ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝTΗ

100+1 ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με το φίλο του Γιάννη Βλαχογιάννη στη Δεξαμενή, το 1908

Οι ελαφροΐσκιωτοι

ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ Πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εστία», στις 24 Δεκεμβρίου 1906 Δίκαια ο Κωστής Παλαμάς ονόμασε, τον Παπαδιαμάντη, «ποιητή με τον πεζό λόγο».

ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ Πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εστία», στις 24 Δεκεμβρίου 1906 Δίκαια ο Κωστής Παλαμάς ονόμασε, τον Παπαδιαμάντη, «ποιητή με τον πεζό λόγο».

Ο ποιητής Παπαδιαμάντης Ονείρατα στον ύπνο μου μαυροφτερουγισμένα Σαν περιστέρι στη σπηλιά μ’ ετάραξαν για σένα Κίνδυνο, μαύρο σύννεφο, οι μάγισσες μου λένε Τ’ αηδόνια αυτά που κελαδούν μου φαίνονται πως κλαίνε

ΤΗΣ ΚΟΚΚΩΝΑΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ Πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις», στις 25 Δεκεμβρίου 1893

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ «Ο Παπαδιαμάντης είναι ο άνθρωπος του ελαχίστου…»

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ Το ωραιότατο ηθογραφικό διήγημα είναι 116 ετών αφού δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη χριστουγεννιάτικη «Ακρόπολι»,το 1896

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

Χειρόγραφα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

«Μικρός εζωγράφιζα Αγίους …».

Στα σχολικά τετράδια που βρέθηκαν, φαίνεται η αγάπη του συγγραφέα για τη ζωγραφική.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ Το ωραιότατο ηθογραφικό διήγημα είναι 116 ετών αφού δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη χριστουγεννιάτικη «Ακρόπολι»,το 1896

Το σκοτεινό τρυγόνι "Μάνα μου, εγώ 'μαι τ' άμοιρο, το σκοτεινό τρυγόνι οπού το δέρνει ο άνεμος, βροχή που το πληγώνει. Το δόλιο! όπου κι αν στραφεί κι απ' όπου κι αν περάσει, δε βρίσκει πέτρα να σταθεί, κλωνάρι να πλαγιάσει. Εγώ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ' αποδαρμένη μέσα σε πέλαγο ανοιχτό, σε θάλασσ' αφρισμένη, παλεύω με τα κύματα χωρίς πανί, τιμόνι κι άλλη δεν έχω άγκυρα πλην την ευχή σου μόνη. Στην αγκαλιά σου τη γλυκειά, μανούλα μου, ν' αράξω μες στο βαθύ το πέλαγο αυτό πριχού βουλιάξω. Μανούλα μου, ήθελα να πάω, να φύγω, να μισέψω του ριζικού μου από μακριά τη θύρα ν' αγναντέψω. Στο θλιβερό βασίλειο της Μοίρας να πατήσω κι εκεί να βρω τη μοίρα μου και να την ερωτήσω. Να της ειπώ: είναι πολλά, σκληρά τα βάσανά μου, ωσάν το δίχτυ που σφαλνά θάλασσα, φύκια κι άμμο είναι κι η τύχη μου σκληρή, σαν την ψυχή τη μαύρη π' αρνήθηκε την Παναγιά κι οπ’ έλεος δεν θαύρει. Κι εκείνη μ΄ αποκρίθηκε κι εκείνη απελογήθη: "Ήτον ανήλιαστη, άτυχε, η μέρα που γεννήθης άλλοι επήραν τον ανθό και συ τη ρίζα πήρες όντας σε έπλασ' ο Θεός δεν είχε άλλες μοίρες". (1874, Λυρικό ποίημα αφιερωμένο στη μάνα του )

Η ΣΤΑΧΟΜΑΖΩΧΤΡΑ Πρωτοδημοσιεύτηκε στη χριστουγεννιάτικη «Εφημερίδα», του 1889

ΤΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ ΔΩΡΑ Πρωτοδημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Αλήθεια», την 1η Ιανουαρίου 1907