Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Παρουσίαση με θέμα: "Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ KAI ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ (ΠΑΡΑΠΗΝΕΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ) Θεοφάνης Κουβούνας Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 3ο Γυμνάσιο Λάρισας Σχεδίαση παρουσίασης: Pr. Κων/νος Γκουντής – (ΠΑΡΑΠΗΝΕΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ VIDEO, ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ : Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΖΩ...) ΛΑΡΙΣΑ 2005

2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Τεχνολογία ως διαδικασία και εργαλείο, με τα οποία ο άνθρωπος αντιμετωπίζει ανάγκες και προβλήματα, χαρακτηρίζει τον πολιτισμό μας. Αναγνωρίζεται σε όλα τα μέρη της Γης και δεν θα ήταν υπερβολή να την χαρακτηρίσουμε «Παγκόσμια Γλώσσα», αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του ανθρώπου. Στα πλαίσια της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ν. 309/1976), το μάθημα ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ καθιερώθηκε στο Γυμνάσιο και διδάχθηκε πειραματικά σε περιορισμένο αριθμό σχολείων ( και στις τρεις τάξεις, για μικρό διάστημα).Στο πρόγραμμά του αξιοποιήθηκαν δεδομένα από άλλες χώρες (Meryland plan) και εκτός από μάθημα Γενικής Παιδείας, χαρακτηρίστηκε διαθεματικό, χωρίς συγκεκριμένη ύλη, εκπαιδευτικό αντικείμενο (Συμβ. της Ευρώπης, Ουνέσκο, Παιδ. Ινστ.-Υ.Π. κα), για τις ανάγκες του οποίου, προβλεπόταν χρηματοδότηση από το πακέτο ΝΤΕΛΟΡ. Η παρούσα πρόταση – άποψη, διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα ισχύοντα (Γ2/53330/ , Αναλυτικό Πρόγραμμα, Βιβλίο του Καθηγητή κλπ) και αναπτύχθηκε σε περιφερειακά σχολεία του Νομού Λάρισας, στα οποία, έλειπε ο χώρος εργαστηριακής εργασίας ή προεργασίας και λειτουργούσαν στις έδρες Καποδιστριακών Δήμων, όπου προσέρχονταν οι μαθητές, από τα περισσότερα (δημοτικά) διαμερίσματά τους (μαθητές μερικών δ.δ. παρακολουθούσαν μαθήματα σε διπλανούς Δήμους), αντιμετωπίζοντας, πολλές και ποικίλες δυσκολίες. ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: το μάθημα γενικής παιδείας που επιδιώκει να αποκτήσουν οι μαθητές γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες, μέσω των δικών τους τεχνολογικών εφαρμογών, σε κατάλληλο εργαστηριακό χώρο του σχολείου. Τα προβλήματα-διέξοδοι κατά την υλοποίηση του αναλυτικού προγράμματος, απουσία εργαστηρίου και η δυνατότητα ενσωμάτωσης Περιβαλλοντικού (ή άλλου) Προγράμματος, στην εκπαιδευτική του διαδικασία.

3 ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ Κανείς μας, δεν γεννήθηκε γνώστης σε σχέση με την Τεχνολογία, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να οδηγεί τους μαθητές μας, να την ταυτίζουν -λόγου χάριν- με την χειροτεχνία. Μέσα απ΄ τις διαδικασίες της, αναδεικνύονται στοιχεία και λειτουργίες που ισχύουν στους πραγματικούς τεχνολογικούς χώρους. Στα σχολεία που προαναφέραμε παρατηρήθηκε έλλειψη σχετικών παραστάσεων, από μεγάλο μέρος του μαθητικού δυναμικού τους, ενώ σχεδόν όλοι πλεονεκτούσαν, σε ότι αφορά τη γεωργική τεχνολογία, αφού τη βιώνουν από μικρή ηλικία. Η μεθοδολογία του μαθήματος είναι καθορισμένη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο – ΥΠΕΠΘ. Στην Α΄ τάξη εφαρμόζεται η μέθοδος της ατομικής εργασίας και στην Β΄τάξη, της ομαδικής (Ηλιάδης Ν., Αθανασάκης Αρτ. κα, 2002). Πρακτικά στην τάξη, τα προβλεπόμενα υλοποιούνται, όταν ο μαθητής «μαθαίνει πώς να μαθαίνει» αξιοποιώντας κάθε μέσο, υλικό, πληροφορία κλπ, που διαθέτει το περιβάλλον του, καθώς ανακαλύπτει, εντοπίζει, οργανώνει, παρουσιάζει, αξιολογεί, (….) και συνεργάζεται σύμφωνα «με τους κανόνες της ομάδας», για την επίτευξη του τελικού, κοινού στόχου. Ο καθηγητής, στη διάρκεια της χρονιάς, ρυθμίζει, διευκολύνει, εξηγεί, αξιολογεί κλπ (και με τη χρήση σύντομων φύλλων εργασίας), διακριτικά. Ωφέλιμο, για πάρα πολλούς λόγους, είναι, να διεξάγεται (όπου είναι δυνατό), ενσωματωμένο στο μάθημα ή εκτός ωραρίου, Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ή άλλο), αφού προηγούμενες προσεγγίσεις αποδείχθηκε ότι λειτούργησαν επικουρικά, τόσο σε επίπεδο εισροής υλικού (Φώτο, μαρτυρίες, εμπειρίες..), όσο και σε επίπεδο εμπέδωσης όρων και λειτουργιών (πρώτες ύλες Βιομηχανίας, τεχνογνωσία, Βιοτεχνολογία…). To φετινό πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, με θέμα: Παραπήνειες παραγωγικές μονάδες, αποτελεί συνέχεια του προγράμματος, με θέμα: Χλωρίδα και παραγωγικές μονάδες, που αναπτύχθηκε πέρυσι και βασίστηκε στην επίσημη μεθοδολογία του μαθήματος και στη χρήση των νέων τεχνολογιών. Για την τελική αξιολόγηση της προσπάθειας, διακινήθηκε ερωτηματολόγιο, στην αρχή (καλλιέργειες της περιοχής, αυτοφυής βλάστηση, γεωργικές βιομηχανίες ) και στο τέλος (επτά οργανωμένες δραστηριότητες, η πιο σημαντική- ασήμαντη, ταξινόμηση από πλευράς ενδιαφέροντος, εντυπώσεις από την παρουσίαση των κατασκευών καθώς και των ταμπλό με τις ομαδικές εργασίες).

4 ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

5 ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

6 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ Το τελικό προϊόν (τεχνική έκθεση και κατασκευή), έρχεται ως φυσικό επακόλουθο της -όσο γίνεται- πολύπλευρης, σφαιρικής και αναλυτικής διδασκαλίας στη τάξη. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιούνται συχνά εποπτικά μέσα και επιδιώκονται βιωματικού χαρακτήρα επισκέψεις. Συνήθεις χώροι, σε συνδυασμό με κατάλληλους χειρισμούς των πληροφοριών, που προέρχονται από πηγές της επιλογής των μαθητών, αποδίδουν το επιθυμητό τεχνολογικό αποτέλεσμα (εμπλοκή τους σε δραστηριότητες διαχείρισης πληροφοριών-γνώσης και εργασία τεχνολογικής δομής, φυσιογνωμίας και φιλοσοφίας). Κατασκευή και επισκέψεις, γίνονται πάντα με την επίβλεψη ενήλικα (κανόνες παιδαγωγικού συμβολαίου τάξης ή ομάδας). Στην Α΄ τάξη, ελέγχονται δυνατότητες, διαφαίνονται κλίσεις και ενδιαφέροντα, με την ασφαλή είσοδο των μαθητών, σε τρεις μαθησιακές ενέργειες (ξέχωρες ή συνδυασμένες), διάρκειας ενός τριμήνου περίπου, η κάθε μία: α) θεωρητικό υπόβαθρο, μια πρώτη γνωριμία με το περιβάλλον του μαθήματος. Το βιβλίο του Ο.Ε.Δ.Β. αντιμετωπίζεται ως πηγή πληροφόρησης. Οι μαθητές, μελετούν το σημειωματάριο που δημιουργούν με επιλεγμένα κείμενά του (υπογραμμίζουν, επεξηγούν σε πλαγιότιτλους, παραπέμπουν, παραθέτουν την Πηγή της πληροφόρησής τους, κλπ) και αντιλαμβάνονται την εκπαιδευτική διαδικασία της τεχνολογίας, περιορισμένη στις τρεις θεματικές ενότητες του εγχειριδίου (εργαλεία-μηχανές, ενέργεια-ισχύς, επικοινωνίες-μεταφορές). β)Γραπτές εργασίες και παρουσίαση, αξιολόγηση, διάχυση αποτελεσμάτων, αυτοδιαχείριση διαδικασιών, γνωριμία με πραγματικό τεχνολογικό περιβάλλον. Μεγάλη σημασία αποδίδεται, στην ύπαρξη προφορικών πηγών, αφού εκτός από πληροφορίες οι μαθητές μπορούν να δουν επίδειξη χρήσης και λειτουργίας τεχνολογικών προϊόντων, σύνταξη τεχνικών (και άλλων) σχεδίων, τρόπους ανάγνωσής τους κλπ. γ)Τελική εργασία, (τρία στάδια παρουσίασής της), αυτοδιαχείριση διαδικασιών, έκθεσή της σε διαμορφωμένο από τους μαθητές χώρο.

7 Στη Β΄ τάξη, διευκρινίζεται η συνέχεια του περσινού εκπαιδευτικού αντικειμένου, μιας και τα τεχνολογικά προϊόντα που μελετήθηκαν, δημιουργούνται σε τεχνολογικούς χώρους, που στην πραγματικότητα είναι παραγωγικές μονάδες, με τη μορφή πολλών και διαφορετικών επιχειρήσεων. Υπ` αυτή την έννοια, κατανόηση και εμπέδωσή του, είναι βασική απαίτηση, προκειμένου να υπεισέλθει ο μαθητής συστηματικά σε τρεις μαθησιακές ενέργειες, περίπου χρονικά ίσες και σ` αυτή τη τάξη, με μοναδικό καινούργιο εφόδιο για την επιτυχία του στόχου, τη συνεργασία. Α) Ορολογία, και σημασία της στην πράξη. Ιστορία και εξέλιξη των παραγωγικών μονάδων στη χώρα μας. Οι μαθητές, δημιουργούν σημειωματάριο, με τον τρόπο που αναφέρθηκε στην προηγούμενη τάξη και συμπεριφέρονται κατά τα γνωστά, προσεγγίζοντας θεωρητικά, τους τρεις τομείς παραγωγής (πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή.). Β) Σχηματισμός ομάδων και καταμερισμός της προσπάθειας για σύνθεση γραπτών εργασιών και ανάλογη συνέχεια (ομαδική παρουσίαση κλπ). Οι μαθητές για τις ανάγκες του ομαδικού έργου, αναλαμβάνουν αρμοδιότητες (συντονιστής-φροντίζει για την οργάνωση, γραφέας-για συνεντεύξεις, προμηθευτής-για γραφικά ή χαρτικά, φωτογράφος-για Φώτο ή τοπογραφικά, σύνδεσμος-για διακίνηση ιδεών, ταμίας, διαφημιστής, εκπαιδευτής κα., ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών και το περιεχόμενο του έργου.)και τις εναλλάσσουν, σε κάθε νέα εργασία(καταγραφή κατηγορίας τυποποιημένων προϊόντων της ντόπιας αγοράς, παραγωγικών μονάδων της περιοχής, πορεία προϊόντων απ` τον τόπο παραγωγής και έως τον καταναλωτή, ταύτιση αρμοδιοτήτων με τα στελέχη οργανογράμματος επιχείρησης, πληροφορίες για το ρόλο στελεχών κλπ). Γ) Με το τέλος του δευτέρου τριμήνου, οι ομάδες αυτοαξιολογούνται και ανάλογα παραμένουν (δύο, των επτά ατόμων) ή συνενώνονται. Η τελική εργασία αφορά πραγματική επιχείρηση και οι μαθητές συνεχίζουν με τον τρόπο που διδάχτηκαν (προεργασία και διορθώσεις στο σχολείο, σταδιακή παρουσίαση, καταμερισμός κλπ ). Τεχνικές εκθέσεις και προπλάσματα που πληρούν τα κριτήρια, εκτίθενται στο τέλος της σχολ. χρονιάς.

8 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΩΝ Αρχή Σχολικής Χρονιάς: Συγκεντρώθηκαν (64) συμπληρωμένα ερωτηματολόγια, από τα οποία φάνηκε, ότι : 1) 61 μαθητές, γνωρίζουν τις καλλιέργειες της περιοχής τους και μάλιστα τις καταγράφουν ονομαστικά.

9 2) 47 μαθητές, γνωρίζουν αυτοφυή φυτά της περιοχής τους και τα καταγράφουν

10 3) 34 μαθητές, γνωρίζουν αυτοφυή ή καλλιεργούμενα φυτά που τροφοδοτούν βιομηχανίες της περιοχής

11 Τέλος Σχολικής Χρονιάς: Συγκεντρώθηκαν (34) συμπληρωμένα ερωτηματολόγια, από τα οποία φάνηκε, ότι : 1) Όσον αφορά τις επτά δραστηριότητες (αντικείμενα μαθημάτων, φυτά και φωτογραφίες, προβολές και Διαδίκτυο, ομαδικές ή ατομικές εργασίες, πίνακες ανακοινώσεων, τελική παρουσίαση και εκδηλώσεις, οργανωμένες επισκέψεις σε Παραγωγικές Μονάδες) του προγράμματος, οι μαθητές επέλεξαν, ως πιο σημαντική την δραστηριότητα των οργανωμένων επισκέψεων σε Παραγωγικές Μονάδες

12 2α) Απαριθμούνται από τους μαθητές, η (7), στις πιο σημαντικές (13) φορές, στις μέσης σημασίας (4) και στις πιο ασήμαντες (2).Από τις υπόλοιπες, ενδιαφέρον παρουσιάζουν η (5),(1,1,7), η (4), (0,6,4), η (3), (7,2,2) και η (1), (5,6,6).

13 2β) Απαριθμούνται από τους μαθητές, η (7), στις πιο σημαντικές (13) φορές, στις μέσης σημασίας (4) και στις πιο ασήμαντες (2).Από τις υπόλοιπες, ενδιαφέρον παρουσιάζουν η (5),(1,1,7), η (4), (0,6,4), η (3), (7,2,2) και η (1), (5,6,6).

14 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Συμπεράσματα, από τα ερωτηματολόγια
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Συμπεράσματα, από τα ερωτηματολόγια . Μετά την επεξεργασία των ερωτηματολογίων και με βάση τα αποτελέσματα που προέκυψαν, διευκρινίζεται η γνώση των μαθητών της περιβαλλοντικής ομάδας, σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση των καλλιεργούμενων-αυτοφυών φυτών, στο χώρο διαμονής τους και τη σχέση τους με τις παραγωγικές μονάδες της περιοχής. Οι πληροφορίες που καταγράφονται στην αρχή της χρονιάς από τους μαθητές, βασίζονται σε στοιχεία, που παραδοσιακά μεταβιβάζονται από τους γονείς στα παιδιά, στα προσωπικά βιώματα και στις διαπιστώσεις τους, από καθημερινά περιστατικά. Στο τέλος της χρονιάς επιθυμούν να γνωρίσουν, μέσα από οργανωμένες επισκέψεις τις παραγωγικές μονάδες (που παράγουν, επεξεργάζονται και πουλούν προϊόντα) της περιοχής τους και αφού τις μελετήσουν, να τις παρουσιάσουν, με τη βοήθεια εποπτικού υλικού, στους συμμαθητές τους και την τοπική κοινωνία. Συμπεράσματα, συνολικής προσπάθειας. Τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας, όσο και πρακτικής, το σημερινό σχολειό χαρακτηρίζεται μαθητοκεντρικό. ΄Ένα, από τα μαθήματα που πιστοποιούν αυτήν την πραγματικότητα, είναι η <<ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ>> του γυμνασίου. Η έλλειψη ειδικά διαμορφωμένων χώρων, τελικά, δεν εγκλωβίζουν τον μαθητή, ούτε τον υποβιβάζουν σε σχέση με συνομηλίκους του άλλων περιοχών, αρκεί να υπάρχει η δυνατότητα χρήσης και άλλων χώρων του σχολείου, εκτός της αίθουσας (χημείο, βιβλιοθήκη, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, εργαστηρίου πληροφορικής κλπ) και εναλλακτική οργάνωση, της όλης διαδικασίας, ώστε να μην αποκλείεται κανείς (παιδιά με κινητικά προβλήματα…).

15 Η εξοικείωση των μαθητών με εποπτικά μέσα ή το internet, η οργάνωση Τεχνικής Βιβλιοθήκης εντός ή εκτός της Σχολικής και η δημιουργία κατ’ επέκταση Τράπεζας Πληροφοριών, μέσω της αξιοποίησης των εισροών-εκροών του μαθήματος (δραστηριότητες), πρέπει να επιτυγχάνονται άμεσα και προγραμματισμένα για γενική χρήση. Σε αυτή τη φάση, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά από τους αρμοδίους, η διδασκαλία του μαθήματος στην τρίτη τάξη του γυμνασίου και ίσως βασικές έννοιες και στοιχεία του, στο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο (θεατρικό παιχνίδι, εκδηλώσεις για το περιβάλλον κλπ). Η σωστή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση των γονέων ή κηδεμόνων (αλλά και καθηγητών, άλλων ειδικοτήτων), θα μπορούσε να άρει κάθε παρεξήγηση -όπου υπάρχει, σε σχέση με το μάθημα. Τα σημάδια εκφυλισμού του μαθήματος -λόγω σοβαρών ελλείψεων ή παραλείψεων- πρέπει να αντιμετωπιστούν το συντομότερο, σε επίπεδο Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, γιατί άλλως η αναίρεση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του μαθήματος (περιεχόμενο, τρόπος διδασκαλίας, διαφορετικότητα σε επίπεδο ωρολογίου προγράμματος) θα είναι αναπόφευκτη και ίσως, οριστική. Nομοθεσία, προδιαγραφές, αναθέσεις και συνθήκες διδασκαλίας, πρέπει να αποσαφηνιστούν.

16 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ηλιάδης, Ν. - Βούτσινος, Γ. (2003)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ηλιάδης, Ν.- Βούτσινος, Γ. (2003). Τεχνολογία Α΄ και Β΄ Γυμνασίου. Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2003. Ηλιάδης, Ν. – Βούτσινος, Γ. (2001). Τεχνολογία-Βιβλίο του Καθηγητή. Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2001. Παιδ. Ινστιτούτο. Οδηγίες για τη διδακτέα ύλη (…). Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2002. Παιδ. Ινστιτούτο. Αναφορά στο διαθεματικό ενιαίο πλαίσιο (…). Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2002. Παιδ. Ινστιτούτο. Ανιχνεύοντας το σήμερα, Προετοιμάζουμε το αύριο (…). Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2002. Τσιαντής, Κ. και άλλοι. (1990). Τεχνολογία και Παραγωγή Α & Β τεύχος. Αθήνα:Ο.Ε.Δ.Β.,1990. ΥΠΕΠΘ- Παιδ. Ινστιτούτο. Αναλυτικό Πρόγραμμα Γυμνασίου. Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β.,2000. Φλογαίτη, Ε.(1993). Περιβαλλοντική εκπαίδευση. Η Γένεση και η εξέλιξη της Π.Ε.,( ) Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα . Τσουρής, Σ. (1999). Θέματα προστασίας περιβάλλοντος. Θεσσαλονίκη: Γαρταγάνης,1999. Μπάσυμαν, Ε. Η Ελληνική Χλωρίδα(…), ( ). Ελληνική Εταιρία Προστασίας της φύσεως, Μαραγκόζογλου, Θρ.- Υφαντής, Χρ.(2001). Κριτική στο αναλυτικό πρόγραμμα της Τεχνολογίας της Β΄ Γυμνασίου (…). Τεχνολογική Εκπαιδευτική Ενημέρωση, Οκτ, ΤΑΛΩΣ-εκπαιδευτικά υλικά. Κατασκευές και υλικά για το μάθημα της Τεχνολογίας.Νάουσα: Ενημερωτική έκδοση-Συντ. επιτροπή περ.(2002). Μαστορέματα (66/2002). Αθήνα: περ. Μαστορέματα, 1-4. Παν. Πειραιά - Τμ. Πληροφορικής & Τεχνολογίας. Ερωτηματολόγιο για τους εκπαιδευτικούς (…). Πειραιάς: Παν. Πειραιά, <<Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες προέρχονται από τον Πλατύκαμπο Λάρισας (αρχείο οικογένειας Δ. ΟΥΓΙΑΡΟΥ).>>