ΜΑΘΗΜΑ 4ο. ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΑΣΙΑΣ  Το παρόν κεφάλαιο εστιάζει σε ελλείμματα που είναι κοινά στους περισσότερους ανθρώπους με αφασία, κυρίως τα.

Παρουσίαση με θέμα: "ΜΑΘΗΜΑ 4ο. ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΑΣΙΑΣ  Το παρόν κεφάλαιο εστιάζει σε ελλείμματα που είναι κοινά στους περισσότερους ανθρώπους με αφασία, κυρίως τα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΜΑΘΗΜΑ 4ο

2 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΑΣΙΑΣ  Το παρόν κεφάλαιο εστιάζει σε ελλείμματα που είναι κοινά στους περισσότερους ανθρώπους με αφασία, κυρίως τα προβλήματα κατανόησης και εύρεσης λέξης. Τα κλινικά αποτελέσματα έχουν ως ακολούθως: Τα κλινικά αποτελέσματα έχουν ως ακολούθως:  Δημιουργία νέων συμπληρωματικών αξιολογήσεων και στρατηγικών μέτρησης  Νέα στοιχεία για τη γλωσσική διαταραχή που μπορεί να εστιάζουν σε στρατηγικές θεραπείας

3 Βασική έρευνα στην κλινική αφασιολογία  Οι κλινικοί βασίζουν τις πεποιθήσεις τους για τη διάγνωση στην προσωπική τους εμπειρία, τη γνώμη των ειδικών και την πειραματική έρευνα.  Η καθοδηγούμενη από δεδομένα έρευνα και η καθοδηγούμενη από θεωρίες έρευνα  Για να θεωρηθεί ότι κάτι καθοδηγεί μια έρευνα, θα πρέπει να αποτελεί το κύριο κίνητρο και υπόβαθρο για το σχεδιασμό ενός πειράματος.

4  Ο στόχος της καθοδηγούμενης από δεδομένα ή εμπειρικής έρευνας είναι να αποδείξει ότι ο χειρισμός κάποιων μεταβλητών υπό ελεγχόμενες συνθήκες επηρεάζει άλλες μεταβλητές με προβλέψιμους τρόπους  Παραδείγματα εμπειρικών ερωτημάτων 1.Ποια είναι η επίδραση της πολυπλοκότητας των φράσεων στην κατάδειξη εικόνων 2.Ποιο τύπο λαθών κάνει ένας ασθενής σε μια εργασία κατονομασίας αντικειμένων

5  Στη καθοδηγούμενη από θεωρία έρευνα, ο ερευνητής χρησιμοποιεί μια θεωρία μηχανισμών ανάμεσα στο ερέθισμα και την αντίδραση προκειμένου να δημιουργήσει κατάλληλα ζεύγη ερεθίσματος – αντίδρασης και να προβλέψει τις επιδράσεις  Οι προβλέψεις θέτουν τα θεμέλια για τον έλεγχο της εγκυρότητας μιας θεωρίας.

6  Κάθε μελέτη αποτελείται από τουλάχιστον μια σύγκριση, όπως η σύγκριση δυο ασθενών σε μια συγκεκριμένη διαδικασία ή η σύγκριση δυο διαδικασιών στον ίδιο ασθενή Σχεδιασμός κλινικών ερευνών

7

8 Διεπιστημονικές επιρροές  Όπως και άλλα πεδία των επικοινωνιακών διαταραχών, η αφασιολογία στηρίζεται στις βασικές επιστήμες για τα πλαίσια των γλωσσικών λειτουργιών και τις μεθόδους μελέτης τους.  οι αφασιολόγοι έχουν αρκετή εμπειρία με τις επιστήμες αυτές. Ένας λογοθεραπευτής μπορεί να έχει λάβει εκπαίδευση στο τομέα της επιστήμης της ομιλίας, της νευρολογίας της γλωσσολογίας ή της γνωστικής ψυχολογίας

9  Το εργαστήριο της αφασίας είναι σαν μια κουζίνα γεμάτη από πολλούς σεφ, ο καθένας εκ των οποίων υποστηρίζει την αγαπημένη του προσέγγιση για τη μελέτη της συμπεριφοράς, του εγκεφάλου και της γνωστικής διαδικασίας.

10

11 Επεξεργασία λέξεων  Η κλινική εξέταση της κατανόησης λέξεων έχει να κάνει με την παρουσίαση μιας λέξης ακουστικά ή οπτικά και τον ασθενή ο οποίος δείχνει μια εικόνα.  Σχεδόν όλοι οι αφασικοί ασθενείς έχουν κάποια δυσκολία κατανόησης της γλώσσας σε κάποιο επίπεδο, αλλά αρκετοί δεν έχουν πρόβλημα να κατανοούν μεμονωμένες λέξεις.  Περίπου 45% των αφασικών ατόμων δεν κάνουν λάθη ή βρίσκονται μέσα στο φυσιολογικό πλαίσιο σε μια εργασία κατάδειξης εικόνας.  Σημαντικό έλλειμμα στις μεμονωμένες λέξεις υποδεικνύει σοβαρή αντιληπτική διαταραχή

12  Αν πρόκειται να αντιληφθούμε τη διαταραχή κατανόησης με γνωστικούς όρους, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τι συμβαίνει νοητικά σε μια κλινική εργασία κατανόησης λέξης.  Αρχικά ο νους αναπαριστά το ερέθισμα και η αναπαράσταση υφίσταται διάφορα επίπεδα επεξεργασίας όπως φαίνονται στον παρακάτω πίνακα.

13

14  Ο στόχος της αξιολόγησης του νοήματος μπορεί να μην επιτευχθεί λόγω της ύπαρξης προβλήματος στην αρχή της επεξεργασίας.  Ένα ηλικιωμένο αφασικό άτομο μπορεί να έχει απώλεια ακοής ή επηρεασμένη όραση, προϋπάρχουσα του εγκεφαλικού.  Για να εμποδίσουμε αυτά τα προβλήματα να παρέμβουν στην αξιολόγηση της κατανόησης, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί οι ασθενείς φορούν ακουστικά βοηθήματα ή γυαλιά

15 Αντίληψη λόγου  Η αντίληψη έχει ως αποτέλεσμα τη νοητική αναπαράσταση ενός ερεθίσματος που καλείται προσλαμβανόμενο.  Η αντίληψη λόγου αξιολογείται με δυο τρόπους  Τη διάκριση με την οποία τα υποκείμενα κάνουν κρίσεις περί ίδιου ή διαφορετικού, σχετικά με ζεύγη συλλαβών συμφώνου- φωνήεντος π.χ. πα/βα  Ταυτοποίηση ή ονομάτιση με την οποία ο ασθενής καταδεικνύει ένα γράμμα για το φώνημα.

16  Η διάκριση είναι ευκολότερη για τα αφασικά άτομα και τα λάθη ονομάτισης μπορεί να προκαλούνται από γλωσσικό έλλειμμα και όχι από πρόβλημα αντίληψης λόγου

17  Οι περισσότεροι αφασικοί ασθενείς είναι σε φυσιολογικά επίπεδα ως προς τη διάκριση.  Οι πιο πολλοί από τους έχοντες έλλειμμα επαναφέρουν την αντίληψή τους σε φυσιολογικά επίπεδα, τέσσερις μήνες μετά το εγκεφαλικό.  Για τους υπόλοιπους τα ελλείμματα παραμένουν σταθερά τον πρώτο χρόνο μετά το εγκεφαλικό.  Τα άτομα με μη ρέουσα αφασία βασίζονται σε λεξιλογικές και σημασιολογικές πληροφορίες περισσότερο από τα άτομα με ρέουσα αφασία για να αντισταθμίσουν το αντιληπτικό πρόβλημα που ενδεχομένως έχουν.

18 Αναγνώριση λέξεων  Το άκουσμα μιας λέξης όπως μεταφυσική μπορεί να προκαλέσει την αίσθηση της αναγνώρισης αλλά όχι της πλήρους κατανόησης.  Το ότι αναγνωρίζουμε κάτι σημαίνει ότι έχουμε κάποια προηγούμενη εμπειρία από το αντικείμενο ή τη λέξη και ότι η απεικόνιση της εμπειρίας αυτής έχει κάπου αποθηκευτεί.  Η αναγνώριση προκύπτει όταν αντιστοιχούμε ένα αντιληπτό δεδομένο με την αποθηκευμένη απεικόνιση.

19  Για την αναγνώριση συνηθισμένων αντικειμένων, ενεργοποιούμε έννοιες αποθηκευμένες στη σημασιολογική μνήμη.  Για την αναγνώριση λέξεων ενεργοποιούμε το λεξικό που είναι αποθηκευμένο στη λεξιλογική μνήμη.  Αυτό περιλαμβάνει τον ήχο μιας λέξης (φωνολογία) και την εικόνα της (ορθογραφία)  Η μορφή μιας λέξης αναπαρίσταται ως αυτό που ονομάζουμε λέξημα.  Η γνώση των λέξεων επίσης περιλαμβάνει τις γραμματικές τους κατηγορίες, όπως ότι η λέξη τράπεζα μπορεί να είναι ουσιαστικό ή ρήμα.  Η γραμματική γνώση καλείται λήμμα

20  Οι εργασίες αναγνώρισης που χρησιμοποιούνται για την μελέτη της πρόσβασης στο λεξικό είναι ταχείες εργασίες.  Μια εργασία λεξιλογικής απόφασης χρησιμοποιείται συνήθως στους μη αφασικούς ασθενείς.  Οι περισσότερες μελέτες των φυσιολογικών ενηλίκων χρησιμοποιούν την οπτική παρουσίαση των λέξεων.  Συνήθως μια σειρά γραμμάτων εμφανίζεται σε έναν υπολογιστή μέχρι το άτομο να πατήσει Ναι ή Όχι για να δείξει αν η σειρά σχηματίζει λέξη ή όχι.  Οι ερευνητές ενδιαφέρονται περισσότερο για την αντίδραση σε πραγματική λέξη.  Συνήθως απαιτείται μισό δευτερόλεπτο περίπου για την αντίδραση σε μια κοινή λέξη.

21  Σε μια μελέτη τα αφασικά υποκείμενα ήταν εξίσου γρήγορα με τα φυσιολογικά υποκείμενα ελέγχου και, επίσης όπως τα υποκείμενα ελέγχου, αντιδρούσαν ταχύτερα στις κοινές λέξεις από ότι στις σπάνιες.  Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα αφασικά άτομα είναι σε θέση να αντιστοιχίσουν το αντιληπτό δεδομένο ενός ερεθίσματος μ’ ένα λέξημα.  Η στιγμή της αναγνώρισης είναι πολύ ταχύτερη από μισό δεύτερο. Η λεξιλογική πρόσβαση συνήθως προκύπτει 100 με 300 χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά την παρουσίαση του ερεθίσματος.

22  Εργασία λεξιλογικού εναύσματός  Εστιάζει στα πρώτα 300 χιλ. του δευτερολέπτου. Σ ΄ αυτό το παράδειγμα παρουσιάζονται ζεύγη λέξεων διαδοχικά.  Ένα έναυσμα π.χ. ΒΛΕΠΩ εμφανίζεται πριν την υπό εξέταση λέξη, που τώρα καλείται στόχος π.χ. ΒΙΒΛΙΟ.  Τα υποκείμενα ακούν ή βλέπουν το έναυσμα.  Το έναυσμα θεωρείται ότι ενεργοποιεί λεξιλογικούς γείτονες σ΄ ένα δίκτυο έτσι ο σχετικός στόχος διεγείρεται για να αποκτηθεί η πρόσβαση.  Σε νευρολογικά άθικτους ενήλικες υπάρχει ένα διάστημα μικρότερο των 300 χιλ. του δευτερολέπτου μεταξύ του εναύσματος και του στόχου ώστε να μπορεί να μελετηθεί η ταχεία προ –λεξιλογική αυτόματη ενεργοποίηση.

23 Κατανόηση λέξεων  Κατανόηση λέξεων = η απόδοση ενός νοήματος σε μια λέξη.  Το νόημα αποθηκεύεται ως σημασιολογική μνήμη.  Η σημασιολογική μνήμη περιλαμβάνει τις πληροφορίες μας για τον κόσμο και αποθηκεύει έννοιες.  Η έννοια είναι η απλούστερη μονάδα της γνώσης του κόσμου και μπορεί να οριστεί ως η νοητική αναπαράσταση μιας τάξης αντικειμένων ή ενεργειών.  Οι έννοιες αποθηκεύονται χωριστά από τις λέξεις

24  Η αποθήκη γνώσεών μας παίρνει τη μορφή ενός σημασιολογικού δικτύου.  Μια έννοια αναπαρίσταται ως ένας κόμβος που συνδέεται με άλλους κόμβους.  Π.χ. ένα δίκτυο επιτρέπει σε μια γενική κατηγορία όπως όχημα ή μια γενική ιδιότητα όπως κόκκινο να καταγραφούν μια φορά.  Το δίκτυο απεικονίζει τη σχετικότητα μεταξύ των εννοιών, χρησιμοποιώντας μεταφορικά την απόσταση.

25

26  Η κλινική αξιολόγηση της αντιληπτικής γνώσης γίνεται όταν βάζουμε τους ασθενείς να αντιστοιχίσουν ή να ταξινομήσουν αντικείμενα ανάλογα με τις κοινές κατηγορίες.  Κάποιοι αφασικοί ασθενείς είναι φυσιολογικοί όταν ταξινομούν αντικείμενα σε σημασιολογικές κατηγορίες, αλλά πολλοί άλλοι παρουσιάζουν ελλείμματα.  Επομένως μπορεί να υπάρχουν κάποιες ανεπαίσθητες αλλαγές στη σημασιολογική μνήμη κάποιων ατόμων με αφασία.

27  Οι ερευνητές θεωρούν ότι η κατανόηση λέξης είναι η ενεργοποίηση ενός κόμβου έννοιας στο δίκτυο αυτό.  Όπως η ενεργοποίηση ενός νευρώνα, η ενεργοποίηση ενός κόμβου είναι πιθανόν να επεκτείνεται αυτόματα σε κοντινούς σημασιολογικά σχετικούς κόμβους, ένα φαινόμενο γνωστό ως διάδοση ενεργοποίησης.  Η αυτόματη ενεργοποίηση σημασίας μελετάται με μια εργασία σημασιολογικού εναύσματος.  Σ’ αυτήν την εργασία ένα έναυσμα όπως η τράπεζα έχει ως επακόλουθο ένα στόχο λεξιλογικής απόφασης όπως η λέξη χρήμα.  Η απόφαση είναι συνήθως ταχύτερη όταν πρόκειται για ένα σημασιολογικά σχετικό έναυσμα απ’ ότι για ένα μη σχετικό έναυσμα π.χ. μωρό. Η διαφορά αυτή καλείται επίδραση σημασιολογικού εναύσματος.

28 Κατανόηση προτάσεων  Όταν η κατανόηση εξετάζεται με ερεθίσματα πολύ μακρύτερα από μια μόνο λέξη, η εντύπωση είναι ότι όλες οι περιπτώσεις αφασίας έχουν ως ένα βαθμό κάποιο έλλειμμα κατανόησης.  Η κατανόηση προτάσεων αξιολογείται κλινικά με διάφορους τρόπους.  Οι ασθενείς επιλέγουν μια εικόνα από μια σειρά εικόνων, ακολουθούν οδηγίες με αντικείμενα, απαντούν σε ερωτήσεις με ναι/όχι και επαληθεύουν την αλήθεια μιας πρότασης που συνδέεται με μια εικόνα

29  Δομική πολυπλοκότητα  Οι κλινικοί ερευνητές ενδιαφέρονται για γενικούς παράγοντες όπως το μήκος μιας πρότασης και η πολυπλοκότητά της  Η αύξηση του μήκους των προτάσεων μπορεί να κάνει δύσκολη την κατανόησή τους από τους αφασικούς ασθενείς.  Ωστόσο, η επίδραση του μήκους δεν είναι άμεση. Οι μακρύτερες προτάσεις μπορεί να είναι και ευκολότερες. Το μεγαλύτερο μήκος ενίοτε προσδίδει πληροφορίες που διευκολύνουν την κατανόηση

30  Για ήπια αφασικούς ασθενείς, η δυσκολία κατανόησης μπορεί να μην προκύψει αν οι προτάσεις δεν γίνουν και μακρύτερες και πιο πολύπλοκες.  Η δοκιμασία κουπονιών αποκάλυψε έλλειμμα σε πάνω από 90% των αφασικών ασθενών.  Είναι ένα τεστ για την αναγνώριση και μέτρηση των δυσδιάκριτων ελλειμμάτων κατανόησης.  Το τεστ αποτελείται από μια σειρά οδηγιών για την αναγνώριση και το χειρισμό σχημάτων διαφορετικού σχήματος, χρώματος και μεγέθους.  Το τεστ έχει 5 σκέλη

31

32  Εστιάζοντας στο ρόλο της σύνταξης, οι ερευνητές εξέτασαν την υπόθεση ότι τα αφασικά άτομα κατανοούν προτάσεις του ίδιου μήκους διαφορετικά, λόγω των δομικών διαφορών.  Σε μια μελέτη οι εντολές της δοκιμασίας κουπονιών προσαρμόστηκαν προκειμένου να εξετάσουν την συντακτική πολυπλοκότητα, ελέγχοντας παράλληλα το μήκος της πρότασης

33  1 α. Άγγιξε τον κόκκινο κύκλο.  1β.άγγιξε όλους τους κίτρινους κύκλους.  2 α.άγγιξε το μικρό μπλε κύκλο και το μικρό κόκκινο κύκλο.  2β.πριν αγγίξεις το πράσινο τετράγωνο, άγγιξε το λευκό κύκλο.  Η πολυπλοκότητα μείωσε την κατανόηση των σύντομών προτάσεων. Ωστόσο, εκτός από το ότι είναι πιο πολύπλοκη συντακτικά η 1β απαιτεί επίσης μεγαλύτερη οπτική εξέταση των κουπονιών

34  Ακουστική δοκιμασία κατανόησης προτάσεων  Το ACTS περιλαμβάνει 21 τεστ προτάσεων. Κάθε πρόταση διαβάζεται στον ασθενή, που απαντά δείχνοντας μια από τις τέσσερεις εικόνες.  Η μέγιστη βαθμολογία των 21 βαθμών βασίζεται στον αριθμό των σωστών απαντήσεων και η ανάλυση των λαθών προσδιορίζει τη θέση του λάθους στην πρόταση και τη γραμματική κατηγορία του λάθους.

35  Οι αφασικοί ασθενεί διαφέρουν από τους φυσιολογικούς στον αριθμό των λαθών και την ταχύτητα απάντησης, αλλά δεν διαφέρουν ως προς τη σειρά της δυσκολίας.  Η πολυπλοκότητα αυξάνεται επίσης με την προσθήκη μιας δευτερεύουσας πρότασης σε μια κύρια π.χ.  Ο άνδρας χαιρετήθηκε από τη γυναίκα του και έπινε τον καφέ του.  Ο άνδρας που χαιρετήθηκε από τη γυναίκα του, έπινε καφέ.

36  Για να αξιολογήσουμε την ικανότητα της κατανόησης της σειράς των λέξεων, οι κλινικοί ερευνητές χρησιμοποιούν τις αντιστρεπτές προτάσεις στις οποίες το υποκείμενο και ο δέκτης μπορεί να αντιστραφούν, διατηρώντας παράλληλα το ίδιο νόημα.  Για τους αφασικούς ασθενείς οι αντιστρεπτές προτάσεις είναι πιο δύσκολο να κατανοηθούν από τις μη αντιστρεπτές Η σειρά των λέξεων και οι θεματικοί ρόλοι

37  Οι αφασικοί ασθενείς βρίσκουν ευκολότερη την κατανόηση όταν οι προτάσεις αφορούν στον κόσμο τους απ’ ό,τι όταν οι προτάσεις αφορούν σε μη αληθοφανή γεγονότα.  Πολλά αφασικά άτομα δείχνουν ικανά να χρησιμοποιούν τη γνώση τους για τον κόσμο, ώστε να διευκολύνουν την κατανόηση προτάσεων

38  Οι αντιστρεπτές παθητικές προτάσεις είναι πιο δύσκολα αντιληπτές για τους αφασικούς ασθενείς απ’ ό,τι οι αντιστρεπτές ενεργητικές προτάσεις  Το πρόβλημα με τις παθητικές προτάσεις συχνά αποδίδεται στη σειρά των λέξεων, γιατί οι θεματικοί ρόλοι αντιστρέφονται σε σχέση με τις άμεσες ενεργητικές δηλώσεις  Η ακολουθία υποκείμενο-ενέργεια-δέκτης στις ενεργητικές προτάσεις είναι γνωστή ως η πιο χαρακτηριστική ή κανονιστική τάξη θεματικών ρόλων Κανόνες (γραμματικοί)

39  Οι ερευνητές ήθελαν να δουν αν η δυσκολία των αφασικών μπορεί να αποδοθεί στους πιο γενικούς γραμματικούς κανόνες και όχι απλώς στην εξαίρεση της παθητικής φωνής  Ένα κόλπο ήταν η δημιουργία αντιστρεπτών δίπτυχων προτάσεων π.χ.  Ήταν η γυναίκα που σκότωσε τον άνδρα.  Ήταν ο αγρότης που ο ζωγράφος κλώτσησε.  Οι ήπια αφασικοί ασθενείς είχαν μεγαλύτερη δυσκολία με την δεύτερη πρόταση.  Αυτό το εύρημα το ονόμασαν επίδραση των κανόνων

40  Οι ασθενείς μπορούν να κατανοήσουν ποικιλία συντακτικών δομών αλλά τα επίπεδα κατανόησης χειροτερεύουν όσο πιο πολύπλοκη γίνεται η σύνταξη.  Προτάσεις που διατηρούν τους γραμματικούς κανόνες είναι ευκολότερες από αυτές που περιέχουν αποκλίσεις από τον κανόνα

41  Οι συμμετέχοντες ακούν ένα τμήμα της πρότασης κάθε φορά. Όταν κάθε τμήμα γίνεται κατανοητό οι συμμετέχοντες πατούν ένα κουμπί που σηματοδοτεί την παρουσίαση του επόμενου τμήματος.  Ήταν/το φαγητό/που έθρεψε/το παιδί = κανονική δίπτυχη πρόταση  Ήταν/η γυναίκα/που το παιχνίδι/ ενθουσίασε =μη κανονική δίπτυχη πρόταση  Τα ήπια αφασικά άτομα δυσκολεύονται περισσότερο να κατανοήσουν μη κανονικές δίπτυχες προτάσεις αντικειμένου.  Ο μεγαλύτερος χρόνος ακρόασης σημειωνόταν πάντα στην τελευταία λέξη Δίπτυχες προτάσεις

42  Όλα τα αφασικά άτομα έχουν κάποιο είδος δυσκολίας στην εύρεση λέξης, η οποία ερευνάται,αποτιμάται και θεραπεύεται πολύ συχνά με μια εργασία κατονομασίας αντικειμένου.  Τα λάθη κατονομασίας μπορεί να σηματοδοτούν κάποια διαταραχή, αλλά όχι απαραίτητα την αφασία  Αφασική λανθασμένη κατονομασία  Μη αφασική λανθασμένη κατονομασία = μπορεί να προκαλείται από βλάβη στο γλωσσικό σύστημα ή από άλλου είδους βλάβη Κατονομασία αντικειμένων

43 Πρότυπο μοντέλο επεξεργασίας της κατονομασίας  Πρότυπο μοντέλο επεξεργασίας της κατονομασίας  Τα πρότυπα μοντέλα επεξεργασίας ξεκινούν με την επεξεργασία του ερεθίσματος και καταλήγουν με την κινητική αντίδραση σ’ αυτή την εργασία  Το μοντέλο της προφορικής κατονομασίας αποτελείται από ανεξάρτητα στοιχεία επεξεργασίας και τις διόδους ανάμεσα τους  Το πρότυπο αυτό λειτουργεί σειριακά, δηλαδή με την κάθε επεξεργασία να ενημερώνει την επόμενη με σειρά από πάνω προς τα κάτω.

44  Η αναγνώριση αντικειμένου ενεργοποιεί μια έννοια στο σημασιολογικό σύστημα, η οποία κατόπιν οδηγεί στο φωνολογικό λεξικό εξόδου καθοδηγώντας την παραγωγή λόγου.  Για τη γραφή, η λεξιλογική αναπαράσταση είναι το ορθογραφικό λεξικό εξόδου.

45

46  Το σημείο της λειτουργικής αλλοίωσης που ευθύνεται για την λανθασμένη κατονομασία βρίσκεται στο σημασιολογικό σύστημα ή στο φωνολογικό λεξικό εξόδου.  Τα σφάλματα κατονομασίας δεν ανταποκρίνονται επακριβώς στη διάγνωση συνδρόμων. Η στρατηγική της νευροψυχολογίας που καλείται συστατική ανάλυση αφορά στη σύγκριση των επιδόσεων σε κάποιες εργασίες

47

48 Ανάγνωση λέξεων  Η ανάγνωση λέξεων μπορεί να είναι το βασικό πρόβλημα για την γνωστική νευροψυχολογία.  Η μεγαλόφωνη ανάγνωση είναι η πιο ζωτικής σημασίας εργασία.  Τα προβλήματα ανάγνωσης είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τους αφασικούς ασθενείς που θέλουν να χρησιμοποιούν υπολογιστή στο σπίτι και που είναι ιδιαίτερα σχολαστικοί με την ορθογραφία.

49  Τα γνωστικά νευροψυχολογικά μοντέλα συνήθως περιέχουν δύο οδούς από την οπτική είσοδο ως την προφορική αντίδραση.  Η αντίληψη του ερεθίσματος ενεργοποιεί το λεξιλόγιο, το οποίο ενεργοποιεί τη σημασιολογική αποθήκη, που με τη σειρά της ενεργοποιεί εκ νέου το λεξιλόγιο για να καθοδηγήσει την ομιλία

50

51  Τα προφορικά λάθη ανάγνωσης λέγονται παραλεξίες.  Οι κλινικοί ερευνητές προσπαθούν να εντοπίσουν ένα στοιχείο της διαδικασίας ανάγνωσης που ευθύνεται για τα πρότυπα συμπτώματα στις επίκτητες δυσλεξίες.  Οι μεταβλητές ερεθισμάτων και οι τύποι των λαθών καταγράφονται στον παρακάτω πίνακα

52

53 Τύποι δυσλεξίας  Τύποι δυσλεξίας  Φωνολογική  Επιφάνειας  Βαθιά  Οπτική  Προσοχής

54

55 Αφασία σε δίγλωσσα άτομα  Η αφασία επηρεάζει τις γλώσσες ενός δίγλωσσου ατόμου το ίδιο ή διαφορετικά;  Και οι δύο γλώσσες παρουσιάζουν βλάβη;  Όταν υπάρχει διαφορά στην αφασία μεταξύ των γλωσσών, υπάρχει μόνο μία βάση για τη διαφορά;

56  Ο κανόνας του Ribot δηλώνει ότι η μητρική, γηγενής γλώσσα ή η γλώσσα που μαθαίνεται πρώτη θα πρέπει να έχει μικρότερη βλάβη. Από την άλλη, κανόνας του Pitres δηλώνει ότι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη γλώσσα θα πρέπει να έχει τη μικρότερη βλάβη λόγω της δύναμης της συνήθειας