ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ - OΣΤΑ

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ - OΣΤΑ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ - OΣΤΑ
Α.Τ.Ε.Ι Καλαμάτας Τμήμα Λογοθεραπείας Πολυδώρου Ανδρέας Χειρούργος Γυναικολόγος – Μαιευτήρας. Καλαμάτα 2011

2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ
Η ανατομία είναι η παλαιότερη βασική ιατρική επιστήμη. Μελετήθηκε πρώτα στην Αίγυπτο το 500 π.χ Αργότερα διδάχθηκε στην Ελλάδα από τον Ιπποκράτη ( π.χ) «θεωρήθηκε από πολλούς ως πατέρας της ιατρικής και ο θεμελιωτής της ανατομικής επιστήμης » (ο όρκος του Ιπποκράτη & πολυάριθμα συγγράμματα σχετικά με την ανατομία). Ο Ιπποκράτης πρέσβευε ότι: «Η φύση του σώματος είναι η αρχή της ιατρικής επιστήμης»

3 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ
Ο όρος ανατομή χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη ( π.χ). Η λέξη είναι συνθέτη: ανά & τομή => Τομή και αποχωρισμός τεμαχίου.

4 Κεφ. 1 Ερειστικό σύστημα

5 Ερειστικό σύστημα Το ερειστικό σύστημα του ανθρώπου αποτελείται από τα διαφορά οστά, τα οποία συνδεόμενα μεταξύ τους με τις αρθρώσεις αποτελούν το σκελετό του ανθρώπου.

6 Ερειστικό σύστημα Χρησιμότητα οστών:
Στηρίζουν τα υπόλοιπα μαλακά μέρη του ανθρωπίνου οργανισμού (ερειστικό σύστημα). Με την πρόσφυση των μυών πάνω σ’αυτα λειτουργούν σαν σύστημα μοχλών, με τους οποίους γίνονται οι κινήσεις των διαφόρων μερών του σώματος (κινητικό σύστημα). Προφύλαξη πολύτιμων οργάνων (εγκέφαλου, καρδιάς , οφθαλμοί) μέσα σε κοιλότητες που έχουν οστέινα τοιχώματα. Μεταβολική δραστηριότητα με την οποία ρυθμίζουν την ομοιόσταση των αλάτων, κυρίως του ασβεστίου και του φωσφόρου.

7 Κατασκευή των οστών. Τα οστά αποτελούνται από τη στερεότερη μορφή ερειστική ιστού που λέγεται οστίτης ιστός. ( η όλη κατασκευή τους είναι τέτοια, ώστε να επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη λειτουργική ικανότητα με όσο το δυνατό λιγότερο όγκο και βάρος).

8 Κατασκευή των οστών. Οστό Αρθρικές επιφάνειες.
Περιόστεο (λεπτός υμένας) Οστέινη ουσία (που περιέχει το μυελό των οστών). Αγγεία & νεύρα.

9 Κατασκευή των οστών. «Το περιόστεο»
Αποτελείται από πυκνό συνδετικό ιστό. Χρησιμεύει για την θρέψη των οστών και για την πρόσφυση μυών και συνδέσμων. Μετά από κάταγμα χρησιμεύει για την ανάπτυξη και αναγέννηση των οστών (παράγεται οστέινη ουσία από μια στιβάδα ειδικών κυττάρων: οστεοβλάστες που βρίσκονται στην εσωτερική επιφάνεια του περιοστέου. Έχει πολλά αγγεία και νεύρα (έτσι σε περίπτωση αποκόλλησης του σε μεγάλη έκταση προκαλεί νέκρωση του οστού, ενώ συγχρόνως είναι πολύ ευαίσθητο και προκαλεί έντονο πόνο, όταν τραυματιστεί. Οστό Αρθρικές επιφάνειες. Περιόστεο (λεπτός υμένας) Οστέινη ουσία (που περιέχει το μυελό των οστών). Αγγεία & νεύρα.

10 Κατασκευή των οστών. « Η οστέινη ουσία»
(οργανικό μέρος του οστού) Οστικά κύτταρα (παρουσιάζουν πολλές αποφυαδες => σχηματίζουν δοκιδες) Ινίδια κολλαγόνου Άμορφη ουσία (που βρισκεται αναμεσα τους- θεμέλια ουσια) περιεχει διαφορα αλατα. Οστό Αρθρικές επιφάνειες. Περιόστεο (λεπτός υμένας) Οστέινη ουσία (που περιέχει το μυελό των οστών). Αγγεία & νεύρα.

11 Κατασκευή των οστών. « Η οστέινη ουσία»
3. Άμορφη ουσία (που βρισκεται αναμεσα τους- θεμέλια ουσια) περιεχει διαφορα αλατα – ανοργανο μερος. Το ανόργανο μέρος αντιστοιχεί περίπου στα 2/3 του βαρους του οστου. Τα κυριωτερα αλατα ενός οστου είναι: (α) φωσφορικο ασβεστιο, (β) ανθρακικο ασβεστιο , (γ) φωσφορικο μαγνησιο. Τα αλατα δινουν στο οστο τη σκληροτητα και σταθεροτητα του. Οστό Αρθρικές επιφάνειες. Περιόστεο (λεπτός υμένας) Οστέινη ουσία (που περιέχει το μυελό των οστών). Αγγεία & νεύρα.

12 Κατασκευή των οστών. « Η οστέινη ουσία»
Οστά Οργανικό μέρος Ανόργανο μέρος (οστεινη ουσια) ( 2/3 βαρους αλατα) Προσθεσουμε ισχυρο οξυ (HCL) => διαλυονται τα αλατα, γινεται μαλακα και λυγιζει ευκολα χωρις να σπαζει. Καψουμε το οργανικο μερος του οστου (παραμενουν μονο τα ανοργανα αλατα) => το οστο γινεται ευθρυπτο και σπαζει ευκολα.

13 Κατασκευή των οστών. « Η οστέινη ουσία»
Ανάλογα με τη θέση των οστικών κυττάρων και της θεμέλιας ουσίας διακρίνουμε : 1. Συμπαγή οστέινη ουσία (εξωτερικά). Πολύ πυκνή η θεμέλια ουσία. 2. Σπογγώδη οστέινη ουσία (εσωτερικά). Μεταξύ των οστικών δοκιδων σχηματίζονται κοιλότητες που λέγονται μυελοκυψέλες, μέσα στις οποίες υπάρχει ο μυελός των οστών.

14

15 Κατασκευή των οστών. « Η οστέινη ουσία»
Ο μυελος των οστων εχει αφθονα κυτταρα και αγγεια και μαλακη συσταση. Ερυθρό μυελό Ωχρό μυελό Αργοτερα στην παιδικη ηλικια (σε όλα τα οστα του νεογνου και σε ορισμενα οστα σε ενηλικα ατομα –πλευρες , κλειδας => αιμοποιητικο οργανο) (περιεχει λιπος)

16

17 Τα οστα ανάλογα με το σχήμα τους χωρίζονται:
Μορφολογία των οστών. Τα οστα ανάλογα με το σχήμα τους χωρίζονται: Μακρά οστα (μηριαιο, βραχιονιο, οστα δακτυλων). Βραχέα οστα ( οστα καρπου, ταρσου, σπονδυλοι). Πλατιά οστα (οστα κρανιου, ανωνυμα οστα).

18 Μορφολογία των οστών. Μακρά οστά (μηριαιο, βραχιονιο, οστα δακτυλων):
Μακρά οστά (μηριαιο, βραχιονιο, οστα δακτυλων): Σώμα (η διαφυση) και δυο άκρα (επιφύσεις) αρθρικες επιφάνειες για την άρθρωση των οστών.

19 Μορφολογία των οστών. 2. Βραχεα οστα (οστα καρπου, ταρσου, σπονδυλοι):
Εχουν περιπου ισες και τις τρεις διαστασεις τους. Εμφανιζουν κατασκευη ιδια με τις επιφυσεις των μακρων οστων , δηλ. εξωτερικα συμπαγη και εσωτερικα σπογγωδη ουσια.

20 Μορφολογία των οστών. 3. Τα πλατια οστα (οστα κρανιου, ανωνυμα οστα):
Αποτελουνται από δυο λεπτες πλακες από συμπαγη οστεινη ουσια, την εξω και την εσω πλακα. Αναμεσα τους υπαρχει λεπτη στιβαδα σπογγωδους ουσιας, που στα οστα του κρανιου λεγεται ¨διπλοη¨

21 Μορφολογία των οστών. 3. Τα πλατια οστα (οστα κρανιου, ανωνυμα οστα):
Τα αεροφορα οστα (μετωπιαιο, κροταφικο, ηθμοειδες κτλ.) είναι συνηθως πλατια οστα στα οποια απορροφηθηκε η σπογγωδης ουσια, και μεταξυ των δυο πλακων, που απομακρυνθηκε η μια από την άλλη, σχηματιστηκε αεροφορος κοιλοτητα που καλειται κολπος. Παραρρινικοι κολποι φλεγμονές παραρρινοκολπιτιδες (ιγμοριτιδα)

22

23 Οι παραρρινικοί κολποι. Ολοι επικοινωνουν με τη ρινικη κοιλοτητα.

24 Όταν βλέπουμε την εξωτερική επιφάνεια των οστών παρατηρούμε:
Αρθρικες επιφανειες (λειες => αρθρωση με διπλανα οστα) Διαφορες προεξοχες (φυματα, ογκωματα) η βαθουλωματα (βοθρια, εντομες, αυλακες) που χρησιμεύουν για την προσφυση των μυων και συνδεσμων η παραγονται από την πιεση τενοντων, αγγειων και νευρων. Διαφορα τρηματα, σχισμες η πορους , που χρησιμεύουν για τη διοδο αγγειων και νευρων. Ένα η περισσοτερα τρηματα από τα οποια εισερχονται τα αγγεια που τρεφουν το οστο και λεγονται τροφοφορα τρηματα.

25 Τα οστα του σκελετου του ανθρωπου.
Ο σκελετός του ανθρώπου υποδιαιρείται: Σκελετος του κορμου η αξονικος σκελετος ( κρανιο, Σπονδυλικη στηλη και το σκελετος του θωρακα). Σκελετός των ανω & κατω ακρων.

26 Τα οστα του σκελετου του ανθρωπου.

27 Σκελετος του κορμου. Α. Σκελετος του κρανιου:
α) οστα του εγκεφαλικου κρανιου. β) οστα του προσωπικου κρανιου.

28 α) Ο σκελετος του κρανιου.
α) Ο σκελετος του εγκεφαλικου κρανιου αποτελειται από 8 οστα: Μετωπιαιο 2 βρεγματικα 2 κροταφικα Ινιακο Σφηνοειδες Ηθμοειδες.

29

30 α) Ο σκελετός του κρανίου.
Ο σκελετος του εγκεφαλικου κρανιου σχηματιζει: την κρανιακη κοιλοτητα μεσα στην οποια βρισκεται προφυλαγμενος ο εγκεφαλος. μεσα στο κροταφικο οστο σχηματιζονται κοιλοτητες οπου περικλειονται τα μερη του αυτιού ( εξω, μεσαιο και εσω αυτί).

31 Η βάση του εγκεφαλικού κρανίου.

32 α) Ο σκελετός του κρανίου.
β) Προσωπικο κρανιο: περιεχει την αρχη του αναπνευστικου και πεπτικου συστηματος, γι’ αυτό ονομαζεται και σπλαχνικο κρανιο. Αποτελειται από 14 οστα: 2 δακρυϊκά 2 ρινικα 2 κατω ρινικες κογχες Υνιδα 2 ανω γναθοι 2 ζυγωματικα 2 υπερώια Κατω γναθο ¨στα οστα του προσωπου ανηκει και το υοειδες οστο ( βρισκεται στο οριο τραχηλου και βασης του στοματος).

33 α) Ο σκελετός του κρανίου. (προσωπικό κρανίο)
Στο συνολο τους τα οστα του κρανιου σχηματιζουν μερικες κοιλοτητες: 2 οφθαλμικοι κογχοι. Ρινικη κοιλοτητα. Κοιλοτητα του στοματος. Το μονο κινητο οστο του κρανιου είναι η κατω γναθος (κροταφογναθικη διαρθρωση => μασηση, ομιλια κτλ.)

34 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Σχετικα μια ευλυγιστη ανατομολειτουργικη μοναδα με την οποια στηριζεται το κεφαλι, προσφυονται οι πλευρες και μυες, ενώ στο εσωτερικο της προστατευεται ο νωτιαιος μυελος. Η Σ.Σ συνδέεται με τη λεκανη => το βαρος του σωματος μεταβιβαζεται στα κατω ακρα.

35 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Βλεποντας την Σ.Σ από τα πλαγια παρατηρουμε 4 κυρτωματα: 2 στρεφουν το κυρτο προς τα μπρος (Αυχενικη, οσφυϊκη μοιρα) και 2 στρεφουν το κυρτο προς τα πισω (θωρακικη, ιεροκοκκυγικη μοιρα). «με τα φυσιολογικα κυρτωματα αυξανει η ευλυγισια και η ικανοτητα της Σ.Σ να αντεχει σε μεγαλα βαρη).

36

37 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Η Σ.Σ αποτελειται από βραχεα οστα (σπονδυλους): 7 αυχενικοι 12 θωρακικοι 5 οσφυϊκοι 5 ιεροι => εχουν συνοστεωθει => ιερο οστο 4-5 κοκκυγικους => εχουν συνοστεωθει => κοκκυγα.

38 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Κοινα γνωρισματα των σπονδυλων: 1. Το σπονδυλικο σωμα (υποβασταζει το υπερκειμενο βαρος, η ανω και κατω επιφανεια αρθρωνεται με την παρεμβολη του μεσοσπονδυλιου δισκου)

39 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Κοινα γνωρισματα των σπονδυλων: 2. Το σπονδυλικο τοξο (πισω από το σωμα και μαζι με αυτό σχηματιζει το σπονδυλικο τρημα). Με την συνενωση των σπονδυλικων τρηματων σε ολη την εκταση => σπονδυλικος σωληνας (προφυλασσεται ο νωταιος μυελος). Το τοξο παρουσιαζει εμπρος ένα στενοτερο μερος «αυχενα».

40 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Κοινα γνωρισματα των σπονδυλων: Το τοξο παρουσιαζει εμπρος ένα στενοτερο μερος «αυχενα»- μεταξυ δυο γειτονικων σπονδυλων σχηματιζεται το μεσοσπονδυλιο τρημα, μεσα από το οποιο εξερχεται από τον σπονδυλικο σωληνα το συστοιχο νωτιαιο νευρο που εκφυεται από το νωτιαιο μυελο.

41 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Κοινα γνωρισματα των σπονδυλων: 3. Τις αποφυσεις των σπονδυλων (7): 3 μυϊκες αποφυσεις ( 2 εγκαρσιες & 1 ακανθωδη) 4 αρθρικες αποφυσεις (δυο ανω και δυο κατω) => αρθρωση με τον υπερκειμενο και τον υποκειμενο σπονδυλο.

42 Β) Η σπονδυλική στήλη (Σ.Σ).
Κοινα γνωρισματα των σπονδυλων: Οι δυο πρωτοι αυχενικοι σπονδυλοι (ατλας και ο αξονας) εχουν ιδιαιτερη μορφολογια για την αρθρωση με την κεφαλη.

43 Γ) Ο σκελετός του θώρακα.
Ο σκελετος του θωρακα είναι ένα οστεινο κλουβι που αποτελειται στα πλαγια από 12 ζευγη πλευρων που αρθρωνονται προς τα πισω με την θωρακικη μοιρα της σπονδυλικης στηλης και προς τα εμπρος με το στερνο.

44 Γ) Ο σκελετός του θώρακα
Τα 7 πρωτα ζευγη πλευρων λεγονται γνησιες πλευρες , γιατι προσφυονται κατευθειαν μεσο του χονδρου τους στο στερνο, ενώ τα επομενα τρια ζευγη (8ο, 9ο, 10ο ) λεγονται νόθες πλευρες γιατι προσφυονται εμμεσα στο στερνο με κοινο χονδρο που ενωνεται με το χονδρο της 7ης πλευρας. Τα δυο τελευταια ζευγη πλευρων (11ο, 12ο) δεν φτανουν μεχρι εμπρος και λεγονται νόθες ασυντακτες πλευρες.

45 Γ) Ο σκελετός του θώρακα
Στερνο. Είναι ένα οστο σε σχημα Ρωμαϊκου ξίφους, βρισκεται στο εμπρος μερος του θωρακικου σκελετου και καταληγει στην ξιφοειδη αποφυση. Τα πλαγια του στερνου αρθρωνονται με την κλειδα και με τους χονδρους των 7 πρωτων πλευρων.

46 Γ) Ο σκελετός του θώρακα
Με τον σκελετο του θωρακα σχηματιζεται η θωρακικη κοιλοτητα μεσα στην οποια βρισκονται η καρδια με τα μεγαλα αγγεια (αορτη, πνευμονικη αρτηρια), η τραχεια, οι πνευμονες, ο οισοφαγος κτλ. Η θωρακικη κοιλοτητα χωριζεται από την κοιλοτητα της κοιλιας με ένα πλατυ θολωτο μυ που λεγεται διαφραγμα.

47 Ο σκελετος των ανω ακρων
Aποτελειται: 1) Σκελετο της ωμικης ζωνης ( κλειδα & ωμοπλατη). Η κλειδα αρθρωνεται με το εσω ακρο της με το στερνο και με το εξω ακρο της με την ωμοπλατη. Η ωμοπλατη εχει τριγωνικο σχημα και βρισκεται στο επανω μερος της ραχης.

48 Ο σκελετος των ανω ακρων
2) Από τον σκελετο του βραχιονα. 3) Από τον σκελετο του πηχη (κερκιδα & ωλενη). 4) Από τον σκελετο του χεριου (οστα του καρπου (8), μετακαρπιου (5) & φαλαγγων των δακτυλων (5).

49 Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ
Ο σκελετός των κάτω άκρων αποτελείται: 1)Οστά της πυελικής ζώνης, που αποτελείται από τα δύο ανώνυμα οστά (δεξιό και αριστερό ). 2)Οστά του μηρού,που είναι το μηριαίο οστό και η επιγονατίδα. 3)Σκελετό της κνήμης,που αποτελείται από την κνήμη και την περόνη. 4)Σκελετό του ποδιού,που αποτελείται από τα οστά του ταρσού,τα μετατάρσια,και τις φάλαγγες των δακτύλων του ποδιού.

50

51 1) ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΠΥΕΛΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ
Η πυελική ζώνη αποτελείται από τα δύο ανώνυμα οστά (δεξιό και αριστερό ) ,τα οποία αρθρούμενα προς τα εμπρός μεταξύ τους στην ηβική σύμφυση και προς τα πίσω με το ιερό οστό σχηματίζουν την πύελο (λεκάνη). Η πύελος (λεκάνη) χωρίζεται σε μεγάλη λεκάνη προς τα πάνω και μικρή προς τα κάτω.Οι διαστάσεις της μικρής λεκάνης έχουν σημασία για το φυσιολογικό τοκετό. Κάθε ανώνυμο οστό προέρχεται από την συνένωση τριών οστών (του λαγονίου ,του ηβικού και του ισχιακού).Στην εξωτερική του επιφάνεια παρουσιάζει μια αβαθή κοιλότητα την κοτύλη, μέσα στην οποία αρθρώνεται η κεφαλή του μηριαίου οστού στην άρθρωση του ισχίου.Έτσι τα οστά της πυελικής ζώνης συνδέουν τον κορμό με το μηρό.

52 2) ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΜΗΡΟΥ Τα οστά του μηρού, είναι το μηριαίο οστό και η επιγονατίδα. Το μηριαίο οστό είναι το μακρύτερο και ισχυρότερο οστό του ανθρώπινου σώματος.Το άνω άκρο του παρουσιάζει την κεφαλή ,που αποτελεί τμήμα σφαίρας.Το κάτω άκρο του παρουσιάζεται διογκωμένο και εμφανίζει δύο αρθρικές επιφάνειες,τους μηριαίους κονδύλους ,που αρθρώνονται με τις αντίστοιχες επιφάνειες του άνω άκρου της κνήμης. Η επιγονατίδα μαζί με τους μηριαίους κονδύλους ,που αρθρώνονται με τις αντίστοιχες επιφάνειες του άνω άκρου της κνήμης σχηματίζουν την άρθρωση του γόνατος.

53

54 3) Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ Ο σκελετός της κνήμης αποτελείται από τα δύο παράλληλα οστά: την κνήμη προς τα έσω και την λεπτότερη περόνη προς τα έξω. Το κάτω άκρο της κνήμης καταλήγει στο έσω σφυρό ,ενώ της περόνης στο έξω σφυρό ,τα οποία περιβάλλουν σαν διχάλα των αστράγαλο και σχηματίζουν την ποδοκνημική άρθρωση.

55 4) Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ Ο σκελετός του ποδιού αποτελείται από τα οστά του ταρσού,τα μετατάρσια και τις φάλαγγες των δακτύλων του ποδιού. Τα οστά του ταρσού είναι επτά και αρθρώνονται μεταξύ τους.Από τα κυριότερα είναι ο αστράγαλος ,που αρθρώνεται με τα οστά της κνήμης και η πτέρνα ,προς τα κάτω , η οποία υποβαστάζει όλο το βάρος του σώματος κατά την όρθια θέση και κατά τη βάδιση. Τα οστά του μετατάρσιου είναι πέντε παράλληλα οστά αντίστοιχα για κάθε δάκτυλο. Οι φάλαγγες των δακτύλων αποτελούν το σκελετό των δακτύλων του ποδιού και είναι δύο για το μεγάλο δάκτυλο και από τρεις για τα υπόλοιπα δάκτυλα.

56 ΟΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ
Άρθρωση λέγεται η σύνδεση δύο ή περισσοτέρων οστών μεταξύ τους με την παρεμβολή ενός μαλακότερου ιστού έτσι , ώστε να παρουσιάζεται μεγάλη, μικρή ή και καμιά κινητικότητα. Οι αρθρώσεις χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες ,τις συναρθρώσεις και τις διαρθρώσεις (κλειδώσεις). Στη συνάρθρωση ο μαλακότερος ιστός βρίσκεται ανάμεσα στα δύο οστά και τα συνδέει τόσο πολύ μεταξύ τους,ώστε δεν υπάρχει σχεδόν καμιά κινητικότητα. Στα διάρθρωση ο μαλακότερος ιστός περιβάλλει τα αρθρούμενα οστά και έτσι επιτρέπεται από μικρή μέχρι και μεγάλη κινητικότητα.

57 ΣΥΝΑΡΘΡΩΣΗ Υπάρχουν τρεις τύποι συναρθρώσεων ανάλογα με τον παρεμβαλλόμενο ιστό (συνδετικό,χονδρικό, οστίτη). Η συνδέσμωση (όπως μεταξύ των σπονδύλων ).Παραλλαγή της συνδέσμωσης είναι η ραφή μεταξύ των οστών του κρανίου και η γόμφωση του δοντιού. Η συγχόρδωση ,όπως στην ηβική σύμφυση Η συνοστέωση ,όπως με τα τρία οστά (λαγόνιο ,ηβικό, ισχιακό),που συνοστεώθηκαν και σχημάτισαν ανώνυμο οστό.

58 ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ Καθεμία διάρθρωση αποτελείται από κύρια και επικουρικά μέρη : Α) Τα κύρια μέρη μιας διάρθρωσης είναι Οι αρθρικές επιφάνειες. Είναι οι επιφάνειες των οστών που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους στις διαρθρώσεις.Οι αρθρικές επιφάνειες είναι λείες και συνήθως αντιστοιχούν η μία στην άλλη, δηλ. αν η μία είναι κοίλη η άλλη θα είναι κυρτή, ώστε να εφαρμόζουν. Οι αρθρικές επιφάνειες δεν έχουν περιόστεο΄,αντίθετα καλύπτονται από ένα στρώμα χόνδρου που λέγεται αρθρικός χόνδρος.Οι διαταραχές του αρθρικού χόνδρου στη μεγάλη ηλικία ή μετά από υπερβολικές φορτώσεις στην άρθρωση δημιουργούν τις αρθροπάθειες που προκαλούν πόνους και δυσκολίες στην κίνηση. Ο αρθρικός θύλακος .Συνδέει τα αρθρούμενα οστά καθώς τα περιβάλλει κοντά στις αρθρικές επιφάνειες. Η αρθρική κοιλότητα, που είναι ένας κλειστός χώρος και περικλείεται ανάμεσα στις αρθρικές επιφάνειες και στον αρθρικό θύλακο.Περιέχει μικρή ποσότητα από το αρθρικό υγρό , που κάνει ολισθηρές τις αρθρικές επιφάνειες.Όταν έχουμε αρθροπάθειες μαζεύεται πολύ υγρό στην άρθρωση (ύδραρθρος).

59

60 ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ Β) Τα επικουρικά μέρη μιας διάρθρωσης είναι :
Oι σύνδεσμοι, ταινίες από παχύ συνδετικό ιστό που προσφύονται μεταξύ των αρθρούμενων οστών και ενισχύουν την άρθρωση ,περιορίζουν το εύρος της κινητικότητας και καθορίζουν την τροχιά των κινήσεων. Οι επιχείλιοι χόνδροι ,δακτύλιοι από χονδρικό ιστό που περιβάλλουν γύρω γύρω τα χείλη της αρθρικής επιφάνειας , για να αυξήσουν το μέγεθος της. Επιχείλιο έχουμε στην ωμογλύνη της ωμοπλάτης και στη κοτύλη του ανώνυμου οστού. Οι δίαρθροι χόνδροι ή μηνίσκοι , πλάκες από χονδρικό ιστό που βρίσκονται μέσα σε μερικές αρθρικές κοιλότητες,όταν οι αρθρικές επιφάνειες δεν εναρμονίζονται μεταξύ τους.Παράδειγμα οι δίαρθροι μηνίσκοι που βρίσκονται στην άρθρωση του γόνατος και παθαίνουν ρήξη μετά από κακώσεις (π.χ ποδοσφαιριστές).

61 ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ
Οι αρθρώσεις λειτουργούν σαν υπομόχλια μεταξύ των συντασσόμενων οστών,στα οποία προσφύονται οι μύες ,και έτσι επιτυγχάνονται διάφορες κινήσεις κατά τις αρθρώσεις. Οι παρατηρούμενες κινήσεις είναι : 1)Κάμψη και έκταση , όπου τα αρθρούμενα οστά πλησιάζουν ή απομακρύνονται μεταξύ τους αντίστοιχα. 2)Προσαγωγή και απαγωγή,όπου τα οστά πλησιάζουν ή απομακρύνονται από τον κορμό ή από τη μέση γραμμή γενικότερα. 3)Στροφή,κατά την οποία το ένα από τα δύο οστά συστρέφεται γυρω από τον εαυτό του. 4)Περιαγωγή , που είναι ο σύνδεσμος των παραπάνω κινήσεων.

62 ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Α) ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΥ (οι ραφές και η κροταφογναθική άρθρωση.) Β) ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ Στην σπονδυλική στήλη συναντάμε όλα τα είδη των αρθρώσεων : O σπόνδυλοι συνδέονται μεταξύ τους ως εξής : 1) Τα σώματα των σπονδύλων συνδέονται στη σειρά το ένα με το άλλο με την παρεμβολή του μεσοσπονδύλιου δίσκου,που είναι ένας ινοχόνδρινος δίσκος με αρκετή ελαστικότητα έτσι ώστε,να απορροφώνται τα τραντάγματα της σπονδυλικής στήλης.Όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος γλιστρήσει προς τα πίσω μέσα στο σπονδυλικό σωλήνα ,τότε πιέζει το νωτιαίο μυελό ή τα νεύρα και η πάθηση λέγεται κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοπάθεια).

63 Αρθρώσεις σπονδυλικής στήλης.

64 ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ 2)Τα τόξα και οι μυϊκές αποφύσεις συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους. 3)Οι αρθρικές αποφύσεις συνδέονται μεταξύ τους με διαρθρώσεις. 4)Διαρθρώσεις μεταξύ του ινιακού οστού και των δύο πρώτων αυχενικών σπονδύλων για τις κινήσεις της κεφαλής. Η σπονδυλική στήλη παρουσιάζει ελάχιστη κινητικότητα μεταξύ των γειτονικών σπονδύλων .Στο σύνολο όμως παρουσιάζει αρκετή κινητικότητα κάμψης,έκτασης,πλάγιων κινήσεων και στροφής. Γ) ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ (οι πλευρές πίσω με τη σπονδυλική στήλη και εμπρός με το στέρνο άμεσα και έμμεσα.)Οι αρθρώσεις αυτές έχουν μεγάλη σημασία για την πλευρική αναπνοή.

65 ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Δ) ΟΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΩ ΑΚΡΩΝ Οι κυριότερες είναι : Η άρθρωση του ώμου,όπου γίνονται κινήσεις κάμψης, έκτασης,προσαγωγής και απαγωγής,στροφής και περιαγωγής του βραχιόνιου οστού. Η άρθρωση του αγκώνα, όπου γίνονται κινήσεις κάμψης και έκτασης του πήχη. Οι αρθρώσεις του χεριού.Στο χέρι έχουμε μεγάλη ποικιλία και ευχέρεια κινήσεων λόγω των πολλών διαρθρώσεων μεταξύ των διαφόρων οστών του έτσι ώστε το χέρι να αποτελεί θαυμάσιο εκτελεστικό όργανο.

66 ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Ε) ΟΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ Οι κυριότερες είναι : 1)Οι αρθρώσεις της πυελικής ζώνης. 2)Η άρθρωση του ισχίου, όπου γίνονται κινήσεις κάμψης, έκτασης,προσαγωγής και απαγωγής,στροφής και περιαγωγής του μηρού ,όπως και στον ώμο με τη διαφορά ότι είναι πιο περιορισμένες. 3)Η άρθρωση του γόνατος, όπου γίνονται κινήσεις κάμψης και έκτασης της κνήμης και ελαφριές στροφικές κινήσεις όταν τα γόνατα είναι λυγισμένα.

67 ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Ε) ΟΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ Οι κυριότερες είναι 4)Οι αρθρώσεις του ποδιού. Στο πόδι έχουμε την ποδοκνημική και πολλές άλλες διαρθρώσεις μεταξύ των διαφόρων οστών του ταρσού , των μεταταρσίων, και των φαλάγγων.Οι κινήσεις είναι πιο περιορισμένες από του χεριού. Τα διάφορα οστά του ποδιού συνδεόμενα μεταξύ τους με τις αρθρώσεις με συνδέσμους και με τένοντες σχηματίζουν την ποδική καμάρα που παρέχει στο πόδι την αναγκαία ελαστικότητα και στήριξη κατά τη βάδιση.Ελάττωση ή εξάλειψη της ποδικής καμάρας αποτελεί την πλατυποδία.