ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΟΜΗΛΙΚΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΟΜΗΛΙΚΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΗΠΕΥΤΟ ΔΑΣΟΣ Το κηπευτό δάσος είναι μορφή, σε όλη την έκταση της οποίας βρίσκονται αναμεμιγμένα δένδρα όλων των ηλικιών από τα νεόφυτα μέχρι του ώριμου για υλοτομία ατόμου έτσι ώστε η απόληψη του λήμματος να επεκτείνεται σε ολόκληρη την έκτασή του ή σε μεγάλος μέρος αυτής.

Όπως γίνεται φανερό, ο ορισμός αυτός είναι αόριστος ώστε να μη μπορεί κανείς να κατανοήσει και αναπαραστήσει τη μορφή και σύνθεση την οποία πρέπει να έχει μια συστάδα για να χαρακτηριστεί ως κηπευτή, δηλαδή με δεδομένες φυσικές, βιολογικές και οικονομικές προϋποθέσεις να μπορεί να παράγει αυτή ετήσια και στο μέλλον τον ίδιο ξυλώδη όγκο χωρίς μείωση του ξυλαποθέματός της.

Η αοριστία αυτή για τη σύνθεση του κανονικού κηπευτού δάσους και την κανονική κατανομή των κορμών στις κλάσεις διαμέτρου εξαλείφθηκε από μακρόχρονες παρατηρήσεις από διαχειριστές οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανομή των κορμών ακολουθεί καμπύλη της μορφής του παρακάτω σχήματος και ότι για να υφίσταται κανονική σύνθεση του ξυλαποθέματος θα πρέπει να πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

Εκτίμηση της μάζας των τελικών καρπώσεων Στο κηπευτό δάσος θεωρούνται όλες οι ξυλώδεις καρπώσεις ως τελικές καρπώσεις. Η ποσότητα των τελικών καρπώσεων μπορεί να μετρηθεί είτε με βάση κατά συστάδα δειγματοληψία είτε σύμφωνα με τα αυξητικά αποτελέσματα στην περίοδο σχεδιασμού. Εάν χρησιμοποιούνται τα αυξητικά αποτελέσματα με τη βοήθεια της μεθόδου ελέγχου τότε θα πρέπει στην εκτίμηση των μελλοντικών καρπώσεων να παίρνονται υπόψη και οι επιδιωκόμενες αλλαγές της δομής των συστάδων. Συνήθως η ποσότητα των τελικών καρπώσεων υπολογίζεται ως ποσοστό του υπάρχοντος ξυλαποθέματος.(10-14% του παρόντος ξυλαποθέματος. Αυτό αντιστοιχεί σε ένα ετήσιο ποσοστό προσαύξησης από 1,5% μέχρι 2,5%).

Ερευνητές έχουν προτείνει η ποσότητα των καρπώσεων στο κηπευτό δάσος να καθορίζεται σύμφωνα με τις συνθήκες της πραγματικής και επιδιωκόμενης καμπύλης του αριθμού των κορμών (όπως στο παραπάνω σχήμα). Η ανάπτυξη της πραγματικής καμπύλης βασίζεται στις αναμενόμενες προσαυξήσεις διαμέτρου, έτσι ώστε να απεικονίζει τις διαφορές ΔΝ1, ΔΝ2 κ.λπ. του επιπλέον αριθμού κορμών στις διάφορες κλάσεις διαμέτρου. Εάν αφαιρείτο αυτός ο αριθμός κορμών στην προηγούμενη περίοδο σχεδιασμού τότε η πραγματική καμπύλη θα προσέγγιζε την επιδιωκόμενη. Εάν ο μέσος όγκος στις διάφορες κλάσεις είναι m1, m2,….. κ.λπ. τότε η συνολική ποσότητα των καρπώσεων είναι ΕΝ = m1ΔΝ1 + m2ΔΝ2+…..+mnΔΝn.