ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΤΕΝΙΣ Τεχνική, Τακτική και Φυσική Κατάσταση καθορίζουν την αθλητική απόδοση στο τένις. Χωρίς αμφιβολία όμως πρώτη στην ιεραρχία έρχεται η τεχνική, διότι είναι ο κύριος παράγοντας επιτυχίας.   Έχει παρατηρηθεί όμως πως διαφορετική φυσική κατάσταση παικτών μέσα στο παιγνίδι, είναι συχνά αποφασιστική για την έκβαση του αγώνα. Γι’ αυτό λοιπόν μια καλή φυσική κατάσταση αυξάνει τις πιθανότητες για μια υψηλή ποιότητα και ποικιλία τεχνικής και τακτικής. Επομένως μια καλή φυσική κατάσταση είναι βασική προϋπόθεση για μια προπόνηση υψηλών επιδόσεων με την απαραίτητη ένταση και διάρκεια αυτής. Δεν είναι παράξενο πως οι παγκόσμιοι πρωταθλητές διαθέτουν καλή φυσική κατάσταση. Αυτοί οι παίκτες και οι προπονητές τους προσπαθούν σκόπιμα η προπόνηση φυσικής κατάστασης να έχει το δικό της ιδανικό μερίδιο στο συνολικό πρόγραμμα προπόνησης.

Κατά κανόνα υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ της γενικής και ειδικής φυσικής κατάστασης.   Η γενική φυσική κατάσταση περιλαμβάνει την κατάσταση εξέλιξης όλων των κινητικών-φυσικών ικανοτήτων του οργανισμού ( δύναμη, ταχύτητα, αντοχή, ευκινησία-ευκαμψία, συναρμογή). Η ειδική φυσική κατάσταση αντιθέτως αναφέρεται μόνον σε συγκεκριμένες φυσικές-κινητικές ικανότητες ενός αθλήματος και στα συγκεκριμένα όργανα του οργανισμού. Επομένως στο τένις ενδιαφέρει περισσότερο η ειδική φυσική κατάσταση. Επειδή η συντονιστική ικανότητα είναι ο θεμέλιος λίθος της τεχνικής του τένις και περιγράφεται σε πολλά σχετικά βιβλία, θα περιοριστώ μόνον στην προπόνηση των προαναφερθέντων κινητικών-φυσικών ικανοτήτων του οργανισμού από την πλευρά του τένις.

Ερωτήματα που προκύπτουν για την προπόνηση;   1.      Τι ρόλο παίζει η φυσική κατάσταση στο τένις; 2.      Πότε πρέπει να αρχίσει η προπόνηση φυσικής κατάστασης στο τένις για αθλητές όλων των ηλικιών; 3.      Ποιες από τις ιδιότητες της φυσικής κατάστασης είναι απαραίτητες και πιο σημαντικές στο τένις; 4.      Πρέπει να γίνεται προπόνηση γενικής φυσικής κατάστασης ή αυτή να περιορίζεται μόνον στις ειδικές ικανότητες; 5.      Ποια μεθοδολογία πρέπει να ακολουθηθεί για την βελτίωση της φυσικής κατάστασης; (ΤΙ; ΠΟΤΕ; ΠΩΣ; ΓΙΑΤΙ; ) Παράδειγμα ΤΙ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΓΙΑΤΙ Ταχυδύναμη, δύναμη αντίδρασης Σε όλες τις ηλικιακές φάσεις. -Περίοδο προετοιμασίας. -Αγωνιστική περίοδος ‘Ενταση: 65-85% Επαναλήψεις: 8-15 Σετ: 4-8 Διάλειμμα: 2-3 λεπτά. Συναρμογή, νευρική ενεργοποίηση, εκρηκτική δύναμη. Αντοχή στη δύναμη ιι Από 16 ετών. Ένταση: 60-80% Από 20-45 δευτερ. Σετ: 2-4 Σφυγμός: 120 ΚΣ από 6-8 ασκήσεις Συναρμογή, εισαγωγή στην περιοχή του χρέους οξυγόνου.  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ   ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΕΙΔΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ Ανάπτυξη φυσικών ικανοτήτων (δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, εκρηκτικότητα, κινητικότητα ) Συμμετρική εξέλιξη των φυσικών ικανο- τήτων για καλύτερη απόδοση του οργα- νισμού. Ανάπτυξη ειδικών ικανοτήτων που είναι απαραίτητες στο τένις (ταχυδύναμη,αντοχή στη δύναμη, κινητικότητα, επιδεξειότητα, τεχνική).

ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΑΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ   ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΑΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ Grösser 1991  Στοιχεία Φυσικής Kατάστασης   Ηλικιακές φάσεις ( α = αγόρια, κ = κορίτσια )  5-8  8-10 10-12 12-14 14-16 16-18 18-20  20   Μέγιστη δύναμη +κ +α ++κ   ++α +++κ + + +α  +++α Ταχυδύναμη  +ακ  +α  ++α  Αντοχή στη δύναμη     Αερόβια αντοχή +ακ ++ακ +++α Αναερόβια  Ταχύτητα αντίδρασης  Άκυκλη μέγιστη ταχύτητα ++α  Κυκλική μέγιστη Ευκινησία + : προσεκτική έναρξη (1-2χ εβδομαδιαία) ++ : αυξημένη προπόνηση (2-5χ εβδομαδιαία ) +++ : προπόνηση υψηλών επιδόσεων : από αυτή τη φάση χωρίς περιορισμούς  

συγκεκριμένες κινήσεις Πολλές επαναλήψεις κινήσεων ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ   Ανάλυση των παραμέτρων που καθορίζουν την αθλητική απόδοση στο τένις. Ψυχολογία (θέληση) Σύντομες και γρήγορες συγκεκριμένες κινήσεις Πολλές επαναλήψεις κινήσεων απαιτεί α) Ταχυδύναμη Ταχύτητα β) Τεχνική των κινήσεων γ) Συναρμογή δ) Κινητικότητα Αντοχή: αερόβια χωρητικότητα Eλάττωση Κούραση= Μείωση απόδοσης Διάγνωση Α) Μετρήσεις δύναμης (έλλειψη δύναμης) Β) >> αλτικότητας Γ) Διάγνωση – Δαπεδοεργόμετρο (τιμές Γ.Ο. και καρδιακή συχνότητα) Δ) Τεστ ταχύτητας Τα αποτελέσματα των τεστ επηρεάζουν την καθοδήγηση προπόνησης= ποσότητα, ένταση.

Εξαρτάται από Αθλητική ικανότητα απόδοσης Προπόνηση (επιβάρυνση) ΑΡΧΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ   Αθλητική ικανότητα απόδοσης   Προπόνηση (επιβάρυνση) + Αποκατάσταση =Προσαρμογή Μέσα προπόνησης Επιβαρύνσεις Μέθοδοι προ- πόνησης Εξαρτάται από Εξαρτάται από -Γενικές ασκήσεις -Ειδικές ασκήσεις -Αγωνιστικές ασκ. -Ποσότητα ερεθίσματος -Ένταση ερεθίσματος -Ανάληψη ερεθίσματος -Διάρκεια ερεθίσματος -Διάρκειας -Διαλειμματική -Επαναληπτική -Ψυχική και φυσική κατάσταση -Θέληση -Κλιματολογικές συνθήκες -Δυναμικότητα συναθλητών -Κοινωνικοί παράγοντες -Αθλητές / Αθλητής -Προπονητής / Αθλητής -Ένταση, περιεχόμενο και ποσότητα προπόν. -Κατάσταση προπόν. -Ηλικία και φύλλο -Τα διάφορα οργανικά συστήματα Συχνότητα προπόνησης

Γ Ε Ν Ι Κ Η Φ Υ Σ Ι Κ Η Κ Α ΤΑ Σ Τ Α Σ Η   ΕΙΔΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ Αντοχή Δύναμη Ταχύτητα Ευκινησία Αντοχή τρεξίματος   Αντοχή κτυπημάτων αυτοσυγκέντρωσης μικρού χρόνου μεσαίου χώρου μακρού χρόνου Δυναμοταχύτητα   Δύναμη κτυπημάτων Προφύλαξη κακώσεων Μέγιστη δύναμη Ταχυδύναμη Αντοχή στη Ικανότητα πρόβλεψης, Αντίδραση. Ταχύτητα τρεξίματος κτυπημάτων Ταχύτητα αντίδρασης  Κυκλική ταχύτητα Άκυκλη Βελτειωμένη επιιτάχυνση Οικονομία κινήσεων  Προφύλαξη κακώσεων Στατική ευκαμψία   Δυναμική   Γ Ε Ν Ι Κ Η Φ Υ Σ Ι Κ Η Κ Α ΤΑ Σ Τ Α Σ Η  

α. Καθοριστικοί παράγοντες απόδοσης ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ α. Καθοριστικοί παράγοντες απόδοσης Γενικές συναρμοστικές ικανότητες. Ικανότητα ρυθμού. Ικανότητα αντίδρασης. Ικανότητα προσανατο-λισμού. Ειδικές συναρμοστικές ικανότητες. Τεχνική κτυπήματος. Κινήσεις ποδιών. Ειδικοί παράγοντες φυσ. κατάστασης Ταχύτητα κίνησης. Ταχυδύναμη. Ψυχικoi παράγοντες Αυτοπεποίθηση. Ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης. Στρατηγική παιγνιδιού. β. Παράγοντες επηρεασμού της απόδοσης Γενικοί παράγοντες Φυσικής Κατάστασης. Αντοχή. Ευκαμψία. Δύναμη. Ανθρωπομετρικοί παράγοντες. Σωματότυπος Ύψος. Βάρος. Ψυχικοί παράγοντες. Γενική εξυπνάδα.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ   ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ   Ηλικία Είδος προπόνησης αντοχής. Μέθοδος προπόνησης. Παραδείγματα προπόνησης. 7-10 ετών Αρχή της γενικής αερόβιας προπόνησης αντοχής. -- Μέθοδος διάρκειας. -- Διαλειμματική μέτρια. - Όλα με παιγνιώδη μορφή. 10-12 Γενική αερόβια αντοχή. -- Διαλειμματική μέτρια. - Συνεχόμενο τρέξιμο 10-30 λεπτά. 13-15 Έντονη αερόβια προπό- νηση. Αρχή αναερόβιας προπόνησης αντοχής. Σχέση: 3:1 Αερόβια / αναερόβια. α. μέτρια ( σταθερό ρυθμό ) β. έντονη ( με αλλαγές ρυθμού )  -- Διαλειμματική μέτρια και έντονηl. έως 60 λεπτά. - Έντονο τρέξιμο 15-20 λεπτά.  Fartlek (παιγνίδι με τρέξιμο 20 λεπτά). 16-18 Αερόβια και αναερόβια προπόνηση αντοχής. Σχέση: 2:1 -- Μέτρια και έντονη μέθοδος διάρκειας έντονη. 15-20 λεπτά, - Fartlek 30 λεπτά. 19 Σχέση: 1:1 -- Μέτρια και έντονη μέθοδος διάρκειας. -- Διαλειμματική μέτρια και  

Αθλητής μαζικής άθλησης ηλικίας 50 ετών. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ( AL. FERRAUTI, P. MAIER, KAR. WEBER 1996)   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ( AL. FERRAUTI, P. MAIER, KAR. WEBER 1996) Παράδειγμα 1:   Αθλητής μαζικής άθλησης ηλικίας 50 ετών. 220 ανώτατο όριο Κ.Σ – 50 ηλικία αθλούμενου = 170 μέγιστη Κ.Σ 70 Κ.Σ ηρεμίας. 170 – 70 = 100 100 χ ⅔ = 66 70 + 66 = 136 Άρα η συνιστούμενη Κ.Σ πρέπει να είναι 136 σφυγμοί το λεπτό για προπόνηση με συνεχόμενο τρέξιμο. Παράδειγμα 2: Αθλητής επιδόσεων ηλικίας 20 ετών. 220 ανώτατο όριο Κ.Σ – 20 ηλικία αθλούμενου = 200 μέγιστη Κ.Σ 60 Κ.Σ ηρεμίας. 200 – 60 = 140 140 χ ¾ = 105 105 + 60 = 165 Άρα η συνιστούμενη Κ.Σ πρέπει να είναι 165 σφυγμοί το λεπτό για προπόνηση με συνεχόμενο τρέξιμο.  

  ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ( π.χ. Μάρτιος / Απρίλιος ). ( AL. FERRAUTI, P. MAIER, KAR. WEBER 1996) Διάστημα Μορφή Μέθοδος Τόπος Συχνότητα/ Διάρκεια   1η -3η εβδομάδα Βασική αντοχή Μέθοδος διάρκειας μέτριας έντασης Υπαίθριος χώρος 3χ/εβδομ./40-60 λεπτά 4η – 6η Μικτή - Δρομικά παιγνίδια. - Εναλλαγές μέτριας έντασης και σπριντ. - Έντονη μέθοδος διάρκειας 1χ/εβδομ./40-60 λεπτά 7η –8η Ειδική - Τιράντες - Υαλοκαθαριστήρες - Μηχανή εκτόξευσης μπαλών. Γήπεδο τένις 1χ/εβδομ./20-30 λεπτά  

Kατάταξη βασικών παραμέτρων φυσικής κατάστασης στο τένις (Schönborn)   8 Ευκινησία, ευκαμψία 10 9   Αναερόβια αντοχή     7 Αντοχή στη δύναμη   6 Αερόβια αντοχή   5 Αντοχή στην ταχύτητα   4 Ταχύτητα (κυκλική) 3   2 1 Ταχύτητα (άκυκλη) Ταχύτητα αντίδρασης Συναρμογή, επιδεξιότητα Ταχυδύναμη   1 0 + + + + + 5% 10% 15% 20% 25%

Συναρμογή Δύναμη Ταχύτητα Αντοχή Ευκινησία Σχηματική παράσταση φυσικής κατάστασης στο τένις. Σημασία αυτής για τον παίκτη με τις θετικές (++++) και αρνητικές (-----) αμοιβαίες σχέσεις των ατομικών παραγόντων της ( Weber ). Συναρμογή Δύναμη Ταχύτητα Αντοχή Ευκινησία Γεν.συναρμογή Στατική. Ταχ. Αντίδρασης Αερόβια Στατική Ειδ. >>> . Ταχυδύναμη. Ταχ.(κυκλική). Αναερόβια. Δυναμική. Ειδ. στο άθλημα Αντοχή στη δύναμ. Ταχ. (άκυκλη). Τοπική,Ολική. ανάλογα με την κατάσταση του παιγνιδιού. Φ Υ Σ Ι Κ Η Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ Η   Τεχν. Κτυπήματος. Δύναμη για σπρίντ Εκκίνησης. Κτυπήματος. Μεγαλύτερη από- Τεχν. Τρεξίματος. Δύναμη βαλλιστική. Τρεξίματος. Τρεξίματος. σταση επιτάχυνσης Οικονιμία κίνησης. Κτυπήματος. για σερβίς και κτυ- πήματα εδάφους.   Α Σ μ χ Σ(+++)ταχ. Δ(+++)ταχ., Τ(+++)δύναμη. Α(+++)συναρμ. Ε(+++)συναρ. ο έ Σ(+++)αντ. δύν.(---)αντοχή. Τ(+++)συναρμ. αντοχή(---)δύναμη. ι σ Σ(+++)ευκ. β ε Σ(+++)δύν. α ι ί ς ε ς

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ

(Διαλειμματική έντονη) Α. ΔΥΝΑΜΗ 15%   Δυναμική (ισοτονική ) στο τένις. Δύναμη Ταχυδύναμη   Ταχύτητα συστολής μυών ( Πολλά βάρη – λίγες επαναλήψεις).   ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ (Λίγα βάρη – Πολλές επαναλήψεις) Στατική (ισομετρική) (Διαλειμματική έντονη) -Για την ταχύτητα εκκίνησης. -Για τις κινήσεις του χεριού σε μερικά κτυπήματα.   Ολική. Aντοχή στη δύναμη.   Με την ίδια ταχύτητα και ακρίβεια.   Τοπική: 1/6 με 1/7 του συνόλου των μυών.   (Διαλειμματική μέτρια) Αντίσταση του οργανισμού σε κόπωση μακράς διαρκείας.

Ταχύτητα συναρμογής Ταχύτητα αντίδρασης Β. ΤΑΧΥΤΗΤΑ 15% αποστάσεις. Β. ΤΑΧΥΤΗΤΑ 15%   (για σπρίντ 15 μέτρων)   Απαραίτητη για την επιτάχυνση σε μικρές αποστάσεις.   Κατά ένα μέρος αποκτάται από την προπόνηση. Απαραίτητη για την Ο χρόνος που μεσολαβεί επιτάχυνση του χεριού από το ερέθισμα ως την ( γρήγορη κίνηση στην αντίδραση είναι θέμα φάση κτυπήματος). κληρονομικότητας.   Ταχυδύναμη Ταχύτητα συναρμογής Ταχύτητα αντίδρασης

Ε. ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ(ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ) 35%       Γ. ΑΝΤΟΧΗ 25% Αντοχή στη δύναμη       - μύες     - ωμική ζώνη - συνδέσμους   - σπονδυλική στήλη - τένοντες -      - μέση Οι τενίστες χρειάζονται   : - αλτική δύναμη - αντοχή - αντοχή στη δύναμη - Αντοχή στην ταχύτητα Διάρκεια αντοχής   Δ. ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ (ΕΥΚΑΜΨΙΑ) 10%   Ικανότητα έκτασης (κινησιακό πλάτος) Ευλυγισία     Ε. ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ(ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ) 35% Επιδεξιότητα

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ     1.Προπόνηση Αρχαρίων. (Θεμελιακή) 3.Προπόνηση Αθλητών (Μέγ. απόδοσης) ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤ. Τακτική απλού και διπλού (μικτού) . Δύναμη ( δυναμική ή Ισοτονική): γρήγορη και αντοχής. Ταχύτητα, αντοχή, ευκινησία, εκρηκτικότητα. Προπόνηση σε διάφορα στάδια Αρχές προπόνησης Προγραμματισμός προπόνησης 1 Αρχή μακροχρόνιας προπόνησης 2 Αρχή εξέλιξης μιας κατάστασης προπόνησης 3 Αρχή επιβάρυνσης 4 Αρχή αποφυγής υπερφόρτωσης 5 Αρχή βαθμιαίας επιβάρυνσης 6 Αρχή ετήσιας κατανομής 7 Αρχή σταθερότητας 8 Αρχή των τεστ καταλληλότητας 9 Αρχή επανεξέτασης της επίδοσης Ωριαίος προγραμματισμός Ημερήσιος προγραμματισμός Μικρόκυκλος (Εβδομαδιαίος προγραμματισμός) Μεσόκυκλος (Μηνιαίος Προγραμματισμός) Μεγάκυκλος ( 1-3 μήνες) Προγραμματισμός κατά περιόδους Ετήσιος προγραμματισμός(Π.Π,Α.Π,Μ.Π) 1.Προπόνηση Αρχαρίων. (Θεμελιακή) 3.Προπόνηση Αθλητών (Μέγ. απόδοσης) 2.Προπόνηση Προχωρημένων. (Εποικοδομητική)   Περίοδος προετοιμασίας

ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΡΧΑΡΙΩΝ (ΘΕΜΕΛΙΑΚΗ) ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ (ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ) ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ (ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ) Α.ΣΤΑΔΙΟ Ηλικία 5 / 7, 7 / 8,9 / 10 Β.ΣΤΑΔΙΟ 10 / 11, 11 / 12 13 / 15 Α. 12 / 14, Κ. Β. ΣΤΑΔΙΟ 15 / 18 Α. 14 / 16-17 Κ. Γενική Αθλητική Προπόνηση. Ειδική Προπόνηση 80% γεν. αθλ. προπ. 20% ειδ. αθλ. προπ. 30% γεν. αθλ. προπ. 70% ειδ. 25% γεν. αθλ. προπ. 75% ειδ. αθλ. προπ. 65% γεν. αθλ.προπ. 35% ειδ. αθλ. προπ. Ρυθμίζονται ανάλογα με τις αδυναμίες του παίκτη.(αύξηση προπόνησης, αύξηση ποιότητας προοπό- νησης με στόχο τη σταθερότητα) Ηλικία: Α18/35 Κ16/35

ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΤΆ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΤΆ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ Π Ρ Ο Ε Τ Ο Ι Μ Α Σ Ι Α Σ 1ο ΜΕΡΟΣ: 70% γενική αθλητική προπόνηση 30% προπόνηση τεχνικής 2Ο ΜΕΡΟΣ: 50% γενική και ειδική αθλητική προπόνηση(σχέση 2:1) 40% προπόνηση τεχνικής 10% προπόνηση τακτικής Συχνότητα προπόνησης 4 προπον. την εβδομάδα διάρκειας 90΄ προπονήσεις την εβδομάδα 60% 40% 40% ( σχέση 1:2) 50% 10% 6 Προπ. Την εβδομάδα 4×90΄ και 2×120΄. Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η 30% γενική αθλητική προπόνηση (σχέση 1:1) 60% προπόνηση τεχνικής   10% προπόνηση τακτικής   4 προπονήσεις την εβδομάδα 2 ×90΄ και 2 ×120΄ 20% (σχέση 1:3) 70% 4 προπονήσεις την εβδομάδα 2 ×120 και 2 ×150 Μ Ε Τ Α Β Α Τ Ι Κ Η 100% γενική αθλητική προπόνηση   2-3 προπονήσεις την εβδομάδα των 90   100% 3-4 προπονήσεις την εβδομάδα των 90-120΄.

ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ   ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ ΜΕΧΡΙ 18 ΕΤΩΝ Αγώνες. 40% Ειδική προπόνηση τένις. 35% 35% Γενική κινητική προπόνηση 25% 20% 20%   10% 25% 40%   20% 30% Ειδική προπόνηση. 35% Προπόνηση υψηλών επιδόσεων   ( 15 – 18 ) ετών. Προπόνηση επιδόσεων ( 13 – 15 ) ετών. Εποικοδομητική προπ.( 10 – 13 ) ετών. Βασική προπόνηση ( 8 – 10 ) ετών. 45% 10%

Βασική προϋπόθεση είναι ότι, κάθε σχεδιασμός προπόνησης πρέπει να ανταποκρίνεται στις ικανότητες της συγκεκριμένης κατηγορίας αθλητών.     ηλικία   15-18 13-15 10-13 8-10 Γενική κινητική προπόνηση.   Σπορ με μπάλα. Σπορ με Άλλα σπορ. Ειδική προπόνηση ( αθλητών )   - Ελαστικότητα. - Αντοχή (αερ - αναερ). - Επιδεξιότητα. -Συναρμογή.- Ευκινησία - Ικαν. Αντίδρασης -Δύναμη.- Ταχύτητα. -Αντοχή(αερ.) -Συναρμογή. -Επιδεξιότητα.- -Ικανότητα αντίδρασης.  -Ταχύτητα.- Δύναμη. -Αντοχή (αερόβια) - Κινητικότητα. - Συναρμογή. - Ταχύτητα. - Ικανότητα αντίδρασης. - Αντοχή (αερόβια ). Ειδική προπόνόνηση στο τένις.   - Βελτίωση ατομικής: (τεχνικής, στρατηγικής, και τακτικής). -Τελειοποίηση τεχνικής ανάλογα με το προσωπικό στυλ. -Τακτική. -Σταθεροποίηση και εξάσκηση τεχνικής. -Τακτική.  -Εκμάθηση βασικής τεχνικής. Αγώνες - Περιορισμένοι στους νέους. - Εθνικοί και διεθνείς στους βετεράνοι.   Εθνικοί και διεθνείς αγώνες νέων. - Εθνικοί αγώνες βετεράνων. - Ομαδικοί και εθνικοί αγώνες νέων. - Μικροί (ασήμαντοι) αγώνες, ομαδικοί, δηλ. περιφερειακοί.

ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑΔΙΑ     Πρώτος στόχος Πολύπλευρη ψυχοκινητική, βασική προπόνηση. Προπόνησης. Επιμέρους στόχοι στη 1. Εκμάθηση πολλών κινήσεων με παιγνιώδη μορφή Θεμελιακή (βασική) και συλλογή εμπειριών άλλων κινήσεων από προπόνηση διαφορετικά αθλήματα. 2. Εισαγωγή στη βασική μορφή της τεχνικής και εκμάθηση ειδικών κινήσεων του τένις. Τρίτος στόχος Εμβάθυνση στην ειδική προπόνηση. Επιμέρους στόχοι στην 1. Συνεπής εξέλιξη των βασικών κινητικών ικανοτήτων. Προπόνηση υψηλών 2. Σταθεροποίηση των τεχνικών στοιχείων. επιδόσεων. 3. Σταδιακή αύξηση της προπονητικής επιβάρυνσης. 4. Τακτική συμμετοχή σε αγώνες. Δεύτερος στόχος Αρχή της εξειδίκευσης του τένις. προπόνησης. Επιμέρους στόχοι στην 1. Εκμάθηση της τεχνικής. Εποικοδομητική προπόνηση, 2. Επέκταση στην εκμάθηση κινήσεων συναφών αντικειμέ νων και πολύπλευρη αγωνιστική προπόνηση. 3. Εφαρμογή ειδικών ασκήσεων για την ανάπτυξη των φυσικών ικανοτήτων οι οποίες βελτιώνουν τις ταχυδυναμικές σχέσεις της τεχνικής.

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΟΜΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ   ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΟΜΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΤΕΝΙΣ   Β Α Σ Ι Κ Π Η Ρ Ο Π Ν Η   70% γενική Ε Π Π Ρ Ι Ο Κ Π Ο Ο Δ Ν Ο Η Μ Σ Ι Τ Κ Η   40% γενική Π Ε Ρ Π Ο Ι Π Δ Ο Ο Ν Σ Η Ε Ω Υ Ν Ψ Η Λ Ν 25% γενική   75% ειδική   60% ειδική 30% ειδική

Βασική Προπόνηση. Εποικοδομητική Προπόνηση Υψηλών επιδόσεων. Γενική προπόνηση Ειδική προπόνηση

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΝΤΟΧΗΣ Α. Μέθοδος διάρκειας Ικανότητα Μέθοδος διάρκειας εργασίας Πλήρης Κόπωση % 25 50 75 100 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 Αριθμός επαναλήψεων στη μονάδα του χρόνου. Ένταση επιβάρυνσης διάλειμμα Διάρκεια Ποσότητα 70-90% της καλύτερης επίδοσης Άσκηση χωρίς Πολύ μεγάλη 30 λεπτά ως 2 ώρες

Παραλλαγή μεθόδου διάρκειας Α.1 Παραλλαγή μεθόδου διάρκειας Παραλλαγή μεθόδου διάρκειας Μέθοδος διάρκειας Συνεχόμενη Μ.Δ Εναλλασσόμενη Μ.Δ Fartlek Σταθερή ένταση (π.χ. 150 Κ.Σ το λεπτό ή ταχύτητα 12 χιλ. την ώρα ) Μέθοδος αλλαγής ρυθμού. Σύμφωνα με το πλάνο μέσα σε ένα ορισμένο εύρος διασποράς π.χ. 140 –150 Κ.Σ. Απρογραμμάτιστη αλλαγή της έντασης της επιβάρυνσης . Εξαρτάται από το έδαφος ή την προπονητική κατάσταση του αθλητή (από χαμηλή μέχρι μέγιστη π.χ. βάδι- σμα μέχρι σπρίντ)

Β. ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ (INTERVALL) B.1. Διαλειμματική μέθοδος ( μέτρια) Iκανότητα εργασίας Διαλειμματική μέθοδος (μέτρια) Πλήρης κόπωση % 5 6 7 8 9 10 25 4 3 50 2 75 1 4 5 6 7 8 9 2 3 100 1 5 10 15 20 25 30 35 40 45 Αριθμός επαναλήψεων στη μονάδα του χρόνου   Ένταση Επιβάρυνσης Διάλειμμα Ποσότητα επιβάρυνσης Διάρκεια 60 – 80 % Αμοιβόμενο διάλειμμα Μεσαία 10-12 επαναλήψεις Μικρή – Μεσαία  15--60΄΄ (Μικ..Χρ.) 01--08΄ (Μεσ.Χρ.) 08--15΄ (Μακ. Χρ.)

B.2. Διαλειμματική μέθοδος (έντονη)   Ικανότητα Διαλειμματική μέθοδος (έντονη) εργασίας Πλήρης κόπωση % 1.S 2.S 3.S 4.S 25 SP SP 50 75 Τέλος προπόνησης 100 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 Αριθμός επαναλήψεων στη μονάδα του χρόνου   . Ένταση επιβάρυνσης   70 – 90% Διάλειμμα Αμοιβόμενο Διάλειμμα. Διάλειμμα μεταξύ σων σέτ (3-10 λεπτά) Ποσότητα   Υψηλή 12-40 επαναλήψεις Διάρκεια Μεσαία 30-90΄΄ 2-3 λεπτά

Γ. Επαναληπτική μέθοδος Ικανότητα εργασίας Πλήρης Κόπωση % 1η . ΕΠ Δ. 2η. ΕΠ Δ. 3η. ΕΠ Δ 4η . ΕΠ Τέλος Προπόν. 25 50 75 100 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 Αριθμός επαναλήψεων στη μονάδα του χρόνου. Ένταση επιβάρυνσης 90-100% Διάλειμμα (4-30 λεπτά) Πλήρες διάλειμμα Ποσότητα Διάρκεια Ανάλογα με την Απόσταση Μικρή-μεσαία Ελάχιστη

% Διάρκεια αγώνα απόσταση Δ. Αγωνιστική μέθοδος Αγωνιστική μέθοδος Ικανότητα προπόνησης Πλήρης Πάνω από την κόπωση αγωνιστική % Διάρκεια αγώνα απόσταση 25 50 Κάτω από την 75 αγωνιστική Τέλος απόσταση προπόνησης 100 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 Αριθμός επαναλήψεων στη μονάδα του χρόνου   Επιβάρυνση προπόνησης Διάλειμμα Ποσότητα Διάρκεια επιβάρυνσης 95-105% Χωρίς Ελάχιστη, μέτρια Ανάλογα με την απόσταση, μεσαία - μεγάλη

ΕΝΤΑΣΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ   ΕΝΤΑΣΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ Μέθοδοι προπόνησης Ένταση ερεθίσματος Πυκνότητα ερεθίσματος Ποσότητα (έκταση) ερεθίσματος Διάρκεια ερεθίσματος Αποτέλεσμα προπόνησης 1. Μέθοδος διάρκειας 70-90% της μέγιστης ικανότητας επίδοσης Χωρίς διάλειμμα Πολύ μεγάλη μέσω: -Πολλών επαναλ. -Μεγάλων αποστάσ. -Μεγάλο σύνολο επιβαρύνσεων   Πολύ μεγάλη μέσω: -Μεγάλης διάρκειας της άσκησης(30 λεπτά - 2ώρες) -Πολλών ασκήσεων μικρής διάρκειας Βασική αντοχή (τοπική αντοχή μυών) 1.1.Παραλλαγή μεθόδου διάρκειας Συνεχόμενη -Ένταση σταθερή (π.χ. 150 Κ.Σ./το λεπτό) ή ταχύτητα (π.χ.12 km/h) Εναλλασ- σόμενη -Μέθοδος αλ- λαγής ρυθμ. μέσα σε ένα ορισμένο εύρος διασποράς (π.χ. 140-160 Κ.Σ/min.) Fartlek Απρογραμμάτιστη Αλ-λαγή της έντασης επι-βάρυνσης (Εξαρτάται από το έδαφος ή την προπονητική κατά-σταση του αθλητή). -Από χαμηλή μέχρι μέγιστη π.χ. βάδισμα μέχρι τρέξιμο Βασική αντοχή 2. Διαλειμματική 1 (μέτρια) Μέτρια -60-80% της μέγιστης ικανότητας επίδοσης -Άσκηση δύναμης 50-60% της μέγ. ικαν. Επίδοσης   Μικρή – Μεσαία -10-60΄΄ δευτ. (100-200 μ.) -Άσκηση δύναμης 05-15΄΄ δευτ. Μικρή -01-08΄λεπτά Μεσαία -Αντοχή στη δύναμη -Τοπική αντοχή μυών Αμοιβόμενο 45-90΄΄ δευτ. μεταξύ των σετ Μεσαία -10-12 επαναλήψεις -Σειρές των 06-08 επαναλήψεων 3. Διαλειμματική 2 (έντονη) Υπομέγιστη -80-90% της μέγιστης ικανότητας επίδοσης -Άσκηση δύναμης 75% της μέγιστης Αμοιβόμενο 90-180΄΄δευτ. (3-10 λεπτά) Υψηλή -12-40 επαναλήψεις -Σετ των 10 επαναλήψεων   Μεσαία -15-90΄΄ δευτ. (100-400 μ) -Άσκηση δύναμης 15-30΄΄ δευτ.   -Αντοχή στη δύναμη. -Αντοχή εκρηκτικότητας -Ταχυδύναμη -Αρχή μέγ. δύν -Tαχύτητα 4. Επαναληπτική μέθοδος Πλήρες Διάλειμμα 3-5΄λεπτά 4-30΄λεπτ-Τρέξιμο: διάλ. 10-15΄΄δευτ. Άσκηση δύν. Διάλειμμα 3-5΄ Ελάχιστη -Τρέξιμο: 2-6 επαν. -Άσκηση δύναμης: 15-25 επαναλήψεις ή 3-6 επαναλήψεις κάθε σετ Μικρή- μεσαία ανάλογα με την απόσταση. Τρέξιμο: 5΄΄-3΄ λεπτά ανάλογα με το μήκος -Άσκηση δύναμης Μέγιστη -90-100% της μέγιστης ικανότητας επίδοσης -Άσκηση δύναμης: 90-100% της μεγ. Ικαν. Επίδοσης -Ταχυδύναμη -μέγιστη εκρηκτικότητα -Μέγιστη δύναμη -Ταχύτητα Ανάλογα με την απόσταση μεσαία ως μεγάλη Αγωνιστικότητα 5. Αγωνιστική μέθοδος 95-105% Χωρίς διάλειμμα Ελάχιστη ως μέτρια

ΕΤΗΣΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ   Περίοδοι προπόνησης Χρονικό Αντικείμενα διάστημα προπόνησης   Περίοδος προετοιμασίας   Μήνες 5 ½ Nοέμ.   - Φυσ. Κατ. Δεκ. - Βελτίωση Ιαν. τεχνικής Φεβρ. Μαρ. - Παιγνίδια Απρ.1/2 - Τακτική Αγωνιστική περίοδος Μήνες 4 ½ Απρ. 1/2 - Άμεση Μάϊος προετοιμασία Ιουν. για αγώνες Ιουλ. - Αγωνιστικό Αύγ. μέρος Μεταβατική Μήνες 2 Σεπτ. - Μειωμένη Οκτώβ. προπόνηση   D. T. B. 5

Ιαν. Φεβ. Μαρτ. Απρ. Μάϊος. Ιούν. Ιούλ. Αύγ. Σεπτ. Οκτ. Νοεμ. Δεκ. ΠΕΡΙΟΔΙΣΜΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ   Περίοδοι προπόνησης και αγώνων σε ετήσιο κύκλο. Π. Π. 2   2 μήνες Α. Π. 4 μήνες Α. Π. 1 Π. Π. 1 11 εβδ. Μ. Π. 5 εβδομ. Ιαν. Φεβ. Μαρτ. Απρ. Μάϊος. Ιούν. Ιούλ. Αύγ. Σεπτ. Οκτ. Νοεμ. Δεκ.  

ΚΑΜΠΥΛΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ   100 90 80 70 60 50 40 30 % Ιαν. Φεβρ. Μάρτ. Απρ. Μάϊος Ιούν. Ιούλ. Αύγ. Σεπτ. Οκτ. Νοέμ. Δεκ. : Προπόνηση φυσικής κατάστασης   : Προπόνηση τεχνικής Κλιμάκωση της φυσικής κατάστασης και της προπόνησης τεχνικής κατά περιόδους Jonath - Krempel  

ΜΥΕΣ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ ( Jonath / Krempel 1987)   Δραστηριότητα Μυϊκό σύστημα που απαιτείται Βασική θέση Κράτημα ρακέτας Μύες του μηρού Μύες των άνω άκρων και μύες των δακτύλων Τρέξιμο και κίνηση προετοιμασίας του παίκτη για το κτύπημα της μπάλας Γαστροκνήμιος Λαγανοψοϊτης Μύες του κορμού και των κάτω άκρων Μείζων γλουτιαίος Ορθός κοιλιακός και λοξοί κοιλιακοί Εκτείνοντες του κορμού (επιφανειακοί και βαθείς) Κτυπήματα: - Σέρβις - Forehand κτυπήματα - Backhand κτυπήματα - Κτυπήματα πάνω από το κεφάλι - Βόλεϋ  Δελτοειδής Τρικέφαλος βραχιόνιος μυς Εκτείνοντες μύες του άνω άκρου και των δακτύλων Ελάσσων θωρακικός μυς Τραπεζοειδής μυς Καμπτήρες του χεριού Μύες του χεριού και των δακτύλων ( καμπτήρες και εκτείνοντες του βραχίονα)

ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΜΥΊΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ,ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ (κυρίως γαστροκνήμιος, κοιλιακοί, ραχιαίοι και οι μύες του πήχυ, κατά Grösser 1985),   Κόκκινο: εκτείνοντες μύες Μαύρο: καμπτήρες μύες

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΕΝΟΣ ΠΑΙΓΝΙΔΙΟΥ ΤΕΝΙΣ ΥΨΗΛΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ (WEBER 1986)     40% 30% 20% 10% 20 30 50 50% Χρόνος διαλείμμα- τος μεταξύ των σετ Πραγματι- κός χρόνος παιγνιδιού   τος μέσα στο σετ

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΙΓΝΙΔΙΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΓΗΠΕΔΩΝ ( Grösser / Brüggeman / Zintl ……….).     A.T.P. Χόρτο Χώμα T.V.M. Συνθετικός τάπητας D.T.B.♀ Συνολικός χρόνος παιγνιδιού 1.16:10,2 1.26:54,4 1.16:41,1 1.12:28 0,56:10,5 Πραγματικός χρόνος Παιγνιδιού ( λεπτά ) 13:45,9 21:16,5 11:40,8 19:05,4 14:48,8 Παιγνιδιού ( % ) 17,9 24,8 15,2 26,3 25,9 Χρόνος ανά πόντο ( δευτ. ) 6,1 10,0 4,3 9,2 8,1 Πόντοι 133,6 129,3 156,1 124,3 107,7 Επαφές μπάλας 678 988 610 784,8 608,8 Επαφές μπάλας / πόντος 5,1 7,6 3,9 6,3 5,8

ΜΕΣΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΙΓΝΙΔΙΟΥ, ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΤΕΝΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΛΕΠΤΩΝ ΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΥΨΗΛΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΘΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ( WEBER..........) Κατηγορία αθλητών Ηλικίες n Ηλικία (Χρόνια) Διάρκεια Αγώνα ( min ) Πραγματικός Χρόνος παιγνιδιού(%) Καρδιακή Συχνότητα ( min ) Γαλακτικό Οξύ (mmol / l)   Παίκτες Υψηλών επιδόσεων Παιδική, εφηβική 18 12,6 90:00 25,4 171,5 1,49 Ενήλικες 23,8 16,4 κλειστό 147,6 2,15 Βετεράνοι 10 50,7 32,5 153,6 2,69 Ελεύθερα αθλούμενοι 17 25,0 22,0 141,9 2,38 54,5 30,1 140,7 2,33

ΣΕ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 60-90΄   Πραγματικός χρόνος παιγνιδιού: 12-21 λεπτά Χρονική διάρκεια ενός πόντου: 4-10 δευτερόλεπτα Συγκέντρωση γαλακτικού οξέος:2,5-3 mmol / l Σε παιγνίδι διάρκειας 2- ωρών, διανύονται (σε αγώνα με 5 σετ) μέχρι 18 χιλιόμετρα

Όπου Ο= Ελλείψεις μόνο σε ατομικές περιπτώσεις. Η προπόνηση ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΑΧΥΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ (Geese) ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΑΧΥΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ (Geese.........)   Ομάδα στο επαγγελματικό τένις Ταχύτητα κτυπήματος Βαλλιστική δύναμη Ικανότητα επιτάχυνσης Ικανότητα ταχύτητας Άνδρες διεθνούς επιπέδου Ο Χ Γυναίκες διεθνούς επιπέδου ΧΧ Νεάνιδες Έφηβοι   Όπου Ο= Ελλείψεις μόνο σε ατομικές περιπτώσεις. Η προπόνηση περιορίζεται σε μέτρια αύξηση ή διατήρηση της κινητικής ικανότητας και της καλύτερης δυνατής βελτίωσης και συναρμογής. Όπου Χ= Ελλείψεις στην πλειοψηφία των παικτών. Απαιτείται ειδική προπόνηση. Όπου ΧΧ= Σημαντικές ελλείψεις στην πλειοψηφία των παικτών. Ειδική προπόνηση είναι αναγκαία.  

Φαίνεται καθαρά η αδυναμία των γυναικών στο σέρβις n ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΚΤΥΠΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΓΗΠΕΔΩΝ ( Weber 1987 ). Με αστερίσκο είναι τα κτυπήματα που συνυπολογίστηκαν στο Forehand και Backhan Φαίνεται καθαρά η αδυναμία των γυναικών στο σέρβις     A. T. P. Χώμα T. V. M. Συνθ. τάπ. T. V. M. ♀  n % n Σέρβις 92 27,1 18,7 100 32,5 83,8 21,3 72,5 23,8 Επιστρο- F φή σέρβις B 26 7,9 29 5,9 31 10,0 26,7 6,8 31,8 38 11,1 32 6,4 47 15,3 8,1 19,5 Κτυπή- F ματα τελικής B γραμμής 65 19,0 139 28,3 44 14,5 104,6 58,1 27,9 78 23,0 166 33,7 15,5 121,0 30,8 77,9 25,6 Βολέ F κτυπήμ. B 13 3,9 8 1,5 15 5,2 6,9 1,8 3,7 1,2 9 1,9 17 5,8 6,6 1,7 1,3 Στοπ κτυπήματα 2 0,5 4 * 3,6 Λομπ 2,3 6,2 1,6 4,6 Καρφί 5 1,0 4,8 2,1 0,7 Σύνολο 339 493 305 392,4 304,7  

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΛΑΘΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑ ΤΕΝΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΤΑΤΑΣΣΟΜΕΝΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΕ ΧΩΜΑΤΙΝΟ ΓΗΠΕΔΟ( Weber 1987 ) (n=18)   Είδη κτυπημάτων n % Forehand : έξω 7,6 20,3 Backhand : έξω 6,3 16,8 Backhand : δίχτυ 6,2 16,5 Forehand : δίχτυ 4,6 12,2 2ο Σέρβις 2,1 5,6 Backhand – Return : έξω 1,8 4,8 Backhand – Return : δίχτυ 5,7 4,5 Forehand – Return : έξω 1,5 4,0 Forehand – Return :δίχτυ 1,4 3,7 Backhand – Volley : έξω 0,9 2,4 Backhand – Volley : δίχτυ Forehand - Volley : δίχτυ Άλλα κτυπήματα 3,9 Σύνολο 37,4 100

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΓΩΝΩΝ ΣΕ ΧΩΜΑΤΙΝΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΤΑΤΑΣΣΟΜΕΝΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ( Weber 1987) (n=18)   Είδη κτυπημάτων n % Forehand 4,8 27,9 Backhand 3,8 22,0 Forehand – Volley 2,5 14,5 Smash 2,3 13,3 Backhand – Volley 1,6 9,3 Service 1,0 5,8 Backhand Return 0,6 3,4 Forehand Return 0,3 1,7 Lob Σύνολο 17,2 100

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΕΡΒΙΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΓΗΠΕΔΩΝ (Weber 1982) Αδυναμία του σέρβις στις γυναίκες     A.T.P Χ ό ρ τ ο ώ μ α T.V.M Τ ά π η ς D.T.B ♀ A.T.P Χωμάτινο γήπεδο Ντύσσελντορφ ( Γερμανία) 1981 L e n d l M c. N a m. G h r P i 1ο Έγκυρο Ε Ρ Ι Σ Άσσος Β Σ λάθος 58,6 55,5 68,1 63,7 65,3 28,6 52,1 57,6 77,4 3,8 3,5 5,0 1,8 0,2 10,3 2,7 2,8 3,2 37,6 41,5 26,9 34,5 61,1 45,2 39,6 19,4 2Ο   Σ Έγκυρο Ρ Β Ι Λάθος 91,5 92,6 93,0 88,7 86.3 93,1 95,8 89,9 96,0 8,5 7,4 7,0 11,3 13.7 6,9 4,2 10,1 4,0 Χ ώ μ α

ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ Return ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Α! ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ( Weber 1982 ) (n=20)   Λάθος Έγκυρο Κανονικό Πόντος Forehand 68 (61,2%) 355 (59,9%) 345 (59,5%) 10 (71,4%) Backhand 43 (38,8%) 238 (40,1% 234(40,4%) 4 (28,6%) Πρώτο Return 111 (15,8%) 593 (84,2%) 579 (97,7%) 14 (2,3%) ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ Return ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Α! ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ( Weber 1982 ) (n=20)     Λάθος Έγκυρο Κανονικό Πόντος Forehand 26 (63,4%) 187 (66,8%) 169 (64,5%) 18 (100%) Backhand 15 (36,6%) 93 (33,2%) 93 (35,5%) --------- Δεύτερο Return 41 (12,8%) 280 (87,2%) 262 (93,6%) 18 (6,4%) Σε αντίθεση με τους άνδρες οι γυναίκες κτυπούν συχνότερα Forehand (αδυναμία τεχνικής ή σχέδιο τακτικής)  

ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΤΥΠΗΜΑΤΩΝ F & B (κανονικά κτυπήματα), (Weber 1982). A.Τ.P χόρτο F / B Κανονικό   A.T.P χώμα T.V.M D.T.B ♀ Χώμα Κατεύθυνση Κτυπήματος F B F B Διαγώνια 46,5 54,7 56,2 61,1 53,3 60,1 53,3 56,7 Παράλληλα 53,5 45,3 43,8 38,9 44,6 46,7 46,7 43,3 ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΩΝ ΚΤΥΠΗΜΑΤΩΝ,(Weber 1982). F / B Κανονικό   A.T.P χόρτο χώμα T.V.M D.T.B ♀ Κατεύθυνση Κτυπήματος F B F B F B Διαγώνια 41,6 42,9 50,8 43,3 47,4 44,6 49,5 44,0 Παράλληλα 68,4 67,1 49,2 56,7 52,6 55,4 50,5 56,0