Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων χαρα-κτήριζε η λιτότητα, κάτι που αντικατόπτριζε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγετο η ελληνική γεωργι-κή δραστηριότη-τα.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Φαγητό των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ
Advertisements

ΤΟ ΤΥΡΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ
Ισορροπημένη διατροφή
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Οι διατροφικές συνήθειες και διάφορες συνταγές κατά τη Βυζαντινή εποχή
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ 6η ΟΜΑΔΑ Γεύματα(Παλάτι-Μοναστήρια). ΠΕΤΡΟΣ. ΓΙΑΝΝΗΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ
Διατροφή στην αρχαία Ελλάδα
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ!!!
H αρχαία Ελληνική κουζίνα
διατροφή «Ένα ξεροκόμματο που το τρως ήρεμος είναι καλύτερο
Η δική μας έρευνα για τη διατροφή
ΕΠΑΛ ΑΓΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ:
Η συγκρότηση της αθηναϊκής κοινωνίας
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΕΛΙΑ-ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ-ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Η πυραμίδα της διατροφής
Β΄ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΡΑΧΩΝΙΟΥ ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤ΄ΤΑΞΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ « ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ» ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ
Τα μυστικα της υγειασ… για μικρουσ μαθητεσ
Οι διατροφικές συνήθειες
Ομαδα Α Διατροφή στηνΑρχαία Ελλάδα: Καλλιέργειες και προϊόντα Γεύματα
Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ « Το πρωί τρως για τον εαυτό σου, το μεσημέρι για τον φίλο σου και το βράδυ για τον εχθρό σου»
Δημοτικό Σχολείο Δρεπάνου
Μαθαίνω για τις… Ομαδεσ τροφιμων.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
2 ΔΗΜΟΤΗΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥ ΣΤ ΤΑΞΗ
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ Α’ ΤΑΞΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΞΟΥ.
Διατροφικές συνήθειες των νέων και Μεσογειακή Διατροφή
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Η διατροφή στην Αρχαία Ελλάδα
Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων
Υγιεινή Διατροφή Αγωγή Υγείας Λουκάς Κμιέτσικ Χρήστος Αγγελόπουλος
Γεύματα και ομάδες τροφίμων
Δειγματική Διδασκαλία
Ομάδες τροφών Παναγιώτα & Ζαχαρούλα.
Η πυραμίδα των τροφίμων!
Η ΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (ΨΑΡΙΑ) (1)
Συμπόσια στην Αρχαία Ελλάδα
Ανδρέας Λεμονιάτης Αντρέας Στύλιος Γιάννης Αναστασίου Νικόλας Πέτρου Γιώργος Τρουλλιώτης Τάξη: Στ 3.
Το πιο απαραίτητο υλικό για μια καλή σπιτική μαγειρική είναι η αγάπη για εκείνους για τους οποίους μαγειρεύεις Ομάδες τροφίμων.
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΞΥΛΑΓΑΝΗΣ Παγκόσμια ημέρα κατά της παχυσαρκίας Σχολ
Ποια είναι η μεσογειακή διατροφή;
Διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
4ο Δημοτικό Σχολείο Αιγίου
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΡΩΜΗ
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Η καλή μέρα από το πρωινό φαίνεται. Σύμμαχος της υγείας μου το πρωινό Το πρωινό υπάρχει από την αρχαιότητα. Στην προκλασική περίοδο ονομάζονταν και αργότερα.
Διατροφή των Αρχαίων Τάξη: Στ 3 Μαίρη Τσιάκαλου Χαρά Σπύρου
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ¨Μέτρο, ποικιλία , ισορροπία¨ έχει
Υγιεινή διατροφή: Είμαστε ό,τι τρώμε. Μια εργασία των μαθητών της Β΄ τάξης.
Υγιεινή διατροφή Συντονίστρια εκπ/κός: Μαντικού Σταματία Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί διαχείρισης ομάδων: Καρβούνη Ευαγγελία Λιβανίου Ευαγγελία Τσούτσουρα Φρειδερίκη.
Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων Θεοδώρα Μπέρδου Αρετή Μούλιου Κατερίνα Τυλιγάδα ΣΤ2΄
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΨΥΧΟΓΥΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΨΥΧΟΓΥΙΟΥ ΑΛΕΞΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΝΤΑΖΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΝΤΑΖΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
ΣΤΑΔΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ. Πως γίνεται η συντήρηση: Τα 5 βασικά στάδια H συντήρηση έχει ως απώτερο στόχο να κάνει το άτομο να τρώει σε όλη την υπόλοιπη.
Eυέλικτη ζώνη « Παιδί και υγιεινή διατροφή »
Έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες των παππούδων και των γιαγιάδων μας Συνέντευξη με τους ενοίκους του γηροκομείου Ρεθύμνου.
ΕΠΑΛ Ν.ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ ΣΧ.ΕΤΟΣ project:Διατροφή από την αρχαιότητα ως σήμερα. Υπεύθ.καθηγήτρια: Ζουμπουλίδου Ελένη. Μαθητές: Εφαρμογών 3.
Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι;
ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΤΖΑ ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ
Μεσογειακή Διατροφή 3ο Δημοτικό Σχολείο Αρτέμιδος
Διατροφή των αρχαίων Ελλήνων
« Μεσογειακή Διατροφή – Ομάδες Τροφίμων »
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΓΕΥΜΑΤΩΝ- ΣΥΜΠΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ   7ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΕ15.
Πρακτική στη Κοινότητα
ΕΛΙΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.
ΓΕΥΜΑΤΑ ΠΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ 6Η ΟΜΑΔΑ
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων χαρα-κτήριζε η λιτότητα, κάτι που αντικατόπτριζε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγετο η ελληνική γεωργι-κή δραστηριότη-τα. Θεμέλιο τους ήταν η λεγόμενη «μεσο-γειακή τριάδα»: σιτάρι, λάδι και κρασί.

 Το πρωινό, το οποίο ονομαζόταν συνήθως «άριστον», αποτελείτο από ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί. Συνηθισμένες πρωινές τροφές ήταν επίσης τα ξερά σύκα, τα αμύγδαλα, τα καρύδια και οι άλλοι ξηροί καρποί. Το πρωινό ρόφημα ήταν ο «κυκεών», ένα μείγμα κρασιού, τριμμένου τυριού και κριθάλευρου, το γάλο κυρίως κατσικίσιο, καθώς και ένα είδος υδρομελιού που το παρασκεύαζαν από χλιαρό νερό και μέλι.

Συχνά, τα γεύματα ήταν μόνο δύο  Συχνά, τα γεύματα ήταν μόνο δύο. Το πρώτο απαρτιζόταν από ψάρια, όσπρια, ή πρόχειρα φαγητά όπως ψωμί, τυρί, ελιές, αυγά, ξηρούς καρπούς και φρούτα. Το βραδινό, το οποίο αποτελούσε και το κύριο γεύμα, ήταν αυτό του συμποσίου και της φιλικής συντροφιάς διότι στους αρχαίους Έλληνες δεν άρεσε να τρώνε μόνοι τους, η γενικά αποδεκτή άποψη ήταν ότι το να τρώει κανείς μόνος του δε σημαίνει ότι γευματίζει αλλά ότι απλά γεμίζει το στομάχι του

Το συμπόσιο αποτελούσε έναν από τους πιο αγαπημένους τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων. Περιελάμβανε δύο στάδια: το πρώτο ήταν αφιερωμένο στο φαγητό, που σε γενικές γραμμές ήταν λιτό, ενώ το δεύτερο στην κατανάλωση ποτού. Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι έπιναν κρασί και μαζί με το γεύμα, ενώ τα διάφορα ποτά συνοδεύονταν από μεζέδες  (τραγήματα) που είχαν ως στόχο την απορρόφηση του οινοπνεύματος ώστε να επιμηκυνθεί ο χρόνος της συνάθροισης.

Το δεύτερο μέρος ξεκινούσε με σπονδή, τις περισσότερες φορές προς τιμή του Διονύσου. Κατόπιν οι παριστάμενοι συζητούσαν ή έπαιζαν διάφορα επιτραπέζια παιχνίδια. Συνεπώς τα άτομα έμεναν ξαπλωμένα σε ανάκλιντρα, ενώ χαμηλά τραπέζια φιλοξενούσαν τα φαγώσιμα και τα παιχνίδια. Χορεύτριες, ακροβάτες και μουσικοί συμπλήρωναν την ψυχαγωγία των παρευρισκομένων. Ένας «βασιλιάς του συμποσίου» ο οποίος εκλεγόταν στην τύχη αναλάμβανε να υποδεικνύει στους δούλους την αναλογία κρασιού και νερού κατά την προετοιμασία των ποτών. Εντελώς απαγορευμένο στις γυναίκες, με εξαίρεση τις χορεύτριες και τις εταίρες, το συμπόσιο ήταν ένα σημαντικότατο μέσο κοινωνικοποίησης στην Αρχαία Ελλάδα.

 Γενικά, εκτός από τους ομηρικούς ήρωες και τα συμπόσια, η κρεατοφαγία περιοριζόταν στις δημόσιες και ιδιωτικές γιορτές.  Τα πουλερικά διαφόρων ειδών, τα κουνέλια, οι λαγοί, οι αγριόχοιροι, τα αγριοκάτσικα, τα ελάφια και τα γνωστά κατοικίδια ζώα, αποτελούσαν τις κύριες πηγές κρέατος των αρχαίων Ελλήνων. Το μαγείρεμα γινόταν με διάφορους τρόπους, πιο συχνά, ψητά στο φούρνο ή στη σούβλα και βραστά με διάφορα λαχανικό και καρυκεύματα.

Ανέκαθεν οι Έλληνες έτρωγαν πολύ περισσότερα ψάρια από κρέας Ανέκαθεν οι Έλληνες έτρωγαν πολύ περισσότερα ψάρια από κρέας. Στην αρχαιότητα προτιμούσαν, όπως φαίνεται, κυρίως παχιά ψάρια, όπως: κολιός – σκουμπρί (σκόμβρος), σαρδέλα (σαρδίνι, τριχίς), γόπα (βοξ), μαρίδα (σμόρις) κ.α.

Τα λαχανικά στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στην αρχαία Αθήνα, ήταν σε σπουδαία ζήτηση, κι όχι μόνο για τους οπαδούς του Πυθαγόρα, που τα προτιμούσαν, μια κι απέφευγαν να τρώνε όσα έχουν ζωή.  Ο Πλάτων, στην ιδιωτική του ζωή ακολουθούσε την «πυθαγόρειο δίαιτα». Που ήταν μια καθαρή χορτοφαγία κι έδειχνε ευχαριστημένος τρώγοντας λαχανικά. Πίστευε πως η δίαιτα, είναι η πηγή της υγείας και των καλών ηθών, δύο παραγόντων που κάνουν τα κράτη υγιή και ρωμαλέα, υλικώς, ηθικώς και ψυχικώς.  Οι αρχαίοι Αθηναίοι όμως δύσκολα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τις «φυτοφαγικές» οδηγίες του Πλάτωνα αφού τα λαχανικά είχαν γίνει για τους Αθηναίους από τα σπάνια αγαθά. Πολλά σπίτια όμως, κυρίως στα περίχωρα φρόντιζαν να έχουν χωράφια ή κήπους, τους οποίους καλλιεργούσαν

Μια και η ζάχαρη ήταν άγνωστη στους αρχαίους, το μέλι ήταν κάτι από τα απαραίτητα για την καθημερινή διατροφή τους και βέβαια για τα γλυκίσματά τους που ήταν αγαπητά σε όλους.  Το μέλι ήταν γι’ αυτούς θείο δώρο, αφού πίστευαν πως έπεφτε από τον ουρανό, με την πρωινή δροσιά, πάνω στα λουλούδια και στα φύλλα και από εκεί το μάζευαν οι μέλισσες.  Η μελισσοκομία ανθούσε σε πολλά μέρη, στα νησιά και στην Αίγυπτο.  Το μέλι ήταν τόσο σημαντικό για τους αρχαίους, που αρκετές φορές γέμιζαν μεγάλους αμφορείς με αυτό και τ’ ανακάτευαν με κρασί για να κάνουν τις σπονδές, τόσο στους θεούς που τιμούσαν, όσο και στις ψυχές των νεκρών. Καταλαβαίνουμε έτσι, μετά από αυτό, πόσο πολύτιμη θεωρούσαν την αξία του.

Τα αγαθά του κυνηγιού θεωρούνταν βέβαια από τους αρχαίους ως τα πιο νόστιμα.  Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων όπως φαίνεται ήταν πλήρης αν αναλογιστούμε τις τροφές που υπήρχαν τότε. Και οι Έλληνες δείχνουν να ήταν περισσότερο καλοφαγάδες παρά λιτοδίαιτοι, αφού στα συμπόσια τους τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, τα τραπέζια ήταν γεμάτα από πλήθος διαφόρων τροφών, και γευμάτων.

 Εξάλλου, οι αρχαίοι έλεγαν πως ένα υγιές και καλό μυαλό πρέπει να βρίσκεται μέσα σε ένα υγιές σώμα. Δηλαδή όσο σημαντική θεωρούσαν την πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου, τόσο σημαντική θεωρούσαν και την καλή και σωστή διατροφή του.

Εργασία στα πλαίσια του μαθήματος του Ανθολογίου Υπεύθυνη Τμήματος: Καραμπιμπέρη Αναστασία Μαθήτριες: Παπάζογλου Μαρίνα, Καραγκιοζάκη Βαρβάρα, Καλουδοπούλου Φωτεινή, Μασμανίδου Παυλίνα 3ο Γυμνάσιο Κομοτηνής Τμήμα: Β΄5 Σχολικό Ετος: 2013- 2014