ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

1. Χρόνια θεραπεία ασθενούς με βαρβιτουρικά μπορεί να οδηγήσει στα ακόλουθα εκτός από:  Αύξηση αντιδράσεων φάσης Ι  Αύξηση αντιδράσεων φάσης ΙΙ  Ανοχή διασταύρωσης με άλλα φάρμακα  Αύξηση της τοξικότητας του ίδιου του βαρβιτουρικού  Μείωση καταστολής του ΚΝΣ

Η χρόνια χορήγηση επάγει την αύξηση των αντιδράσεων φάσεως Ι και ΙΙ, με συνέπεια τον αποτελεσματικότερο μεταβολισμό των φαρμάκων οπότε μειώνεται και η προκαλούμενη από τα χορηγούμενα βαρβιτουρικά καταστολή του ΚΝΣ. Ωστόσο, επειδή τα βαρβιτουρικά δεν μεταβολίζονται σε τοξικούς μεταβολίτες, η χρόνια χρήση τους δεν θα αυξήσει την τοξικότητα του φαρμάκου.

2. Ένα λιποδιαλυτό δηλητήριο δόθηκε με ένεση σε έναν ασθενή. Σε ποιο από τα ακόλουθα όργανα ή ιστούς ανευρίσκεται η λιγότερη ποσότητα δηλητηρίου;  Ήπαρ  Δέρμα  Εγκέφαλος  Σκελετικούς μυς  Καρδιά

Στο δέρμα. Η καρδιά, το ήπαρ καθώς και ο εγκέφαλος αιματώνονται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τους σκελετικούς μυς και το δέρμα, το οποίο είναι και το λιγότερο αιματούμενο.

3. Δυο φάρμακα που επιτυγχάνουν τα ίδια επίπεδα στο πλάσμα σε διαφορετικούς χρόνους είναι  Χημικώς ισοδύναμα  Φυσικώς ισοδύναμα  Βιοϊσοδύναμα  Θεραπευτικώς ισοδύναμα  Ομοίως βιοδιαθέσιμα

Ομοίως βιοδιαθέσιμα

4. Σε ποια από τις παρακάτω περιπτώσεις μπορεί να απορροφηθεί επαρκώς το ακετυλοσαλικυλικό οξύ :  από το στομάχι φυσιολογικού ατόμου  από το στομάχι ασθενή με αχλωρυδρία  από το δωδεκαδάκτυλο  από τα νεφρικά σωληνάρια όταν τα ούρα είναι αλκαλικά

Το όξινο pH του στομάχου ευνοεί την μη ιονισμένη (πρωτονιωμένη ή λιποδιαλυτή) μορφή με αποτέλεσμα να διέρχεται από την κυτταροπλασματική μεμβράνη των επιθηλιακών κυττάρων του στομάχου.

5. Μόνο η μη ιονισμένη μορφή ενός φαρμάκου είναι η λιποδιαλυτή. Σωστό ή Λάθος Σωστό

6. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ασθενής εμφανίζει κεραυνοβόλο μηνιγγίτιδα, τα αντιβιοτικά που θα του χορηγήσουμε ποιες φαρμακοκινητικές ιδιότητες προσέχουμε να έχουν; O αιματοεγκεφαλικός φραγμός (ΑΕΦ) μπλοκάρει την είσοδο σε πολλές υδρόφιλες (ιονισμένες) ενώσεις, ενώ αντίθετα επιτρέπει την διέλευση λιποδιαλυτών φαρμάκων (μη ιονισμένων). Σε περίπτωση φλεγμονής στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ο ΑΕΦ γίνεται περισσότερο διαπερατός.

Επιδιώκουμε να είναι λιποδιαλυτά, ακόμα και αν στη μηνιγγίτιδα ο ΑΕΦ γίνεται περισσότερο διαπερατός.

Το φάρμακο Α συνδέεται εκτενώς με την λευκωματίνη του πλάσματος, μεταβολίζεται από το σύστημα P-450 και έχει μικρό θεραπευτικό δείκτη (Ο θεραπευτικός δείκτης αποτελεί ένα μέτρο της ασφάλειας του φαρμάκου και ορίζεται ως ο λόγος της τοξικής δόσης προς τη θεραπευτική δόση. Συνεπώς, μικρός θεραπευτικός δείκτης συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση παρενεργειών από μικρές μεταβολές της αύξησης της συγκέντρωσης του φαρμάκου στο πλάσμα.).

7. Το φάρμακο Α συνδέεται εκτενώς με την λευκωματίνη του πλάσματος, μεταβολίζεται από το σύστημα P-450 και έχει μικρό θεραπευτικό δείκτη. Σε ποιες από τις παρακάτω περιπτώσεις είναι δυνατόν να εμφανισθούν παρενέργειες; a. χορήγηση και δεύτερου φαρμάκου με υψηλή ικανότητα σύνδεσης με τη λευκωματίνη του πλάσματος β. προοδευτική έκπτωση της ηπατικής λειτουργίας γ. δίαιτα πολύ χαμηλή σε θερμίδες δ. μετά από μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ ε. εμφάνιση νεφρωσικού συνδρόμου στ. στο α+δ ζ. σε όλα τα παραπάνω

Σε όλα τα παραπάνω