Η συμμετοχή του νοσηλευτή στη φροντίδα των αναπνευστικών νοσημάτων Πνευμονολογία – Νοσηλευτική Αναπνευστικών Νοσημάτων Η συμμετοχή του νοσηλευτή στη φροντίδα των αναπνευστικών νοσημάτων Άννα Στ.Κορομπέλη Νοσηλεύτρια ΠΕ, MSc, PhD ΕΔΙΠ, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ

Βασική Φυσιολογία & Παθολογία Τι σημαίνει για τον νοσηλευτή «αναπνευστικό νόσημα και αναπνευστική ανεπάρκεια»;

Ποια είναι τα αναπνευστικά νοσήματα;; Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια Πνευμονία Πνευμοθώρακας Πνευμονική Εμβολή Χειρουργική Θώρακος Καρκίνος του Πνεύμονα

Λόγος αερισμού / αιμάτωσης

Λόγος αερισμού / αιμάτωσης (V/Q) Φυσιολογικός αερισμός: V=4L/min Φυσιολογική αιμάτωση: Q=5L/min Φυσιολογικός λόγος V/Q=4/5 ή 0,8

Εκτίμηση αερισμού και οξεοβασικής ισορροπίας Εκτίμηση αερισμού και οξεοβασικής ισορροπίας PaO2 μερική πίεση οξυγόνου διαλυμένου στο αρτηριακό αίμα (75 – 100 mmHg) SaO2 ποσοστό οξυγόνου ενωμένου με την αιμοσφαιρίνη (96 – 100%) PaCO2 μερική πίεση διοξειδίου του άνθρακα, διαλυμένου στο πλάσμα του αρτηριακού αίματος (35 – 45 mmHg) PH συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο αίμα (7.35 – 7.45) HCO3 συγκέντρωση διττανθρακικού νατρίου στο αίμα (18 – 23 mEq/L) Χάσμα Ανιόντων= (Νa) –(Cl) –(HCO3) = 7-14 mEq/L

Διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας PaCO2 < 35mmHg PaCO2 35–45 mmHg PaCO2>45mmHg HCO3 <22mEq/L Αναπνευστική αλκάλωση Μεταβολική οξέωση Αναπνευστική οξέωση HCO3= 22–26mEq/L Φυσιολογική HCO3 >26mEq/L Μεταβολική αλκάλωση

Αναπνευστική αλκάλωση PACO2<35mmHg PH>7.45 Μεταβολική Οξέωση Διαταραχή Συνήθη αίτια Σημεία και συμπτώματα Αναπνευστική οξέωση PACO2>45mmHg PH<7.35 Καταστολή ΚΝΣ Υποαερισμός Ατελεκτασία Αποκλεισμός βρόγχου Βαριές αναπνευστικές λοιμώξεις ΚΑ και Πνευμονικό οίδημα Πνευμονική εμβολή Ανησυχία Σύγχυση Λήθαργος Μειωμένη ανταπόκριση Ταχυκαρδία Δυσρρυθμίες Δύσπνοια Αναπνευστική δυσχέρεια Αναπνευστική αλκάλωση PACO2<35mmHg PH>7.45 Διατομή ΚΝΣ Υπεραερισμός Άγχος, φόβος, πόνος Πυρετός και σήψη Ζάλη Αιμωδίες χεριών Δυσρρυθμίες και αίσθημα παλμών Μεταβολική Οξέωση HCO3<22mEq/L Περίσσεια οξέων Αναερόβιος μεταβολισμός (σοκ) Νεφρική ανεπάρκεια Κετοξέωση Έλλειμμα βάσης Διάρροια Εντερικές αναστομώσεις Μεταβολές διανοητικής κατάστασης Μεταβολική Αλκάλωση HCO3>26mEq/L Περίσσεια βάσης Χορήγηση γαλακτικών Υπέρμετρη χορήγηση διττανθρακικών Έλλειμμα Οξέων Έμετος ή ρινογαστρική αναρρόφηση Υποκαλιαιμία και υποχλωραιμία Μυϊκές κράμπες και τρόμος

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια Ορισμός: Απόφραξη των κατώτερων αεραγωγών και ο περιορισμός της ροής του εκπνεόμενου αέρα Σημεία κ συμπτώματα: παραγωγικός βήχας και δύσπνοια σταδιακά επιδεινούμενος Δύο νόσοι που περιλαμβάνονται κάτω από τον όρο ΧΑΠ: χρόνια βρογχίτιδα και πνευμονικό εμφύσημα

χρόνια βρογχίτιδα εμφύσημα Βήχας που επιμένει τουλάχιστον για 3 μήνες Βήχας που επιμένει τουλάχιστον για 3 μήνες Υπερβολική παραγωγή βλέννας στους βρόγχους λόγω φλεγμονής των βρογχιολίων εμφύσημα διαταραχή της ροής του αέρα σχετίζεται με την απώλεια της ελαστικότητας του πνεύμονα και με την στένωση των βρογχιολίων

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις Διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας Αναποτελεσματικός τύπος αναπνοής Αναποτελεσματική κάθαρση των αεραγωγών Διαταραχή της ανταλλαγής των αερίων

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις 2. Διαταραχές της θρέψης: ανεπαρκής κάλυψη των αναγκών του σώματος α. μείωση της από του στόματος πρόσληψης λόγω: Δύσπνοιας, αδυναμίας, εξάντλησης Ναυτία Πρώιμου αισθήματος κορεσμού λόγω της πίεσης του στομάχου από το επιπεδωμένο διάφραγμα β. αυξημένες μεταβολικές ανάγκες λόγω υψηλής κατανάλωσης ενέργειας που οφείλεται στις έντονες προσπάθειες αναπνοής και στον επίμονο βήχα

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις 3. Δυσανεξία στην κόπωση, λόγω Ιστική υποξία λόγω διαταραχής της ανταλλαγής των αερίων Ανεπαρκές επίπεδο θρέψης Διαταραχές του ύπνου και της ανάπαυσης λόγω της δύσπνοιας, του έντονου βήχα Αυξημένη κατανάλωση ενέργειας λόγω έντονων αναπνευστικών προσπαθειών και επίμονου βήχα

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις 4. Αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης Λόγω αδυναμίας, εξάντλησης και δύσπνοιας 5. Διαταραχές του ύπνου Λόγω έντονου βήχα, αδυναμία να λάβει τη συνήθη θέση λόγω ορθόπνοιας 6. Αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης: πνευμονία Οφείλεται σε στάση των εκκριμάτων στους πνεύμονες (τα εκκρίματα αποτελούν καλό θρεπτικό υλικό για ναάπτυξη μικροβίων)

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις 7. Πιθανές επιπλοκές Α. δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια λόγω αυξημένου καρδιακού φορτίου που οφείλεται σε: Πνευμονική υπέρταση λόγω πνευμονικού αγγειόσπασμου ως απάντηση στην υποξία Β. αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω σοβαρής διαταραχής της σχέσης αερισμού προς αιμάτωση 8. Άγχος Λόγω δύσπνοιας, ξένο περιβάλλον, αίσθηση απώλειας του ελέγχου, στην πρόγνωση

Νοσηλευτικές Διαγνώσεις 9. Διαταραχή της αντίληψης του εαυτού: εξάρτηση από τους άλλους, μεταβολές στον τρόπο ζωής του 10. Ψυχική Αδυναμία 11. Αναποτελεσματική εφαρμογή του θεραπευτικού συστήματος: Πχ έλλειψη κατανόησης από την μη συμμόρφωση στη θεραπευτική αγωγή 12. Έλλειμμα γνώσεων σχετικά με την εξωνοσοκομειακή αγωγή

Διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας Α. Αναποτελεσματικός τύπος αναπνοής μειωμένης έκπτυξης του πνεύμονα και του θωρακικού τοιχώματος λόγω αδυναμίας, εξάντλησης και επιπέδωσης του διαφράγματος Β. Αναποτελεσματική κάθαρση των αεροφόρων οδών που οφείλεται σε: 1. Στένωση των βρογχιολίων λόγω: α. ύπαρξη υπερβολικής ποσότητας βλέννας β. φλεγμονής και υπερπλασίας των τοιχωμάτων των βρόγχων γ. βρογχόσπασμος λόγω ερεθισμού των βρογχιολίων από παραγωγή βλέννας 2. Σύμπτωση των κυψελίδων λόγω καταστροφής του πνευμονικού ιστού Αναποτελεσματικός τύπος αναπνοής Αναποτελεσματική κάθαρση των αεραγωγών Διαταραχή της ανταλλαγής των αερίων

Διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας 3. Στάση των εκκριμάτων λόγω α. μη ικανοποιητικής προσπάθειας για βήχα, αδυναμίας, εξάντλησης κλπ β. διαταραχή του κροσσωτού επιθηλίου εξαιτίας απώλειας επιθηλιακών κυττάρων γ. μειωμένης κινητικότητας του ασθενούς

Διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας Γ. διαταραχή της ανταλλαγής των αερίων Λόγω στένωσης ή απόφραξης των μικρών αεραγωγών και μείωσης της λειτουργικής επιφάνειας του πνεύμονα κατόπιν σύμπτωσης, καταστροφής και ίνωσης των κυψελιδικών τοιχωμάτων

Σημεία και συμπτώματα διαταραχής της αναπνευστικής λειτουργίας Ταχείς επιπόλαιες ή άρρυθμες αναπνοές Δύσπνοια, ορθόπνοια Επικουρικοί μύες Πρόσθετοι αναπνευστικοί ήχοι Εξάλειψη ή εξασθένιση αναπνευστικών ήχων Ανησυχία, ευερεθιστότητα

Σημεία και συμπτώματα διαταραχής της αναπνευστικής λειτουργίας Σύγχυση, υπνηλία Κεντρική κυάνωση Διαταραχές αερίων αίματος Αλλαγή στην α/α θώρακος PaO2 κάτω από τα αποδεκτά όρια των 60mmHg ή SaO2 κάτω από 90%.

Μέτρα για βελτίωση αναπνευστικής λειτουργίας Μέτρα για την αύξηση της μυικής ισχύος κ τη βελτίωση της ανοχής στην κόπωση Μέτρα για τη μείωση του φόβου και του άγχους Ασθενής σε θέση ημι- ή υψηλή Fowler Διατηρείστε παροχή Ο2 Αν κλινήρης, αλλαγή κάθε 2 ώρες Αποβολή των πνευμονικών εκκρίσεων: Να βήχει δυνατά κάθε 1-2 ώρες Υγροποίηση παχύρρευστων εκκρίσεων Ύγρανση των αναπνεόμενο αέρα Χορήγηση βλεννολυτικών και υγροποιητικών παραγόντνων με νεφελοποιητή Ενδοτραχειακή αναρρόφηση, αν χρεαιστεί

Μέτρα για βελτίωση αναπνευστικής λειτουργίας Αποχρεμπτικά Αποφυγή τροφών που παράγουν αέρια (πχ όσπρια, λάχανα), γαστρική διάταση και αύξηση της πίεσης στο διάφραγμα (πχ ανθρακούχα ποτά) Αποφυγή καπνίσματος: ο καπνός μειώνει το διαθέσιμο Ο2, παραγωγή βλέννας, βρογχόσπασμος, διαταράσσει τη λειτουργία των κροσσών του αναπνευστικού επιθηλίου Αύξηση σωματικής κινητοποίησης, στα πλαίσια του δυνατού

MONITORING ΑΣΘΕΝΩΝ Monitoring : προέρχεται από το Λατινικό ρήμα monere = προειδοποιώ Monitoring : η συνεχής ή διαλείπουσα παρατήρηση και καταγραφή διαφόρων παραμέτρων– λειτουργιών του ασθενούς τη στιγμή που ανιχνεύονται.

ΠΑΛΜΙΚΗ ΟΞΥΜΕΤΡΙΑ Συνεχής και αναίμακτη παρακολούθηση του κορεσμού της οξυαιμοσφαιρίνης του αρτηριακού αίματος ( SpO2) Θεωρείται το 5ο ζωτικό σημείο Στηρίζεται στις δύο βασικές αρχές της φασματοφωτομετρίας (η οξυαιμοσφαιρίνη και η αναχθείσα αιμοσφαιρίνη απορροφούν διαφορετικά το ερυθρό και το υπέρυθρο φως) και της πληθυσμογραφίας (ο όγκος του αρτηριακού αίματος στους ιστούς και κατά συνέπεια η απορρόφηση του φωτός από το αίμα μεταβάλλεται συνεχώς ανάλογα με το σφυγμικό κύμα)

ΠΑΛΜΙΚΗ ΟΞΥΜΕΤΡΙΑ Η ακρίβεια των μετρήσεων ενός παλμικού οξυμέτρου μειώνεται όταν ο SaO2 < 80% αλλά και από διάφορους παράγοντες Στόχος: SpO2 > 88% σε σοβαρή ΧΑΠ ( 90 %- 92%) >95 % σε νευρομυϊκά νοσήματα με υγιείς πνεύμονες

Σφυγμικό οξύμετρο δακτύλου. Οι ερυθροί και υπέρυθροι δίοδοι διαπερνούν το δάκτυλο, και καταγράφονται από τον ανιχνευτή (SpO2 sensor)

Κοινά σφυγμικά κύματα σε παλμικό οξύμετρο. Το φυσιολογικό σφυγμικό κύμα (Normal signal) κυματομορφή με δίκροτη εγκοπή. Σφυγμικό κύμα χαμηλής παροχής (low perfusion). Παλμικά κύματα με ηχητικά παράσιτα (noise artefact) Κινητικά παράσιτα (motion artefact).

Λόγος PaO2 / FiO2 Εκτίμηση της ενδοπνευμονικής διαφυγής ΦΤ: 400 – 500 σε υγιείς ενήλικες

Υποξαιμία και Υποξία Υποξαιμία: πτώση της μερικής πίεσης του οξυγόνου στο αίμα (PaO2) κάτω από τα αποδεκτά όρια των 60mmHg ή SaO2 κάτω από 90%. Ιστική Υποξία: η κατάσταση στην οποία τα κύτταρα των ιστών χρησιμοποιούν παθολογικά το οξυγόνο με αποτέλεσμα ο μεταβολισμός τους να εκτρέπεται σε αναερόβιο.

ΥΠΟΞΑΙΜΙΑ Φυσιολογικό όριο PaO2 για άτομα 15-85 ετών σε καθιστή θέση: 104,2 - (ηλικία x 0,27)mmHg. <50mmHg: επικίνδυνη υποξαιμία (τα κυτταρικά μιτοχόνδρια δεν προσλαμβάνουν O2 - κινητοποίηση αναερόβιου μεταβολισμού). 50-60mmHg: σοβαρή υποξαιμία - απαιτείται χορήγηση O2.

Ταξινόμηση Υποξίας Υποξική υποξία: Διαταραχές αερισμού που οδηγούν σε υποξαιμία (Ναρκωτικά, νευρομυϊκή αδυναμία), διαταραχές οξυγόνωσης (Πνευμονική ίνωση), φλεβο αρτηριακή παράκαμψη – shunt (ARDS). Αναιμική υποξία: μειωμένη ποσότητα ή παρουσία παθολογικών μορφών αιμοσφαιρίνης (αναιμία, δηλητηρίαση με CO). Ισχαιμική (κυκλοφορική) υποξία: ανεπαρκής λειτουργία της καρδιάς ως αντλίας με μείωση της καρδιακής παροχής (Έμφραγμα). Ιστοτοξική υποξία: δηλητηρίαση με κυανίδια που διαταράσσουν την ανταλλαγή ηλεκτρονίων στα κυτοχρώματα με αποτέλεσμα μείωση της παραγωγής ATP.

Εξασφάλιση αεραγωγού

Μέθοδοι διατήρησης ανοιχτού αεραγωγού: Στοματοφαρρυγγικοί αεραγωγοί Ρινοφαρρυγγικοί αεραγωγοί Ενδοτραχειακή διασωλήνωση Τραχειοστομία

Οξυγονοθεραπεία Είναι η χορήγηση οξυγόνου σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από αυτές του ατμοσφαιρικού αέρα με σκοπό τη θεραπεία ή πρόληψη των συμπτωμάτων και εκδηλώσεων της υποξίας

Ενδείξεις οξυγονοθεραπείας Οξεία Οξυγονοθεραπεία: PO2 <60mmHg SaO2<88% (σε ηρεμία με FiO2 = 0,21) Αναπνευστική ανεπάρκεια Σοβαρή αναιμία και αιμοσφαιρινοπάθειες Shock κάθε αιτιολογίας Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και σοβαρές αρρυθμίες Δηλητηρίαση από CO και κυανιούχα Πνευμοθώρακας, πνευμομεσοθωράκιο, υποδόριο εμφύσημα Βαρύ τραύμα Μετά γενική αναισθησία Καρδιακή ανεπάρκεια Νόσοι από αποσυμπίεση

Εξοπλισμός οξυγονοθεραπείας Συσκευή χορήγησης Ο2 Σύστημα παροχής Ο2 Ροόμετρο Μειωτήρας πίεσης Υγραντήρας Πηγή Ο2

Απλές συσκευές χορήγησης Οξυγόνου Συσκευή Ροή (lt/min) Συγκέντρωση (%) Ρινικοί καθετήρες 1 24 2 28 3 32 4 36 5-6 40-44 7-8 45-48 Απλή Μάσκα Οξυγόνου 3-4 28-30 35-42 44-54 Μάσκα Ventouri Σταθερό σύστημα υψηλής ροής 6 31 8 35 10 40 12-15 50-60 Μάσκα Μερικής Επανεισπνοής 5-8 50 8-12 70-80 Μη Επανεισπνοής 10-15 60-80

Μάσκα μερικής επανεισπνοής και μη

Μάσκα Venturi

Μάσκα τραχειοστομίας

Συσκευές χορήγησης Οξυγόνου Συστήματα υψηλής ροής Μάσκες υψηλής ροής (Ventouri) Κύκλωμα Τ Μάσκες Ambu Μάσκες CPAP Αναπνευστήρες

Ενδοτραχειακή διασωλήνωση

Τραχειοστομία

Η φροντίδα της τραχειοστομίας γίνεται συνήθως κατά την πρωινή περιποίηση του ασθενούς ή πιο συχνά, ανάλογα με την κατάσταση υγείας του αρρώστου. Σκοποί της φροντίδας είναι: ► Η διατήρηση της βατότητας του αεραγωγού. ► Η καθαριότητα και η αποτροπή εμφάνισης λοιμώξεων. ► Η πρόληψη ξηρότητας του βλεννογόνου.

Νοσηλευτικές διαγνώσεις : Μη αποτελεσματικός καθαρισμός της αεροφόρου οδού. Κίνδυνος εμφάνισης απόφραξης. Διαταραχή της ανταλλαγής των αερίων. Κίνδυνος εμφάνισης λοιμώξεων. Μη αποτελεσματική αναπνοή. Διαταραχή της ακεραιότητας του δέρματος. Έλλειμμα όγκου υγρών. Αυξημένος κίνδυνος τραυματισμού. Μη ικανοποιητική προφορική επικοινωνία. Έλλειμμα γνώσεων Άγχος.

Μη επεμβατικός μηχανικός αερισμός Μη επεμβατικός μηχανικός αερισμός

Τύποι ΜΕΜΑ Αναπνοή με συνεχή θετική πίεση στους αεραγωγούς (Continuous positive airway pressure: CPAP) παρέχεται συνεχώς θετική πίεση στους αεραγωγούς μέσω ειδικής προσωπίδας. Αναπνευστήρας δύο φάσεων θετικής πίεσης των αεραγωγών (Bilevel positive airway pressure: BiPAP) το επίπεδο της προκαθορισμένης πίεσης είναι διαφορετικό στην εισπνοή και την εκπνοή, με την εισπνευστική πίεση πάντα μεγαλύτερη της εκπνευστικής. Αερισμός με υποστήριξη πίεσης (Pressure Support Ventilation: PSV) ο ασθενής με την έναρξη της εισπνευστικής προσπάθειας πυροδοτεί τον αναπνευστήρα ο οποίος υποστηρίζει την εισπνοή του με προκαθορισμένη πίεση

Μηχανικός – επεμβατικός αερισμός Μηχανικός – επεμβατικός αερισμός

Ενδείξεις διασωλήνωσης και έναρξης μηχανικού αερισμού Φ.Τ. PaO2 <60 >80mmHg PaCO2 >50 35 – 45mmHg PH <7.25 7.35 – 7.45 PaO2 = PaCO2 Συχνότητα αναπνοών >35 12 – 16 /min Αναπνεόμενος όγκος (VT) <3.5 6 – 8 ml/Kg Ζωτική χωρητικότητα (VC) <10 - 15 50 -60 ml/Kg NIF/NIP (Αρνητική εισπνευστική ισχύς / Αρνητική εισπνευστική πίεση) <-20 >-25 cmH2O VT αναπνεόμενος όγκος = όγκος αέρα μιας φυσιολογικής αναπνοής 500 ml ή 5-10ml/Kg VC ζωτική χωρητικότητα = μέγιστος όγκος αέρα που μπορεί να εκπνευστεί μετά από μέγιστη εισπνοή = 4600 ml

Αρχές λειτουργίας αναπνευστήρα Μεταβλητές διέγερσης: α) χρόνος β) πίεση γ) ροή Διέγερση – πυροδότηση- triggering Έλεγχος παροχής αέρα Αναπνευστήρες: α) ελεγχόμενου όγκου β) ελεγχόμενης πίεσης Διακοπή της παροχής πίεσης – cycling off

Τύποι μηχανικής αναπνοής (Modes) Ελεγχόμενος μηχανικός αερισμός (CMV: Controlled mechanical ventilation) VC PC Προκαθορισμένος όγκος ή εισπνευστική πίεση με συγκεκριμένη συχνότητα

Τύποι μηχανικής αναπνοής (Modes) Υποβοηθούμενος – ελεγχόμενος μηχανικός αερισμός (Assist – CMV) Ο ασθενής πυροδοτεί την ενεργοποίηση του αναπνευστήρα για παροχή προκαθορισμένου όγκου ή πίεσης Ο αναπνεόμενος όγκος είναι πάντοτε ο προκαθορισμένος ενώ η συχνότητα των αναπνοών εξαρτάται από τη συχνότητα των εισπνευστικών προσπαθειών του ασθενή Συγχρονισμένος περιοδικός υποχρεωτικός αερισμός (Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation – SIMV) Συνδυασμός αυτόματων και υποβοηθούμενων μηχανικών αναπνοών κατά τρόπο συγχρονισμένο Ο ασθενής πυροδοτεί και διασφαλίζεται η εισπνοή είτε με προκαθορισμένο όγκο ή με προκαθορισμένη πίεση Οι αυτόματες αναπνοές συνήθως συνδυάζονται με υποβοήθηση εισπνευστικής πίεσης (PS)

Τύποι μηχανικής αναπνοής (Modes) Αναπνοή ελεγχόμενου όγκου με ρυθμιζόμενη πίεση (PRVC: Pressure Regulated Volume Control) Ο αναπνευστήρας μετράει τις μηχανικές ιδιότητες του αναπνευστικού συστήματος του αρρώστου και δίνει τον προκαθορισμένο όγκο με την ελάχιστη δυνατή και σταθερή πίεση σε κάθε αναπνευστικό κύκλο, τροποποιώντας την εισπνευστική ροή Αναπνοή με υποστήριξη πίεσης (PSV: Pressure Support Ventilation) Η έναρξη της εισπνοής γίνεται από τον ασθενή και υποβοηθείται από εισπνευστική πίεση

Τύποι μηχανικής αναπνοής (Modes) Θετική τελοεκπνευστική πίεση (PEEP: Positive end expiratory pressure) Θετική πίεση στους αεραγωγούς και στις κυψελίδες στο τέλος της εκπνοής Υψίσυχνος αερισμός (HFV: High frequency ventilation) Χαμηλοί αναπνεόμενοι όγκοι και υψηλές συχνότητες για προστασία από βαρότραυμα και άλλες βλάβες που σχετίζονται με τον αναπνευτήρα

Ρυθμίσεις στον αναπνευστήρα Παράμετρος Συνήθεις τιμές Ακραίες τιμές Συχνότητα αναπνοών (f) 12-14 αναπνοές/min 8-20 αναπνοές/min Αναπνεόμενος όγκος (VT) 6-8 ml/Kg 5-10ml/Kg Σχέση εισπνοής/ εκπνοής (Ι:Ε) 1:2 2:1 – 1:5 PEEP 5-8 cmH2O 3-20cmH2O Μέγιστη εισπνευτική πίεση (Ppeak) 25-35 cmH2O <45cmH2O Pplateau 20-25 cmH2O <30-35 cmH2O FiO2 Ανάλογα 21-100% Ppeak: μέγιστη πίεση που αναπτύσσεται στιγμιαία στους αεραγωγούς και εκφράζει τη δύναμη που απαιτείται προκειμένου να υπερνικηθούν οι αντιστάσεις και η ελαστικότητα του αναπνευστικού συστήματος. Pplateau: πίεση της εισπνευστικής παύλας που εκφράζει την απαιτούμενη δύναμη σε συνθήκες μηδενικής ροής για την υπερνίκηση μόνο της ελαστικότητας του συστήματος

Νοσηλευτική φροντίδα σε άρρωστο υπό μηχανικό αερισμό Λήψη αερίων αίματος για έλεγχο της σωστής οξυγόνωσης Εκτέλεση καθημερινά ακτινογραφίας θώρακα, συνήθως κάθε πρωί Μέτρηση της πίεσης του cuff του ενδοτραχειακού σωλήνα κάθε 8 ώρες (30mmHg) Έλεγχος του αναπνευστήρα (παράμετροι και συναγερμοί) Αλλαγή θέσεων των αιμοδυναμικά σταθερών αρρώστων

Νοσηλευτική φροντίδα σε άρρωστο υπό μηχανικό αερισμό Διατήρηση της βατότητας του ενδοτραχειακού σωλήνα ή του τραχειοσωλήνα με αναρρόφηση Καταγραφή του ποσού, της ποιότητας, του χρώματος των βρογχικών εκκρίσεων στο νοσηλευτικό διάγραμμα Έλεγχος κάθε ώρα του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου όγκου και καταγραφή στο διάγραμμα Παρακολούθηση των ζωτικών σημείων και καταγραφή

Νοσηλευτική φροντίδα σε άρρωστο υπό μηχανικό αερισμό Χορήγηση και καταγραφή καταστολής και μυοχάλασης Ενημέρωση του αρρώστου για κάθε ενέργεια Σίτιση του αρρώστου και καταγραφή Προαγωγή της επικοινωνίας του αρρώστου που βρίσκεται σε μηχανική αναπνοή

Αποδέσμευση από τον αναπνευστήρα Liberation Αποκατάσταση ή βελτίωση της αρχικής αιτίας Απουσία ή διόρθωση των επιπλοκών Καλό επίπεδο συνείδησης Αυτόματη αναπνοή Δεν υπάρχουν διαταραχές στην οξεοβασική ισορροπία Ικανοποιητική οξυγόνωση με χαμηλό μείγμα (FiO2: 50% και PEEP: 5 cmH2O)

Αποδέσμευση από τον αναπνευστήρα Liberation Αναπνεόμενος όγκος (VT): 5ml/Kg και Ζωτική χωρητικότητα (VC) τουλάχιστον 10ml/Kg Αναπνευστική συχνότητα < 35/min και αερισμός < 10lt/min Ικανοποιητική ισχύς αναπνευστικών μυών, μέγιστη εισπνευστική πίεση τουλάχιστον -25cmH2O Αιμοδυναμική σταθερότητα

Ενδοτραχειακή αναρρόφηση

Θωρακική παροχέτευση

Πνευμοθώρακας Η συγκέντρωση αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα που προκαλεί πλήρη ή μερική σύμπτωση του πνεύμονος Αυτόματος: χωρίς να προηγηθεί ατύχημα, σε λεπτόσωμους, άντρες, 20-40 ετών. Οφείλεται σε ρήξη φυσαλίδων στην κορυφή του πνεύμονα απευθείας στην υπεζωκοτική κοιλότητα Τραυματικός: ο αέρας εισέρχεται στην υπεζωκοτική κοιλότητα κατόπιν διατιτραίνοντος ή μη τραύματος του θώρακα (πχ τοποθέτηση υποκλειδίου, ΜΥΑ θετικής πίεσης)

Σημεία και συμπτώματα Ανησυχία, ευερεθιστότητα Σύγχυση, υπνηλία Ταχύπνοια, δύσπνοια ↓PaO2,  PaCO2

Τοποθέτηση θωρακικού σωλήνα παροχέτευσης Εξασφάλιση βατότητας και ακεραιότητας συστήματος παροχέτευσης του θώρακα Αεροστεγής σύγκλειση του σημείου εισαγωγής του σωλήνα Κλειστές με ασφάλεια όλες οι συνδέσεις Το σύστημα των σωλήνων παροχέτευσης ελεύθερο από κάμψεις Διατηρείτε το σύστημα παροχέτευσης κάτω από το επίπεδο του θώρακα του ασθενούς

Αρχές BULLAU Μια στήλη σε ήπια αναρρόφηση, ώστε ο αέρας να βγει έξω Στήλη H2O για αφαίρεση αέρα Στο κενό για συλλογή υγρού πχ αίμα Θέλουμε διαφορά πίεσης στην υπεζωκοτική κοιλότητα Να βγάλουμε αέρα που έχει εγκλωβιστεί στην υπεζωκοτική κοιλότητα Δημιουργείται διαφορά πίεσης και βγαίνει ο αέρας από τη στήλη H2O Όταν τοποθετείται το BULLAU, ακούς ήχο εκτόνωσης, γιατί ο αέρας που έχει εγκλωβιστεί βγαίνει με πίεση έξω

Munnell E. R.; Ann Thorac Surg 1997;63:1497-1502 Water seal drainage of the pleural space, the technique developed by Playfair in 1873. Munnell E. R.; Ann Thorac Surg 1997;63:1497-1502 Copyright ©1997 The Society of Thoracic Surgeons

Νοσηλευτική φροντίδα Στεγανή σύνδεση του σωλήνα παροχέτευσης με το σωλήνα της φιάλης Καταγραφή των αποβαλλόμενων υγρών στη φιάλη συλλογής και στο διάγραμμα Σωστή και άνετη θέση αρρώστου με προστασία του σωλήνα Ωριαίο άδειασμα του σωλήνα σύμφωνα με τις οδηγίες Έλεγχος για αυξομείωση της στάθμης του υγρού σύμφωνα με τις αναπνευστικές κινήσεις

Νοσηλευτική φροντίδα Παρακολούθηση για σημεία διαρροής αέρα στο σύστημα Παρακολούθηση για σημεία επιπόλαιης αναπνοής, κυάνωσης, υποδόριου εμφυσήματος, ή αιμορραγίας Ενθάρρυνση του αρρώστου για βαθιές αναπνοές και βήχα Κατά τη μεταφορά η φιάλη να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του θώρακα