ΕΙΚΟΝΑ 6.13 Θέσεις έναρξης αντιγραφής σε ευκαρυωτικά χρωμοσώματα. Η αντιγραφή ξεκινά από πολλαπλές θέσεις έναρξης (ori), καθεμία από τις οποίες σχηματίζει δύο αντιγραφικές διχάλες. Ακαδημαϊκές Εκδόσεις 2011 Το κύτταρο-Μια Μοριακή Προσέγγιση
ΕΙΚΟΝΑ 6.15 Ένα στοιχείο ARS στον σακχαρομύκητα. Κάθε στοιχείο ARS του S. cerevisiae διαθέτει μια συναινετική αλληλουχία 11 ζευγών βάσεων (την ACS) και τρία επιπρόσθετα στοιχεία (τα B1, B2 και B3) που συνεισφέρουν στη λειτουργία του ως θέσης έναρξης. Το σύμπλοκο αναγνώρισης της θέσης έναρξης της αντιγραφής (ORC) προσδένεται στην ACS και στο B1. Στη συνέχεια, το ORC στρατολογεί στη θέση έναρξης επιπρόσθετες πρωτεΐνες, μεταξύ των οποίων και την DNA ελικάση MCM. Ακαδημαϊκές Εκδόσεις 2011 Το κύτταρο-Μια Μοριακή Προσέγγιση
ΠΙΝΑΚΑΣ 5.5 Αλληλουχίες DNA των τελομερών.
ΕΙΚΟΝΑ 5.23 Η δομή ενός τελομερούς. Το DNA του τελομερούς σχηματίζει μια κυκλική δομή βρόχου και συνδέεται με ένα πρωτεϊνικό σύμπλοκο, τη σελτερίνη (shelterin), που προστατεύει τα άκρα του χρωμοσώματος.
ΕΙΚΟΝΑ 6.25 Επιδιόρθωση αταίριαστου ζεύγους στην E. coli. Το σύστημα επιδιόρθωσης αταίριαστου ζεύγους ανιχνεύει και αποκόπτει αταίριαστες βάσεις στο νεοσυντιθέμενο DNA, το οποίο διακρίνεται από τη μητρική αλυσίδα επειδή δεν έχει ακόμα μεθυλιωθεί. Η MutS προσδένεται στην αταίριαστη βάση και ακολουθεί η πρόσδεση των MutL και MutH. Η MutH ενεργοποιείται από τη MutL και κόβει τη μη μεθυλιωμένη αλυσίδα απέναντι από μια θέση μεθυλίωσης. Στη συνέχεια, οι MutS και MutL, μαζί με μια ελικάση και μια εξωνουκλεάση, αποκόπτουν το τμήμα της μη μεθυλιωμένης αλυσίδας που περιέχει την αταίριαστη βάση. Το χάσμα που δημιουργείται αποκαθίσταται από την DNA πολυμεράση και τη λιγάση. Ακαδημαϊκές Εκδόσεις 2011 Το κύτταρο-Μια Μοριακή Προσέγγιση
ΕΙΚΟΝΑ 6.28 Επιδιόρθωση δίκλωνων ρήξεων. Η ιονίζουσα ακτινοβολία και ορισμένες χημικές ενώσεις προκαλούν δίκλωνες ρήξεις στο DNA. Αυτές οι βλάβες είναι δυνατόν να επιδιορθωθούν μέσω ομόλογου ανασυνδυασμού με ένα φυσιολογικό χρωμόσωμα. Εναλλακτικά, τα κομμένα άκρα του μορίου είναι δυνατόν απλώς να επανασυνδεθούν μεταξύ τους. Η διαδικασία όμως αυτή, που είναι γνωστή ως σύνδεση μη ομόλογων άκρων, οδηγεί συχνά στην απώλεια βάσεων γύρω από την περιοχή της βλάβης. Ακαδημαϊκές Εκδόσεις 2011 Το κύτταρο-Μια Μοριακή Προσέγγιση
ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ ΔΙΚΛΩΝΩΝ ΡΗΞΕΩΝ ΣΤΟ DNA ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ KU
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ CTD ΤΗΣ ΕΥΚΑΡΥΩΤΙΚΗΣ RNA-ΠΟΛΥΜΕΡΑΣΗΣ-ΙΙ