ΕΓΧΡΩΜΗ ΟΡΑΣΗ Ρούμπος Κωνσταντίνος 8ο Εξάμηνο ΣΕΜΦΕ Αρ. Μητρώου 09104080 Σεμινάριο Φυσικής 2008

Βασικές έννοιες Φως: ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία Το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα περιλαμβάνει ακτινοβολίες των οποίων το μήκος κύματος κυμαίνεται μεταξύ 10-34 και 104m. Ανθρώπινη όραση: λ≈400nm-700nm

Γενικά για το χρώμα Χρώμα: είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη συχνότητα της ακτινοβολίας του φωτός Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ξεχωρίζει τρεις παραμέτρους για από τις ακτίνες που πέφτουν στον αμφιβληστροειδή χιτώνα: Απόχρωση (Hue): Η αντίληψη του μήκους κύματος του ορατού φωτός από το κόκκινο προς το γαλάζιο Κορεσμός (Saturation): Δίνει την αίσθηση του πόσο «καθαρό» είναι ένα χρώμα. Ένα πλήρως κορεσμένο χρώμα αποτελείται από μόνο μία συχνότητα Λαμπρότητα (Brightness): Εξαρτάται από τη φωτεινότητα του αντικειμένου. ερμηνευτική αντίδραση του ανθρώπινου εγκεφάλου στο μήκος κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και όχι κάποια εξωτερική ουσία

Η ανθρώπινη όραση Η όραση είναι μια δυναμική διαδικασία που μας επιτρέπει να συλλέγουμε και να επεξεργαζόμαστε πληροφορίες από το περιβάλλον που ζούμε και στη συνέχεια να προγραμματίζουμε και να εκτελούμε τις κινήσεις μας (αντίδραση) μέσα σε αυτό. ο 80% των πληροφοριών που δεχόμαστε καθημερινά λαμβάνονται από το οπτικό σύστημα

Ο μηχανισμός της όρασης  Κάθε οφθαλμικός βολβός είναι χονδρικά σφαιρικός, με διάμετρο περίπου 2,5 εκατ. και βρίσκεται προφυλαγμένος μέσα στον οφθαλμικό κόγχο, που σχηματίζουν τα οστά του κρανίου. Ο βολβός του ματιού αποτελείται από τρία στρώματα: τον ινώδη χιτώνα, τον χοριοειδή χιτώνα και τον αμφιβληστροειδή χιτώνα.   Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας καλύπτει εσωτερικά τον χοριοειδή και περιέχει δύο ειδών φωτοευαίσθητα κύτταρα: τα ραβδία, τα οποία είναι υπεύθυνα για την όραση σε αμυδρά φωτιζόμενους χώρους και τα κωνία, τα οποία χρησιμεύουν για την όραση στο φως και την αντίληψη των χρωμάτων. http://www.rhodes.aegean.gr/sxedia/grafdaskalou/anatomy/sub1/seeing/eyestructure.htm σημειωσεις Για να δούμε ένα αντικείμενο, το φως που προέρχεται από αυτό περνά από τον κερατοειδή χιτώνα και σχηματίζεται ένα ανεστραμμένο είδωλο πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Μετά οι πληροφορίες μεταβιβάζονται στον εγκέφαλο. Ινώδης= σκληρός+κερατοειδής μπροστά από την κόρη Σκληρος μετα χωριοειδής(αγγειακός) μετα αμφιβληστροειδής(νευρικός) Φωτομεταγωγή: μετατροπή φωτεινής ενέργειας σε νευρικά ερεθίσματα κ ηλεκτρικά σήματα

Ωχρή κηλίδα – κεντρικό βοθρίο -

Τα φωτοευαίσθητα κύτταρα Ραβδία Κωνία Περίπου 120 εκατομμύρια σε κάθε μάτι Περίπου 6-7 εκατομμύρια σε κάθε μάτι Χρήση σκοτοπικής όρασης Χρήση φωτοπικής όρασης Μεγάλη ευαισθησία στο φως Μικρότερη ευαισθησία στο φως Η έλλειψή τους προκαλεί νυχτερινή τύφλωση Η έλλειψή τους προκαλεί τύφλωση Μικρή οπτική οξυδέρκεια Μεγάλη οπτική οξυδέρκεια – Μεγαλύτερη χωρική ανάλυση Ανομοιόμορφα κατανεμημένα στον αμφιβληστροειδή Συγκεντρωμένα στην ωχρή κηλίδα Αργή ανταπόκριση στο φως Γρήγορη ανταπόκριση στο φως Μπορούν να ανιχνεύσουν χαμηλότερα επίπεδα φωτισμού Χρειάζονται περισσότερο φως για να ανιχνεύσουν τις εικόνες Μόνο ένας τύπος κυττάρων Υπάρχουν τρεις τύποι κυττάρων Ευθύνονται για την αχρωματική όραση Ευθύνονται για την έγχρωμη όραση Σε κάθε μάτι υπάρχουν περίπου 7 εκατομμύρια κωνία, πυκνά τοποθετημένα στην περιοχή της ωχράς κηλίδας (κεντρικό σημείο του αμφιβληστρειδή), τα οποία είναι ευαίσθητα σε υψηλά επίπεδα φωτός και είναι υπεύθυνα για την όραση κατά την διάρκεια της ημέρας. Απορροφώντας επιλεκτικά το φως το οποίο φθάνει σε αυτά, έχουν την ικανότητα να βελτιώνουν την ποιότητα της εικόνας και είναι υπεύθυνα για το μεγαλύτερο μέρος της οπτικής μας οξύτητας. Για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή οπτική οξύτητα είναι αναγκαίο, η ένταση του φωτός να φθάνει πάνω από ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Τα κωνία είναι επίσης υπεύθυνα για την αντίληψη των χρωμάτων. Υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη κωνίων, καθένα από τα οποία είναι εξειδικευμένο να ανιχνεύει επιλεκτικά το μπλέ, το πράσινο και το κόκκινο φως του φάσματος. Όταν η ένταση του φωτός είναι χαμηλή τα κωνία δεν διεγείρονται, μειώνοντας έτσι δραματικά την ικανότητρα των ματιών να «διακρίνουν» τα χρώματα. Τότε ενεργοποιούνται τα ραβδία. Υπάρχουν περίπου 120 εκατομμύρια ραβδία κατανεμημένα σε όλη την επιφάνεια του αμφιβληστροειδή χιτώνα τα οποία περιέχουν την χημική ουσία ροδοψίνη (παράγωγο της βιταμίνης Α) η οποία είναι ευαίσθητη σε πολύ χαμηλά επίπεδα έντασης του φωτός. Κατά την διάρκεια της ημέρας που τα επίπεδα του φωτός είναι υψηλά η ροδοψίνη απενεργοποιείται (αποχρωματίζεται) προκαλώντας έτσι μία καθυστέρηση στην προσαρμογή των ματιών στο σκοτάδι μειώνοντας με αυτό τον τρόπο την ευαισθησία τους σε χαμηλά επίπεδα φωτός. Τα κωνία και τα ραβδία αντιδρούν στο φως με βραδείες, κλιμακωτές αλλαγές του δυναμικού της μεμβράνης τους. Τα ραβδία αντιδρούν αργά έτσι ώστε φωτόνια που απορροφούνται σε χρονικό διάστημα 100 ms, να αθροίζονται. Αυτό επιτρέπει την ανίχνευση ακόμα και πολύ μικρών ποσοτήτων φωτός. φωτοευαίσθητων οπτικών χρωστικών όπως η ροδοψίνη (ραβδία) η ιωδοψίνη (κωνία) κ.α. στους φωτοϋποδοχείς του αμφιβληστροειδή που διασπώνται στο φως και ανασυντίθενται στο σκοτάδι. Ραβδία έχουν την οπτική χρωστική ροδοψίνη ενώ τα κωνία 3 χρωστικές ευαίσθητες σε διαφορετικά μήκη κύματος.

Πυκνότητα φωτουποδοχέων κατά μήκος ενός οριζόντιου άξονα στον αμφιβληστροειδή

Η αντίληψη του χρώματος Η αναγνώριση των χρωμάτων γίνεται στον αμφιβληστροειδή μόνο από τα κωνία Οι τρεις διαφορετικοί τύποι κωνικών κυττάρων διαφοροποιούνται από την δυνατότητα τους στο να μετατρέπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία σε πληροφορία για να την επεξεργαστεί ο εγκέφαλος. Μετατρέπουν διαφορετικά μήκη κύματος ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας Η αντίστοιχη μέγιστη ευαισθησία των κωνίων είναι 620nm (κόκκινο), 520nm (πράσινο), 450nm (μπλε). Το οπτικό μας σύστημα μπορεί να διακρίνει ένα εκατομμύριο ερεθίσματα ως διαφορετικά ανάλογα με το χρώμα τους

Σημαντικότερες χρωματικές θεωρίες Αριστοτέλης: το χρώμα υπάρχει με την μορφή ακτίνων που έστελναν οι Θεοί από τον ουρανό. Isaac Newton (1660): όταν μια δέσμη ηλιακού φωτός διαπεράσει το γυάλινο πρίσμα αναλύεται σε ένα συνεχές φάσμα χρωμάτων. Helmholtz (1852): Τριχρωματικη Θεωρία Hering (1872): Τετραχρωματική θεωρία ή θεωρία των αντιθέτων χρωμάτων. Σύγχρονη αντίληψη: ο μηχανισμός της αντίληψης των χρωμάτων μπορεί να εξηγηθεί με το συνδυασμό των δύο τελευταίων θεωριών. http://xartofillis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=22&Itemid=36 Το μοντέλο rgb χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που η φωτεινή ακτινοβολία φτάνει κατευθείαν από την φωτεινή πηγή

Τριχρωματική Θεωρία της όρασης Young (1801): για την επίτευξη οποιασδήποτε απόχρωσης απαιτείται ανάμιξη τριών βασικών χρωμάτων. Helmholtz (1852):υπάρχουν 3 είδη κωνίων με ευαίσθητες ουσίες για το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε. (κωνία L, M και S αντίστοιχα) - αναγνώρισε τη διαφορά ανάμεσα στην προσθετική και την αφαιρετική υπέρθεση χρωμάτων. Maxwell (1860): Έδειξε ότι πολλά (αλλά όχι όλα) τα χρώματα μπορούν να προκύψουν από την ανάμειξη καταλλήλων ποσοτήτων των τριών βασικών χρωμάτων. Η αντίληψη κάθε χρώματος προκύπτει από την ένταση των τριών βασικών χρωμάτων http://en.wikipedia.org/wiki/Cmyk http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B1 Μaxwell Ηταν ο πρωτος που καταφερε να αναπαραγει μια εγχρωμη εικονα υπερθετοντας σε μια οθονη 1 μπλε 1 κοκκινη κ 1 πρασινη εικονα Αριθμητικες τιμες που αντιπροσωπευουν τις ποσοτητες των 3 βασικων χρωματων είναι αρκετες για να περιγραψουν ένα χρωμα χωρις καποιο δειγμα του χρωματος να είναι απαραιτητο Η τριχρωματική θεωρία δεν επεξηγεί πλήρως την έγχρωμη όραση αλλά αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τη μελέτη της

Αν και τα φάσματα απορροφητικότητας των φωτοχρωστικών των S-, M-, και L- κωνίων επικαλύπτονται αρκετά, παρουσιάζουν τη μέγιστη απορροφητικότητά τους σε διαφορετικές περιοχές του ορατού φάσματος: στα 419, 531 και 559nm αντίστοιχα. Εδώ φαίνεται η πιθανότητα απορρόφησης ενός φωτονίου από τον κάθε τύπο κωνίου συναρτήσει της συχνότητάς του.

Θεωρία χρωματικής ανταγωνιστικότητας (colour opponent theory ) Ο Ewald Herring διατύπωσε αυτή τη θεωρία το 1872 λαμβάνοντας υπόψη του ότι οι πιο κοινές μορφές αχρωματοψίας είναι αυτές στο κόκκινο-πράσινο και στο κίτρινο-μπλε. Τα κυριότερα στοιχεία της θεωρίας είναι τα εξής: Η όραση βασίζεται σε ένα σύστημα ανταγωνισμού των χρωμάτων. Υπάρχουν 6 βασικά χρώματα που σχηματίζουν 3 ζεύγη: κόκκινο-πράσινο, κίτρινο-μπλε και άσπρο –μαύρο. Η οπτική πληροφορία περιγράφεται από την ανταγωνιστικότητα των παραπάνω χρωμάτων. it later came to be understood that the mechanisms responsible for the opponent process receive signals from the three types of cones and process them at a more complex level[2]. The three types of cones, S, M, and L, respond best to short-, medium- and long-wavelength light, respectively. Information from the cones is passed to bipolar cells in the retina, which may be the cells in the opponent process that transform the information from cones. http://en.wikipedia.org/wiki/Opponent_process http://en.wikipedia.org/wiki/Ewald_Hering Ανταγωνιστικοτητα ασπρου-μαυρου είναι η φωτεινοτητα Τα ηλεκτρικά σήματα (που σχετίζονται με την έγχρωμη όραση) μεταδίδονται από τους τρείς τύπους κωνίων στις επόμενες στιβάδες αμφιβληστροειδικών κυττάρων, στα οριζόντια και στα γαγγλιακά κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρουν τις πληροφορίες μέσω του οπτικού νεύρου στον εγκέφαλο. Πρώτος ο Hering, το 1878, πρότεινε ότι, μετά από το στάδιο επεξεργασίας του χρώματος στους φωτοϋποδοχείς, υπάρχει ένα δεύτερο στάδιο χρωματικής επεξεργασίας στο οποίο οι αποκρίσεις των κωνίων συνδυάζονται. Αυτή η θεωρία έγινε γνωστή ως «θεωρία χρωματικής ανταγωνιστικότητας» (colour opponent theory) η οποία βασίζεται στον ανταγωνισμό που παρουσιάζεται στην αντίληψη μεταξύ κόκκινου-πράσινου, και μπλε-κίτρινου χρώματος Η χρωματική ανταγωνιστικότητα χαρακτηρίζει τα γαγγλιακά κύτταρα

Χρωματικά μοντέλα – Τρίγωνο του Maxwell To 1928 πειράματα από τους Wright και Guild έδειξαν ότι το τρίγωνο του Maxwell δεν επαρκεί για να περιγράψει όλα τα χρώματα. Τρίγωνο του Maxwell: Πρόκειται για ένα ισόπλευρο τρίγωνο στις κορυφές του οποίου υπάρχουν τα τρία βασικά χρώματα η μείξη των οποίων μπορεί να δημιουργήσει ένα μεγάλο αριθμό χρωμάτων τα οποία περικλείονται στο τρίγωνο. Το λευκό βρίσκεται στο σημείο τομής των υψών/διχοτόμων του τριγώνου και παράγεται από μείξη σε ίσες ποσότητες και των τριών χρωμάτων. Στα σημεία τομής των υψών με τις απέναντι πλευρές υπάρχουν τρία διαφορετικά βασικά χρώματα, το κυανό, το ιώδες. δύσκολο να συμφωνήσουμε ποια σχέση μεταξύ R, G και B είναι η κατάλληλη για να περιγράψει κάποιο χρώμα. Guild k Wright Χρησιμοποιώντας μια οθόνη στην οποία πρόβαλαν ταυτόχρονα το άγνωστο χρώμα και τα τρία βασικά μπόρεσαν να φτιάξουν ένα διάγραμμα που έδινε τις σχέσεις των βασικών χρωμάτων για κάθε χρώμα. το τρίγωνο Maxwell δεν αρκούσε για να περιγράψει όλα τα χρώματα. υπήρχαν χρώματα και έξω από αυτό, γεγονός που σημαίνει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπήρχαν στο μοντέλο "αρνητικές" τιμές για κάποιο από τα βασικά χρώματα. ένα νέο μοντέλο ήταν απαραίτητο.

Χρωματικά μοντέλα – Το διάγραμμα CIE Δημιουργήθηκε από την CIE (Commission Internationale de l' Eclairage) το 1931 σαν μια παραλλαγή του τριγώνου του Maxwell. Καθορίστηκαν οι ακόλουθες τιμές για τα τρία βασικά χρώματα:μπλε=435.8 nm πράσινο=546.1 nm κόκκινο=700 nm Ένα χρώμα μπορεί να καθοριστεί από την απόχρωση και τη φωτεινότητα του. Διάγραμμα CIE xy: Διάγραμμα 2 διαστάσεων στο οποίο η απόχρωση καθορίζεται από τις μεταβλητές x και y. Το διάγραμμα προκύπτει από την προβολή του τρισδιάστατου διαγράμματος σε μια επιφάνεια σταθερής φωτεινότητας (μεταβλητή z) Commission Internationale de l' Eclairage, Διεθνής Επιτροπή Φωτισμού Το 1931, έγινε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο πρότυπο για την μέτρηση του χρώματος Έτσι δημιουργήθηκε μια παραλλαγή του τριγώνου του Maxwell επιλέγοντας ένα ορισμένο κόκκινο, πράσινο και μπλε από τα οποία και δημιουργούνται τα υπόλοιπα χρώματα.Το αποτέλεσμα έγινε γνωστό ως ο χάρτης χρωμάτων του CIE. the chromaticity diagram is a tool to specify how the human eye will experience light with a given spectrum. It cannot specify colors of objects (or printing inks), since the chromaticity observed while looking at an object depends on the light source as well.

Τεχνητή όραση Η τεχνητή όραση βασίζεται στο γεγονός ότι η αίσθηση της όρασης μπορεί να προκύψει διεγείροντας τα νεύρα πίσω από τον αμφιβληστροειδή με ηλεκτρικό ρεύμα. Επιτυγχάνεται με τοποθέτηση κατάλληλου μικροσκοπικού εμφυτεύματος στον αμφιβληστροειδή. Τυφλωση λογω δυσλειτουργείας του αμφιβληστροειδούς - nerves behind the retina still functioned even when the retina had degenerated The ASR contains about 3,500 microscopic solar cells that are able to convert light into electrical pulses, mimicking the function of cones and rods. To implant this device into the eye, surgeons make three tiny incisions no larger than the diameter of a needle in the white part of the eye. Through these incisions, the surgeons introduce a miniature cutting and vacuuming device that removes the gel in the middle of the eye and replaces it with saline. Next, a pinpoint opening is made in the retina through which they inject fluid to lift up a portion of the retina from the back of the eye, which creates a small pocket in the subretinal space for the device to fit in. The retina is then resealed over the ASR. t receives all of its needed power from the light entering the eye Η όραση με το εμφύτευμα δεν θα είναι κανονική ,αλλά τουλάχιστον οι ασθενείς θα μπορούν να διακρίνουν σχήματα και περιγράμματα, αλλά στο μέλλον αυτό θα βελτιωθεί. Διαρκεια ζωης γυρω στα 10 χρονια

Ψηφιακή Φωτογραφία Το φως περνά από το φακό της φωτογραφικής μηχανής και το είδωλο του αντικειμένου αποτυπώνεται στον αισθητήρα φωτός. Ο αισθητήρας περιέχει φωτοευαίσθητα στοιχεία που αντιλαμβάνονται το φως και το μετατρέπουν σε ηλεκτρικό φορτίο. Κάθε στοιχείο του αισθητήρα αντιστοιχεί σε ένα εικονοστοιχείο (pixel) της εικόνας.

Αισθητήρας CCD Εφευρέθηκε το1969 από τους Willard Boyle και George Smith. Πυκνωτές στην επιφάνεια του CCD φορτίζονται με φορτίο ανάλογο της έντασης του φωτός που δέχονται. Στη συνέχεια οι πυκνωτές εκφορτίζονται σε έναν ενισχυτή τάσης. Τελικά προκύπτει μια αλληλουχία ψηφιακών τάσεων οι οποίες μπορούν να αποθηκευτούν σε κάποια μορφή μνήμης. To CCD δε μπορεί να διακρίνει χρώμα και για αυτό το λόγο τοποθετείται πάνω του ένα χρωματικό φίλτρο (Bayer) για να προκύψει τελικά η έγχρωμη εικόνα. An image is projected by a lens on the capacitor array (the photoactive region), causing each capacitor to accumulate an electric charge proportional to the light intensity at that location. a two-dimensional array, used in video and still cameras, captures the whole image or a rectangular portion of it. Once the array has been exposed to the image, a control circuit causes each capacitor to transfer its contents to its neighbor. The last capacitor in the array dumps its charge into a charge amplifier, which converts the charge into a voltage. By repeating this process, the controlling circuit converts the entire semiconductor contents of the array to a sequence of voltages, which it samples, digitizes and stores in some form of memory. H πληροφορία που παίρνουμε από κάθε πυκνωτή εξαρτάται από την ένταση μόνο κ όχι από f αρα CCD εχει αχρωματοψια! Each square of four pixels has one filtered red, one blue, and two green (the human eye is more sensitive to green than either red or blue). The result of this is that luminance information is collected at every pixel, but the color resolution is lower than the luminance resolution. Φωτοηλεκτρικο: ποσοτητα e (δηλαδη φορτιο) εξαρταται από ποσοτητα φωτονιων και όχι από συχνοτητα (χρωμα) ετσι CCD δε διακρινει χρώμα αλλα μονο φωτεινότητα (ένταση) Πανω στην επιφάνεια κάθε εικονοστοιχειου του CCD βαζουμε ένα φίλτρο που επιτρλεπει ένα μονο από τα βασικα χρώματα να περασει. Προκύπτει εγχρωμη εικόνα που αποτελείται από τις 3 βασικές χρωματικές συνιστώσες. Ματι πολύ ευαισθητο στο πρασινο αναγνωριζει περισσοτερες διαβαθμισεις του. 2 εικονοστοιχεία πρασινα δινουν μεγαλυτερη αντιθεση στης εικονα.

Από τον αισθητήρα στο αρχείο Κάθε εικονοστοιχείο μπορεί να αντιδράσει στην ένταση του φωτός που πέφτει πάνω του με 256 διαφορετικές τιμές. Από τον αισθητήρα παίρνουμε απευθείας την ακατέργαστη μορφή της εικόνας (raw format). Με τη διαδικασία της αποψηφιδοποίησης (demosaicing) προκύπτει ένα χαρτογραφικό αρχείο (bitmap). Στη συνέχεια το αρχείο bitmap επειδή έχει σχετικά συμπιέζεται μετατρέπεται σε αρχείο JPEG. Ο επεξεργαστης της μηχανης μετατρεπει το αναλογικο σημα (ταση) σε δυαδικό αριθμό συνηιθως 8 δυαδικών ψηφίων (bit) δηλαδή για κάθε pixel 256 επίπεδα φωτεινότητας. RAW:Tελικά οι τάσεις μετατρέπονται σε αριθμούς κ επειδή γνωρίζουμε το χρώμα κάθε pixel (φίλτρο Bayer) το χρώμα κάθε στοιχείου περιγράφεται από έναν αριθμό δηλ από μια συνιστώσα κάποιου βασικού χρώματος αφού είναι μονοχρωματικό. Μειονεκτημα: μεγαλο μεγεθος δυσκολια να εχουμε πολλες διαδοχικες ληψεις - μορφες διαφερουν αναμεσα σε κατασκευαστες η σε μηχανες ιδιας εταιριας. Πλεονεκτιμα: Αν η μηχανη αποθηκευει raw απευθειας η επεξεργασια μπορει να γινει σε υπολογιστη κ να εχουμε καλυτερα αποτελεσματα αναλογα με τις προτιμησεις μας. BITMAP: Επεξεργαστης μηχανης μετατρεπει το raw σε αρχειο αναγνωρισιμο από το pc. Συγκρινει τιμες φωτεινοτητας κ χρωματος γειτονικων Pixels (αποψηφιδοποιηση) και δινει ετσι τιμες κ στις μηδενικες συνιστωσες των χρωματων.ετσι δημιουργειται ένα αρχειο στο οποιο κάθε pixel καταλαμβανει 24bit 8 για κάθε χρωμα. Μεθοδοι αποψηφιδοποιησης με αντιγραφη του χρωματος από διπλα η με μεσο ορο……… JPEG:χρήση απωλεστικών αλγορίθμων συμπίεσης

ΤΕΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗ RAW ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΦΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ BLUE + RED + GREEN = RAW PICTURE

Όραση υπολογιστών Πρόκειται για τεχνολογία που ασχολείται με μηχανές που βλέπουν και ασχολείται με την κατασκευή συστημάτων που αποκτούν πληροφορίες από εικόνες. Κύρια χαρακτηριστικά και δυνατότητές της είναι οι εξής: Αναγνώριση: δηλαδή ο καθορισμός για το αν βρίσκεται κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο στην εικόνα ή όχι. Κίνηση: μελέτη της διαδοχής των εικόνων για την παρατήρηση της κίνησης και τον υπολογισμό της ταχύτητας ενός αντικειμένου. Ανακατασκευή εικόνων: με λήψη πολλαπλών εικόνων ενός αντικειμένου με κατάλληλους μετασχηματισμούς μπορούμε να έχουμε ένα τρισδιάστατο μοντέλο του αντικειμένου. Πληροφοριες για τις εικονες μπορει να αποκτουνται από καμερες η από καποια συσκευη ιατρικης απεικονισης Αναγνώρηση= ταυτοποίηση συγκεκριμένου γνωστού αντικειμένου πχ δακτυλικά αποτυπώματα συγκεκριμένα πρόσωπα ανθρώπων κλπ. ανιχνευση καποιας καταστασης η καποιου αντικειμένου. Πχ ανίχνευση κυτταρων η ιστων με δυσλειτουργειες από μια ιατρικη εικονα η καποιου οχηματος στο δρομο Κίνηση=

Εφαρμογές Επεξεργασία ιατρικών εικόνων Έλεγχος της παραγωγής στη βιομηχανία Στρατιωτικές εφαρμογές Καθοδήγηση ή υποβοήθηση αυτόνομων οχημάτων Παρακολούθηση χώρων Ψηφιακή φωτογραφία και επεξεργασία εικόνας Τομογραφικές εικόνες ακτινογραφίες ανίχνευση όγκων, μετρηση διαστάσεων οργάνων ροης αίματος κλπ Στη βιομηχανία ευρεση ελαττωματικών προιόντων Ανιχνευση εχθρικων οχηματων στρατιωτων καθοδιγηση πυραυλων Προειδοποιηση για εμποδιο σε αυτοκινητα http://en.wikipedia.org/wiki/Computer_vision

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ http://hubel.med.harvard.edu/bcontex.htm http://en.wikipedia.org/ http://hubel.med.harvard.edu/bcontex.htm http://paskalis.net/colours-c.php http://optics-optometry.blogspot.com/ http://www.rhodes.aegean.gr/sxedia/grafdaskalou/anatomy/sub1/seeing/eyestructure.htm http://www.colormatters.com/vision.html http://www.howstuffworks.com/eye.htm Σημειώσεις βιοφυσικής (Μακροπούλου Μυρσίνη)