1 * Σκεφτείτε τους φυσικούς πόρους της γης σαν ένα κληροδότημα το οποίο δίδεται μία και μόνο φορά από τη φύση στον άνθρωπο. - Πώς πρέπει το κληροδότημα.

Παρουσίαση με θέμα: "1 * Σκεφτείτε τους φυσικούς πόρους της γης σαν ένα κληροδότημα το οποίο δίδεται μία και μόνο φορά από τη φύση στον άνθρωπο. - Πώς πρέπει το κληροδότημα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 1 * Σκεφτείτε τους φυσικούς πόρους της γης σαν ένα κληροδότημα το οποίο δίδεται μία και μόνο φορά από τη φύση στον άνθρωπο. - Πώς πρέπει το κληροδότημα αυτό να κατανεμηθεί μέσα στο χρόνο; - Πώς μπορεί η κατανομή ενός πάγιου κληροδοτήματος μέσα στο χρόνο να επιτευχθεί με παράλληλη επίτευξη της αειφορίας; * Το ενδιαφέρον για την έννοια της αειφορίας προέκυψε λόγω της ανησυχίας για την πιθανότητα συνέχισης της οικονομικής ανάπτυξης. Περιλαμβάνει δύο οικονομικά ζητήματα: 1. Θετικό (Positive): Με βάση την ύπαρξη πεπερασμένων αποθεμάτων εξαντλούμενων πόρων καθώς και των περιορισμών που επιβάλλονται από τις φυσικές περιβαλλοντικές διεργασίες, μπορεί να είναι πιθανό για την οικονομία να φτάσει σε ένα στάδιο στο οποίο η παραγωγή και η κατανάλωση ευθυγραμμίζονται σε μη ελαττούμενους δρόμους στη διάρκεια αόριστων χρονικών περιόδων; 2. Κανονιστικό (Normative): Τι μορφή πρέπει να πάρει το σχεδιάγραμμα της κατανομής των πόρων μέσα στο χρόνο;

2 2 ΙΣΤΟΡΙΚΟ * Δεκαετία ‘70: Το ενδιαφέρον για την Αειφορία άρχισε να εμφανίζεται στην εθνική και διεθνή πολιτική ατζέντα. * 1972: Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Ανθρώπινο Περιβάλλον στη Στοκχόλμη, κατά την οποία καταρτίσθηκε το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών [United Nations Environmental Programme (UNEP)] και δημιουργήθηκαν μια σειρά από οργανισμοί προστασίας του περιβάλλοντος σε έναν αριθμό κρατών. * 1980: Η Στρατηγική της Παγκόσμιας Διατήρησης [World Conservation Strategy] δημιουργήθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης [International Union for the Conservation of Nature]. * 1983: Τα Ηνωμένα Έθνη εγκαθιδρύουν τη Παγκόσμια Ένωση του Περιβάλλοντος και της Ανάπτυξης [World Commission on Environment and Development (WCED)].

3 3 * 1987: Έκθεση του WCED – Το Κοινό μας Μέλλον – που εμπεριέχει τη γνωστότερη διατύπωση του όρου ‘αειφορία’: “Η ανθρωπότητα έχει την ικανότητα να ικανοποιήσει τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να υπονομεύει την ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες.” Διεθνής Επιτροπή για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, ‘Το Κοινό μας Μέλλον’, 1987, σελ.8. World Commission on Environment and Development, "Our Common Future", 1987, p.8. ‘Υπάρχει κάτι το περίεργο στο να προεξοφλούμε την ωφέλεια που θα προκύψει μετά από έναν αιώνα. Ακόμα και υπό ένα μετριοπαθές προεξοφλητικό επιτόκιο, καμιά επένδυση δε θα φαντάζει άξια λόγου’. The Economist (1991), Μάρτιος 23, σελ. 73. Στη δεκαετία που ακολούθησε το άρθρο στον Economist, η φύση του προβλήματος της μακροχρόνιας προεξόφλησης έχει γίνει πιο ξεκάθαρη.

4 4 1. Εισαγωγή - Σκοπός της διάλεξης - Επίδραση της συμβατικής προεξόφλησης 2. Θα έπρεπε το κοινωνικό προεξοφλητικό επιτόκιο να είναι μηδενικό; - Η ηθική της προεξόφλησης - Η μηδενική προεξόφληση ως λύση στο παρόν σφάλμα. - Επιπτώσεις της κριτικής της θετικής προεξόφλησης. 3. Ο τύπος Ramsey - Το καθαρό επιτόκιο χρονικής προτίμησης (The ‘pure’ time preference rate) - Μεταβάλλοντας τις πιθανότητες διαβίωσης - Η ελαστικότητα της οριακής χρησιμότητας της κατανάλωσης - Ο ρυθμός αύξησης της κατά κεφαλήν κατανάλωσης - Το κοινωνικό προεξοφλητικό επιτόκιο

5 5 Θεωρία & Στοιχεία για ένα Μειούμενο Κοινωνικό Επιτόκιο Χρονικής Προτίμησης (Social Time Preference Rate). 4. Διατύπωση Weitzman - Ένα επεξηγηματικό παράδειγμα - Η γενική διατύπωση - Ένα διασκεδαστικό πείραμα: Η έρευνα του Weitzman για οικονομολόγους 5. Το υπόδειγμα των Newell και Pizer 6. Το υπόδειγμα Gollier 7. Το κριτήριο Chichilnisky - Το βασικό υπόδειγμα - Η προσέγγιση των Li και Löfgren 8. Προεξόφληση σε διαγραμματική μορφή καμπύλης υπερβολής

6 6 10. Παραδείγματα - Πυρηνική βιομηχανία - Μεταφορά - Μετριασμός αλλαγής κλίματος - Άμυνα σε πλημμύρες

7 7 Ο σκοπός αυτών των διαλέξεων είναι να παράσχουν: 1. Μια εξήγηση του πλαισίου και των κύριων ζητημάτων σχετικά με το μακροπρόθεσμο προεξοφλητικό επιτόκιο. 2. Μια επιθεώρηση της πρόσφατης βιβλιογραφίας του συγκεκριμένου ερευνητικού τομέα. 3. Σχολιασμό της σημασίας αυτής της νέας βιβλιογραφίας στην επιλογή των μακροπρόθεσμων προεξοφλητικών επιτοκίων. 4. Προσδιορισμό των κύριων εναλλακτικών καθεστώτων για τα μακροπρόθεσμα επιτόκια, τα οποία είναι σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. 5. Απεικόνιση των επιδράσεων των εναλλακτικών επιλογών για τα χρονικά μεταβαλλόμενα προεξοφλητικά επιτόκια στους εξής τομείς της πολιτικής: υποδομή μεταφορών, παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, πυρηνική ενέργεια.

8 8 * Η πράσινη βίβλος του Βρετανικού Υπουργείου Οικονομικών εισάγει την έννοια του επιτοκίου κοινωνικής χρονικής προτίμησης (social time preference rate) ως εξής: ‘…oι άνθρωποι προτιμούν να λαμβάνουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες συντομότερα, και να επιβαρυνθούν τις δαπάνες αργότερα. Αυτό είναι γνωστό ως ‘κοινωνική χρονική προτίμηση’ και το κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης είναι το επιτόκιο που απεικονίζει την αξία που εναποθέτει η κοινωνία στην κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών τώρα, σε σχέση με την κατανάλωση στο μέλλον.’

9 9 * Tα άτομα αποκαλύπτουν το επιτόκιο χρονικής προτίμησής τους μέσω των αποφάσεων της αγοράς, όπως είναι ο δανεισμός. Για το σύνολο των ατόμων, το επιτόκιο χρονικής προτίμησής τους είναι ίσο με το πραγματικό επιτόκιο δανεισμού. * Για την κοινωνία, είναι η προθυμία της να ανταλλάξει ένα ποσό της κατανάλωσης τώρα με κατανάλωση αργότερα, ενδεχομένως κατά τη διάρκεια χρονικών περιόδων ίσων περίπου με τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής ή και περισσότερο. * Το κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης μπορεί να διαφέρει από τα επιτόκια χρονικής προτίμησης των ατόμων, αλλά δεν υφίσταται κανένα ισοδύναμο παρατηρήσιμο επιτόκιο αγοράς με το κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης. * Ευτυχώς, το κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης μπορεί να χωριστεί στα ουσιαστικά συστατικά του, τα οποία, χωριστά, μπορούν να παρατηρηθούν από τα στοιχεία της αγοράς και να εκτιμηθούν.

10 10

11 11 Επιδράσεις της συμβατικής προεξόφλησης. * Το σφάλμα υπέρ του παρόντος κατά την προεξόφληση αποδεικνύεται εύκολα. Φανταστείτε ένα έργο με μακροπρόθεσμα κέρδη ή δαπάνες. * Σε ένα κοινωνικό ποσοστό έκπτωσης 3,5%, £1 του οφέλους (κόστος) στα έτη 50..100, και 200, έχει παρούσα αξία: (t=50 d = 0.18) *Το £1 του οφέλους (κόστος) μειώνεται στις 18 πένες για t = 50, στις 3 πένες για t = 100, και στη μηδενική αξία για t = 200. * Στην υπέρ μακροπρόθεσμη περίοδο, η προεξόφληση θα μειώσει τις παρούσες τιμές των δαπανών και των κερδών που θα συμβαίνουν στο μακρινό μέλλον.

12 12 * Η διατύπωση της συμβατικής προεξοφλητικής χρησιμότητας ή του υποδείγματος διαχρονικής επιλογής εισήχθη από τον Sameulson (1937). Οι πιο σημαντικές από τις υποθέσεις του υποδείγματος είναι: - Ανεξαρτησία της χρησιμότητας: εάν δύο πλήρως διαφορετικές πορείες της χρησιμότητας στο χρόνο έχουν την ίδια παρούσα αξία, το άτομο θα είναι αδιάφορο ανάμεσα στις δύο χρονικές πορείες. - Ανεξαρτησία της κατανάλωσης: τα οριακά ποσοστά αντικατάστασης μεταξύ της κατανάλωσης σε οποιεσδήποτε δύο περιόδους είναι ανεξάρτητα της κατανάλωσης σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο. - Στασιμότητα: οποιαδήποτε όμοια δραστηριότητα παράγει την ίδια χρησιμότητα ανεξάρτητα από το πότε συμβαίνει (δηλ. οι προτιμήσεις δεν άλλαξαν στη διάρκεια του χρόνου). - Ανεξαρτησία από μορφές κατανάλωσης: η συνάρτηση προεξόφλησης δεν επηρεάζεται από τη μορφή της κατανάλωσης (δηλ. από το τι είναι αυτό που προεξοφλείται). - Μη-αλλαγή με το χρόνο: το ποσοστό προεξόφλησης δεν ποικίλει με το χρόνο (για λόγους αναλυτικής ευκολίας & ζητημάτων διαχρονικής ασυνέπειας).

13 13 Ερευνα της βιβλιογραφίας για την προεξόφληση: Η κεντρική εστίασή μας θα είναι στις πρόσφατες εξελίξεις στη: * θεωρητική βάση για TDDRs, * πρακτική καθοδήγηση σχετικά με τη διαχρονική εξέλιξη των παρατηρήσιμων προεξοφλητικών επιτοκίων, * πρακτικές επιπτώσεις για τη κυβερνητική πολιτική από την υιοθέτηση των TDDRs. Θα έπρεπε το κοινωνικό προεξοφλητικό επιτόκιο να είναι μηδέν;

14 14 Η ηθική της προεξόφλησης: δικαιολογείται στον ελάχιστο βαθμό η προεξόφληση; * Η πρακτική της προεξόφλησης του μέλλοντος είναι εδώ και καιρό αμφισβητήσιμη τόσο μέσα στην οικονομική επιστήμη, όσο και στις φιλοσοφικές κριτικές των οικονομικών της ευημερίας και του αντίστοιχού της, της ανάλυσης κόστους-κέρδους. * Η προεξόφληση περιλαμβάνει τη μείωση της βαρύτητας που δίνεται σε μια μονάδα κόστους ή κέρδους στο μέλλον έναντι του παρόντος. Όσο μακρύτερα στο μέλλον συμβαίνουν τα κόστη και τα οφέλη, τόσο μικρότερη τείνει να είναι η βαρύτητα αυτή. * Οι επενδύσεις ή οι πολιτικές με τα βραχυπρόθεσμα κέρδη και τις μακροπρόθεσμες δαπάνες είναι πιθανότερο να υποστηριχθούν από την ανάλυση κόστους-κέρδους.

15 15 * Η προκύπτουσα ‘τυραννία του παρόντος’ είναι γνωστή ευρέως. Και στις δύο περιπτώσεις, τα συμφέροντα των τρεχουσών γενεών αγνοούν εκείνα των μελλοντικών γενεών. Πόσο μακριά πάει αυτή η μεροληψία υπέρ των συμφερόντων των τρεχόντων θεμάτων παραγωγής εξαρτάται από την ηθική θέση που λαμβάνεται σε σχέση με τα συμφέροντα των μελλοντικών γενιών. * Εάν αυτά τα συμφέροντα εμφανίζονται ως δικαιώματα, τότε η προεξόφληση εμπεριέχει μια ισχυρή ηθική μεροληψία. * Εάν αποδώσουν οι τρέχουσες γενεές κάποια προσοχή στα συμφέροντα του μακροπρόθεσμου μέλλοντος, ο απολογισμός θα πρέπει να λάβει υπόψιν τα μεταξύ των γενεών αποτελέσματα θετικής προεξόφλησης.

16 16 Αυτή η διάλεξη δεν ασχολείται με την επιλογή μιας ηθικής θέσης προς τα ενδιαφέροντα των μελλοντικών γενεών, εκτός από το να δηλώσει ότι η επίτευξη του στόχου της βιώσιμης ανάπτυξης, που παντρεύεται ευρέως με την κυβερνητική πολιτική, θα απαιτήσει να δοθεί κάποια προσοχή στις μεταξύ των γενεών επιπτώσεις των τρεχουσών αποφάσεων.

17 17 ‘.. ο κύριος όγκος της βιβλιογραφίας αγωνίστηκε πρώτιστα για τον ακριβή υπολογισμό του προεξοφλητικού επιτοκίου παρά για την ακρίβεια του υπολογισμού της προεξόφλησης ’. * Τα επιχειρήματα με σκοπό τη μη ύπαρξη προεξόφλησης, συμπυκνώνονται σε επιχειρήματα υπέρ της χρησιμοποίησης ενός συγκεκριμένου προεξοφλητικού επιτοκίου, δηλαδή του μηδενικού. * Λίγοι οικονομολόγοι προτείνουν ότι το προεξοφλητικό επιτόκιο είναι μηδενικό. Μερικοί υποστηρίζουν τη μηδενική προεξόφληση μεταξύ των γενεών, αλλά συνηγορούν υπέρ της θετικής στη διάρκεια της ζωής μιας γενιάς. * Κριτικές οικολόγων: ανησυχητικές συνέπειες για την έννοια της μεταξύ των γενεών δικαιοσύνης. Υποστηρίξτε τα χαμηλά θετικά προεξοφλητικά επιτόκια ή τη μηδενική προεξόφληση. * Φιλοσοφικές κριτικές: οι λόγοι για τη θετική προεξόφληση είναι είτε εμπειρικά άκυροι, είτε μη εφαρμόσιμοι, στα πλαίσια όπου τα αποτελέσματα εμφανίζονται δια μέσω διαφορετικών γενεών και όχι στη διάρκεια ζωής μιας γενιάς. * Άλλες κριτικές: σημασία έχει τι προεξοφλείται: π.χ. ενώ τα κέρδη και οι δαπάνες για τα προϊόντα μπορούν να τοκίζονται, η μελλοντική ευημερία δεν πρέπει να προεξοφληθεί.

18 18

19 19

20 20

21 21 Δικαιώματα ιδιοκτησιών δια μέσου των γενιών. Page (1977, 1988), Howarth & Norgaard (1990, 1993), Norgaard & Howarth (1991) * Μια αποτελεσματική (ή κατά Pareto αποτελεσματική) κατανομή των πόρων συμβαίνει όταν είναι αδύνατο να αναδιανεμηθούν οι πόροι έτσι ώστε εκείνοι που κερδίζουν να μπορούν να αντισταθμίσουν εκείνους που χάνουν, και να παραμένουν σε κατάσταση καλύτερη από την πρωθύστερη. * Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια σημεία, και είναι αδύνατο να επιλέξει κανείς μεταξύ τους χωρίς να διακρίνει κάποια διαφορετικότητα μεταξύ ατόμων ή ομάδων στην κοινωνία. * Μια τέτοια διάκριση ενσωματώνεται σε μια συνάρτηση κοινωνικής ευημερίας, και, ενώ συνήθως χρησιμοποιούνται ορισμένες συναρτήσεις κοινωνικής ευημερίας, δεν υπάρχει κανένας προφανής κανόνας που να καθορίζει ποια συνάρτηση κοινωνικής ευημερίας πρέπει να χρησιμοποιηθεί. * Οι συναρτήσεις κοινωνικής ευημερίας ζυγίζουν μεν τις χρησιμότητες των ατόμων, αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι που θα μπορούσε να γίνει αυτό. Μερικοί κανόνες στάθμισης μπορούν να επικαλεστούν τις έννοιες των δικαιωμάτων σε ορισμένους πόρους (π.χ., υγεία, εκπαίδευση, ένα ελάχιστο βιοτικό επίπεδο, κ.λπ.).

22 22 * Οποιαδήποτε συνάρτηση κοινωνικής ευημερίας και αν επιλέγεται, θα υπάρξει ένα σύνολο τιμών που θα παρήγαγε την καλύτερη κοινωνική ευημερία. Μια από αυτές τις τιμές είναι το επιτόκιο. * Το τι είναι αποτελεσματικό μέσα στο χρόνο θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο τα δικαιώματα επί των πόρων κατανέμονται μέσα στο χρόνο. Η επιλογή μιας αποδοτικής πορείας του πόρου μέσα στο χρόνο εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο σταθμίζουμε τις χρησιμότητες των διαφορετικών γενεών. * Το προεξοφλητικό επιτόκιο είναι μια συνάρτηση της κατανομής των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας μεταξύ των γενεών. Η βέλτιστη χρήση των πόρων εξαρτάται όχι μόνο από τις συνθήκες στην αγορά (τέλειος ανταγωνισμός), αλλά και από την επιλογή της σωστής κατανομής των δικαιωμάτων επί των πόρων. * Αυτό το αποτέλεσμα επικρίνει τη βασική υπόθεση ότι το μόνο που απαιτείται για τη βέλτιστη χρήση των πόρων μέσω του χρόνου είναι η αποδοτική λειτουργία των αγορών. Συνεπάγεται ότι το προεξοφλητικό επιτόκιο εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο τα δικαιώματα των πόρων διατίθενται. Δηλ. οποιοδήποτε κοινωνικό προεξοφλητικό επιτόκιο ανέρχεται σε επιλογή της μεταξύ γενεών διανομής των πόρων. * Επίπτωση: οι αποφάσεις για τα επίπεδα πλούτου που μεταφέρεται μεταξύ των γενεών, είναι ένα ζήτημα της μεταξύ γενεών δικαιοσύνης, η οποία δεν πρέπει να αξιολογηθεί χρησιμοποιώντας μόνο κριτήρια αποτελεσματικότητας.

23 23 Ενώ οι Howarth & Norgaard δεν αναφέρουν ποιους κανόνες προτιμούν για τη μεταξύ των γενεών μεταφορά του πλούτου, η οικονομική βιβλιογραφία της βιώσιμη ανάπτυξης το έχει πράξει: * Αδύνατη μορφή αειφορίας: Οι όροι για την αυξανόμενη κατά κεφαλήν ευημερία μέσω του χρόνου, θα έπρεπε να εξασφαλιστούν από κάθε γενιά => συνολικά αποθέματα κεφάλαιου ίσα με, ή μεγαλύτερα από, εκείνα που κληρονομούνται από κάθε γενιά πρέπει να μεταφερθούν προς τον επόμενο. Η τεχνολογική αλλαγή μπορεί να επιτρέψει ένα μειούμενο κληρονομημένο απόθεμα φυσικών πόρων. Η αλλαγή πληθυσμού ενεργεί ως τροχοπέδη στα οφέλη της τεχνολογικής αλλαγής. * Ισχυρή μορφή αειφορίας: το απόθεμα όλων των κεφαλαιακών στοιχείων ενεργητικού πρέπει να αυξηθεί μέσα στο χρόνο, αλλά και τα αποθέματα συγκεκριμένων στοιχείων του ενεργητικού (συνήθως αναφερόμαστε στο περιβαλλοντικό κεφάλαιο) δεν πρέπει να μειωθούν. Η ισχυρή μορφή αειφορίας έχει ως σκοπό να εκφράσει την άποψη ότι υπάρχουν όρια στην αντικατάσταση μεταξύ των μορφών κεφαλαίου.

24 24 Επιπτώσεις της κριτικής της θετικής προεξόφλησης. * Μήνυμα: διαχωρισμός των κανόνων για την κατανομή των πόρων (πλούτος) στις γενιές, από τους κανόνες για τη διάθεση των πόρων κατά τη διάρκεια του χρόνου, διαμέσου μιας γενιάς. * Το τελευταίο ζήτημα αντιμετωπίζεται με την υιοθέτηση ενός κοινωνικού προεξοφλητικού επιτοκίου με τις συνηθισμένες ρυθμίσεις για τις διαταράξεις της αγοράς. * Το πρώτο, δεν μπορεί να εξεταστεί αποτελεσματικά με την επιλογή ενός προεξοφλητικού επιτοκίου. Μάλλον απαιτείται κάποιος κανόνας για τις μεταξύ γενεών μεταφορές πλούτου, ανεξάρτητος από την επιλογή του προεξοφλητικού επιτοκίου. * Μια τέτοια κριτική είναι σύμφωνη με τη βιβλιογραφία της βιώσιμης ανάπτυξης.

25 25 Ο τύπος Ramsey. s = ρ + μg ρ : ποσοστό στο οποίο τα άτομα προεξοφλούν τη μελλοντική χρησιμότητα (ευημερία) μ: ελαστικότητα της οριακής χρησιμότητας του εισοδήματος (κατανάλωσης) g: προβλεπόμενος ρυθμός ανάπτυξης της πραγματικής κατά κεφαλήν κατανάλωσης

26 26 Οι Pearce και Ulph (1999) αναλύουν περαιτέρω την εξίσωση σε: s = δ – L + μg δ: πραγματικό επιτόκιο προεξοφλητικής χρησιμότητας => το ποσοστό στο οποίο η χρησιμότητα είναι προεξοφλημένη ανεξάρτητα από οποιουσδήποτε κινδύνους για τη ζωή L: ποσοστό αλλαγής στις πιθανότητες ζωής δηλ. όσο οι πιθανότητες ζωής μικραίνουν, τόσο το συνολικό επιτόκιο προεξοφλητικής χρησιμότητας θα αυξάνεται.

27 27 Το καθαρό επιτόκιο χρονικής προτίμησης, δ * Οι εργασίες του Scott (1977, 1989) δείχνουν ότι η μακροπρόθεσμη συμπεριφορά αποταμίευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περίπου ίση με δ = 0,5. Αυτό το μέρος του κοινωνικού προεξοφλητικού επιτοκίου είναι το κατ΄ ελάχιστο υποκείμενο της εμπειρικής ανάλυσης. Παρόλα αυτά η βιβλιογραφία προτείνει ότι το διάστημα βρίσκεται στο 0.0-0.5. * Δεν υπάρχει κανένας εύκολος τρόπος που να διακρίνει πώς το δ θα ποικίλει στο χρόνο. Αυτό θα απαιτούσε την ανασκόπηση των υποδειγμάτων αποταμίευσης που κατασκευάζονται σε διαφορετικά χρονικά σημεία.

28 28 Μεταβαλλόμενες πιθανότητες ζωής, L * Pearce και Ulph (1999): η σωστή ερμηνεία των μεταβαλλόμενων πιθανοτήτων ζωής είναι η σχετική με όλες τις γενιές, παρά τα υψηλότερα προεξοφλητικά επιτόκια που μπορούν να προκύψουν από τα άτομα που απλά γερνούν. * Ο Newbery (1992) υπολογίζει μια αξία των κινδύνων ζωής στο 1%, το οποίο είναι κοντά στην τρέχουσα αναλογία των συνολικών θανάτων στο UK προς το συνολικό πληθυσμό (1,1%). * Πίνακας 2.1: προβλεπόμενα και πρόσφατα ποσοστά θανάτου στο UK Χρονιά Κατά Κεφαλή Θάνατοι Ποσοστό πληθ. που πεθαίνει το χρόνο 1991 0.01110 1,11% 2000 0.01020 1,02% 2011 0.00984 0,98% 2021 0.00999 1,00%

29 29 Η ελαστικότητα της οριακής χρησιμότητας της κατανάλωσης, μ * Έρευνα του Stern: 0 ως 10, με μια συγκέντρωση των εκτιμήσεων περίπου στο 2. * Blundell et Al (1994): Υποδείγματα αποταμίευσης: μ = 0,8,

30 30

31 31 Υποθέστε: YR = 10YP. Πίνακας 2.2: Ο λόγος της απώλειας στη χρησιμότητα από το πλούσιο άτομο στο κέρδος από τους φτωχούς όταν ο πλούτος μεταφέρεται στο περιθώριο μ0,50,81,01,21,52,04,0 F0,310,160,100,060,030,01 ≈0 F: Απώλεια στο R ως μέρος του κέρδους στο P μ = 4, η κοινωνική αξία του πρόσθετου εισοδήματος στο R είναι μηδέν. μ = 1, μια οριακή μονάδα του εισοδήματος στο P εκτιμάται όσο δέκα φορές το οριακό κέρδος στο Ρ. μ = 2, η σχετική αξιολόγηση είναι 100 φορές. => Εφικτή αξία μ = 1 Συνολικά, οι τιμές του μ στις σειρές 0.5-1.2 φαίνονται λογικές. Οι προβλέψεις είναι σαφώς αδύνατες χωρίς πρόβλεψη είτε της συμπεριφοράς αποταμίευσης είτε της κοινωνικής αποστροφής στην ανισότητα.

32 32 Ο ρυθμός ανάπτυξης της κατά κεφαλήν κατανάλωσης, γ. * Δεδομένου ότι τα ποσοστά ανάπτυξης τείνουν να προβλέπονται μόνο για τις βραχυπρόθεσμες περιόδους, οι μακροχρόνιες προβλέψεις δεν είναι εύκολες. Τα προηγούμενα ποσοστά ανάπτυξης αντιπροσωπεύουν τις καλύτερες πληροφορίες. * Τα βρετανικά στοιχεία των τελευταίων 100 -- 180 ετών προτείνουν για το g μια αξία: 1.3-1.6. Πίνακας 3: Ετήσια αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο UK 1500 - 1820 0,27 1500 - 1998 0,65 1820 - 1870 1,26 1820 - 1998 1,35 1870 - 1913 1,01 1870 - 1998 1,39 1913 - 1950 0,92 1913 - 1998 1,58 1950 - 1973 2,44 1950 - 1998 2,10 1973 - 1998 1,79

33 33 Το κοινωνικό προεξοφλητικό επιτόκιο, s. *Φέρνοντας τις εκτιμήσεις μαζί προτείνονται τα εξής: * Πίνακας 4: Εκτιμήσεις της αξίας των στοιχείων του κοινωνικού επιτοκίου χρονικής προτίμησης Παρούσα μελέτη ΗΜ TreasuryEvans and SezerBlundell δ 0.0-0.5 1.3-1.5 (Scott;77) 0.0-1.0 L 1,0-1,1 1,0 μ 0.8-1.1 1,0 1.622 0,8-1,4 γ 1,3-2,1 2,0 2,31 s 2,0-3,9 3,5 3,7 - 4,8 * Αυτό δίνει s = 2.4-3.4%. Η χρήση του ποσοστού οικονομικής ανάπτυξης του 1950 - 98 στο 2,1%, θα αύξανε το ανώτερο όριο αυτού του διαστήματος στο 3,9%.

34 34

35 35

36 36 Όταν το r είναι αβέβαιο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε διάφορες πιθανές καταστάσεις, κάθε μια με ένα σχετικό προεξοφλητικό επιτόκιο και μια πιθανότητα ύπαρξης. Παραδείγματος χάρη, φανταστείτε ότι υπάρχουν δύο πιθανές μελλοντικές καταστάσεις του κόσμου, η a και η b, κάθε μια με τα σχετικά επιτόκια, και τις πιθανότητες να πραγματοποιηθούν, r 1 και r 2, και πιθανότητες πραγματοποίησης, p 1 ; και p 2 ;, όπου p 1 + p 2 = 1. Υποθέτοντας ότι r 1 και r 2 είναι σταθερά στο χρόνο σε κάθε σενάριο, οι σχετικοί παράγοντες προεξόφλησης για κάθε σενάριο είναι: A 1t = 1/(1+r 1 ) t A 2t = 1/(1+r 2 ) t

37 37 Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο ισοδύναμος με τη βεβαιότητα παράγοντας προεξόφλησης, και όχι ο απλός μέσος όρος των επιτοκίων, που σταθμίζεται από τις πιθανότητές τους. Σε αυτό το παράδειγμα, ο ισοδύναμος με τη βεβαιότητα παράγοντας προεξόφλησης είναι: A t * = (1/2)(p 1 A 1t + p 2 A 2t )

38 38

39 39

40 40

41 41

42 42 Λαμβάνοντας υπόψη την ανωτέρω μαθηματική διατύπωση, η πρόταση Weitzman είναι να τεθεί: R* = r* min * Η πρόταση μας λέει ότι το επιτόκιο για την προεξόφληση γεγονότων στο απώτερο μέλλον πρέπει να είναι η χαμηλότερη πιθανή οριακή αξία του, η οποία αντιστοιχεί στον κατάλληλο μέσο όρο-ισοδύναμο με τη βεβαιότητα παράγοντα προεξόφλησης. * Το αποτέλεσμα εξαρτάται μερικώς από το να είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο μια μη επανερχόμενη στο μέσο τυχαία μεταβλητή, (δηλ., να επιδεικνύει επιμονή στη διάρκεια του χρόνου, και να μην τείνει προς το μακροπρόθεσμο μέσο όρο του).

43 43 Σενάριο IR DF 10 50 100 200 500 1% 0,91 0,61 0,37 0,14 0,01 2% 0,82 0,37 0,14 0,02 0,00 3% 0,74 0,23 0,05 0,00 0,00 4% 0,68 0,14 0,02 0,00 0,00 5% 0,61 0,09 0,01 0,00 0,00 6% 0,56 0,05 0,00 0,00 0,00 7% 0,51 0,03 0,00 0,00 0,00 8% 0,46 0,02 0,00 0,00 0,00 9% 0,42 0,01 0,00 0,00 0,00 10% 0,39 0,01 0,00 0,00 0,00 Παράγοντας 0,61 0,16 0,06 0,02 0,00 προεξόφλησης CE Επιτόκιο CE 4,73% 2,54% 1,61% 1,16% 1,01%

44 44 Ένα πείραμα διασκέδασης * Ο Weitzman ζήτησε πάνω από 2000 οικονομολόγους να δώσουν την εκ βαθέων επιστημονική εξήγησή τους, για τα κατάλληλα προεξοφλητικά επιτόκια που επιτυγχάνουν το μετριασμό της αλλαγής κλίματος. * Τα αποτελέσματα ακολούθησαν περίπου μια γάμμα κατανομή, με μέσο προεξοφλητικό επιτόκιο το 4%, και σταθερή απόκλιση 3%. Λάβετε αυτή την κατανομή ως μια αντανάκλαση της αβεβαιότητας για τις μελλοντικές καταστάσεις του κόσμου, υπολογίστε το σχετικό μέσο DF & ενδογενώς προεξοφλήστε DR.

45 45 Πίνακας: Προεξοφλητικά Επιτόκια Γάμμα Χρόνος από το παρόν ΟρισμόςΟριακό Προεξ. Επιτόκιο(%) 1-5 χρόνια άμεσο μέλλον 4 6-25 χρόνια εγγύς μέλλον 3 26-75 χρόνια μέσο μέλλον 2 76-300 χρόνια απώτερο μέλλον 1 > 300 χρόνιααπομακρο μέλλον 0

46 46 Οι αιτίες της αβεβαιότητας Ο τύπος Ramsey s = r + mg δείχνει ότι το κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης εξαρτάται από το καθαρό επιτόκιο χρονικής προτίμησης, την ελαστικότητα της οριακής χρησιμότητας του εισοδήματος και τον αναμενόμενο ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν εισοδήματος. g: εγγενώς αβέβαιο & ιστορικά μεταβλητό. Διάγραμμα: παρουσιάζει την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών. Η παραγωγικότητα της εργασίας είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην κατά κεφαλήν οικονομική ανάπτυξη, και η μεταβλητότητά της είναι σαφής.

47 47

48 48 Weitzman (1998): στο απώτερο μέλλον, υπάρχει αβεβαιότητα στην παραγωγικότητα του κεφαλαίου που προκαλείται από τους παράγοντες που καθορίζουν την οριακή παραγωγικότητα του κεφαλαίου: - η κεφαλαιακή συσσώρευση - ο βαθμός μειούμενων αποδόσεων - η κατάσταση του περιβάλλοντος - η κατάσταση των διεθνών σχέσεων - το επίπεδο και ο ρυθμός της τεχνολογικής προόδου - ο βαθμός υποκαταστασιμότητας των συσσωρεύσιμων για τους μη- συσσωρεύσιμους παράγοντες. Αυτές οι αβεβαιότητες για τους παράγοντες της μελλοντικής παραγωγικότητας, στη διατύπωση του Weitzman, οδηγούν σε προεξοφλητικά επιτόκια που μειώνονται στο χρονικό ορίζοντα.

49 49 Η μέτρηση της αβεβαιότητας Η αβεβαιότητα στο κοινωνικό επιτόκιο χρονικής προτίμησης θα μπορούσε να μετρηθεί: 1. Η μεταβλητότητα μιας προσέγγισης για το s (όπως το υψηλότερο διαθέσιμο ελεύθερο από κίνδυνο ποσοστό στο δανεισμό) μπορεί να μετρηθεί. 2. Η μεταβλητότητα του ποσοστού κατά κεφαλήν οικονομικής ανάπτυξης, g, μπορεί να μετρηθεί. Δύο από τις κρίσιμους υποθέσεις του αποτελέσματος του Weitzman είναι ότι το προεξοφλητικό επιτόκιο είναι: - αβέβαιο - ιδιαίτερα επίμονο Οι Newell και Pizer βρήκαν σημαντικά εμπειρικά στοιχεία ότι αυτό συμβαίνει ιστορικά. Στη προσομοίωση των μελλοντικών ισοδύναμων με τη βεβαιότητα ποσοστών, οι Newell και Pizer διαπίστωσαν ότι για μια αρχική αξία 4%, το ισοδύναμο με τη βεβαιότητα ποσοστό μειώνεται κάτω από 1%, 400 έτη αργότερα.

50 50 Οι Newell και Pizer χρησιμοποίησαν το μακροπρόθεσμο αμερικανικό ομολογιακό επιτόκιο (US treasury bonds). Με βάση αυτά τα ονομαστικά επιτόκια: - Δημιούργησαν μια σειρά πραγματικών επιτοκίων αφαιρώντας ένα μέτρο του αναμενόμενου πληθωρισμού. - Τα μετέτρεψαν σε συνεχή σύνθετα αντίτιμά τους. - Χρησιμοποίησαν αυτά τα στοιχεία για να δημιουργήσουν μια προσομοίωση των μελλοντικών επιτοκίων στις ΗΠΑ, με την ίδια αβεβαιότητα που παρατηρήθηκε στα ιστορικά επιτόκια. Οι Newell και Pizer προσομοιώνουν το ποσοστό πτώσης του ισοδύναμου με τη βεβαιότητα προεξοφλητικού επιτοκίου με το χρόνο στις ΗΠΑ.

51 51 Υπόδειγμα Newell και Pizer r t = r t-1 + ε t ε t = ρε t-1 + ξ t r t : μακροπρόθεσμο, ελεύθερο από κίνδυνο επιτόκιο, το οποίο θα προσεγγίσει το ποσοστό χρονικής προτίμησης s, ε t : τυχαία παράμετρος, ξ t : τρέχουσα τυχαία αλλαγή, ρ: βαθμός στον οποίο οι προηγούμενες αλλαγές στο επιτόκιο επιμένουν στις μελλοντικές περιόδους * Αυτό το υπόδειγμα χρησιμοποιείται επειδή εμπεριέχει την αβεβαιότητα στο επιτόκιο και επιτρέπει την επιμονή. Πρόβλεψη για το ισοδύναμο με τη βεβαιότητα προεξοφλητικό επιτόκιο Οι Newell και Pizer υπολογίζουν τις παραμέτρους του παραπάνω υποδείγματος (random walk model), και χρησιμοποιούν τα αποτελέσματά τους για να προσομοιώσουν τη χρονική πορεία των μελλοντικών επιτοκίων. Το random walk model προκαλείται από τις τυχαίες αλλαγές ξ, και έτσι οι διαφορετικές εκδηλώσεις για τα ξ θα παράγουν διαφορετικές προβλεφθείσες πορείες για τα μελλοντικά επιτόκια. Ομοίως, διαφορετικές τιμές των ρ θα παράγουν διαφορετικές προβλέψεις.

52 52 Στατιστικοί περιορισμοί του υποδείγματος N&P - Δεν μπορεί να εξετάσει επαρκώς για κρίσιμες πτυχές της συμπεριφοράς επιτοκίου, όπως π.χ. εάν η πορεία των επιτοκίων ακολουθεί έναν τυχαίο περίπατο (random walk) ή επιστρέφει στο μέσο. - Οι στατιστικές δοκιμές που εφαρμόζονται στο σύνολο των στοιχείων τους είναι αναποτελεσματικές, επειδή είναι μεροληπτικές ως προς την αποδοχή της υπόθεσης ενός υποδείγματος τυχαίου περιπάτου. - Θα έπρεπε να είχαν προσπαθήσει να ορίσουν τη συμπεριφορά του επιτοκίου, και επομένως να αναλύσουν στατιστικά το μοντέλο με έναν τρόπο που θα οδηγούσε σε αμερόληπτους και ισχυρούς στατιστικούς ελέγχους. - Η χρονική αστάθεια θα έπρεπε να είναι μια σημαντική παράμετρος στη διαμόρφωση ενός υποδείγματος για το μακροχρόνιο επιτόκιο. Οι Newell και Pizer δεν έκαναν καμία προσπάθεια να προσδιορίσουν τις διαρθρωτικές μεταβολές στη συμπεριφορά των επιτοκίων, οπότε οι προβλέψεις σχετικά με τη μελλοντική πορεία των επιτοκίων μπορεί να βασίζονται σε λανθασμένα αποτελέσματα.

53 53 Η επιλογή του υποδείγματος της συμπεριφοράς του επιτοκίου και η επίδρασή του στον προβλεφθέν ισοδύναμο με τη βεβαιότητα συντελεστή

54 54 Υπόδειγμα Gollier * Παρουσία αβεβαιότητας, ο βαθμός αποδοχής του κινδύνου από τα άτομα (ή, αντιθέτως, ο βαθμός αποστροφής τους στον κίνδυνο) γίνεται ένας σημαντικός προσδιοριστικός παράγοντας του κοινωνικού επιτοκίου χρονικής προτίμησης, και η σημαντικότητα του όρου μ αυξάνεται. * Δεν αντιπροσωπεύει πλέον μόνο την επιθυμία για τη λείανση της κατανάλωσης, αλλά και την αποδοχή του κινδύνου από τα άτομα: μ = R(C)

55 55 * R(c): δείκτης της σχετικής αποστροφής κινδύνου, η οποία μετρά την αποστροφή των ατόμων για τον κίνδυνο σε συνάρτηση με τον πλούτο τους, που σε αυτήν την περίπτωση μετριέται από την κατανάλωση. * R(c): μπορεί να είναι αύξοντας, μειούμενος ή σταθερός σε σχέση με τις αλλαγές στον πλούτο, ή στην περίπτωση αυτή, σε σχέση με την αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης. * Παρουσία αβεβαιότητας για τη μελλοντική ανάπτυξη, τα άτομα βασίζουν τις αποφάσεις τους στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο, και αυτές οι αποφάσεις καθορίζουν το s. * Η επίδραση της αβεβαιότητας για την ανάπτυξη στο επίπεδο του επιτοκίου προεξόφλησης εξαρτάται από την αλλαγή στις προτιμήσεις για τον κίνδυνο, R(c), με τον πλούτο. * Ο Gollier (2002) δείχνει ότι όταν τα άτομα επιδεικνύουν σύνεση, το κοινωνικά αποτελεσματικό προεξοφλητικό επιτόκιο μειώνεται. Ένα άτομο είναι συνετό όταν η ροπή του/της προς την αποταμίευση είναι θετική συνάρτηση του μελλοντικού εισοδηματικού κινδύνου, δηλ. αναφέρεται σε άτομα που δίνουν στο μελλοντικό εισόδημα μεγαλύτερη αξία ως απάντηση στην ανησυχία για τους μελλοντικούς εισοδηματικούς κινδύνους.

56 56 Ως εκ τούτου, αντιμετωπίζοντας την αβεβαιότητα για την ανάπτυξη, το επίπεδο του κοινωνικά βέλτιστου προεξοφλητικού επιτοκίου, s, εξαρτάται από δύο πτυχές της μεμονωμένης προτίμησης, από την επίδραση του πλούτου και από τη στάση απέναντι στον κίνδυνο. * Όταν τα άτομα είναι συνετά, αυτές οι πτυχές έχουν αντιτιθέμενα αποτελέσματα στο επιτόκιο κοινωνικής χρονικής προτίμησης. * Αυτά τα αποτελέσματα ενεργούν σε αντίθεση το ένα με το άλλο στον καθορισμό του βέλτιστου προεξοφλητικού επιτοκίου. Όταν τα άτομα στην οικονομία είναι συνετά (δηλαδή η απάντησή τους στην αβεβαιότητα είναι να αποταμιεύσουν περισσότερο), η επίδραση του πλούτου αποδυναμώνεται, και το βέλτιστο προεξοφλητικό επιτόκιο πέφτει.

57 57 Ο Gollier συνεχίζει για να δείξει ότι, στη διάρκεια του χρόνου, υπάρχει επίσης μια αλληλεπίδραση αυτών των πτυχών των προτιμήσεων των ατόμων. Είναι σε θέση να καθορίσει το σύνολο προτιμήσεων που οδηγούν σε ένα επιτόκιο κοινωνικής χρονικής προτίμησης προεξόφλησης που μειώνεται στη διάρκεια του χρόνου. * Ο Gollier (2002), λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάπτυξη είναι ένα αβέβαιο φαινόμενο, συστήνει τη μείωση του μακροπρόθεσμου προεξοφλητικού επιτοκίου, λόγω των αθροιστικών επιδράσεων του κινδύνου στη διάρκεια του χρόνου. Συνεχίζει για να συστήσει τη χρήση του ελεύθερου από τον κίνδυνο επιτοκίου για τους μεσοπρόθεσμους ορίζοντες (5% στην περίπτωση της Γαλλίας), μειωμένο στο 1,5% για τις δαπάνες και τα κέρδη που αυξάνουν στην πολύ μακροχρόνια περίοδο, π.χ. στα 200 έτη.

58 58

59 59

60 60 Επομένως, ένα χρονικό προφίλ των προεξοφλητικών επιτοκίων μπορεί να βρεθεί με επιλογή των προεξοφλητικών επιτοκίων υπέρ της διατήρησης και υπέρ της χρηστικότητας, δηλ. των δ και ρ. Παραδείγματος χάρη, εάν ο μαχόμενος για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος προεξοφλεί το μέλλον σε ένα ποσοστό ίσο με το μηδέν: δ = 0, τότε ο παράγοντας προεξόφλησης γίνεται: p(t) = (1-α) + αexp(-ρt) Στο απώτερο μέλλον όταν το t είναι μεγάλο, αυτός ο όρος έχει μια ελάχιστη αξία (1-α), που είναι το βάρος που συνδέεται με το μαχόμενο για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, ή τις μελλοντικές γενεές. Με αυτό τον τρόπο το παρατηρήσιμο προεξοφλητικό επιτόκιο θεωρείται μειούμενο στη διάρκεια του χρόνου και τείνει στο μηδέν.

61 61

62 62

63 63 Η οικονομική βιβλιογραφία έχει χρησιμοποιήσει την υπερβολική προεξόφληση με ιδιαίτερη επιτυχία για να εξηγήσει κάποια ειδάλλως δύσκολα και παράλογα φαινόμενα, όπως ο εθισμός στα φάρμακα, η αναβλητικότητα, και η υπερκατανάλωση. Εμπειρικά στοιχεία για την υπερβολική προεξόφληση - Cropper et Al 1992, ΗΠΑ. Ενδεχόμενη αξιολόγηση των εναλλακτικών προγραμμάτων διάσωσης που χωρίζονται σε διαστήματα στη διάρκεια του χρόνου. Υπερβολικά ποσοστά προεξόφλησης = 16,8% στο έτος πέντε μειούμενα σε 3,8% στο έτος 100. - Cairns and van der Pol, 2000. Ιδιαίτερη επιλογή των διαφορετικών μορφών ανθρώπινης υγείας (μη συμπεριλαμβανομένου του θανάτου) σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Υπερβολικά ποσοστά προεξόφλησης.

64 64 - Poulos και Whittington. 2000. Αιθιοπία, Μοζαμβίκη, Ουγκάντα, Βουλγαρία, Ουκρανία, Ινδονησία. Ενδεχόμενη αξιολόγηση των εναλλακτικών προγραμμάτων διάσωσης που χωρίζονται σε διαστήματα στη διάρκεια του χρόνου. Υπερβολική προεξόφληση. Τα μέσα επιτόκια προεξόφλησης μειώνονται με το χρόνο, χωρίς να εφαρμόζονται σταθμιστικά βάρη στις ζωές πέρα από ένα μέγιστο δέκα ετών στις τέσσερις από τις έξι χώρες. Το αποτέλεσμα, συγκρινόμενο με την εκθετική προεξόφληση, είναι να μειωθεί ο παράγοντας προεξόφλησης για τα βραχυπρόθεσμα κέρδη και τις απώλειες, και να αυξηθεί για τα απόμακρα κέρδη και απώλειες. Δηλ. προκαλείται η μείωση της αξίας των βραχυπρόθεσμων αποτελεσμάτων, και η αύξηση της αξίας των μακροχρόνιων αποτελεσμάτων, σε σύγκριση με ένα εκθετικό προεξοφλητικό επιτόκιο.

65 65 Συμπεράσματα: Υπάρχουν ισχυροί λόγοι που να συνηγορούν υπέρ ενός μειούμενου κοινωνικού επιτοκίου χρονικής προτίμησης. Αυτό το συμπέρασμα υποστηρίζεται από τη σημαντική πρόσφατη θεωρητική βιβλιογραφία, η οποία έχει υιοθετήσει διάφορες διαφορετικές μεθόδους για την αντιμετώπιση του θέματος. Αν και υπάρχει μια σπανιότητα εμπειρικών στοιχείων για τον τρόπο με τον οποίο μειώνεται το έπιτόκιο, μπορεί να είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν εκείνα τα στοιχεία τα οποία είναι διαθέσιμα παρά να συνεχιστεί η προεξόφληση με μη-μειούμενο επιτόκιο μακροπρόθεσμα. Τα καταλληλότερα στοιχεία για τον σχεδιαστή της πολιτικής παρήχθησαν από τους N&P.

66 66 Απεικονίσεις Οι θεωρίες προεξόφλησης που παρουσιάστηκαν στα προηγούμενα τμήματα της ανάλυσης εφαρμόζονται στα πραγματικά ερωτήματα πολιτικής με στόχο την ανάδειξη του πως τα μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια επηρεάζουν την αξιολόγηση των σχετικά μακροπρόθεσμων κυβερνητικών πολιτικών, προγραμμάτων και έργων. Οι μελέτες περιπτώσεων δείχνουν ότι η επίδραση των μειούμενων προεξοφλητικών επιτοκίων:  είναι μικρή κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 30-ετών, αλλά μεγάλη κατά τη διάρκεια μιας πολύ μεγάλης περιόδου  μπορεί να επηρεάσει την επιλογή μιας πολιτικής ή ενός προγράμματος  δεν υποστηρίζει πάντα την επιλογή που είναι αντιληπτή ως η καλύτερη για το περιβάλλον  μπορεί να έχει επιπτώσεις στον οικονομικό σχεδιασμό, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να οδηγήσει σε μια επαναξιολόγηση των αναλογιών κόστους- κέρδους ή των προϋπολογισμών στο δημόσιο τομέα.

67 67 Για κάθε μελέτη περιπτώσεων, συγκρίνονται τα έξι ακόλουθα καθεστώτα προεξόφλησης:  ένα επίπεδο προεξοφλητικό επιτόκιο 6%  ένα επίπεδο προεξοφλητικό επιτόκιο 3,5%  προεξόφληση γάμμα (με το μέσο προεξοφλητικό επιτόκιο 4% και σταθερή απόκλιση 3%)  προεξόφληση γάμμα, πρόγραμμα κατά βήμα  υπερβολική (hyperbolic) προεξόφληση και  Li και Lofgren: Ένας σταθμισμένος μέσος μη προεξοφλημένων ροών μετρητών, οι οποίες προεξοφλούνται με 6%

68 68 Πυρηνική βιομηχανία Η αλλαγή από ένα επίπεδο σε ένα μειούμενο καθεστώς προεξοφλητικού επιτοκίου θα έχει τρία αποτελέσματα για την πυρηνική βιομηχανία: - Θα έχει επιπτώσεις στα οικονομικά της νέας κατασκευής (εξετάζουμε μόνο αυτόν τον αντίκτυπο). - Θα αλλάξει την αξιολόγηση των επιλογών για την αποθήκευση και τη διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων. - Θα έχει επιπτώσεις στις απαιτήσεις χρηματοδότησης για τη διαχείριση των μελλοντικών πυρηνικών στοιχείων του παθητικού.

69 69 Χτίσιμο και αφοπλισμός Οι νεόκτιστες πυρηνικές μονάδες στο UK θεωρείται πως πιθανώς συμβάλλουν στις στρατηγικές ανεφοδιασμού ενέργειας και αλλαγής κλίματος. Οι δαπάνες τελών της πυρηνικής εγκατάστασης αναλαμβάνονται σε ένα σχετικά μακροχρόνιο ορίζοντα μετά την κατασκευή τους, ακόμα κι αν ο αφοπλισμός είναι γρήγορος και τα απόβλητα επεξεργάζονται σύντομα και εμπεριστατωμένα. Παρόλα αυτά, μόλις υιοθετούνται μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια, η αξία των παρουσών δαπανών του αφοπλισμού αυξάνεται.

70 70 Για λόγους απεικόνισης, κάνουμε τις ακόλουθες υποθέσεις:  κόστος κατασκευής £2,250/kW σε χρήματα του 2000, και ένας παράγοντας φορτίων 0,85, βασισμένος στο PIU (2001) Ερευνητικό Δοκίμιο για Τα Οικονομικά της Πυρηνικής Ενέργειας  μεταβλητό κόστος λειτουργίας και συντήρησης 0.6p/kWh, και κόστος καυσίμων 0.4p/kWh, σε χρήματα του 1993, βασισμένα στην υποβολή του NUCG στη Λευκή Βίβλο του 1995 για Τις Προοπτικές της Πυρηνικής Ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο  σταθερές λειτουργικές δαπάνες στο 1,5% του κόστους κατασκευής (κατά προσέγγιση εκτίμηση OXERA)  περίοδος κατασκευής έξι ετών, διάρκεια ζωής αντιδραστήρων 40 ετών, και ένα πρόγραμμα αφοπλισμού για τα επόμενα 70 έτη  δαπάνες αφοπλισμού £40/kW ετησίως για τα επόμενα 70 έτη, που υπονοούν συνολικά £2,800/kW (μη προεξοφλημένα)  εισοδήματα ηλεκτρικής ενέργειας 4,2 p/kWh έτσι ώστε το χειρότερο πιθανό σενάριο (επίπεδη προεξόφληση στο 6%), μόλις που να μην είναι ζημιογόνο.

71 71 Τα πρώτα έξι χρόνια και τα τελευταία 70 παρουσιάζουν τις δαπάνες της ανάθεσης και κατασκευής από τη μία και του αφοπλισμού από την άλλη, με μια 40-ετή περίοδο λειτουργούσας ζωής στο ενδιάμεσο, κατά τη διάρκεια της οποίας η εγκατάσταση παράγει θετικές ροές μετρητών. Ροές μετρητών για πυρηνικές κατασκευές και αφοπλισμό

72 72 Ο αντίκτυπος των μειούμενων προεξοφλητικών επιτοκίων στην πυρηνική περίπτωση είναι διττός: - Τα χαμηλότερα προεξοφλητικά επιτόκια τοποθετούν περισσότερο βάρος στις απομακρυσμένες μελλοντικές αυξήσεις των δαπανών και των κερδών. Οι παρούσας-αξίας δαπάνες του αφοπλισμού υπερδιπλασιάζονται μόλις υιοθετηθούν τα μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια. Οι αυξήσεις στις παρούσες δαπάνες αξίας του αφοπλισμού οδηγούν σε αυξανόμενες συνολικές δαπάνες, και καθιστούν την ιδέα μιας νέας κατασκευής λιγότερο ελκυστική. - Ένα χαμηλότερο προεξοφλητικό επιτόκιο αυξάνει την αξία του εισοδήματος που κερδίζεται κατά τη 40-ετή διάρκεια ζωής του αντιδραστήρα. - Με άλλα λόγια, τα μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια αυξάνουν το σχετικό βάρος επί του εισοδήματος που κερδίζεται στο μέλλον, και μειώνουν το βάρος επί των αρχικών δαπανών. Αυτό κάνει την πυρηνική ενέργεια να εμφανίζεται ελκυστικότερη.

73 73 Κόστος διάρκειας ζωής (παρούσα αξία) των πυρηνικών εγκαταστάσεων

74 74 Μεταφορά: Υποδομή εναέριας μεταφοράς - Η μελέτη SERAS (South East and East of England Regional Air Services Study) έχει ως στόχο να παρασχεθεί μια καλύτερη κατανόηση της ζήτησης σε σχέση με τα αεροδρόμια και την ανάπτυξη υπηρεσιών αέρος, στα νοτιοανατολικά και ανατολικά της Αγγλίας. - Ως τμήμα της μελέτης SERAS σε στάδιο δύο, διεξάγεται μια οικονομική αξιολόγηση που μετρά τις σχετικές επιδράσεις κάθε τμήματος της SERAS. - Οι μη προεξοφλημένες καθαρές ροές μετρητών από ένα τυπικό πακέτο SERAS παρουσιάζεται παρακάτω. Οι δύο περίοδοι αρνητικών ταμειακών ροών απεικονίζουν τις κεφαλαιακές δαπάνες για έναν νέο διάδρομο στο Heathrow από το 2008 και τις κεφαλαιακές δαπάνες για έναν νέο διάδρομο στο Standsted από το 2018.

75 75 Ετήσιες καθαρές ροές μετρητών των πακέτων SERAS

76 76 Καθαρή παρούσα αξία ενός τυπικού πακέτου SERAS

77 77 - Δεδομένου ότι τα πακέτα απαιτούν κεφαλαιακή επένδυση τοις μετρητοίς, ακολουθούμενη από ένα μακρύ ρεύμα κερδών, τα χαμηλότερα προεξοφλητικά επιτόκια κάνουν τα πακέτα να φαίνονται ελκυστικότερα, όπως, πράγματι, συμβαίνει με τα μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια. - Πράγματι, σε σύγκριση με ένα επίπεδο προεξοφλητικό επιτόκιο της τάξης του 6%, ένα προεξοφλητικό επιτόκιο 3,5% αυξάνει τη NPV του πακέτου από περίπου £11,000 σε περίπου £29,000, όπως φαίνεται στο σχήμα 8.7. - Υιοθετώντας ένα πρόγραμμα κατά βήμα των επιτοκίων που βασίζονται σε μια γάμμα κατανομή, η NPV αυξάνεται περαιτέρω, και πάνω από τις £40,000. - Συνολικά, είναι σαφές από την ανάλυση των περιπτωσιολογικών μελετών δρόμων και αέρα ότι τα μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια θα καταστήσουν τις επενδύσεις υποδομής μεταφορών ελκυστικότερες.

78 78 Μετριασμός αλλαγής κλίματος: Χρονικό σχεδιάγραμμα της ζημίας από την εκπομπή ενός τόνου άνθρακα σε μορφή διοξειδίου του άνθρακα

79 79 Προεξοφλούμενη οριακή ζημία των εκπομπών άνθρακα

80 80 - Το κεντρικό συμπέρασμα είναι ότι οι εκτιμήσεις του κοινωνικού κόστους του άνθρακα είναι πιθανό τουλάχιστον να διπλασιαστούν αν χρησιμοποιηθούν μειούμενα προεξοφλητικά επιτόκια. - Ένας τέτοιος αντίκτυπος στις εκτιμήσεις του κοινωνικού κόστους του άνθρακα θα είχε τρομερές επιπτώσεις στις πολιτικές σε διάφορες περιοχές. Μερικά παραδείγματα αρκούν: (a) Οι υψηλότερες κοινωνικές δαπάνες του άνθρακα θα καθιστούσαν πιθανότερο οι δεσμεύσεις για τους στόχους του Κιότο και πέρα από αυτές να περνούσαν μια δοκιμή κόστους - κέρδους. (b) Οι υψηλότερες δαπάνες ζημίας από άνθρακα θα είχαν επιπτώσεις στις αξιολογήσεις των διαφορετικών χρήσεων των καυσίμων, π.χ. πετρέλαιο ή βενζίνη. (c) Τα μέτρα για το ‘πράσινο’ εθνικό προϊόν και το επίπεδο των περιβαλλοντικά μεταβαλλόμενων τιμών της παραγωγικότητας της εργασίας και του κεφαλαίου θα επηρεάζονταν.

81 81 8.5 Υπεράσπιση από πλημμύρες Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών, η επένδυση σε αντιπλημμυρικά έργα έχει χαρακτηριστεί από ετήσιες δαπάνες που υποτίθεται ότι αντιστάθμισαν τις σημαντικές ζημίες, π.χ. μια αναλογία κόστους – οφελών πολύ μεγαλύτερη της μονάδας. * Στοχαστικό υπόδειγμα των Binne, Black & Veatch που σχεδιάστηκε με σκοπό να αξιολογήσει τις δαπάνες και τα κέρδη της επένδυσης σε ένα ιδιαίτερο κομμάτι (προστατευόμενη ζώνη) υπερασπίσεων από τις πλημμύρες για το Shrewsbury για την Αντιπροσωπεία Περιβάλλοντος. Το υπόδειγμα καθορίζει το καθαρό όφελος της επένδυσης με τη σύγκριση της ζημίας που προέρχεται από τη μη πράξη (το να μη γίνει τίποτα), με τις ζημίες στην περίπτωση που έχουν κατασκευαστεί προστατευτικά έργα για 100 χρόνια. Τα οφέλη μπορούν τότε να συγκριθούν με το κόστος κατασκευής και συντήρησης των έργων.

82 82 Αναλογία –δαπανών οφελών για ένα ιδιαίτερο κομμάτι αντιπλημμυρικών έργων στο Shrewsbury

83 83 Συμπεράσματα Το κεντρικό συμπέρασμα από τις απεικονίσεις που εξετάζονται στην παράγραφο 8 είναι ότι ο αντίκτυπος των μειούμενων προεξοφλητικών επιτοκίων εξαρτάται από το χρονικό ορίζοντα του προγράμματος. Όσο μακρύτερος ο χρονικός ορίζοντας, τόσο υψηλότερο το πιθανό μέγεθος της επίδρασης των μειούμενων επιτοκίων. Επίδραση της μετατόπισης από το επίπεδο 3,5% στο πρόγραμμα κατά βήμα των προεξοφλητικών επιτοκίων