μπαλαρίνες. Στη συνέχεια είναι τα καρακτέρ (charactères) όπου συνήθως τα φορούν οι μπαλαρίνες οι οποίες συμπλήρωσαν τα πρώτα έτη διδασκαλίας και τέλος, είναι τα πουέντ (Pointe) που συνήθως χρησιμοποιούνται σε υψηλότερο επίπεδο διδασκαλίας. πίσω επόμενο

5 Ορισμένοι βασικοί κανόνες του κλασικού μπαλέτου:
Η ποζισιόν (θέση) πλιέ (plié) χρησιμοποιείται σε όλες σχεδόν τις ασκήσεις. Όταν τα πόδια δεν πατούν στο έδαφος, είναι πάντα τεντωμένα στις μύτες. Όταν το πόδι δεν είναι λυγισμένο, πρέπει να είναι εντελώς τεντωμένο. Ζωτικής σημασίας είναι η στάση του σώματος, η ευθυγράμμιση και η τοποθέτηση. Ο πλήρης έλεγχος των κινήσεων ολόκληρου του σώματος. πίσω επόμενο

6 Η λίμνη των κύκνων Η λίμνη των κύκνων (ρωσικά: Лебединое Озеро - Λεμπεντίνογε όζερο προφορά: [lʲɪbʲɪˈdʲinəjə ˈozʲɪrə]) είναι τίτλος παράστασης μπαλέτου, γραμμένης σε τέσσερις πράξεις. Τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Ρώσος συνθέτης Πιότρ Τσαϊκόφσκι τη διετία , ενώ η ιστορία της βασίζεται σε ρωσικά λαϊκά παραμύθια καθώς και σε έναν αρχαίο γερμανικό μύθο. Η πρωτότυπη χορογραφία ανήκει στον Julius Reisinger. πίσω επόμενο

7 Η ιστορία Το παραμύθι αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης κοπέλας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος μεταμορφώνει σε λευκό κύκνο. Η πριγκίπισσα Οντέτ και οι φίλες της περνούν τη ζωή τους παγιδευμένες στη μορφή του κύκνου από τότε που τις μάγεψε ο κακός μάγος Ρόθμπαρτ. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνο ο έρωτας, ο οποίος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο Ρόθμπαρτ αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, το μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ. Ο Ζίγκφριντ σύντομα γλιτώνει από την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό. Καθώς όμως δεν υπάρχει συγκεκριμένο κείμενο, υπάρχει και ένα δεύτερο τέλος, που θέλει τους δύο ερωτευμένους να πεθαίνουν. επόμενο πίσω

8 Η παράσταση πίσω επόμενο
Η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στις 20 Φεβρουαρίου 1877 και στέφθηκε από αποτυχία. Αρκετά χρόνια αργότερα όμως, και συγκεκριμένα στο θέατρο Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης στις 15 Ιανουαρίου 1895 (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Τσαϊκόφσκι) με νέα χορογραφία τη φορά αυτή από τους Μάριους Πέτιπα και Λεβ Ιβάνωφ, η παράσταση γνωρίζει την αποθέωση. Για πρώτη φορά εκτός Ρωσίας ανέβηκε στο Λονδίνο το Από τότε έχουν γίνει χιλιάδες παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, πολλές από τις οποίες είναι διασκευασμένες σύμφωνα με την εκδοχή του εκάστοτε χορογράφου. Τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει και με τη μορφή μπαλέτου στον πάγο. Ανάμεσα στους χορευτές και τις χορεύτριες που κατά καιρούς ενσάρκωσαν τους κύριους ρόλους της παράστασης, υπήρξαν μεταξύ άλλων οι Βλάσλαβ Νιζίνσκι, Ρούντολφ Νουρέγιεφ, Μαργκότ Φοντέιν, Ταμάρα Τουμάνοβα, Ουλιάνα Λοπάτκινα, Φρέντερικ Άστον κλπ. Σήμερα η Λίμνη των κύκνων θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαλέτα όλων των εποχών. Κι αυτό, γιατί ενσαρκώνει όσο κανένα άλλο όλη τη γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, από την ελπίδα μέχρι την απόγνωση, από τον τρόμο μέχρι την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία μέχρι την έκσταση. πίσω επόμενο

9 Οι δωδεκα κορυφαιεσ μπαλαρινεσ ολων των εποχών
Anna Pavlova Galina Ulanova Alicia Markova Margot Fonteyn Nadia Nerina Nina Ananiashvili Sylvie Guillem Darcey Bussell Ulyana Lopatkina Tamara Rojo Alina Cojocaru Natalia Osipova επόμενο

10 Anna Pavlova Μια από τις διασημότερες και σημαντικότερες Ρωσίδες μπαλαρίνες με μοναδική τεχνική και ξεχωριστή γοητεία. Ορόσημο στην καριέρα της αποτέλεσε η δημιουργία του έργου “Dying Swan” σε χορογραφία Michel Fokine. Επίσης η Anna Pavlova έγινε η πρώτη πρίμα μπαλαρίνα που πραγματοποίησε περιοδείες σε όλο τον κόσμο. πίσω

11 Galina Ulanova Μια από τις μεγαλύτερες μπαλαρίνες του 20ού αιώνα με μοναδικό υποκριτικό ταλέντο και άψογη τεχνική. Η Galina Ulanova διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ερμηνεία της στο μπαλέτο του Prokofiev “Romeo and Juliet” σε παραγωγή Lavrovsky. Ήταν η πρώτη μπαλαρίνα που ερμήνευσε το ρόλο της Ιουλιέτας στη σκηνή του Θεάτρου Kirov. πίσω

12 Alicia Markova Διακρίθηκε για την ερμηνεία της στο μπαλέτο Ζιζέλ και συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό του βρετανικού και αμερικανικού χορού. Ξεκίνησε την καριέρα της όταν το μπαλέτο στην Βρετανία ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και συνέβαλε στην ανάπτυξη των πρώτων εταιρειών μπαλέτου της Βρετανίας: Ballet Rambert, Royal Ballet και ήταν συν-ιδρυτής του English National Ballet. Η Dame Margot Fonteyn και η Alicia Markova ήταν οι μόνες δύο Αγγλίδες μπαλαρίνες που έλαβαν τον τιμητικό τίτλο της Απόλυτης Πρίμα Μπαλαρίνας. πίσω

13 Margot Fonteyn Η κορυφαία πρίμα μπαλαρίνα με μοναδική μουσικότητα, χάρη, αρμονία στην κίνηση και τεχνική αρτιότητα που συνέβαλε στο να γίνει το μπαλέτο στην Βρετανία πιο δημοφιλές από ποτέ. Η συνεργασία της με τον θρυλικό Rydolf Nureyev αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία του μπαλέτου. H Margot Fonteyn ήταν αστέρι του μπαλέτου, διεθνώς διακεκριμένη πρίμα μπαλαρίνα πολύ πριν συνεργαστεί με τον Nureyev: διακρίθηκε για την ερμηνεία της στο μπαλέτο “Swan Lake” και έλαβε από το Royal Ballet τον τίτλο της Απόλυτης Πρίμα Μπαλαρίνας. πίσω

14 Nadia Nerina Μια λαμπρή κορυφαία μπαλαρίνα του Royal Ballet. Διακρίθηκε για την ερμηνεία της στο μπαλέτο “ La Fille mal gardée” σε χορογραφία Frederick Ashton, το οποίο δημιουργήθηκε για εκείνη. Έγινε γνωστή ως η μπαλαρίνα με την καλύτερη τεχνική στο Covent Garden κατά τις δεκαετίες '50 και '60, η οποία εντυπωσίασε τον Rudolf Nureyev όταν στο μπαλέτο Giselle χόρεψε κάνοντας μια σειρά από 16 άλματα και γρήγορες περιστροφές ποδιών. Λίγο αργότερα χόρεψε στο μπαλέτο Swan Lake κάνοντας 32 συνεχόμενες περιστροφές ( Fouettés) δηλαδή περισσότερες από τον συνηθισμένο αριθμό στην χορογραφία κάτι που αποτέλεσε άθλο και σπάνιο επίτευγμα για μια μπαλαρίνα. πίσω

15 Nina Ananiashvili Η διάσημη κορυφαία μπαλαρίνα που διακρίνεται για την χάρη, το ταλέντο, την εκφραστικότητα και την τεχνική αρτιότητα της. Χόρεψε ως κορυφαία χορεύτρια με το Bolshoi Ballet και σήμερα είναι Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Κρατικού Μπαλέτου της Γεωργίας (State Ballet of Georgia). Έχει χορέψει ως guest artist με πολλά διάσημα μπαλέτα σε όλο τον κόσμο και έχει λάβει πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. πίσω

16 Sylvie Guillem Μια από τις σημαντικότερες χορεύτριες της σημερινής εποχής με συναρπαστική τεχνική και ερμηνευτικό ταλέντο. Εντάχθηκε στη Σχολή Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού (Paris Opera Ballet School) το 1977 και στον διάσημο θίασο μπαλέτου το Ξεχώρισε πολύ γρήγορα με το ταλέντο της και το 1984 μετά από μια παράσταση της “Λίμνης των Κύκνων” έγινε η νεότερη étoile μπαλαρίνα (αστέρι) του θιάσου λαμβάνοντας σε ηλικία 19 ετών τον υψηλότερο τίτλο για ένα χορευτή στο Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού. πίσω

17 Darcey Bussell Μια από τις διασημότερες μπαλαρίνες του Royal Ballet του Λονδίνου τις τελευταίες δεκαετίες και η μοναδική μετά τη θρυλική Margot Fonteyn που απέκτησε φήμη και σε άλλους τομείς εκτός του χορού. Η Darcey Bussell είναι μία από τους κριτές στην παραγωγή Strictly Come Dancing. Διακρίνεται για την αρμονία στην κίνηση της, την μουσικότητα και την αίγλη της. πίσω

18 Ulyana Lopatkina Μια από τις μεγαλύτερες μπαλαρίνες της Ρωσίας στη σημερινή εποχή. Ο μοναδικός τρόπος που χορεύει συνδυάζοντας την άρτια τεχνική με τις υπέροχες γραμμές στην κίνηση και την εκφραστικότητα την καθιστούν σπουδαία μπαλαρίνα παγκοσμίου φήμης. πίσω

19 Tamara Rojo Η σπουδαία μπαλαρίνα που σήμερα είναι Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού Μπαλέτου της Αγγλίας (English National Ballet). Προηγουμένως για πάνω από μια δεκαετία χόρευε ως κορυφαία χορεύτρια με το Royal Ballet. Διακρίνεται για το ταλέντο, την τεχνική, την ομορφιά και την λάμψη της. πίσω

20 Alina Cojocaru Μια από τις πιο λαμπρές μπαλαρίνες της νέας γενιάς. Για πάνω από μια δεκαετία χόρεψε ως κορυφαία χορεύτρια με το Royal Ballet ενώ από το 2013 χορεύει ως κορυφαία χορεύτρια με το English National Ballet. Διακρίνεται για τη σπάνια δεξιοτεχνία της και έχει ξεχωρίσει για τις ερμηνείες της σε πολλούς ρόλους όπως Aurora, Manon, Giselle. πίσω

21 Natalia Osipova Η διάσημη κορυφαία Ρωσίδα μπαλαρίνα που εντυπωσιάζει με το ταλέντο, τον δυναμισμό και το ερμηνευτικό της ταλέντο. Χόρεψε ως κορυφαία χορεύτρια με το Bolshoi Ballet, στη συνέχεια με το Μπαλέτο του Θεάτρου Mikhailovsky. Πρόσφατα έγινε κορυφαία χορεύτρια του Royal Ballet. Έχει ξεχωρίσει για τις ερμηνείες της ως Kitri στο μπαλέτο Don Quixote, ως Giselle στο ομώνυμο μπαλέτο αποδεικνύοντας το μεγάλο ερμηνευτικό της ταλέντο και παρουσιάζοντας τη σπάνια εκφραστικότητα της. πίσω

22 Πιρουέτες Ο χορευτής ξεκινά με το ένα ή και τα δύο πόδια σε θέση (ποζισιόν) πλιέ (plié) και στη συνέχεια ανεβαίνει σε demi-pointe (συνήθως για τους άνδρες) ή pointe (συνήθως για τις γυναίκες) εκτελώντας ένα ρελεβέ (releve). Το πόδι που δεν βρίσκεται στο έδαφος κατά τη στροφή, μπορεί αρχικά να βρίσκεται σε θέση ρετιρέ (retiré), ατιτίντ (attitude), αραμπέσκ (Arabesque), ή δεύτερη, τέταρτη ή πέμπτη ποζισιόν. Η πιρουέτα μπορεί να τελειώσει στη θέση από την οποία ξεκίνησε, σε αραμπέσκ σε ατιτίντ, σε κάποια άλλη θέση , ή να προχωρήσει διαφορετικά σύμφωνα με τη χορογραφία. πίσω

23 Πουέντ Οι πουέντ είναι παπούτσια που φορούνται από τις μπαλαρίνες, αφού φορέσουν τα απλά παπούτσια του μπαλέτο, γνωστά ως τα σοφτ. Το μπροστινό μέρος, είναι σκληρό για να μπορεί η μπαλαρίνα να σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της χωρίς να στραμπουλήξει ή να σπάσει τα δάχτυλά της. Επίσης, για να ανέβει κανείς πάνω στις πουέντ (pointe shoes) χρειάζεται υπόδειξη δασκάλου και εξάσκηση. Πρακτικώς, για να ανέβουν οι μπαλαρίνες στις πουέντ χρειάζεται να κάνουν εξάσκηση χρόνια. Στο μπροστινό μέρος της πουέντ τοποθετείται ξύλο, έτσι ώστε να είναι πολύ ευκολότερο να χορέψει κάποιος / κάποια πάνω σε αυτές. Οι πουέντ είναι ντυμένες με σατέν ύφασμα και περιλαμβάνουν ξυλο, μια στρώση με διατυπωμένο νούμερο. Για ελεύθερο χορό, οι μπαλαρίνες δένουν τις πουέντ με το πόδι με κορδέλες. Οι πουέντ κυκλοφορούν σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, αν και το δημοφιλέστερο χρώμα τους είναι το ανοιχτό ροζ, όπως σε αυτές της διπλανής φωτογραφίας, ενώ δεύτερο σε απήχηση είναι το λευκό. πίσω

24 ΤΕΛΟΣ πίσω