Το ανεκτίμητο δώρο Από την Δανάη
Τι ψάχνω να βρω; Ίσος αυτό ακούγεται κουτό Άλλά είναι αλήθεια μεγάλη Ερώτημα που βασανίζει Ίσος κ κάποιους τους φοβίζει
Μα γιατί να γίνετε αυτό; Που είναι το κακό; Σαν μικρό παιδί κ εγώ είπα να κάνω το ερώτημα αυτό Ψάχνω πλούτη Ψάχνω δόξα Ή μήπως μια αγκαλιά να κοιμηθώ
Να βλέπω όνειρα γλυκά Όνειρα μελωδικά με την φωνή της μανουλίτσας Να ψιθυρίζει αργά αργά Να με βλέπει να κοιμάμαι
Κ να λέει καμαρωτή: Κοιτάξτε παιδί που γέννησα κοιτάξτε εδώ λεβέντη! Όλο κουσκουρίζει κ όλο μουρμουράει για τ’ αγγελάκι πού ‘κανε Μα δεν χαίρεται μονάχη!
Όλο το σόι κουσκουρίζει κ το παιδάκι ευχές γεμίζει! Αλήθεια τι είναι προτιμότερο να έχεις χρήματα κ ευρά ή της μανούλα σου την αγκαλιά; Να της χαϊδεύεις τα μαλλιά κ να σου λέει λόγια γλυκά
Να ξέρεις πως όσο κ αν τη μανουλίτσα σου την υποτιμάς Κ όλα τα βλέπεις δεδομένα Μόνο αυτή ξέρει τη μελωδία της καρδιάς Την δικιά σου μελωδία
Ετούτο το πολύτιμο το δώρο να το προσέχεις! Είναι το παρελθόν σου, το παρόν σου τα’ αναγκαίο κ το μέλλον το γλυκό Δεν ανταλλάσετε με δώρα κ με πλούτη
Διότι ότι έχεις τώρα θα το φιλάς για μια ζωή!
Αφιερωμένο στις μανούλες!!!