Ο τόπος μας . Ο τρόπος ζωής άλλοτε και τώρα

Με τι ασχολούνται οι κάτοικοι του τόπου μας σήμερα; Επαγγέλματα που υπήρχαν και έχουν σχέση με το φυσικό περιβάλλον Με τι ασχολούνταν παλιότερα , τι έχει αλλάξει.

Καλλιέργεια καπνού βελόνιασμα

Το όργωμα Το αλέτρι

Θερισμός σιταριού με το χέρι αλώνισμα

Πατόζα για το αλώνισμα του σιταριού

Καλλιέργεια ροδάκινων

Σύγχρονη αλωνιστική μηχανή Τρακτέρ για καλλιέργεια χωραφιού

Τα απαραίτητα εργαλεία για έναν "πετρά" είναι το κοπίδι, το σφυρί, το καλέμι, το βαριό, οι σφήνες, Στη συνέχεια όμως ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδιομορφίες της πέτρας αλλά και τη μορφή, που επιθυμεί να της δώσει ο δημιουργός της, χρησιμοποιεί ακόμα και κατσαβίδι, μαχαίρι, σουγιά και συχνά επινοεί και κατασκευάζει ο ίδιος ο πετράς το εργαλείο που χρειάζεται. Αυτό συνηθιζόταν ιδιαίτερα παλιότερα, όπου ο κάθε πετράς είχε και το δικό του καμίνι, έτσι ώστε σ' αυτό να επισκευάζει και τα εργαλεία του.

Εικόνα από τη σιταγορά της παλιάς Θεσσαλονίκης, που ήταν μια από τις μεγαλύτερες της Βαλκανικής στην περίοδο της Τουρκοκρατίας αχθοφόρος

Στην παλιά Θεσσαλονίκη υπήρχαν και πλανόδιοι κρεοπώλες, που πουλούσαν τα κρέατά τους περιφερόμενοι με ζώα στους δρόμους Πλανόδιος έμπορος

Μικροπωλητές στη Θεσσαλονίκη

Σήμερα οι άνθρωποι που δουλεύουν;

Πώς περνά μια οικογένεια την ημέρα της, συνήθειες που υπήρχαν παλιότερα υπάρχουν και σήμερα; Ποια παιχνίδια μας αρέσουν , πού παίζουμε; Παραδοσιακά παιχνίδια Αλάτι χονδρό-Αλάτι ψιλό Το παιχνίδι αυτό παίζεται από πολλά παιδιά που συγκεντρώνονται και βγάζουν με κλήρο τη "μάνα". ΄Υστερα κάνουν όλα μαζί ένα κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω, με τις παλάμες ανοιχτές. Η μάνα στέκεται έξω από τον κύκλο και βαστάει ένα μαντήλι. Κάνει μια βόλτα γύρω από τον κύκλο τραγουδώντας: Αλάτι ψιλό, αλάτι χονδρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό Την ώρα που τραγουδάει γύρω από τον κύκλο, πετάει το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν ότι δεν κρατάει πια το μαντήλι.Το παιδί που πήρε το μαντήλι σηκώνεται και αρχίζει να κυνηγάει τη μάνα. ΄Οταν την πιάσει η μάνα κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά. Το παιδί που πήρε το μαντήλι γίνεται μάνα και αρχίζει να κυνηγάει. Το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι μέχρι να το βαρεθούν.

Βασιλιάς Τα παιδιά "τα βγάζουν" κι ένας τους γίνεται βασιλιάς Βασιλιάς Τα παιδιά "τα βγάζουν" κι ένας τους γίνεται βασιλιάς. Ο βασιλιάς κάθεται κάπου, ενώ οι άλλοι απομακρύνονται για να διαλέξουν ποιο επάγγελμα θα παραστήσουν και με ποιες κινήσεις. Όταν τελειώσουν επισκέπτονται τον βασιλιά και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος: - Βασιλιά, βασιλιά με τα 12 σπαθιά, τι δουλειά; - Τεμπελιά! - Και τα ρέστα; - Παγωτά. - Είπε η γιαγιά να μας κάνεις μια δουλειά. - Τι δουλειά; Τότε τα παιδιά κάνουν τις κινήσεις του επαγγέλματος που διαλέξανε. Αν ο βασιλιάς το καταλάβει, το φωνάζει και κυνηγάει να πιάσει ένα παιδί που γίνεται βασιλιάς. Αν δεν το καταλάβει, ξανακάθεται και τα παιδιά μιμούνται κάτι άλλο.

Βόλοι – Ένα παιχνίδι που χάθηκε, είναι και οι βόλοι. Ήταν φτιαγμένοι από πηλό και βαμμένοι σε ζωηρά χρώματα. Ας δούμε δυο πολύ δημοφιλή παιχνίδια με βόλους: ΤΡΙΓΩΝΑΚΙ: Χαράζουμε στο χώμα ένα τρίγωνο και μέσα σ' αυτό ο κάθε παίχτης βάζει δυο-τρεις από τους βόλους του. Σε μια απόσταση 4-5 μέτρων στήνεται μια πέτρα, ο μπάστακας. Τα παιδιά ρίχνουν τους βόλους τους προς τον μπάστακα και όποιος φτάσει πιο κοντά παίζει πρώτος. Ο παίχτης ρίχνει με τον αντίχειρα το βόλο του στο τριγωνάκι με σκοπό να χτυπήσει έναν από αυτούς που ήταν μέσα και να τον βγάλει έξω, οπότε και τον κερδίζει. Εάν κάποια στιγμή χάσει και ο βόλος του μείνει μέσα στο τρίγωνο, ο αμέσως επόμενος παίχτης χτυπώντας το βόλο κερδίζει όλους όσους είχε μαζέψει ο προηγούμενος ως τώρα.

Κολοκυθιά Το παιχνίδι αυτό παίζεται με 3 παίκτες και πάνω. Κάθε παίκτης έχει από έναν αριθμό. Για παράδειγμα : Ο Γιώργος έχει το 1, η Σοφία το 2, ο Μιχάλης το 3, η Μαρία το 4 και ο Παντελής το 5. Το παιχνίδι αρχίζει. Ο Γιώργος λέει : 'Εχω μια κολοκυθιά που έχει 3 κολοκύθια. Τότε ο Μιχάλης πρέπει να πει : Και γιατί να έχει 3 κολοκύθια ; Ο Γιώργος ρωτάει : Και πόσο κολοκύθια να έχει ; Ο Μιχάλης του απαντάει : Να έχει 2 κολοκύθια. 'Ετσι πρέπει να μιλήσει η Σοφία. Αυτό γίνεται ώσπου να μπερδευτεί κάποιος και να πει κάτι άλλο. Τότε τ' άλλα παιδιά αποφασίζουν τι να κάνει. Για παράδειγμα πρέπει να πει ένα ποίημα. Συχνά ακούμε τη φράση : Μα καλά, την κολοκυθιά θα παίξουμε ; Αυτό το λέμε όταν κάποιοι διαφωνούν και ρίχνει ο ένας στον άλλο την ευθύνη.

Πώς χτίζονται τα σπίτια του τόπου μας, μιλήστε για τα υλικά , τις στέγες τα μπαλκόνια ,τα παράθυρα. Τα σπίτια άλλοτε

Τα σπίτια σήμερα

Οι άνθρωποι μετακινούνταν δύσκολα από τόπο σε τόπο αγωγιάτες

Ο αμαξάς γεννήθηκε από την ανάγκη των ανθρώπων να μετακινηθούν είτε μόνοι, είτε με παρέα. Ετσι ξεκίνησαν οι πρώτες ανθρωποκίνητες άμαξες. Σε πολλά μέρη μάλιστα σου έδιναν και το καμτσίκι για να τους δέρνεις προκειμένου να περπατήσουν πιο γρήγορα. Επειδή όμως με τις άμαξες αυτές η κούραση των ανθρώπων ήταν μεγάλη, αποφάσισαν να παραχωρήσουν τη θέση τους στην ιππήλατη άμαξα, την οποία έσερνε ένα άλογο ή ένα γαϊδουράκι. Ομως ακόμα και μέχρι σήμερα υπάρχουν ανθρωποκίνητες άμαξες. Τέλος, οι αμαξάδες με δύο και τρία και τέσσερα άλογα ξεκίνησαν αυτό το επάγγελμα, στολίζοντας τις καρότσες τους και τα άλογά τους κατάλληλα. Οι αμαξάδες άραζαν συνήθως στους σταθμούς των τρένων, των λεωφορείων ή στις πλατείες. Επαιρναν όπως κάνουν και οι σημερινοί ταξιτζήδες τους πελάτες με τη σειρά και τους πήγαιναν στον προορισμό τους. Αλλοι είχαν ανάγκη μετακίνησης, άλλοι ψυχαγωγίας και άλλοι μια απλή βόλτα. Σήμερα συναντάμε μερικούς αμαξάδες σε τουριστικά μέρη και σε νησιά, για να κάνουν τη βόλτα τους οι τουρίστες. Οι αμαξάδες μας άφησαν μια καλή εποχή που θα τη θυμόμαστε πάντα. "Τράβα αμαξά μεσ' τη βροχή, το κορίτσι μου κρυώνει..." Τότε όλα ήταν ρομαντικά, αργά και σταθερά. "Καροτσέρη, καροτσέρη, πόσα τάληρα γυρεύεις..." Με τα τάληρα αυτά ο καροτσέρης έβγαζε το ψωμί του και το σανό του αλόγου. Επαιρνε τα χαλινάρια του αλόγου, τα χάμουρα, τα χαϊμαλιά, τις παρωπίδες και τα φανάρια της άμαξας. Το καμουτσί από βούνευρο σχίζοντας τον αέρα έδινε το έναυσμα στο άλογο να πάρει την ανάλογη ταχύτητα

Το επάγγελμα του αμαξά. Απόσπασμα απο την άδεια κυκλοφορίας ιππηλάτου "Αρθρον 72 1) Αδεια κυκλοφορίας Ιδιοκτήται ή οπωσδήποτε κατέχοντες ή εκμεταλλευόμενοι αμάξας μιας των κάτωθι κατηγοριών υποχρεούνται να ώσι εφοδιασμένοι δι' αδείας κυκλοφορίας, εκδιδόμενης παρά τον υφ' ημάς Τμήματος Τροχ. Κινήσεως, κατόπιν σχετικής αιτήσεως του ενδιαφερόμενου. Ο εν τη αδεία αναγραφόμενος αριθμός αποτελεί τον αριθμό κυκλοφορίας αμάξης. 2) Χαρακτηρισμός αμάξων. Αι ιππήλατοι αμάξαι διακρίνονται :α) Εις ιδιωτικάς και β) Εις αγοραίας Αι αγοραίαι διαιρούνται: α) Εις αμάξας επιβατικάς χρησιμοποιουμένας αποκλειστικώς δια την μεταφοράν προσώπων και β)Εις αμάξας φορτηγάς, χρησιμοποιουμένας δια την φόρτωσιν και μεταφοράν εμπορευμάτων ή άλλων αντικειμένων. Αι φορτηγαί άμαξαι υποδιαιρούνται:α) Εις διτρόχους και β) εις τετράτροχους αίτινες πάλιν υποδιαιρούνται εις συρομένας υφ' ενός ίππου και εις συρομένας υπό δυο ή πλειόνων ίππων..."

Λεωφορείο παίρνει τους επιβάτες

Παλιό τρένο

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ

Το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος στην Αθήνα

Η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΠΌ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ