ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματος όσον αφορά στο μέγεθός του, αλλά και όσον αφορά στο βάρος του. Έχει έκταση 2 περίπου τετραγωνικά μέτρα και βάρος περίπου 4,5 -5 κιλά. Το πάχος του είναι από 0,5 έως 4 χιλιοστά. Το λεπτότερο δέρμα στο σώμα μας είναι στα βλέφαρα και το παχύτερο στις πατούσες.

ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Καλύπτει το σώμα και το προστατεύει: Από παθογόνα Από τραυματισμούς Από την υπεριώδη ακτινοβολία

ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος: Με την εφίδρωση Με τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων Με το ανατρίχιασμα

ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Ιδρωτοποιός αδένας Εκκρίνει απόβλητα του σώματος: Ουρία, υπό μορφή ιδρώτα

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ subcutaneous Υποδόριος Ιστός Επιδερμίδα Χόριο ή Κυρίως Δέρμα Τρίχα Τριχοθυλάκιο Αιμοφόρα Αγγεία Ιδρωτοποιός Αδένας Σμηγματο- γόνος Λείος Μυς Αισθητήριος Νευρώνας Το δέρμα έχει δύο στιβάδες. Την εξωτερική, επιθηλιακή στιβάδα, η οποία είναι λεπτότερη και ονομάζεται επιδερμίδα, και την εσωτερική, η οποία είναι παχύτερη και ονομάζεται χόριο ή κυρίως δέρμα. Το χόριο είναι ο συνδετικός ιστός που υποστηρίζει την επιδερμίδα και τη συνδέει με τον υποδόριο ιστό

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Επιδερμίδα Χόριο ή Κυρίως Δέρμα Τρίχα Τριχοθυλάκιο Ιδρωτοποιός Αδένας Αιμοφόρα Αγγεία Εδώ φαίνεται καλύτερα ο τρόπος με τον οποίο συνδέεται η επιδερμίδα με το χόριο. Βλέπουμε ότι το χόριο εισέρχεται μέσα στην επιδερμίδα (θηλές του χορίου) και αντίστοιχα η επιδερμίδα εισέρχεται μέσα στο χόριο (καταδύσεις της επιδερμίδας). Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συγκρατείται η επιδερμίδα πάνω στο χόριο. Οι θηλές του χορίου είναι πολύ περισσότερες όπου το δέρμα δέχεται πίεση συχνότερα

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Διαυγής Στιβάδα Κεράτινη Στιβάδα Κοκκιώδης Στιβάδα Ακανθωτή Στιβάδα Βασική Στιβάδα Μεμβράνη Βάσεως Η επιδερμίδα αποτελείται από 5 στιβάδες κερατινοκυττάρων. Ξεκινώντας από την εξωτερική επιφάνεια της επιδερμίδας, οι στιβάδες αυτές είναι: Η κεράτινη στιβάδα Η διαυγής στιβάδα Η κοκκιώδης στιβάδα Η ακανθωτή στιβάδα Η βασική στιβάδα

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Κεράτινη Διαυγής Κοκκιώδης Βασική Ακανθωτή Χόριο ΒΑΣΙΚΗ ΣΤΙΒΑΔΑ Αποτελείται από μια σειρά κυλινδρικών ή κυβοειδών κυττάρων, τα οποία διαχωρίζονται από το χόριο μέσω της βασικής μεμβράνης (κόκκινη γραμμή στο σχήμα). Τα κύτταρα αυτά πολλαπλασιάζονται συνεχώς με διαίρεση (μίτωση). Από τη βασική στιβάδα παράγονται τα κερατινοκύτταρα και των πέντε στιβάδων της ανθρώπινης επιδερμίδας

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Κεράτινη Διαυγής Κοκκιώδης Βασική Ακανθωτή Χόριο ΑΚΑΝΘΩΤΗ ΣΤΙΒΑΔΑ  Η ακανθωτή στιβάδα αποτελείται από 8-10 επίπεδα κυβοειδών ή ελαφρώς πεπλατυσμένων κυττάρων, με τον πυρήνα στο κέντρο και κυτταρόπλασμα του οποίου οι αποφυάδες είναι γεμάτες με δεσμίδες νηματίων κερατίνης. Οι δεσμίδες αυτές, που ονομάζονται τονοϊνίδια, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της συνοχής μεταξύ των κυττάρων και στην αντίσταση απέναντι σε δυνάμεις τριβής. Για το λόγο αυτό η επιδερμίδα σε περιοχές που υπόκεινται σε συνεχή τριβή (π.χ. πέλματα) έχει παχύτερη ακανθωτή στιβάδα.

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Κεράτινη Διαυγής Κοκκιώδης Βασική Ακανθωτή Χόριο ΚΟΚΚΙΩΔΗΣ ΣΤΙΒΑΔΑ   Η κοκκιώδης στιβάδα αποτελείται από 3-5 σειρές πεπλατυσμένων πολυγωνικών κυττάρων που το κυτταρόπλασμά τους είναι γεμάτο από κοκκία. Τα κοκκία αυτά είτε περιέχουν φωσφορυλιωμένες πρωτεΐνες και δεν περιβάλλονται από μεμβράνη (κοκκία κερατοϋαλίνης), είτε περιέχουν λιπίδια και περιβάλλονται από μεμβράνη (πεταλιώδη κοκκία). 

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Κεράτινη Διαυγής Κοκκιώδης Βασική Ακανθωτή Χόριο ΔΙΑΥΓΗΣ ΣΤΙΒΑΔΑ   Η διαυγής στιβάδα, είναι μια διάφανη, λεπτή στιβάδα από εξαιρετικά πεπλατυσμένα κύτταρα, τα οποία είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κερατινοποιημένα.

ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ Κεράτινη Διαυγής Κοκκιώδης Βασική Ακανθωτή Χόριο ΚΕΡΑΤΙΝΗ ΣΤΙΒΑΔΑ  Η κεράτινη στιβάδα αποτελείται από 15-20 στιβάδες πεπλατυσμένων, απύρηνων κυττάρων, το κυτταρόπλασμα των οποίων είναι γεμάτο από μια σκληρή πρωτεΐνη, την κερατίνη. Όταν ολοκληρωθεί η κερατινοποίηση, το κύτταρο στη στιβάδα αυτή αποτελείται μόνο από ινώδεις ή άμορφες πρωτεΐνες και παχιά κυτταρική μεμβράνη. Ο χρόνος που θα κάνει ένα κερατινοκύτταρο από τη στιγμή που θα γεννηθεί στη βασική στιβάδα μέχρι να αποπέσει από την επιδερμίδα, είναι περίπου 28 ημέρες. 

ΤΟ ΧΟΡΙΟ Η ΚΥΡΙΩΣ ΔΕΡΜΑ Το χόριο τρέφει και υποστηρίζει την επιδερμίδα. Στο χόριο υπάρχουν αυτόχθονα(αρχέγονα) και ετερόχθονα κύτταρα. Τα περισσότερα από τα αυτόχθονα κύτταρα είναι οι ινοβλάστες, οι οποίοι συνθέτουν 3 ειδών ίνες, τις κολλαγόνους ίνες, τις ελαστικές ίνες και τέλος τις δικτυωτές ίνες. Οι βασικότερες ίνες είναι οι κολλαγόνοι ίνες οι οποίες εξασφαλίζουν τη δομική υποστήριξη του δέρματος. Υπάρχουν πολλοί υπότυποι κολλαγόνων ινών. 

Οι κολλαγόνοι ίνες είναι παχύτερες και τραχύτερες εις τα βαθύτερα στρώματα του χορίου (δικτυωτό στρώμα) σε σχέση με τα πιο επιφανειακά στρώματα (θηλώδες στρώμα) όπου οι κολλαγόνοι ίνες είναι λεπτότερες και πιο χαλαρές. Οι ελαστικές ίνες εξασφαλίζουν την ελαστικότητα του δέρματος, Τα ετερόχθονα κύτταρα του χορίου είναι τα μαστοκύτταρα, τα μακροφάγα και τα λεμφοκύτταρα.

Η ΧΟΡΙΟ-ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ Η ένωση επιδερμίδας και χορίου γίνεται με καταδύσεις της επιδερμίδας στο χόριο και αντίστοιχες αναδύσεις του χορίου γνωστές θηλές. Μία μεμβράνη, η βασική μεμβράνη χωρίζει την επιδερμίδα από το χόριο και αποτελείται από δύο λεπτά πέταλα διακριτά με το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. 

Το πέταλα αυτά είναι το διαυγές πέταλο (Lamina Lucida) σε επαφή με τη βασική στιβάδα και το πυκνό πέταλο (Lamina densa) σε επαφή με το χόριο. Το πυκνό πέταλο είναι πλούσιο σε ινίδια κολλαγόνου, σαν άγκυρες, anchoring fibrils), τα οποία "δένουν" την επιδερμίδα με το χόριο.

Η δερμο-επιδερμιδική ένωση εξασφαλίζει μηχανική υποστήριξη της επιδερμίδας και λειτουργεί και σαν ημιδιαπερατό φίλτρο που ρυθμίζει τη δίοδο ουσιών από τα έξω προς τα μέσα και αντίστροφα.

ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΣΤΙΒΑΔΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ,ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ,ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΕΚΡΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΚΚΩΔΗ ΣΤΙΒΑΔΑ ΤΑ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΥΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΕΡΑΤΙΝΟΚΥΤΤΑΡΑ

ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΔΕΝ ΑΝΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΚΕΡΑΤΙΝΗΣ:ΜΑΛΑΚΗ- ΣΚΛΗΡΗ ΟΙ ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΩ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΑΛΑΚΗ ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΣΤΙΒΑΔΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΕ ΚΥΤΤΑΡΟ ΚΕΡΑΤΙΝΗΣ ΕΊΝΑΙ 29 ΜΕΡΕΣ ΕΝΏ ΚΑΤΑ ΑΛΛΟΥΣ 40-50 ΜΕΡΕΣ

ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΗΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ,ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΙΝΗΣ,Η ΟΠΟΙΑ ΕΝΑΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΙΝΗΣ ΣΤΙΒΑΔΑΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ ΑΔΙΑΠΕΡΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΡΟ,ΤΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ,ΤΙΣ ΔΙΑΛΥΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΗΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΛΑΣΤΙΚΗ

ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ Η ΚΕΡΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΑΠΟΠΙΠΤΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΛΟΓΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΩΔΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΝΘΩΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΣΤΙΒΑΔΑ Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΠΟΙΚΙΛΛΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΥΧΝΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΡΑΔΥΤΕΡΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ ΕΛΑΤΤΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΔΕΡΜΑΤΟΣ,ΠΧ ΨΩΡΙΑΣΗ