ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ 1.Δυσκολία στη ροή του λόγου/ αντανακλαστικές συσπάσεις/ συναισθηματική εμπλοκή/ αρνητική στάση στην επικοινωνία/ τροποποίηση κοινωνικής ζωής 2.Συνήθης ηλικία εμφάνισης 2-5 χρόνια 3.Συχνότητα 5% του παιδικού πληθυσμού 4.1% εδραίωση τραυλισμού 5.3:1 αναλογία αγοριών-κοριτσιών 6.Πολυπαραγοντικής αιτιολογίας(εμφάνιση, εξέλιξη και διατήρηση)

ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ 7.Κληρονομικά στοιχεία σε 70% των περιπτώσεων 8.3 οι επικρατέστερες θεωρίες που τον αιτιολογούν: νευρολογική ανεπάρκεια, νεύρωση, εκμάθηση 9.Διαταραχή με ιδιάζων χαρακτήρα, αστάθεια, περιοδικότητα, έλλειψη προβλεψιμότητας, προβλεψιμότητα 10.Θεραπεία: Εκπαιδευτικό παρά θεραπευτικό χαρακτήρα Εξατομικευμένη Fluency shaping, Lidcombe, Personal Construct Therapy, Ψυχοθεραπεία, Modification Therapy, KIDS, PCI, DAF, Μετρονόμος

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΥ Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε θεραπευτική διαδικασία ή συμβουλευτική γονέων, πρέπει να διαχωρίσουμε αν πράγματι το παιδί τραυλίζει. Πρέπει να απαντήσουμε 2 ερωτήματα: 1.Τι βαθμό δυσχέρειας παρουσιάζει στην ομιλία του; 2.Τι συμπτώματα παρουσιάζει;

ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Γενικά, εάν ένα μικρό παιδί έχει περισσότερα από 50 συμπτώματα σε 100 λέξεις –ενώ μιλάει παίζοντας- τότε υπάρχει λόγος ανησυχίας. Είναι πιο σημαντικό όμως να αναγνωρίσουμε τον τύπο της δυσκολίας διότι αυτό θα μας δείξει πόσο έχει προχωρήσει ο τραυλισμός.

ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Υπάρχει μία ιεραρχία επικινδυνότητας των σημαδιών: 1.Πολλαπλές επαναλήψεις ρυθμικός τραυλισμός μη ρυθμικός τραυλισμός 2.Επιμηκύνσεις τρόμος ανέβασμα τόνου 3.Πάλη και ένταση στιγμή φόβου αποφυγές τραυλισμός

ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Μία πλήρης αξιολόγηση ενός παιδιού που τραυλίζει περιλαμβάνει μία εκτίμηση των κινητικών και ακουστικών του δεξιοτήτων και τη χορήγηση ενός σύντομου τεστ αξιολόγησης των γλωσσικών ικανοτήτων του. Η πιο σημαντική πλευρά της διαγνωστικής διαδικασία είναι μία εκτενής συνέντευξη με τους γονείς. Θέλουμε να γνωρίζουμε την άποψή τους για το παιδί και το πρόβλημα ροής του, πως προσπάθησαν να το βοηθήσουν, και πώς ανταποκρίθηκε το παιδί στις προσπάθειές τους.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ – ΓΕΝΙΚΑ – ΠΑΙΔΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ Διαφοροδιάγνωση παιδιών που εμφανίζουν «φυσιολογικές» δυσρυθμίες και αυτών που τραυλίζουν. Αξιολόγηση σοβαρότητας τραυλισμού, Εκτίμηση της πρόγνωσης (πόσο πιθανό είναι το παιδί να σταματήσει να τραυλίζει χωρίς θεραπευτική παρέμβαση), Συλλογή δεδομένων για το σχεδιασμό κατάλληλων θεραπευτικών στόχων, Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας

Β. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ – ΓΕΝΙΚΑ - ΕΝΗΛΙΚΕΣ Βαθμός σοβαρότητας τραυλισμού Πιστεύω του ατόμου σχετικά με την έναρξη και τα αίτια των δυσρυθμιών του Θεραπείες, λογοθεραπευτικές ή άλλες, που είχε ακολουθήσει στο παρελθόν Οικογενειακό και επαγγελματικό περιβάλλον, Η πορεία του τραυλισμού από την έναρξή του Με ποιους τρόπους επηρεάζει ο τραυλισμός της ζωή του ατόμου Κίνητρο για θεραπεία Καταστάσεις στις οποίες αυξάνονται οι δυσρυθμίες

ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΙΔΙΩΝ Είναι επίσης αρκετά χρήσιμο να παρακολουθούμε το παιδί με το γονιό του καθώς παίζουνε ή συζητάνε. Κατάλληλες τροποποιήσεις στο περιβάλλον του παιδιού μπορεί να βελτιώσουν τη ροή της ομιλίας του. Ο κλινικός παρατηρεί το ρυθμό ομιλίας του γονέα, τις συντακτικές δομές και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, και γενικά το επικοινωνιακό του στυλ (αν κάνει πολλές ερωτήσεις στο παιδί, εάν το διακόπτει, εάν διατηρεί βλεμματική επαφή και πως αντιμετωπίζει τις δυσρυθμίες του παιδιού). Σκοπός αυτού του μέρους της αξιολόγησης είναι η αναγνώριση πιθανών παραγόντων που επηρεάζουν τη ροή της ομιλίας του παιδιού.

ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ Ο κλινικός συλλέγει αρκετές πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του τραυλισμού του ενήλικα και με τα συναισθήματα, τις αντιλήψεις, και τα πιστεύω του για το πρόβλημα ομιλίας. Τα παραπάνω πραγματοποιούνται μέσω της συνέντευξης και της συμπλήρωσης ιστορικού αλλά και με τη βοήθεια συγκεκριμένων ερωτηματολογίων (π.χ. Erickson scale of Communication Attitudes – Andrews & Cutler, 1974 και Overall Assessment of the Speaker’s Experience of Stuttering – Yaruss & Quesal, 2004).

Απόκτηση δείγματος Μονόλογος 2-3 λεπτών, τουλάχιστον 350 συλλαβών, 2-3 λεπτών συζήτηση με τον κλινικό, τουλάχιστον 350 συλλαβών, Ομιλία στο τηλέφωνο ή/και συζήτηση με άγνωστο άτομο 2-3 λεπτών συνομιλία με κάποιο πολύ οικείο φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο, τουλάχιστον 350 συλλαβών Ανάγνωση κειμένου 200 περίπου λέξεων για μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. (διερεύνηση συμπεριφορών αποφυγής, σταθερότητα, προσαρμογή) Μαγνητοφώνηση δείγματος ομιλίας του παιδιού στο σπίτι.

Ανάλυση δείγματος Αφού συλλέξουμε το δείγμα ομιλίας ο λογοθεραπευτής καταγράφει, αναλύει και κωδικοποιεί μόνο τις φράσεις που είναι καταληπτές και δεν αποτελούν επανάληψη φράσεων του συνομιλητή.

Ανάλυση δείγματος Συγκεκριμένα καθορίζουμε: 1.Συνολικό αριθμό δυσρυθμιών 2.Συχνότητα των διαφορετικών τύπων συμπτωμάτων 3.Διάρκεια των συμπτωμάτων 4.Τύποι και συχνότητα συνοδών κινητικών συμπεριφορών

Ανάλυση δείγματος Συλλέγουμε ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα για τα παρακάτω:  Συχνότητα δυσρυθμιών: υπολογισμός της συχνότητας δυσρυθμιών μετρώντας τον αριθμό δυσρυθμιών στις 100 συλλαβές. δυσρυθμιών στο δείγμα = #δυσρυθμιών / #συλλαβών ή λέξεων (Χ) 100

Ανάλυση δείγματος  Είδος δυσρυθμιών: υπολογισμός του ποσοστού του κάθε είδους δυσρυθμίας επί του συνολικού αριθμού των δυσρυθμιών. π.χ. #επαναλήψεων συλλαβών / συνολικού αριθμού δυσρυθμιών (Χ) 100

Ανάλυση δείγματος  Ομάδες / συμπλέγματα δυσρυθμιών: π.χ. Θ__θαθαθάλασσα (επιμήκυνση + επανάληψη συλλαβής)  Μέσος όρος αριθμού επαναλήψεων ανά επανάληψη. π.χ. θαθαθαθάλασσα (3 επαναλήψεις), ρορόδα (1 επανάληψη), δαδαδάχτυλο (2 επαναλήψεις) > μέσος όρος αριθμού επαναλήψεων ανά επανάληψη = (3+1+2)/3 = 2

Ανάλυση δείγματος  Μέση διάρκεια δυσρυθμιών σε ms ή sec. Γενικά μπορείτε να υπολογίσετε το μέσο όρο των 10 μακρύτερων δυσρυθμιών.  Ταχύτητα ομιλίας εκφρασμένη σε #αριθμό λέξεων ή #συλλαβών / λεπτό  Ρυθμός και διάρκεια των επαναλήψεων. για παράδειγμα το θε-θε-θέλω είναι πιο γρήγορο από το θε---θε---θέλω

Ανάλυση δείγματος Αλλαγές στη χροιά και την ένταση της φωνής κατά τη διάρκεια των δυσρυθμιών. Εκτίμηση δευτερευόντων μη λεκτικών συμπεριφορών τραυλισμού (π.χ. αποφυγή βλεμματικής επαφής, ρυθμικό χτύπημα ποδιού, μυϊκή ένταση στο λαιμό, την κάτω γνάθο κτλ.)

Εκτίμηση βαθμού σοβαρότητας τραυλισμού Κλίμακα Andrews & Harris (1964)  Βαθμός 0 – καμία δυσρυθμία  Βαθμός 1 – ελαφρύς βαθμός τραυλισμού, δυσρυθμίες στο 0-5% των λέξεων του δείγματος ομιλίας, η επικοινωνία δεν επηρεάζεται  Βαθμός 2 – μέτριος βαθμός τραυλισμού, δυσρυθμίες στο 6-20% των λέξεων του δείγματος ομιλίας, η επικοινωνία επηρεάζεται ελάχιστα  Βαθμός 3 – σοβαρός βαθμός τραυλισμού, δυσρυθμίες σε περισσότερες των 20% των λέξεων του δείγματος ομιλίας, η επικοινωνία σίγουρα επηρεάζεται.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ Μάτια (ανοιγοκλείνουν; κλείνουν; Κίνηση προς τα πάνω ή προς τα κάτω, κάθετη κίνηση, άλλα) Μύτη (διαστολή, ζάρωμα, άλλα) Μέτωπο (ρυτιδιάζει) Κεφάλι (τρέμει, κίνηση προς τα πάνω ή προς τα κάτω, πλευρική κίνηση προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά, άλλα)

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ Χείλη (τρέμουλο, ανατρέπει το κάτω χείλος, άλλα) Γλώσσα (clicking, υπερβολική κίνηση, άλλα) Δόντια (σφίγγει, τρίζει, κροταλίζει, άλλα) Γνάθος (σφίγγει, ανοίγει, κλείνει, άλλα) Λαιμός (σφίγγεται, τίναγμα, σπασμός, κίνηση προς τα κάτω ή προς τα πάνω, πλευρική κίνηση προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά) Δάχτυλα (ελαφρύ χτύπημα, τρίψιμο χεριών, σφίξιμο χεριών, υπερβολική κίνηση, clicking, άλλα) Χέρια (σφίγγει τη γροθιά, πιέζει χέρια, λοξεύει χέρια, άλλα)

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ Βραχίονες (υπερβολική κίνηση, αδέξιες κινήσεις, σε ένταση, άλλα) Πόδια (σε ένταση, γρήγορες κινήσεις, άλλα) Αναπνοή (μιλάει με λίγο αέρα, μη απαραίτητη εισπνοή, ακουστή εισπνοή, ακουστή εκπνοή, δυσρυθμία, άλλα) Άλλα

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ ΑΝΑΠΝΟΗ Φυσιολογική αναπνοή σε ανάπαυση Φυσιολογική αναπνοή κατά τη διάρκεια της ομιλίας Ρηχή αναπνοή Ακουστή εισπνοή Παρατεταμένη εισπνοή Ακουστή εκπνοή Άσθμα, δύσκολη αναπνοή Μη ρυθμική αναπνοή

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ ΦΩΝΗΣΗ Φυσιολογικές φωνητικές λειτουργίες Καθυστέρηση στην έναρξη φώνησης Hard glottal attacks Διαταραχές ύψους φωνής Υπερβολικές εναλλαγές ύψους Πολύ δυνατή φωνή Πολύ χαμηλή φωνή Εναλλαγές έντασης

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ ΑΡΘΡΩΣΗ Φυσιολογικές αρθρωτικές κινήσεις Απαλές αρθρωτικές κινήσεις Έντονες αρθρωτικές κινήσεις Φυσιολογική άρθρωση Άλλα

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ ΠΡΟΣΩΔΙΑ Φυσιολογική προσωδία Παρατεταμένες παραγωγές ήχων Υπερβολικός τονισμός Μη τυπικός τονισμός Άλλα

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ ΡΥΘΜΟΣ Κατάλληλος Υπερβολικά γρήγορος Υπερβολικά αργός

THE MODIFIED S-SCALE I usually feel that I am making a favorable impression when I talk T F I find it easy to talk with almost anyone T F I find it very easy to look at my audience while talking in a group T F A person who is my teacher or my boss is hard to talk to T F Even the idea of giving a talk in public makes me afraid T F

CLUTTERING Υπερβολικός ρυθμός ομιλίας Μονότονη φωνή Μη διακριτή φωνή, οι αλλοιώσεις ήχων και παραλείψεις είναι συνηθισμένα Εμφανίζονται πολλά λάθη στο συνεχόμενο λόγο που δεν υπάρχουν σε μεμονωμένες λέξεις «κόβουν» τις λέξεις Μεταθέσεις ήχων Γλωσσικές δυσκολίες Δυσκολίες στην ακουστική επεξεργασία Ο ασθενής μπορεί να μην έχει αντιληφθεί τη δυσκολία του τουλάχιστον αρχικά. Η θεραπεία είναι αρκετά δύσκολη.

STUTTERINGCLUTTERING Ο ασθενής είναι ενήμερος της δυσκολίας του Ο ασθενής δεν είναι ενήμερος της δυσκολίας του Η ομιλία χειροτερεύει όταν ό ασθενής συγκεντρώνεται στο να μιλάει με ευχέρεια Η ομιλία καλυτερεύει όταν ο ασθενής προσέχει Η αυθόρμητη ομιλία μπορεί να είναι καλύτερη από την ανάγνωση ή την κατευθυνόμενη ομιλία Η αυθόρμητη ομιλία είναι χειρότερη από την ανάγνωση και την κατευθυνόμενη ομιλία Η ομιλία είναι χειρότερη με αγνώστουςΗ ομιλία είναι καλύτερη με αγνώστους Οι σύντομες λέξεις ή φράσεις ελέγχονται καλύτερα Οι λέξεις ή οι σύντομες φράσεις ΔΕΝ ελέγχονται εύκολα

STUTTERINGCLUTTERING Οι επαναλήψεις μπορεί να μη βελτιώσουν την ευχέρεια Οι επαναλήψεις βελτιώνουν την ευχέρεια Οι επαναλήψεις ήχων και συλλαβών είναι συχνές Παρουσιάζονται λιγότερες επαναλήψεις ήχων και συλλαβών Λιγότερα γλωσσικά προβλήματαΠερισσότερα γλωσσικά προβλήματα Φυσιολογικός ρυθμός ομιλίας όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα Πολύ γρήγορος ρυθμός ομιλίας Λιγότερα αρθρωτικά λάθηΠολλά αρθρωτικά λάθη

ΜΕΙΩΣΗ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ Ένας από τους πρώτους στόχους στη θεραπεία των μικρών παιδιών είναι η απαλοιφή ή μείωση συναισθημάτων όπως της τιμωρίας, της σύγχυσης, ανυπομονησίας, ενοχής και εχθρότητας.

Penalty reduction Η αρνητική συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου που τραυλίζει προκύπτει όπως είδαμε από την απόρριψη και τη τιμωρία που του επιβάλλουν οι ακροατές του. Ο λογοθεραπευτής ασχολείται αρκετή ώρα με τους γονείς ώστε να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι αυτά τα ευάλωτα παιδιά χρειάζονται επιείκεια και όχι τιμωρία.

Μειώνοντας τη σύγχυση Τα παιδιά στα πρώτα στάδια της διαταραχής συνήθως βιώνουν μία μικρή σύγχυση αν έχουν έστω και λίγο κατανοήσει τι γίνεται. Τα παιδιά που δεν έχουν καταλάβει το γιατί, αρχίζουν να αισθάνονται ότι το να μιλούν είναι μία πολύ δύσκολη δουλειά. Ένα από τα πιο άσχημα πράγματα είναι ότι η ηλικία εκμάθησης της γλώσσας συμπίπτει με την ύπαρξη πολλών ταμπού στην καθημερινότητα. Κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας, είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να μάθει ένα παιδί ότι δεν πρέπει να κάνει.

Μειώνοντας τη σύγχυση Όταν συμβουλεύουμε τους γονείς πρέπει να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν το ρόλο αυτής της σύγχυσης στον τραυλισμό. Δε μπορούμε να τους ζητήσουμε να σταματήσουν να είναι φορείς πολιτισμικών τους ιδεών. Οι ανάγκες τους για ένα ήσυχο, με τάξη σπίτι θα διαταρασσόταν τότε. Μαθαίνουν ότι ο καθένας μας πρέπει να μάθει να αναχαιτίζουμε κάποιες από τις νηπιακές μας παρορμήσεις εάν θέλουμε να ζούμε σε μία πολιτισμένη κοινωνία.

Μειώνοντας τη σύγχυση Προκύπτει τότε ένα δίλημμα: Από τη μια πλευρά, για να μειώσουμε τον τραυλισμό, πρέπει να μειώσουμε τη σύγχυση Από την άλλη πλευρά εάν το κάνουμε αυτό δημιουργούμε μία συνεχή ενόχληση στο σπίτι που θα φέρει τη τιμωρία από κάπου αλλού, έξω από το σπίτι.

Μειώνοντας τη σύγχυση Η λύση στο δίλημμα αυτό είναι να βοηθήσουμε τους γονείς να κάνουν δύο πράγματα: 1.Να μειώσουν τον αριθμό των δυσάρεστων εμπειριών των παιδιών 2.Και να ενισχύσουν την ανοχή τους στη σύγχυση

Αυξάνοντας την ανεκτικότητα στη σύγχυση Υπάρχουν δύο τρόποι να γίνει αυτό: 1.Ο ένας είναι μέσω της κατανόησης των άλλων, ότι και οι γονείς έχουν δικαιώματα 2.Ο δεύτερος είναι μέσω της απευαισθητοποίησης ή προσαρμογής.

Μειώνοντας την ανυπομονησία, την ενοχή και εχθρότητα μπορούμε να μειώσουμε αυτά τα συναισθήματα μειώνοντας τις τιμωρίες, έχοντας άλλες διεξόδους πέρα από τον τραυλισμό Δείχνοντας ακόμη περισσότερο την αγάπη τους οι γονείς στο παιδί που τραυλίζει

Μειώνοντας την ανυπομονησία, την ενοχή και εχθρότητα Αυτά τα ταμπού κατά της συναισθηματικής απελευθέρωσης μπορούν να αλλάξουν για κάποια παιδιά με τη συμβουλευτική γονέων, αλλά μερικοί γονείς είναι οι ίδιοι απαγορευτικοί. Υπάρχουν και γονείς οι οποίοι δε συνεργάζονται, που δε δέχονται τη συμβουλευτική. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΤΕ

ΠΑΙΓΝΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά την ευκαιρία να απελευθερώσουν αυτά τα κρυφά, απαγορευμένα συναισθήματα μέσω της παιγνιοθεραπείας. Μία ευκαιρία να γνωρίσουν έναν ενήλικα που κατανοεί και δέχεται τα συναισθήματά τους, που ανταμοίβει την έκφρασή τους είτε αυτή είναι προφορική είτε μέσω του παιχνιδιού.

ΠΑΙΓΝΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Η παιγνιοθεραπεία βέβαια δεν είναι απαραίτητη για όλα τα παιδιά.

ΔΡΑΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Σε αυτή τη μέθοδο τα παιδιά καθοδηγούνται από έναν ενήλικα, επινοούν ένα έργο, παίρνουν διάφορα μέρη και επινοούν τους δικούς τους διαλόγους. Τα παιδιά συχνά επιλέγουν και παίζουν ρόλους που θα τα βοηθήσουν να εκφράσουν τα δικά τους έντονα συναισθήματα. Είναι ιδιαίτερα αποδοτική μέθοδος σε παιδιά που συγκρούονται με τα αδέρφια τους, υπάρχει ανταγωνιστικότητα, σε παιδιά που φοβούνται τη βία από άλλα παιδιά στο σχολείο, ή σε παιδιά που δέχονται πειράγματα από τους συμμαθητές τους στο σχολείο.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ Οι γονείς χρειάζονται εκπαίδευση και πληροφόρηση, αλλά η συμβουλευτική γονέων δεν είναι μόνο αυτό. Χρειάζονται ανακούφιση από τις δικές τους ανησυχίες, ενοχές και εχθρότητα. Έχουν την ανάγκη να μιλήσουν για τα δικά τους συναισθήματα μπροστά σε έναν ενήλικα με κατανόηση.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ Έχουν ανάγκη να μάθουν να βλέπουν το παιδί που τραυλίζει πιο αντικειμενικά. Μαζί με τον κλινικό εξερευνούν όλα τα προβλήματα του παιδιού όχι μόνο τον τραυλισμό του. Κάνοντάς το αυτό συχνά συνειδητοποιούν τις προσπάθειές τους για τελειότητα, τις δικές τους συγκρούσεις στην παιδική τους ηλικία, τις δικές τους σχέσεις με τους γονείς τους στο παρελθόν.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ Υπάρχουν πολλά θέματα στη συμβουλευτική γονέων που είναι δύσκολα να επιλυθούν. Κάποιοι γονείς πρέπει να παραπεμφθούν σε ψυχίατρο. Με κάποιους άλλους στις συνεδρίες πρέπει αρχικά να γίνεται μόνο πληροφόρηση. Το βάθος της συμβουλευτικής σχέσης εξαρτάται από την εκπαίδευση και την ικανότητα του κλινικού και από τη σοβαρότητα της διαπροσωπικής τους σχέσης.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ο Bryngelson, πρότεινε τη χρήση του εθελοντικού τραυλισμού, ως ένα μέρος αυτού που ονομάζει «αντικειμενική στάση» Ο Bloodstein περιγράφει τη λογική αυτής της τεχνικής ως εξής: μία αντικειμενική στάση εκ μέρους του ατόμου που τραυλίζει δείχνει την ικανότητά του να μιλάει για τον τραυλισμό του ελεύθερα με τους άλλους.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ο Bryngelson πρότεινε ότι ο ασθενής πρέπει να τραυλίζει συνειδητά ώστε να φέρει τον τραυλισμό σε συνειδητό επίπεδο, και να μπορέσει να το τροποποιήσει. Εάν κατά τη διάρκεια του εθελοντικού τραυλισμού προκύψει ακούσιος τραυλισμός ο ασθενής πρέπει να συνεχίσει να επαναλαμβάνει τη λέξη μέχρι να τη λέει έχοντάς την σε έλεγχο.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Η Vivien Shehan αναφέρει ότι ο εθελοντικός τραυλισμός βοηθάει το άτομο που τραυλίζει να ανέχεται ατέλειες στην ευχέρεια του λόγου, και του επιτρέπει να δουλεύει στον τραυλισμό του κατά τη διάρκεια φυσιολογικής ροής της ομιλίας, όταν ο φόβος είναι σε χαμηλά επίπεδα. Μόνο όταν τα άτομα που τραυλίζουν ξέρουν πώς να τραυλίσουν θα χαλαρώσουν και θα νιώσουν άνετα ως ομιλητές. Ο Levy επισημαίνει τη χρησιμότητα του εθελοντικού τραυλισμού, δηλώνοντας ότι το άτομο αντιμετωπίζει του φόβους του τραυλισμού άμεσα. Είναι το αντίθετο της αποφυγής, που δεν επιτρέπει στα άτομα αυτά να ελέγξουν τις προβλέψεις τους για το που θα τραυλίσουν.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ενισχύει την αυτοπεποίθηση του ασθενή Μπορεί να προσεγγίσει τον τραυλισμό, χωρίς να τον αποφύγει Να επιτρέψει στους άλλους να μάθουν ότι τραυλίζει και να μη φοβάται μήπως το ανακαλύψουν μόνοι τους Μπορεί να ελέγξει τις προβλέψεις του για τις αντιδράσεις των άλλων Ελέγχει τον τρόπο που τραυλίζει, χωρίς να είναι σε ένταση Ελέγχει τα συναισθήματά του για τον τραυλισμό του, μπορεί να τραυλίσει και να το ελέγξει

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ενώ αυτή η προσέγγιση είναι πολύ λογική για τους κλινικούς και λογικά αποδεκτή από τους ασθενείς, οι κλινικοί πρέπει να δώσουν επιπλέον επιχειρήματα για να «πουλήσουν» αυτή την προσέγγιση.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Τρόποι για να μειώσει την ανησυχία που δημιουργείται όταν χρησιμοποιείται ο εθελοντικός τραυλισμός είναι οι παρακάτω:  Πρέπει να δοθούν ακριβείς, προσεκτικές οδηγίες, η λογική αυτής της προσέγγισης και όσες φορές χρειαστεί.  Πρέπει να δίνεται υλικό προς ανάγνωση, ώστε ο ασθενής να ανατρέχει σε αυτό εκτός θεραπευτικού πλαισίου και να το δείχνει σε σημαντικούς γι’ αυτόν ανθρώπους που μπορούν να τον βοηθήσουν.  Είναι χρήσιμο εάν οι κοντινοί άνθρωποι του πελάτη μας κατανοήσουν τη λογική και προετοιμαστούν να έχουν ενεργό ρόλο στο να ενθαρρύνουν τον πελάτη να τραυλίσει εθελοντικά και να τον υποστηρίζουν στην προσπάθειά του.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ο εθελοντικός τραυλισμός δεν πρέπει να εισάγεται πολύ νωρίς στη θεραπεία. Ο ασθενής θα πρέπει να έχει φτάσει σε ένα βαθμό απευαισθητοποίησης πρώτα στον τραυλισμό του. Σε ομαδική θεραπεία τα παλαιότερα μέλη συνεισφέρουν σημαντικά στο να βοηθούν τα νεότερα μέλη να τραυλίσουν εθελοντικά, καθώς γνωρίζουν τα οφέλη του. Ο κλινικός θα πρέπει να είναι σε θέση να δείξει τον εθελοντικό τραυλισμό, ώστε ο πελάτης να δει πως θα είναι πριν το προσπαθήσει. Ο ασθενής θα πρέπει να χρησιμοποιεί αυτή τη τεχνική σε ασφαλή για αυτόν μέρη, πρώτα στην αίθουσα θεραπείας όπου τα λάθη μπορούν να σημειωθούν, μετά με ανθρώπους που νιώθουν καλά και τέλος σε πιο δύσκολές καταστάσεις.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ Ένας ασθενής μπορεί να χρησιμοποιεί πιο εύκολα αυτή τη τεχνική με ανθρώπους που γνωρίζει ώστε να πει σε αυτούς τους ανθρώπους τι κάνει. Άλλοι βέβαια προτιμούν να χρησιμοποιούν την τεχνική με αγνώστους τους οποίους και δε θα ξαναδούν.