Κατάγματα της σπονδυλικής στήλης σε ασθενή με Διάχυτη Ιδιοπαθή Σκελετική Υπερόστωση: Παρουσίαση ασθενούς με εστίαση στα χαρακτηριστικά των απεικονιστικών μεθόδων και τη θεραπεία Κων/νος Αγγούρης1, Βασιλική Κατσίβα2, Ευάγγελος Δρακουτός1, Θεόδωρος Β. Γρίβας1 1) Τμήμα Ορθοπαιδικής και Τραυματιολογίας, Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο» 2) Ακτινολογικό Εργαστήριο Γ. Ν. Νίκαιας Αγ. Παντελεήμων, Νίκαια
Η ΔΙΣΥ, γνωστή ως νόσος Forestier, είναι μια διαταραχή αγνώστου αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από διαλείπων πόνο, δυσκαμψία και σκελετικές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοποιήσεις των μαλακών μορίων, των συνδέσμων και η αγκυλοποίηση τμημάτων της ΣΣ δρουν σαν μοχλοβραχίονας οδηγώντας στη διοχέτευση χαμηλής ενέργειας βίας από ευένδοτα επίπεδα της ΣΣ. Έτσι, προκαλούνται ασταθή κατάγματα από απλές κακώσεις με πιθανότητα νευρολογικής συμμετοχής. Εισαγωγή Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) σε Διάχυτη Ιδιοπαθή Σκελετική Υπερόστωση (ΔΙΣΥ) είναι πολύ σπάνια. Σκοπός αυτής της παρουσίασης, είναι η περιγραφή των κλινικών και ακτινολογικών χαρακτηριστικών της νόσου, της μηχανικής των καταγμάτων της ΣΣ και της θεραπείας σε ασθενείς με ΔΙΣΥ. Σκοπός
Απεικονιστικός έλεγχος ασθενούς Παρουσιάζεται σπάνιο περιστατικό ασθενούς ηλικίας 68 ετών, άνδρας, με ΔΙΣΥ και οξύ τραυματισμό της ΣΣ χαμηλής ενέργειας, με συνέπεια τα ασταθή κατάγματα Θ12 και Ο1 σπονδύλου. Ο ασθενής παρουσίασε νευρολογική συμπτωματολογία πάρεσης του αριστερού κάτω άκρου με συνέπεια αδυναμία στήριξης και βάδισης. Αποφασίστηκε οπίσθια σπονδυλοδεσία Θ10 - Θ11 – Ο2 - Ο3 και πεταλεκτομή Ο1. Υλικό-μέθοδος Απεικονιστικός έλεγχος ασθενούς
Πραγματοποιήθηκε οπίσθια αποσυμπίεση στο επίπεδο του κατάγματος Θ12, Ο1 με οπίσθια σπονδυλοδεσία Θ10 - Θ11 – Ο2 - Ο3 με τη χρήση συστήματος διαυχενικών βιδών και ράβδων και πεταλεκτομή Ο1. Μετεγχειρητικά ο ασθενής παρουσίασε άμεση αλλαγή της κλινικής του εικόνας, με βελτίωση της μυϊκής ισχύος, της υπαισθησίας και των τενόντιων αντανακλαστικών του αριστερού κάτω άκρου. Αποτελέσματα Η σπονδυλική ΔΙΣΥ μπορεί να παρουσιαστεί σε ανθρώπους μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας. Η απλή ακτινογραφία είναι αρκετή για τη διάγνωση της νόσου αλλά, φαίνεται ανεπαρκής για τη διάγνωση των καταγμάτων της ΣΣ προερχόμενα από κακώσεις χαμηλής ενέργειας. Απαιτείται περαιτέρω έλεγχος με αξονική και μαγνητική τομογραφία που αναδεικνύουν με ακρίβεια τις βλάβες. Η αναγνώριση της σοβαρότητας των κακώσεων αυτών και η ανάγκη άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης αποτελούν στόχο της κατάλληλης θεραπείας. Συμπεράσματα