Δυϊκότητα/ διπλή άρθρωση Μεταθετότητα Απειρία Δημιουργικότητα

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΡΙΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ
Advertisements

ΓΛΩΣΣΑ Ορισμός Χαρακτηριστικά Παράγοντες γλωσσικής ποικιλίας
Η φωνολογική επίγνωση.
Ασκήσεις Συνδυαστικής
Ιστορία και Δομή της Ελληνικής
Η διδασκαλία ως διαδικασία διαμόρφωσης εγγράμματων ταυτοτήτων
Νόηση-γλώσσα-κόσμος Η γλώσσα είναι ένα σύνολο σημασιών και μορφών, που δηλώνουν έννοιες, με τις οποίες αναφερόμαστε στα όντα, στα πράγματα. Η γλώσσα, ως.
Soft skills = προσωπικά χαρακτηριστικά και ικανότητες Δέκα προσωπικά χαρακτηριστικά και ικανότητες που αναπτύσσονται κατά την εφαρμογή ενός προγράμματος.
Εισηγητής:Στέφανος Μέτης
Η σημασία της αυτογνωσίας στον Επαγγελματικό Προσανατολισμό.
Μορφολογία. Μορφολογία Μόρφημα / Μορφή Μόρφημα (σύστημα), π.χ. το μόρφημα του πληθυντικού, το στερητικό μόρφημα Μορφή (πραγμάτωση) : το μόρφημα του.
Εγκέφαλος Τι σημαίνει εγκεφαλικός; και τι ανεγκέφαλος;
Και Αρχικό: Γεωργακή Ιφιγένεια – Τροποποίηση: Τσούτσουρας Σπύρος.
Σημασιολογία Σχέση ανάμεσα σε σημαινόμενο και αντικείμενο αναφοράς
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ κεφάλαιο 2 κατανοώντας τα πράγματα
Ανάπτυξη της γλώσσας Η ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας περνάει από συγκεκριμένα στάδια απόκτησης γλωσσικών επιπέδων. Ο στόχος ενός παιδιού που μαθαίνει.
Λεξικολογία-Λεξικογραφία
Δύσκολες Συμπεριφορές στο Σχολείο.
Ένας φιλόσοφος του κοινού νου
Έλενα Αναγνωστοπούλου
ΣΥΝΟΛΑ.
3/4/2015Μαθηματικές έννοιες και Φυσικές Επιστήμες 1 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ Συνάντηση 5η.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Γλώσσα και σκέψη Με τον όρο σκέψη εννοούμε ένα μεγάλο φάσμα νοητικών διεργασιών: Επεξεργασία εννοιών, επίλυση προβλημάτων, ονειροπόληση, προγραμματισμό.
«Φυσικές Επιστήμες και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση: Βιβλιογραφική επισκόπηση και ζητήματα που αναδύονται» Βασιλούδης Ιωάννης, Δάσκαλος, MSc Βιώσιμης Ανάπτυξης.
ΚΟΙΝΩΝΙΟΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ 4η Θεματική ενότητα Γλώσσα, ταυτότητα και εξουσία Διδάσκων: Γιώργος Ανδρουλάκης ΠΤΔΕ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Χαρακτηριστικά της ανθρώπινης γλώσσας (design features, Hockett 1963)
Σειρά «Μαργαρίτα» Το αλφαβητάρι.
Μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών ιδιωτικού διεθνούς δικαίου Διδάσκουσα: Επίκουρη καθηγήτρια Χρ. Τσούκα 1 Η αρχή του κράτους προελεύσεως και η σημασία της.
Η έννοια της ποικιλίας στην ανθρώπινη γλώσσα
Ο μύθος της ομοιογένειας
Εισαγωγή στη Θεωρητική Γλωσσολογία A’ εξάμηνο ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ, Ακαδ. Έτος Μαρία Ιακώβου, Τομέας Γλωσσολογίας γρφ. 830 (Tε, )
Η γλώσσα είναι μορφή, όχι ύλη (Saussure) ΥΛΗ → έννοιες Περιεχόμενο ΜΟΡΦΗ → σημασίες ΥΛΗ → φθόγγοι Έκφραση ΜΟΡΦΗ → φωνήματα.
Κατάκτηση της γλώσσας από το παιδί Ο γενικευτικός και αφαιρετικός χαρακτήρας της γλώσσας Το νόημα = σημαινόμενο του γλωσσικού σημείου συγκροτείται στη.
Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πέικου Μαρία Α.Ε.Μ:3867 Ο ΧΡΟΝΟΣ 1 2η Εργαστηριακή Άσκηση.
«Οι Αρχές της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής
Ανάπτυξη της γλώσσας Η ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας περνάει από συγκεκριμένα στάδια απόκτησης γλωσσικών επιπέδων. Ο στόχος ενός παιδιού που μαθαίνει.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ - ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ - ΚΥΡΤΩΣΕΩΣ
Ανάλυση κρίσιμου συμβάντος
7. Λόγος – Γλώσσα – Ομιλία Επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης Φωνητική
Οι νέες πολιτικές έννοιες
Προσεγγίσεις επεξεργασίας πληροφοριών Οι βασικές διεργασίες: Κωδικοποίηση, αποθήκευση, ανάσυρση.
Η επιστήμη της Διοίκησης
Εισαγωγή στην Ψυχολογία
Δημοσιογραφική Γραφή & Στιλ γραφής.
Ανθρώπινη γλώσσα και συστήματα επικοινωνίας ζώων
4. Οι ιδιότητες του γλωσσικού σημείου
8. Φωνολογία.
ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΑΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΓΔ ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ.
Το πρόβλημα της μέτρησης Μέτρηση είναι η ένταξη αριθμών σε αντικείμενα σύμφωνα με oρισμένους κανόνες και υπό την βασική προϋπόθεση ότι υπάρχει ακριβής.
Ο λογοθεραπευτής και η λογοθεραπεία
Κύρια βήματα της έρευνας Πρωτόκολλο έρευνας
Τι είναι η γλωσσολογία;
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Θέματα κοινωνικής γλωσσολογίας
Νεοελληνική Γλώσσα (ΝΠΣ)
ΠEΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ:
Μάθημα 6: Φωνολογία Η φωνολογία εξετάζει πώς οι φθόγγοι μια γλώσσας συγκροτούν σύστημα, πώς συνδυάζονται μεταξύ τους για τη δημιουργία συλλαβών (φωνοτακτική.
«Παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες & Διαταραχές Λόγου»
Επιστήμη και θρησκεία στην κατανόηση του κόσμου..
Ανθρώπινα δικαιώματα.
Βασικές αρχές της σύγχρονης Γλωσσολογίας: Σωστό ή λάθος;
Τι σημαίνει «γνωρίζω μια γλώσσα»;;;
Θέματα Γλωσσολογίας (α)
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ- ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ
Μοντέλα διδασκαλίας της γλώσσας Σχετίζονται με εκάστοτε θεώρηση και αντίληψη για γλώσσα και παιδαγωγικές και διδακτικές τάσεις που επικρατούν. Η διδακτική.
Η γλώσσα είναι μορφή, όχι ύλη (Saussure)
Η εξέλιξη των θεωριών του Jim Cummins (α’)
Σημειολογία και σχεδιασμός
ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
To Teach Curricular Subjects
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Δυϊκότητα/ διπλή άρθρωση Μεταθετότητα Απειρία Δημιουργικότητα Tα συστήματα επικοινωνίας των ζώων διαφέρουν από την ανθρώπινη γλώσσα στον βαθμό στον οποίο διαθέτουν/ δεν διαθέτουν Δυϊκότητα/ διπλή άρθρωση Μεταθετότητα Απειρία Δημιουργικότητα Αυτονομία από το ερέθισμα Διακριτότητα Αυτοαναφορικότητα

Διπλή διάρθρωση της γλώσσας (Martinet) pona-o, pina-o, icoenia-Ø 1 Επίπεδο μονημάτων- πρωτεύον 2 Επίπεδο φωνημάτων - δευτερεύον p-o-n-a-o, p-i-n-a-o, i-k-o--e-n-i-a Στοιχεία χωρίς σημασία (2η άρθρωση) συνδυάζονται για να σχηματίσουν τα στοιχεία της πρώτης άρθρωσης

Κώδικες με μονή άρθρωση

Κώδικες χωρίς άρθρωση

Το γλωσσικό σημείο είναι συμβατικός συνδυασμός Συμβατικότητα: δεν έχει η επιλογή του σημαίνοντος αιτιακή σχέση με το σημαινόμενο. Η επιλογή είναι αναιτιολόγητη. Η συμβατικότητα περιορίζεται μέσα στο ίδιο το γλωσσικό σημείο, στη σχέση σημάνσεως, την εσωτερική σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου. Επιχειρήματα υπέρ: Ποικιλία φυσικών γλωσσών/ όχι μία πανανθρώπινη γλώσσα Μεταβλητότητα γλωσσικού σημείου Ίδια σημασία/ άλλη ακουστική εικόνα Ίδια ακουστική εικόνα/ άλλη σημασία

Σχετική αιτιότητα Στις λέξεις ‘εικοσιένα’, ‘διπλωματούχος’, ‘ουρανοξύστης’, ‘διαστημόπλοιο’, υπάρχουν στοιχεία που αίρουν τα περί συμβατικότητας του γλωσσικού σημείου; «21» /ikosiéna/ σημαινόμενο σημαίνον

Σχετική αιτιότητα: παραγωγή – σύνθεση Αιτιολογείται χωριστά η προέλευση κάθε μέρους χωριστά (σημασίας ή μορφής). Άρα, πρόκειται για μια «οριζόντια» αιτιολόγηση. Δεν αιτιολογείται η ουσιαστική σχέση μεταξύ των δύο μερών του γλωσσικού σημείου μεταξύ τους: η «κατακόρυφη» σχέση. Η σχέση αυτή παραμένει συμβατική, αφού συμβατική είναι η σχέση καθενός από τα γλωσσικά σημεία που τη συνιστούν, όσον αφορά στη σημασία και τη μορφή τους

Βαθμοί «αυθαιρετότητας» Αν όλα τα γλωσσικά σημεία ήταν απολύτως αυθαίρετα, η γλώσσα δεν θα ήταν σύστημα και η επικοινωνιακή της λειτουργία θα ήταν υπό κατάρρευση. Μια γλώσσα δεν είναι εντελώς αυθαίρετη, γιατί το κάθε σύστημα έχει τη δική του λογική. Η θεμελιώδης αρχή περί του αυθαιρέτου των γλωσσικών σημείων δεν μας απαγορεύει από το να διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτά τα σημεία που είναι εγγενώς αυθαίρετα/ απολύτως αναίτια και σε αυτά που είναι μόνο σχετικά αυθαίρετα. Η «αυθαιρετότητα» είναι τελικά μια παράδοξη αρχή. Συνιστά την πραγματική βάση του γλωσσικού συστήματος, ενώ την ίδια στιγμή η «συστηματικότητα» του συστήματος την υποβάλλει σε αυστηρότατους περιορισμούς.

Η έννοια της «γλωσσικής σύμβασης» Ενώ η σχέση σημαινομένου-σημαίνοντος είναι οντολογικά αυθαίρετη, δεν σημαίνει ότι τα σημειωτικά συστήματα είναι κοινωνικά ή ιστορικά αυθαίρετα. Το σημείο είναι αυθαίρετο a priori, αλλά παύει να είναι αυθαίρετο a posteriori. H σχέση σημαίνοντος και σημαινομένου δεν είναι προϊόν ατομικής επιλογής. Αν συνέβαινε αυτό δεν θα υπήρχε επικοινωνία. Το άτομο δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει με κανένα τρόπο ένα σημείο από τη στιγμή που αυτό έχει παγιωθεί μέσα στη γλωσσική κοινότητα. Η γλώσσα είναι ένα μη διαπραγματεύσιμο συμβόλαιο μέσα στο οποίο γεννιέται καθένας από εμάς. Άρα, το οντολογικά αυθαίρετο που προϋποθέτει δεν μπορούμε να το δούμε, γιατί απλώς μαθαίνουμε να το αποδεχόμαστε ως «φυσικό»

Το γλωσσικό σημείο είναι μοναδικός συνδυασμός Κάθε γλωσσικό σημείο είναι μοναδικό. Στη γλώσσα δεν υπάρχουν ούτε δύο λέξεις που να συμπίπτουν απόλυτα και στις δύο πλευρές: Γλωσσικές μορφές, όπως [pina]/ [pena], είναι δυνατόν να καταστρατηγούν την έννοια της μοναδικότητας του γλωσσικού σημείου; Α x Α x

Σχέσεις μεταξύ γλωσσικών σημείων ΣΗΜΑΣΙΑ ετεροσημία/ ετερωνυμία <ΟΥΡΑΝΟΣ> ≠ <ΣΥΝΝΕΦΟ> 2. ετεροσημία/ ετερωνυμία <ΛΙΠΗ> ≠ <ΛΥΠΗ> ≠ <ΛΕΙΠΕΙ> 3. συνωνυμία Γνωστική σημασία Βιωματική σημασία Περιβάλλοντα χρήσης <AΣΠΡΟΣ> ≈ <ΛΕΥΚΟΣ> ΜΟΡΦΗ ετεροηχία/ ετερομορφία [uranos] ≠ [sinefo] 2. ομοηχία [lipi]= [lipi]= [lipi] 3. ετεροηχία <aspros> ≠ <lefkos>

Δημιουργικότητα της γνώσης της γλώσσας: Ποια είναι η μεγαλύτερη δυνατή πρόταση; Η Γλωσσολογία είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη. Ξέρω ότι η Γλωσσολογία είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη Ξέρεις ότι ξέρω ότι η Γλωσσολογία είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη Η Μαρία ξέρει ότι ξέρεις ότι ξέρω ότι η Γλωσσολογία είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη Είναι γεγονός ότι η Μαρία, η φίλη μου που έχει ένα κοριτσάκι που το λένε Διώνη της οποίας τα γενέθλια ήταν τον Σεπτέμβριο και η οποία την περασμένη εβδομάδα υπέφερε από ωτίτιδα για την οποία δεν υπάρχει άλλη θεραπεία από τη λήψη αντιβιοτικού το οποίο συστήνουν οι περισσότεροι γιατροί οι οποίοι ασχολούνται με τα παιδιά, ξέρει ότι ξέρεις ότι ξέρω ότι η Γλωσσολογία είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη 12

Δημιουργικότητα της γνώσης της γλώσσας: Ποια είναι η μεγαλύτερη δυνατή πρόταση; Όσο μεγαλύτερες είναι οι προτάσεις, τόσο σπανιότερο να τις ακούσουμε ή να τις εκφωνήσουμε. Ωστόσο, θεωρητικά τόσο η παραγωγή όσο και η κατανόησή τους είναι δυνατές. Η απλή απομνημόνευση όλων των δυνατών προτάσεων μιας γλώσσας είναι αδύνατη. Οι ομιλητές όλων των γλωσσών έχουν την ικανότητα να παράγουν και να κατανοούν έναν απεριόριστο αριθμό προτάσεων. Παράλληλα, έχουν τη δυνατότητα να σχηματίζουν απεριόριστα μεγάλες προτάσεις. Η δημιουργικότητα είναι καθολικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων γλωσσών. 13

Τελικά, πόσο «ελεύθεροι» είμαστε μέσα στην ανθρώπινη γλώσσα; Στον συνδυασμό των γλωσσικών μονάδων φαίνεται ότι υπάρχει μια ανοδική κλίμακα ελευθερίας. Στον συνδυασμό των διαφοροποιητικών χαρακτηριστικών στα φωνήματα η ελευθερία του ομιλητή είναι μηδενική: ο κώδικας έχει εκ των προτέρων θέσει όλες τις δυνατότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη συγκεκριμένη γλώσσα. Η ελευθερία να συνδυάζει κανείς φωνήματα σε λέξεις περιορίζεται στην περιθωριακή μόνο κατάσταση της δημιουργίας καινούργιων λέξεων Στον συνδυασμό λέξεων για τον σχηματισμό προτάσεων ο ομιλητής είναι λιγότερο περιορισμένος. Και τέλος, στον συνδυασμό προτάσεων για την παραγωγή κειμένων, η ενέργεια των υποχρεωτικών συντακτικών κανόνων παύει και η ελευθερία του ομιλητή να δημιουργεί καινούργια συμφραζόμενα αυξάνει δραματικά, αν και δεν θα πρέπει να παραβλέψει κανείς τις πολυάριθμες στερεοτυπικές φόρμουλες που μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε με αποτελεσματικότητα μέσα σε συγκεκριμένες νόρμες. (Jakobson & Halle, 1956: 74)