Tehnološki proces izrade višetonskih negativa
Karakteristike višetonskih jednobojnih originala Osim crnih i bijelih površina ima površina koje u različitim iznosima reflektiraju svjetlo Svaki dio u većoj ili manjoj mjeri reflektira svjetlo, koje je jednako po spektralnom sastavu Takve površine vidimo kao tonove različite svjetline ili kao različite tonove
kontrast Osnovna karakteristika višetonskog originala je njegov kontrast koji je definiran rasponom gustoće zacrnjenja
Odabir fotomaterijala - iz grupe normalnih odgovarajuća ekspozicija vrijeme razvijanja
Odabir fotomaterijala odredi se γneg Na originalu se izmjere min i max gustoća zacrnjenja Višetonski negativ –definiraju Dmax i Dmax
Odabir fotomaterijala Meki 0,5<<1,1 Srednji 0,8<<1,5 Tvrdi 1,4<<2,4
Krivulja reprodukcije tonova
ekspozicija pravilna-krivulja reprodukcije tonova je skoro pravac premalena- neproporcionalnost u podnožju krivulje
Premala ekspozicija -neproporcionalnost u podnožju krivulje -da se postigne ΔD potrebno je duže razvijati
Parametri: -koncetracija razvijača Temperatura razvijača Vrijeme razvijanja D t(s)
Isti oblik krivulje potrebno definirati tri točke: minimalnu, maksimalnu srednju Metodu rada s tri točke dali su Kodak (A,M,B) i Gevaert kao metodu indeksa loma
Korekcija tonova u pojedinim dijelovima negativa ΔDorig> raspona ekspozicije koji odgovara pravčastom dijelu krivulje zacrnjenja fotomaterijala na koji se snima Svjetli tonovi originala će se reproducirati djelom u privršju krivulje (nema proporcionaliteta) što ima za posljedicu premale razlike između D koje prikazuju pojedine svjetle tonove originala Potrebna korekcija negativa negativ na kojem su reproducirani samo svjetli tonovi
ΔDorig= ΔDprint reprodukcija pravac (1) ΔDorig>ΔDprint gubici u reprodukciji, koji moraju biti što manji - linearna redukcija opsega gustoća zacrnjenja originala u zadani opseg reprodukcije (2) - važniji svjetli tonovi (3) - važniji srednji tonovi (5) - važniji tamni tonovi (4) - važniji tamni i svjetli tonovi (6)