Κ.Κίτσιος, Μ.Παπαδοπούλου¹, Ν.Καδόγλου, Σ.Καραμπά², Κ.Κώστα¹, Ν.Σάιλερ Α Παθολογική Κλινική, Ιπποκράτειο ΓΝΘ ¹Γ Παιδιατρική Κλινική ΑΠΘ, Ιπποκράτειο ΓΝΘ ²Ανοσολογικό Εργαστήριο, Ιπποκράτειο ΓΝΘ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ ΣΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ Κ.Κίτσιος, Μ.Παπαδοπούλου¹, Ν.Καδόγλου, Σ.Καραμπά², Κ.Κώστα¹, Ν.Σάιλερ

ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗΣ Η παρουσία διαταραγμένης γλυκόζης νηστείας (IFG) ή/και διαταραγμένης ανοχής γλυκόζης (IGT). 25% των ενηλίκων με προδιαβήτη αναπτύσσουν ΣΔ σε 3-5 έτη, 25% αποκαθιστούν φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης, 50% παραμένουν στην κατάσταση αυτή. Ο προδιαβήτης αυξάνει τον σχετικό καρδιαγγειακό κίνδυνο 1.1-1.4 φορές. Η παχυσαρκία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Η συχνότητα και η σημασία του προδιαβήτη στη παιδική και εφηβική ηλικία δεν έχουν ως τώρα επαρκώς μελετηθεί.

ΣΚΟΠΟΣ Ο προσδιορισμός της συχνότητας του προδιαβήτη σε παχύσαρκα παιδιά και εφήβους. Η αναζήτηση διαφορών μεταξύ παχύσαρκων ατόμων με προδιαβήτη και παχύσαρκων ατόμων με φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Μελετήθηκαν 102 άτομα, 53 προεφηβικά (29 άρρενα) και 49 έφηβοι (25 άρρενες) με ΒΜΙ>97η ΕΘ και περίμετρο μέσης >90η ΕΘ. Ο διαχωρισμός των ατόμων σε εφηβικά και προεφηβικά στηρίχτηκε στα κριτήρια του Tanner. Όλα τα άτομα υποβλήθηκαν σε OGTT με 1.75gr/Kg βάρους σώματος γλυκόζη και προσδιορίστηκε η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Για τον προσδιορισμό της αντίστασης στην ινσουλίνη χρησιμοποιήθηκε ο δείκτης ΗΟΜΑ-ΙR. Ως δείκτες υποκλινικής φλεγμονής χρησιμοποιήθηκαν το ινωδογόνο πλάσματος και η high-sensitivity CRP (hsCRP) του ορού. Η διάγνωση του προδιαβήτη στηρίχτηκε στα κριτήρια του IDF και της ADA.

ΠΡΟΕΦΗΒΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ

ΕΦΗΒΟΙ ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ

ΠΡΟΕΦΗΒΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ p ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ 37 16 ΗΛΙΚΙΑ (ΕΤΗ) 9.0±1.8 9.3±1.1 0.6 ΒΜΙ (Kg/m²) 27.3±3.1 29.0±3.0 0.07 ΠΕΡ. ΜΕΣΗΣ (cm) 89.7±9.7 93.5±8.6 0.2 FG (mg/dl) 92.4±4.9 102.5±12.6 0.006 ΙΝΣ.ΝΗΣΤΕΙΑΣ(μU/ml) 18.0±7.7 22.6±8.5 0.05 HOMA-IR 4.1±1.8 5.9±2.6 G120min (mg/dl) 115.1±14.0 139.5±17.6 <0.001 ΙΝΣ.120min (μU/ml) 73.5±44.2 131.7±93.5 0.003 HbA1c % 4.5±0.2 4.7±0.2 ΙΝΩΔΟΓΟΝΟ (mg/dl) 404.1±81.1 419.8±86.7 0.5 hsCRP (mg/dl) 0.47±0.28 0.48±0.42 0.9

ΕΦΗΒΟΙ ΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ p ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ 34 15 ΗΛΙΚΙΑ (ΕΤΗ) 12.7±1.6 13.3±1.5 0.2 ΒΜΙ (Kg/m²) 31.4±5.0 32.1±3.5 0.6 ΠΕΡ. ΜΕΣΗΣ (cm) 102.6±13.8 106.5±9.5 0.3 FG (mg/dl) 92.2±5.5 105.4±8.8 <0.001 ΙΝΣ.ΝΗΣΤΕΙΑΣ(μU/ml) 21.2±10.3 34.2±13.8 0.001 HOMA-IR 4.8±2.3 8.8±3.5 G120min (mg/dl) 111.6±16.8 130.7±5.3 ΙΝΣ.120min (μU/ml) 78.7±53.7 161.7±150.4 0.05 HbA1c % 4.6±0.2 4.7±0.2 0.07 ΙΝΩΔΟΓΟΝΟ (mg/dl) 387.4±112.6 410.7±82.9 0.5 hsCRP (mg/dl) 0.43±0.3 0.42±0.3 0.9

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το ένα τρίτο περίπου των παχύσαρκων παιδιών και εφήβων παρουσιάζουν διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης με τη μορφή διαταραγμένης γλυκόζης νηστείας ή/και διαταραγμένης ανοχής γλυκόζης. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη σε σχέση με εκείνα που είναι στον ίδιο βαθμό παχύσαρκα αλλά έχουν φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Καθώς η συχνότητα του προδιαβήτη φαίνεται να είναι αξιοσημείωτα μεγάλη στον πληθυσμό των παχύσαρκων παιδιών και εφήβων είναι η επιβεβλημένη η έγκαιρη αναζήτηση και διάγνωσή του με σκοπό την όσο το δυνατόν πιο πρώιμη παρέμβαση για την πρόληψη του ΣΔ 2 και την μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 3 Χρειάζονται περισσότερες μελέτες προκειμένου να καθοριστεί επακριβώς με την μορφή κατευθυντήριων οδηγιών η αποτελεσματικότερη θεραπευτική παρέμβαση στις ηλικίες αυτές (μεταβολή του τρόπου ζωής μόνο ή και φαρμακευτική παρέμβαση;)