Κ Α Τ Α Θ Λ Ι Ψ Η.  Η Κατάθλιψη είναι η συχνότερη ψυχική διαταραχή. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο νοσούν από αυτήν. Αποτελεί ένα από τα συχνότερα.

Παρουσίαση με θέμα: "Κ Α Τ Α Θ Λ Ι Ψ Η.  Η Κατάθλιψη είναι η συχνότερη ψυχική διαταραχή. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο νοσούν από αυτήν. Αποτελεί ένα από τα συχνότερα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Κ Α Τ Α Θ Λ Ι Ψ Η

2  Η Κατάθλιψη είναι η συχνότερη ψυχική διαταραχή. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο νοσούν από αυτήν. Αποτελεί ένα από τα συχνότερα προβλήματα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας.

3  Ο όρος «κατάθλιψη» χρησιμοποιείται για να δηλώσει τόσο το Σύμπτωμα Κατάθλιψη όσο και τη διαταραχή ( ή νόσο ) Κατάθλιψη. Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι άλλο είναι η «θλίψη» και άλλο η κατάθλιψη.  Η Θλίψη είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα και βιώνεται από όλους μας στην απώλεια αγαπημένου προσώπου, στην απώλεια αγαθών, στη διακοπή στενής φιλίας, στη διάψευση μιας προσδοκίας, στην επαγγελματική ή κοινωνική υποβάθμιση και είναι μία Φυσιολογική Αντίδραση.

4  Ο όρος κατάθλιψη στην Ψυχιατρική υποδηλώνει μία συγκεκριμένη νόσο, δηλαδή μία διαταραχή η οποία έχει ένα συνδυασμό συμπτωμάτων.  Ένα από τα χαρακτηριστικά της κατάθλιψης είναι η άσχημη διάθεση γι ’αυτό και ονομάστηκε έτσι, δεν είναι όμως το μοναδικό, ενώ μερικές φορές μπορεί και να απουσιάζει.

5  Συμπτώματα  Τα κύρια Συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:  1. Μεγάλη ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης σε όλες σχεδόν τ ι ς δραστηριότητες π.χ. μια μητέρα έχασε το ενδιαφέρον να φροντίζει το παιδί της, να βγει έξω να ψωνίσει, να ντυθεί όμορφα, πράγμα που γίνεται αντιληπτό από το περιβάλλον.

6  1. Καταθλιπτική διάθεση, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας π.χ. ο ασθενής κλαίει συχνά ή φαίνεται πολύ στεναχωρημένος.  2. Δυσκολία στον ύπνο π.χ. μερικοί ασθενείς δεν μπορούν να κοιμηθούν καθόλου, άλλοι κάνουν ακανόνιστο ύπνο, ξυπνούν δηλαδή πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Χαρακτηριστικό της κατάθλιψης είναι ότι οι ασθενείς ξυπνούν πολύ πρωί π.χ. στις 4 πμ. και δεν ξανακοιμούνται.

7  1. Διαταραχές στην όρεξη για φαγητό. Συνήθως η κατάθλιψη προκαλεί απώλεια της όρεξης για φαγητό με αποτέλεσμα απώλεια βάρους π.χ. 5 κιλά σε ένα μήνα. Σε μικρή ομάδα ασθενών προκαλείται υπερφαγία.  2. Απώλεια του ενδιαφέροντος για την ερωτική πράξη. Αναφερόμαστε στη διάθεση και όχι στο αν γίνεται η ερωτική πράξη.

8  1. Απώλεια των δυνάμεων και της ενεργητικότητας. Ο ασθενής νιώθει σαν να τον έχουν εγκαταλείψει οι δυνάμεις του, αισθάνεται κουρασμένος όλη την ώρα και δεν κάνει τίποτα. Μερικοί ασθενείς έχουν έντονη ανησυχία και άγχος σαν κάτι κακό να πρόκειται να συμβεί.  2. Αδυναμία συγκέντρωσης, σκέψης, μνήμης ή λήψης αποφάσεων

9  1. Ιδέες ενοχής, αυτομομφής και αναξιότητας. Ο ασθενής με κατάθλιψη πιστεύει ότι ο ίδιος φταίει για την τροπή που έχει πάρει η ζωή του, ότι όλα είναι δικό του λάθος. Νιώθει ότι η κατάσταση που περνάει είναι σαν ένα είδος τιμωρίας για πράγματα που έκανε στο παρελθόν. Μπορεί να νιώθει ότι δεν αξίζει τίποτα ως άνθρωπος, ότι είναι ένα μηδενικό.  2. Ανησυχία και απαισιοδοξία για το μέλλον. Χρωματίζει το μέλλον του με μαύρα χρώματα, πιστεύει ότι τίποτα δεν θα αλλάξει.

10  1. Ιδέες αυτοκτονίας. Μερικές φορές νιώθει τόσο απελπισμένος και αβοήθητος που μπαίνουν στο μυαλό του ιδέες αυτοκτονίας.  2. Γενικά σωματικά συμπτώματα. Πολλοί ασθενείς αναφέρουν μια ποικιλία από σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, πόνους γενικά στο σώμα, προβλήματα από το γαστρεντερικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι ύστερα από την εξέταση τα συμπτώματα δεν μπορούν να εξηγηθούν και αποδίδονται από το γιατρό σε άγχος ή κόπωση.

11  Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς όλα τα συμπτώματα για να θεωρηθεί ότι πάσχει από κατάθλιψη. Οι ειδικοί θεωρούν ότι 5 ή περισσότερα συμπτώματα, εκ των οποίων τουλάχιστο ένα από τα δύο πρώτα, φτάνουν για να μπει η διάγνωση. Επίσης πρέπει να τονισθεί ότι το καταθλιπτικό συναίσθημα έχει μεγάλη ένταση, είναι μόνιμο και δεν επηρεάζεται από τις καταστάσεις που ζει ο ασθενής. Επίσης στην κατάθλιψη το συναίσθημα μπορεί να είναι χειρότερο το πρωί σε σχέση με το βράδυ, ενώ στους φυσιολογικούς ανθρώπους που απλά νιώθουν στεναχωρημένοι η διάθεση είναι συνήθως καλύτερη όταν σηκώνονται το πρωί.

12 Συχνότητα της Κατάθλιψης  Από έρευνες που έχουν γίνει υπολογίζεται ότι σε μια δεδομένη στιγμή 5% του πληθυσμού εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης ενώ κατά τη διάρκεια ενός έτους 10% του πληθυσμού θα εμφανίσει συμπτώματα κατάθλιψης. Κατά τη διάρκεια της ζωής 20% των γυναικών και 12% των ανδρών εμφανίζουν συμπτώματα συμβατά με την κατάθλιψη.

13 Συχνότητα Κατάθλιψης στα δύο φύλα  Οι γυναίκες εμφανίζουν κατάθλιψη δύο φορές σχεδόν πιο συχνά από ότι οι άνδρες. Η διαφορά αυτή δεν έχει πλήρως εξηγηθεί. Καταρχήν ένα μέρος της μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες παραδέχονται πιο εύκολα από τους άνδρες τα καταθλιπτικά τους συμπτώματα. Η διαφορά όμως είναι μεγάλη και έτσι πιστεύεται ότι ο συνδυασμός βιολογικών και ψυχοκοινωνικών παραγόντων συμβάλει στη μεγαλύτερη συχνότητα.

14 Πρόγνωση  Η πρόγνωση εξαρτάται από παράγοντες συναρτημένους με την αναμενόμενη πορεία της διαταραχής (γενικούς παράγοντες) και από παράγοντες που αφορούν το συγκεκριμένο ασθενή (ατομικούς).  Θετικά στοιχεία είναι:  Η φασικότητα ( η πορεία δεν είναι συνεχής)  Η μη αποργανωτική πορεία (δεν αποδιοργανώνεται η προσωπικότητα).

15 Πρόγνωση  Η ικανοποιητική ανταπόκριση στα θεραπευτικά μέσα (αντικαταθλιπτικά).  Αρνητικά στοιχεία είναι :  Η προοδευτική αύξηση της συχνότητας και της διάρκειας των φάσεων.  Η αποργανωτική πορεία.  Ο μεγάλος κίνδυνος αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς.

16 Θεραπεία  Η θεραπεία της κατάθλιψης αποβλέπει σε 3 στόχους:  Στην προστασία του ασθενούς από το ενδεχόμενο αυτοκαταστροφής  Αντεμετώπιση της κατάθλιψης  Αποτροπή προσεχών φάσεων.

17 Η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται με βιολογικά και ψυχολογικά μέσα θεραπείας.  1. Αντικαταθλιπτικά Φάρμακα   Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά που χρησιμοποιούνται συχνότερα στη μείζονα κατάθλιψη.   Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπροσληψης της σεροτονίνης που έχουν παρόμοιες ενδείξεις με τα τρικυκλικά, πλεονεκτούν όμως γιατί έχουν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες.

18   Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και της νοραδρεναλίνης SNRI.   Αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης ΜΑΟ. Είναι λιγότερο αποτελεσματικά από τις παραπάνω κατηγορίες και παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών.

19  1. Ηλεκτροσπασμοθεραπεία. Η κύρια ένδειξη είναι η βαριά κατάθλιψη. Πρόκειται για ταχείας δράσης μέθοδο. Συνίσταται στη διοχέτευση ηλεκτρικού ρεύματος στον εγκέφαλο του ασθενούς κάτω από συνθήκες αναισθησίας και μυοχάλασης.  2. Άλλες κατηγορίες φαρμάκων όπως αντιψυχωσικά, αγχολυτικά.

20  1. Φωτοθεραπεία: Εκτίθενται οι ασθενείς σε ισχυρό φως (σε καταθλίψεις που συμβαίνουν τέλος φθινοπώρου αρχές χειμώνα).

21 Ψυχολογικά μέσα θεραπείας είναι: 1. Ατομική ψυχοθεραπεία : Χρησιμοποιείται σε ήπιες και χρόνιες μορφές κατάθλιψης. 2. Ομαδική ψυχοθεραπεία 3. Ψυχοκοινωνικές θεραπείες: αποβλέπουν στον προσδιορισμό στρεσσογόνων παραγόντων.

22 Μπορεί να γίνει και συνδυασμός βιολογικών, ψυχοθεραπευτικών και ψυχοκοινωνικών μεθόδων.

23 Νοσηλευτική Φροντίδα Καταθλιπτικού Ασθενούς  Η νοσηλευτική έχει την αποστολή να βοηθήσει τον καταθλιπτικό ασθενή στην προσπάθεια να επιτύχει μια ψυχοσωματική και πνευματική ανανέωση, να ξαναβρεί την ζωτικότητα και την αγάπη για τη ζωή, να αισθανθεί ότι έχει προσωπική αξία και ικανότητες.

24 3 ομάδες αναγκών 1. Άμεσες ανάγκες σχετιζόμενες με την απειλή της ζωής και την ασφάλεια του αρρώστου π.χ. πρόληψη αυτοκτονίας 2. Βραχυπρόθεσμες ανάγκες που αφορούν τη νοσηλεία, θεραπεία και την προετοιμασία να βγει από το νοσοκομείο. 3. Μακροπρόθεσμες ανάγκες που αναφέρονται στην εκπαίδευση του αρρώστου και της οικογένειάς του για την πρόληψη υποτροπής της κατάθλιψης ή την έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπισή της.

25 Νοσηλευτικές Διαγνώσεις για την Κατάθλιψη  Α. Μεγάλος κίνδυνος βίας κατά του ίδιου  Νοσηλευτικοί Σκοποί : 1. Ο ασθενής να εκφράζει λεκτικά τις ιδέες αυτοκτονίας. 2. Ο ασθενής να συμφωνήσει να ειδοποιεί άτομα της οικογένειας ή νοσηλευτές σε περίπτωση που οι επικίνδυνοι ιδεασμοί γι‘ αυτόν αυξηθούν. 3. Ο ασθενής να αρχίσει να κάνει σχέδια για το μέλλον του μετά τη λήξη της κατάθλιψης.

26 Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις: 1. Εκτίμηση της παρουσίας παραγόντων επικινδυνότητας για αυτοκτονία, παρατηρώντας τον άρρωστο, τη συμπεριφορά του, τις κινήσεις του, ιστορικό προηγούμενης απόπειρας. 2. Αξιολόγηση της πιθανότητας αυτοτραυματισμού. 3. Απομάκρυνση επικίνδυνων αντικειμένων από το χώρο (μαντήλια, ζώνες, ξυραφάκια) και συνεχής επιτήρηση από το προσωπικό

27 1. Εκτίμηση της κατάστασης κοινωνικών στηριγμάτων γιατί αυτά βοηθούν τον ασθενή να περάσει τη χειρότερη φάση της νόσου. 2. Εξήγηση στον άρρωστο από το Νοσηλευτή ότι ενδιαφέρεται για τον ίδιο και την ασφάλειά του. Στενή παρακολούθηση συνεχής ή ανά 15 λεπτά σε περίπτωση μεγάλου κινδύνου. Προσωπική παρατήρηση κατά τη χορήγηση φαρμάκων. Πολλές φορές οι ασθενείς δεν παίρνουν τα φάρμακα.

28 Β. Κοινωνική Απομόνωση  Νοσηλευτικοί Σκοποί : 1. Ο ασθενής να παρακολουθεί ομάδες και γεύματα στη μονάδα σύμφωνα με το πρόγραμμα 2. Να αρχίσει να συναλλάσσεται με τους συνασθενείς και το προσωπικό της ομάδας. 3. Να αυξήσει τις κοινωνικές συναλλαγές με την οικογένεια και τους φίλους

29 Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις: 1. Να εκτιμηθεί το επίπεδο συναλλαγής του ασθενή με τους συνασθενείς και το προσωπικό. 2. Παρότρυνση να παρακολουθεί τις ομάδες της μονάδας. 3. Βοήθεια να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός αρνητικών εκδηλώσεων για τον ίδιο στις ομάδες.

30 Γ. Διαταραχή της Αυτοεκτίμησης  Σχετίζεται με τις ψυχολογικές συνέπειες της κατάθλιψης. Παρουσιάζονται υπερβολικά και αβάσιμα αισθήματα ντροπής και ενοχής.  Ο άρρωστος παρουσιάζει αρνητισμό για τον εαυτό του, εκφράσεις ντροπής - ενοχής και είναι υπερευαίσθητος στην αδικία και την κριτική.

31 Νοσηλευτικοί Σκοποί: 1. Ο ασθενής να μειώσει τις αρνητικές εκδηλώσεις

32 Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις: 1. Παρότρυνση για παρακολούθηση ομάδων 2.Ενημέρωση ότι οι έμμονες αρνητικές σκέψεις είναι μέρος της κατάθλιψης. 3.Εκτίμηση της συχνότητας των αρνητικών σκέψεων καθώς προχωράει η θεραπεία. 4.Παροχή βοήθειας για να θέσει ρεαλιστικές προσδοκίες.

33 Δ. Απελπισία Τα χαρακτηριστικά της είναι :  Παθητικότητα  Μειωμένη λεκτική επικοινωνία  Μειωμένη οπτική επαφή  Αυξημένοι αναστεναγμοί  Έλλειψη πρωτοβουλίας  Μειωμένη όρεξη  Σήκωμα ώμων αντί για απάντηση

34 Νοσηλευτικός Σκοπός: 1. Να αρχίσει ο ασθενής να συμμετέχει σε δραστηριότητες της μονάδας

35 Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις: 1. Διαβεβαίωση του ασθενούς ότι η απελπισία είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης και ότι θα βελτιωθεί 2. Ενθάρρυνση της οικογένειας - οικείων προσώπων να επισκέπτονται τον ασθενή.

36 Ε. Αδυναμία Σχετίζεται με την έλλειψη ψυχικής ενέργειας για να πάρει αποφάσεις και να συμμετάσχει ενεργητικά στη ζωή. Χαρακτηριστικά της είναι: Μη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων Έκφραση αμφιβολίας για την εκτέλεση ρόλων Παθητικότητα

37 Νοσηλευτικοί Σκοποί  1. Ο ασθενής να δείξει ενεργητική εμπλοκή στις δραστηριότητες της ζωής.

38 Νοσηλευτικές παρεμβάσεις: 1. Εκτίμηση του αντίκτυπου των αισθημάτων αδυναμίας στη ζωή και στις σχέσεις με τους άλλους διότι έτσι εξακριβώνεται η σοβαρότητα των αισθημάτων αδυναμίας. 2. Εκτίμηση προηγούμενων καταστάσεων αισθημάτων αδυναμίας διότι έτσι εξακριβώνεται εάν αυτή η συμπεριφορά είναι καινούργια ή επαναλαμβάνεται ένα γνωστό μοτίβο. 3. Συζήτηση των συναισθημάτων για τη γνωστοποίηση των αναγκών και του φόβου αυτοέκφρασης. 4. Βοήθεια να τεθούν ρεαλιστικοί καθημερινοί στόχοι τους οποίους ελέγχει ο ασθενής.

39 ΣΤ. Αυτοκτονικός Ιδεασμός Η αυτοκτονία συμβαίνει ως δυσπροσαρμοστική αντίδραση σε προβληματικές περιστάσεις της ζωής σε ενδοπροσωπικό και διαπροσωπικό πλαίσιο. Ως μεμονωμένη πράξη, η αυτοκτονία φαίνεται να είναι το τελευταίο δραματικό μήνυμα ενός ατόμου προς τους άλλους και προς τη ζωή. Η αυτοκτονία ως πρόωρη έξοδος από τη ζωή προκαλεί σύγχυση, όχι μόνο στην οικογένεια και στους φίλους του ατόμου που την δοκιμάζει αλλά και σε πολλούς γιατρούς και νοσηλευτές. Η αυτοκτονία στο περιβάλλον του νοσοκομείου χαρακτηρίζεται ως η "καρδιακή ανακοπή" του ψυχιατρικού τμήματος.

40 Παράγοντες επικινδυνότητας Α. Το ιστορικό προηγούμενης απόπειρας Β. Προηγούμενες εισαγωγές στο ψυχιατρείο Γ. Ιστορικό αυτοκτονίας μέλους της ίδιας οικογένειας Δ. Έλλειψη υποστηρικτικών προσώπων Ε. Διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις.

41 Νοσηλευτικοί Σκοποί και Παρεμβάσεις 1. Πρόληψη αυτοκτονίας Ο άρρωστος πρέπει να προστατευθεί για να μην βλάψει τον εαυτό του. Δίνεται προτεραιότητα σε ενέργειες που σώζουν τη ζωή : Α. Στενή παρακολούθηση Β. Απομάκρυνση επικίνδυνων αντικειμένων Γ. Δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος Δ. Εκπλήρωση των βασικών του αναγκών Ε. Αύξηση της αυτοεκτίμησης του αρρώστου

42 Παρεμβάσεις 1. Αποδοχή βοήθειας από την οικογένεια 2. Κινητοποίηση της κοινωνικής υποστήριξης. Η κοινωνική απομόνωση οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και κατάθλιψη που διατηρούν την αυτό-καταστροφική συμπεριφορά. Γι‘ αυτό παροτρύνονται σημαντικά πρόσωπα για τον άρρωστο να επικοινωνούν μαζί του εποικοδομητικά.

43 Ειδικές οδηγίες νοσηλευτικής φροντίδας 1. Λαμβάνετε κάθε απειλή στα σοβαρά και την αξιολογείτε. 2. Μιλάτε για την αυτοκτονία ανοιχτά και απευθείας. Η ερώτηση για αυτή δεν βάζει την ιδέα στο μυαλό του αρρώστου. 3. Εφαρμόζετε τα προφυλακτικά μέτρα κατά της αυτοκτονίας που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν έλεγχο του αρρώστου ανά 15 λεπτά. 4. Ζητάτε από τον άρρωστο να παραμένει σε κοινούς χώρους.

44 1. Απομακρύνετε και αφαιρείτε από την κατοχή του φάρμακα και άλλα βλαπτικά είδη. 2. Κάνετε σωματική εξέταση του αρρώστου. Βρέθηκε άρρωστη που είχε τραυματίσει σοβαρά το σώμα της πριν την εισαγωγή της στο νοσοκομείο. 3. Φανταστείτε ότι οι άνθρωποι μπορούν να αυτοκτονήσουν χρησιμοποιώντας κορδόνια παπουτσιών, ζώνες, επιδέσμους, εργαλεία). Ξυράφια έχουν βρεθεί μέσα σε βιβλία. Σπίρτα κρύβονται εύκολα. Λάμπες φωτισμού μπορεί να σπάσουν και να χρησιμοποιηθούν για αυτοτραυματισμό όπως και σπιράλ από το μπλοκ σημειώσεων. Άρρωστοι ενδέχεται να πνιγούν στη μπανιέρα, να βάλουν φωτιά στον εαυτό τους και να καταπιούν χλωρίνη που βρίσκουν στο τροχοφόρο της καθαριότητας.

45 1. Ο άρρωστος πρέπει να τοποθετείται σε δωμάτιο προσιτό για εύκολη παρατήρηση και να ερευνάται συχνά. 2. Οργανώστε σχέδιο φροντίδας για τον άρρωστο. Συζητήστε όλα τα σοβαρά προβλήματα. Γράψτε το σχέδιο σημειώνοντας ποιος είναι υπεύθυνος και για ποιες ενέργειες. 3. Στο νοσηλευτικό τμήμα κύριος σκοπός αντιμετώπισης του αυτοκτονικού αρρώστου είναι η διάσωση της ζωής του. Το προσωπικό πρέπει να είναι άριστο στις τεχνικές παρεμβάσεις του και πρέπει να εξασφαλίζεται ομαλή και γρήγορη μεταφορά του αρρώστου σε άλλες υπηρεσίες.

46 1. Καλό είναι σε κάθε ψυχιατρικό τμήμα να υπάρχει ένα πρωτόκολλο προφυλακτικών μέτρων για τους αυτοκτονικούς αρρώστους που να ακολουθείται.

47 Νοσηλευτικές Ευθύνες κατά τη χορήγηση Αντικαταθλιπτικών Φαρμάκων Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για να ανυψώσουν τη διάθεση και να ανακουφίσουν άλλα συμπτώματα της κατάθλιψης. Δρουν στον εγκέφαλο και προκαλούν αύξηση της συγκέντρωσης νορεπινεφρίνης και σεροτονίνης. Δεν θεραπεύουν τα υποκείμενα αίτια της κατάθλιψης αλλά καλύπτουν τα συμπτώματα και μειώνουν τις πιθανότητες υποτροπής. Χορηγούνται σε συνδυασμό με ψυχοκοινωνικές θεραπείες.

48 Παρενέργειες φαρμάκων - Νοσηλευτικές ευθύνες  Ξηροστομία: Αντιμετωπίζεται με άγλυκες καραμέλες, παγάκια, μάσημα τσίχλας, συχνές μικρές λήψεις υγρών και αυστηρή υγιεινή του στόματος.  Θαμπή όραση: Εξηγούμε στον ασθενή ότι οι παρενέργειες αυτές θα υποχωρήσουν σε λίγες εβδομάδες.  Δυσκοιλιότητα: Λήψη τροφών με άφθονες ίνες, λήψη πολλών υγρών, αύξηση σωματικής άσκησης.

49  Κατακράτηση ούρων: Διδασκαλία του αρρώστου να μετρά τα προσλαμβανόμενα και αποβαλλόμενα υγρά του και να τα αναφέρει στο Νοσηλευτή.  Καταστολή: Ρύθμιση της λήψης των φαρμάκων πριν από την κατάκλιση για ύπνο.  Διδασκαλία του αρρώστου να μην οδηγεί αυτοκίνητο και να μην χειρίζεται επικίνδυνα μηχανήματα ή εργαλεία όταν έχει πάρει ηρεμιστικά.  Ορθοστατική υπόταση: Ενημέρωση του αρρώστου να σηκώνεται αργά από το κρεβάτι ή την πολυθρόνα και. έλεγχος της αρτηριακής πίεσης συχνά.

50  Αύξηση ευαισθησίας για εμφάνιση επιληπτικών σπασμών: Ιδιαίτερη παρακολούθηση του αρρώστου με ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου. Ετοιμότητα για νοσηλευτική παρέμβαση.  Ταχυκαρδία, αρρυθμίες: Μέτρηση αρτηριακής πίεσης και σφύξεων.  Υπερτασική κρίση (παρενέργεια των αναστολέων της ΜΑΟ).

51 Νοσηλευτική Φροντίδα αρρώστου που υποβάλλεται σε Ηλεκτροσπασμοθεραπεία Η ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT) είναι ένας τύπος σωματικής θεραπείας κατά την οποία ηλεκτρικό ρεύμα εφαρμόζεται στον εγκέφαλο με ηλεκτρόδια που τοποθετούνται στους κροτάφους. Το ρεύμα υπολογίζεται υπολογίζεται ώστε να προκαλέσει μια μεγάλη επιληπτική κρίση από την οποία προέρχεται το ποθούμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Το είδος αυτής της θεραπείας προκαλεί πάντα έντονες συζητήσεις μεταξύ ψυχιάτρων και Νοσηλευτών ψυχικής υγείας. Άλλοι την υποστηρίζουν και άλλοι την αμφισβητούν..

52 Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις σε ECT  Επιβεβαίωση ότι ο ψυχίατρος εξασφάλισε ενυπόγραφη μετά από πληροφόρηση συγκατάθεση του αρρώστου για την εφαρμογή της θεραπείας.  Εξασφάλιση αποτελεσμάτων εργαστηριακών εξετάσεων αίματος, ούρων ΗΚΓματος, ακτινογραφίας θώρακος.  Ο άρρωστος να είναι νηστικός και να ουρήσει πριν τη θεραπεία. Να φοράει πυτζάμες ή χαλαρά ρούχα. Αφαιρούνται τυχόν τεχνητές οδοντοστοιχίες, φουρκέτες και γυαλιά ή φακοί επαφής.

53  Λήψη και καταγραφή ζωτικών σημείων  Συνεργασία με ψυχίατρο ή και αναισθησιολόγο στην IV χορήγηση αναισθητικού μαζί με ένα μυοχαλαρωτικό.  Χορήγηση οξυγόνου και ετοιμότητα για αναρρόφηση βρογχικών εκκρίσεων αν χρειασθεί.  Χρήση αναπνευστήρα αμέσως μετά τη χορήγηση του ρεύματος.

54  Τοποθέτηση του αρρώστου σε πλάγια θέση για πρόληψη εισρόφησης.  Για την αντιμετώπιση της προσωρινής αμνησίας και σύγχυσης ο νοσηλευτής βρίσκεται δίπλα στον άρρωστο και τον βεβαιώνει ότι η απώλεια μνήμης είναι προσωρινή.  Ο νοσηλευτής ενημερώνει την οικογένεια του ασθενή ποια συμπεριφορά να περιμένουν μετά την εφαρμογή της θεραπείας.