ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΟΙ ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ: ΚΟΥΝΕΝΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΦΟΙΤΗΤΗΣ: ΚΑΡΑΜΙΧΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Η Σημασία της Γνώσης στην Μάθηση: η γνώση είναι το αποτέλεσμα της μάθησης. Επίσης, η γνώση που έχει προηγηθεί καθοδηγεί την καινούρια μάθηση. Γενική γνώση: είναι οι πληροφορίες που είναι χρήσιμες σε πολλές διαφορετικές εργασίες, πληροφορίες που έχουν εφαρμογή σε πολλές καταστάσεις. Γνώση συγκεκριμένου πεδίου: είναι οι πληροφορίες που είναι χρήσιμες για μια συγκεκριμένη κατάσταση ή που εφαρμόζονται κυρίως σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Ένας άλλος διαχωρισμός της γνώσης είναι: Δηλωτική γνώση: είναι οι λεκτικές πληροφορίες και τα δεδομένα σχετικά με το να « γνωρίζουμε ότι κάτι » ισχύει, δηλαδή μέσω αυτής μπορούμε να εκφραστούμε. Διαδικαστική γνώση: είναι η γνώση που επιδεικνύεται όταν εκτελούμε ένα έργο, σχετικά με το να « γνωρίζουμε το πώς », δηλαδή ο τρόπος με ον οποίο κάνουμε κάτι. Γνώση των συνθηκών: είναι η « γνώση του πότε και γιατί » εφαρμόζουμε την δηλωτική και διαδικαστική γνώση.

ΜΝΗΜΗ: μπορούμε να πούμε πως είναι το μέσο για την γνώση και την μάθηση ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΜΝΗΜΗ: είναι η αρχική διεργασία με την οποία τα εισαγόμενα ερεθίσματα μετατρέπονται σε πληροφορίες έτσι ώστε να μπορούμε να τα καταλάβουμε. ΑΝΤΙΛΗΨΗ: είναι η διεργασία της ανακάλυψης ενός ερεθίσματος και η απόδοση σε αυτό μια σημασία. ΠΡΟΣΟΧΗ: είναι η εστίαση σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα αγνοώντας τα άλλα περιορίζοντας έτσι τα δεδομένα που πρέπει να επεξεργαστούμε. ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ: είναι η ικανότητα του ατόμου μετά από πολύ εξάσκηση να εκτελεί εξ ολοκλήρου μαθημένες εργασίες χωρίς να καταβάλει μεγάλη νοητική προσπάθεια.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ: είναι οι πληροφορίες που εστιάζουμε μια δεδομένη χρονική στιγμή. ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ: είναι το μέρος της εργαζόμενης μνήμης που ευθύνεται για την παρακολούθηση και κατεύθυνση της προσοχής των άλλων νοητικών μέσων. ΦΩΝΟΛΟΓΟΚΟΣ ΒΡΟΧΟΣ: είναι ένα σύστημα δοκιμής της μνήμης για λεκτικές και ακουστικές πληροφορίες που κρατάει 1,5 με δύο δευτερόλεπτα. ΟΠΤΙΚΟΧΩΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ: είναι ένα σύστημα συγκράτησης για τις οπτικές και χωρικές πληροφορίες, δηλαδή, είναι ο τόπος που χειρίζεται την εικόνα. Για να συγκρατήσουμε πληροφορίες στην εργαζόμενη μνήμη πρέπει να τις επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας ή να τις συσχετίσουμε με πληροφορίες που ήδη διαθέτουμε. ΛΗΘΗ: οι πληροφορίες μπορεί να χαθούν από την εργαζόμενη μνήμη είτε λόγω παρεμβολών, είτε λόγω της φθοράς από το περάσμα του χρόνου.

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΜΝΗΜΗ: είναι η μόνιμη αποθήκη της γνώσης, δηλαδή, εκεί αποθηκεύονται οι πληροφορίες όπου το άτομο έχει εμπεδώσει. ΈΚΔΗΛΗ ΜΝΗΜΗ: είναι η συνειδητή ανάκληση πληροφοριών από την μακροχρόνια μνήμη Σημασιολογική μνήμη: είναι η μνήμη που αφορά τα νοήματα (π.χ. λέξεις, δεδομένα, θεωρίες) Μνήμη Επεισοδίων: είναι η μνήμη για τις πληροφορίες που συνδέονται με συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και αφορά γεγονότα που έχουμε βιώσει. ΆΔΗΛΗ ΜΝΗΜΗ: είναι η μνήμη την οποία την καλούμε ασυνείδητα αλλά, επηρεάζει την συμπεριφορά μας. Κλασική εξαρτημένη μάθηση: είναι αυτή η οποία ενώ αγνοούμε την ύπαρξή της, μας προκαλεί άγχος. Διαδικαστική μνήμη: είναι η μνήμη η οποία ευθύνεται για τον τρόπο που κάνουμε διάφορα πράγματα. Έναρξη: είναι η ενεργοποίηση μιας έννοιας στην μνήμη και η εξάπλωση αυτής της ενεργοποίησης από την μία έννοια στην άλλη.

ΜΝΗΜΟΝΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ: είναι οι συστηματικές διαδικασίες που βοηθούν στην βελτίωση της μνήμης. ΜΕΘΟΔΟΣ LOCI ή ΜΝΗΜΟΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ: είναι η τεχνική με την οποία συνδέουμε αυτά που θέλουμε να θυμηθούμε (λέξεις ή αντικείμενα) με συγκεκριμένους χώρους. ΜΝΗΜΟΝΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΥΠΟΥ ΚΡΕΜΑΣΤΡΑΣ: είναι συστήματα με τα οποία συνδέουμε τις λέξεις που θέλουμε να θυμόμαστε με υπαινικτικές λέξεις, δηλαδή, το άτομο συνδέει τα πράγματα που πρέπει να θυμάται με λέξεις- κρεμάστρες (π.χ. το ένα είναι το ψωμί, το δύο είναι το χαλί…) μέσω εικόνων ή ιστοριών.

Τέλος