Τραύμα Λύση συνέχειας του δέρματος ή και των υποκείμενων ιστών. Επούλωση : Βιολογικό φαινόμενο, με τοπικές και γενικές διεργασίες, που συμβάλλουν στη σύνθεση.

Παρουσίαση με θέμα: "Τραύμα Λύση συνέχειας του δέρματος ή και των υποκείμενων ιστών. Επούλωση : Βιολογικό φαινόμενο, με τοπικές και γενικές διεργασίες, που συμβάλλουν στη σύνθεση."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Τραύμα Λύση συνέχειας του δέρματος ή και των υποκείμενων ιστών. Επούλωση : Βιολογικό φαινόμενο, με τοπικές και γενικές διεργασίες, που συμβάλλουν στη σύνθεση νέου ιστού και αποκατάσταση του τραύματος. Στη λύση συνέχειας δέρματος ή άλλων ιστών, ο οργανισμός απαντά φυσιολογικά με σχηματισμό ουλής.

2 Φάσεις-Στάδια επούλωσης
Φάσεις-Στάδια επούλωσης Παραγωγική φάση ή φάση φλεγμονής Αρχίζει από τη στιγμή του τραυματισμού και αποτελεί τη βάση της επουλώσεως. Διαρκεί 4-5 ημέρες  έξοδο αίματος, πλάσματος, λέμφου, πολυμορφοπύρηνα, μακροφάγα, λεμφοκύτταρα, ινοβλάστες, ιστιοκύτταρα. 2. Φάση αναπαραγωγής κολλαγόνου. Αρχίζει 6η ημ- 15η ημ. Οι ινοβλάστες παράγουν Κολλαγόνο. 3. Φάση ωρίμανσης. Διαρκεί 3-6 μήνες. Η ουλή αρχικά ερυθρή υπερτροφική μετά 3-6° μήνα  ωχρή, επίπεδη – μαλακή.

3 Μορφές επούλωσης Κατά α' σκοπό : Μη μολυσμένα τραύματα, χωρίς απώλεια ιστών και χείλη ομαλά. Ουλή ομαλή. Κατά β' σκοπό : Υπάρχει απώλεια Ιστών, τα τραυματικά χείλη δεν είναι σε επαφή, ουλή ανώμαλος. Ανάπτυξη Κοκκιώδους ιστού

4 Μορφές επούλωσης Κατά γ' σκοπό : Τραύματα που άρχισαν να επουλώνονται κατά β‘ σκοπό και στη συνέχεια συγκλείνονται κατά α‘ σκοπό π.χ. τοποθέτηση μοσχεύματος. Η επούλωση του δέρματος και των βλεννογόνων καλείται επιθηλιοποίηση.

5 Παράγοντες Επούλωσης Τοπικοί παράγοντες Επιβραδύνουν. α) Συλλογή υγρών. (αίμα, πλάσμα, λέμφος) β) Ξένα σώματα. (σκόνη, τεμάχια ξύλου, υφάσματος κ.λ.π.). γ) Ανεπαρκής αιμάτωση. δ) Τοπική φλεγμονή του τραύματος.

6 Γενικοί Παράγοντες Επιταχύνουν
α) Θερμότητα   αιμάτωσης, ταχύτης χημικών αντιδράσεων της επούλωσης. β) Ακινητοποίηση : στενή επαφή επιφανειών του τραύματος. Γενικοί Παράγοντες Πρωτεΐνες και αμινοξέα : Δομικές μονάδες κολλαγόνου. Βιταμίνη C: Δρα στο σχηματισμό κολλαγόνου Αναιμία και  ΡΟ2 : Δρα δυσμενώς.

7 Παράγοντες Επούλωσης Λευκοπενία – Κυτταροστατικά φάρμακα: Δρουν δυσμενώς. Κορτικοστεροειδή :   φλεγμονή και καταστέλλει τη σύνθεση κολλαγόνου  επιβραδύνει την επούλωση. Η βιταμίνη Α αναστέλλει την ενέργεια των κορτικοειδών. Σακχαρώδης διαβήτης : Επιβράδυνση επούλωσης - επιμόλυνση  απορύθμιση σακχάρου Μόλυνση :   επούλωσης και  επιπλοκές.

8 Μόλυνση: είσοδος και ανάπτυξη μικροβίων εντός του τραύματος ή του οργανισμού. Η εξέλιξη της είτε προς ίαση είτε προς φλεγμονή, εξαρτάται από την άμυνα. Επιπλοκές τραύματος Φλεγμονή: Αγγειακή, λεμφική και τοπική αντίδραση των ιστών εναντίον παντός βλαπτικού παράγοντα.

9 Χειρουργικές Φλεγμονές
Σηπτικές-άσηπτες, οξείες-χρόνιες. Συμπτώματα: Τοπικά. Ερυθρότητα, θερμότητα, οίδημα, πόνος (Κέλσος1οςαιώνας π.χ) ή και μείωση της λειτουργικότητας.(Γαληνός) Γενικά. Ταχυσφυγμία, πυρετός, ταχύπνοια, κακουχία, αύξηση λευκών αιμοσφαιρίων κ.ά. Εξέλιξη φλεγμονής: ίαση ή επέκταση -διασπορά απόστημα, συρίγγιο, σηψαιμία κ.λ.π Νοσηλευτική παρέμβαση: Πρόληψη, θεραπεία-νοσηλεία, αποκατάσταση.