Στα μονοπατια των συγχρονων αγιων

Παρουσίαση με θέμα: "Στα μονοπατια των συγχρονων αγιων"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Στα μονοπατια των συγχρονων αγιων
Ερευνητική Εργασία Β' Τετραμήνου Β' Γενικού Λυκείου Κολινδρού

2 ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ
Απολυτίκιο του Αγίου Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα τῆς Θεολογίας τὸν μύστην καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς ἰᾶται πίστει κράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ

3 Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας. Οι γονείς του ήταν πτωχοί, αλλά ευσεβείς γεωργοί. Ο πατέρας του είχε κλήση μοναχική, αλλά τελικά δεν έγινε μοναχός. Υπήρξε όμως ψάλτης και δίδαξε στον γέροντα ό,τι μπορούσε από την αγία πίστη μας. Ο γέροντας φοίτησε στο σχολείο του χωριού του μόνο για δύο χρόνια και από οκτώ χρονών εργαζόταν. Διαβάζοντας το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη συλλαβιστά εκεί που έβοσκε τα πρόβατα, αλλά και όταν δούλευε στο παντοπωλείο αισθάνθηκε τον πόθο να το μιμηθεί. Αρκετές φορές ξεκίνησε για το Άγιο όρος, αλλά για διάφορους λόγους γύριζε πίσω. Ο προνοητής των πάντων και κυβερνήτης της ζωής μας Κύριος έφερε έτσι τα πράγματα ώστε να αποκτήσει δύο γέροντες στους οποίους και έκανε άκρα και χαρούμενη υπακοή. Επιδόθηκε με ζήλο στην εκούσια άσκηση και το μόνο παράπονό του ήταν ότι οι γέροντές του δεν του απαιτούσαν ακόμη μεγαλύτερη. Η άσκησή του ήταν συνεχής, εντατική, χαρούμενη και σκληρή. Επιπλέον συγκέντρωνε την προσοχή του στα αναγνώσματα και στα τροπάρια των ιερών ακολουθιών και αποστήθιζε τα Ιερά Ευαγγέλια, κατά τη διάρκεια του εργοχείρου, ώστε στο μυαλό του να μην μπορεί να μπει κακός λογισμός.

4 Σε αυτόν τον γεμάτο φλόγα μοναχό που τα έδωσε όλα για την αγάπη του Χριστού, δεν είναι παράδοξο που αναπάυθηκε αισθητά η Θεία Χάρις. Την επίσκεψη της Θείας Χάριτος ακολούθησε μια ριζική αλλαγή των ψυχοσωματικών ιδιοτήτων του γέροντα. Ήταν η αλλοίωση, η εκ της δεξιάς του Υψίστου. Ενδύθηκε δύναμη εξ'ύψους και απέκτησε χαρίσματα υπερφυσικά. Ο Γέροντας Πορφύριος ποτέ δε σκέφθηκε να αφήσει το Άγιον όρος και να γυρίσει στον κόσμο, όμως μία ασθένεια τον έστειλε στον κόσμο οριστικά. Έτσι βρίσκεται στα 19 του χρόνια στην Μονή Λευκών όπου και συνέχισε την αγιορείτική του τακτική, περιορίζοντας όμως τη νηστεία του λόγω της ασθένειάς του. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα έλαβε του οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου, ενώ έγινε πνευματικός. Συνέχισε να βοηθάει τους συνανθρώπους του στην Πολυκλινική της Ομόνοιας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, προσφέροντας υλική βοήθεια και εξομολόγηση. Αργότερα όμως υπέστη έμφραγμα του μυοκαρδίου, τυφλώθηκε λόγω λάθους ενός γιατρού, είχε γαστρορραγίες και έπασχε από σταφυλοκοκκική δερματίτιδα στο χέρι, χρονία βρογχίτιδα και καρκίνο στο κρανίο. Υποβλήθηκε σε 12 μεταγγίσεις, και κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1991 στο κελί του στα Καυσοκαλύβια. Η Αγιοκατάταξή του έγινε στις 27 Νοεμβρίου του 2013 από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

5 ΜΙΑ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ
Προ ετών, όταν ο Γέροντας υπηρετούσε ακόμη στην Πολυκλινική Αθηνών, μια μέρα, καθώς περπατούσε στην περιοχή της Ομόνοιας μαζί με δύο δικές του κοπέλες, πνευματικά του παιδιά, είδε από απέναντι να έρχεται μια νεαρή με προκλητική εμφάνιση. Φορούσε το γνωστό “σούπερ μίνι”, που ήταν μόδα. Μόλις την αντίκρισαν, λέει ο Γέροντας: - Τι λέτε; Τι σκέπτεσθε; Την κατακρίνετε αυτή την κοπέλα; - Όχι, Γέροντα, απάντησαν αυτές, γνωρίζοντας τις θέσεις του. - Καλά κάνετε και δεν την κατακρίνετε, είπε ο Γέροντας. Να μην κρίνετε τους ανθρώπους από την εξωτερική εμφάνιση. Αυτή η κοπέλα που βλέπετε έχει θαυμάσια ψυχή! Έχει δυναμισμό ψυχής. Αυτό που κάνει τώρα, δηλαδή που προκαλεί, οφείλεται στη δύναμη της ψυχής της. Φαντασθείτε τι θα γίνει αν αυτή η κοπέλα γνωρίσει τον Χριστό, εάν μάθει όλα όσα εσείς ξέρετε. Τότε ασφαλώς θα φθάσει πολύ ψηλά! Αυτός ήταν ο τρόπος της συμβουλευτικής και της παιδαγωγικής του πατρός Πορφυρίου. Καθοδηγούσε τους αδελφούς βιωματικά και εποπτικά.

6 Η ΟΣΙΑ ΣΟΦΙΑ Η ΕΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ
Απολυτίκιο της Οσίας Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα. Σοφίας γέγονας, μῆτερ ἀοίδημε, Σοφία, σέμνωμα, τῆς Θεομήτορος, ἐν τὴ Μονὴ ἀσκητικῶς τὸν βίον σου διελθοῦσα,ὅθεν καὶ ἀπείληφας τῶν καμάτων σου ἔπαινον, κατατραυματίσασσα τῶν δαιμόνων τὰς φάλαγγας, καὶ πρέσβειρα Χριστῷ παρεστώσα, μὴ ἐπιλάθου τῶν πόθω τιμώντων σέ. Η ΟΣΙΑ ΣΟΦΙΑ Η ΕΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ

7 Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Μια σύγχρονη Οσία της Ορθοδοξίας μας, η Οσία Σοφία η ασκήτρια στην Κλεισούρα της Καστοριάς, έζησε μία ζωή γεμάτη πόνο, στερήσεις και αρρώστιες, αφού ήλθε πρόσφυγας από τον Πόντο και ασκήτευσε μέχρι τα τέλη του βίου της το 1974, στο μοναστήρι της Παναγίας, στην περιοχή της Κλεισούρας της Καστοριάς. Ακολουθεί χρονολογικό διάγραμμα των σημαντικότερων γεγονότων της Οσίας Σοφίας. 1883: Γεννιέται στο χωριό Σαρή-Παπά επαρχίας Άρδασου Βιλαετίου Τραπεζούντας του Πόντου 1907: Νυμφεύεται τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη 1910: Αποκτά τέκνο 1912: Επιστρατεύεται ο σύζυγός της από τους Τούρκους 1914: Χάνονται τα ίχνη του Ιορδάνη. Πηγαίνει στο χωριό Ορντού 1915: Οι Τούρκοι εξοντώνουν τον πατέρα της Σοφίας 1916: Η Σοφία φεύγει από το Ορντού, χάνονται προσωρινά τα ίχνη της Πάσχα 1919: Βρίσκεται στον Πειραιά και από εκεί μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη Αύγουστος 1919: Πηγαίνει στην Πτολεμαϊδα, στην Άρδασα και στην Αναρράχη 1925: Μεταβαίνει στον Άγιο Μάρκο Φλώρινας 1927: Με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στην Ιερά Μονή Παναγίας Κλεισούρας 1940: Βρίσκεται μόνη της στο μοναστήρι 1944: Το Ολοκαύτωμα της Κλεισούρας. Η Σοφία σώζει το μονστήρι από τους Γερμανούς

8 1967: Η Παναγία χειρουργεί - θεραπεύει τη Σοφία
1974: Η κοίμηση της γερόντισσας Σοφίας 7 Ιουλίου 1981: Θαυμαστή ευωδία κατά την πρώτη εκταφή 1998: Δεύτερη εκταφή, ανεύρεση των λειψάνων. Μεταφορά στο μοναστήρι από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καστορίας κ.κ.Σεραφείμ 11 Ιουνίου 2011: Αποστέλλεται από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Σεραφείμ ολόμνημα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για την αγιοκατάταξη της οσίας 4 Οκτωβρίου 2011: Υπογράφεται από τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την Ιερά Σύνοδο Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη για την αγιοκατάταξη της οσίας 27 Νοεμβρίου 2011: Τέθηκαν με επίσημη τελετή τα Χαριτόβρυτα λείψανα της Οσίας Σοφίας σε προσκύνηση από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας 2012: Πρώτος επίσημος εορτασμός της μνήμης της Οσίας

9 ΔΙΔΑΧΕΣ Η Αγία Σοφία έλεγε πως πρέπει τα κορίτσια να φυλάττουν την τιμή τους μέχρι το γάμο τους και πως τα αγόρια ομοίως έπρεπε να παραμένουν το ίδιο καθαρά ως εκείνη τη στιγμή. ΘΑΥΜΑΤΑ Ένα από τα θαύματα της Αγίας Σοφίας ήταν το να σώσει τη ζωή ενός παιδιού που ήταν βέβαιο ότι θα πέθαινε. Έτσι οι γονείς του το πήγαν στο Μοναστήρι για να το βαφτίσουν πρωτού φύγει από τη ζωή και τότε συνέβη το θαύμα.

10 Γέροντας Παΐσιος

11 Ο Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, 25 Ιουλίου Ιουλίου 1994) ήταν Έλληνας μοναχός που έζησε κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα και έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του. Η κατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015 σύμφωνα με την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 11

12 Μοναστικός Βίος Ο Αρσένιος εισήλθε πρώτη φορά στο Άγιο Όρος για να μονάσει το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από το στρατό. Όμως επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, έτσι το 1950 πήγε στο Άγιο Όρος. Η πρώτη μονή στην οποία κατευθύνθηκε και παρέμεινε για ένα βράδυ ήταν Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στις Καρυές. Λίγο αργότερα αποχώρησε από τη μονή και κατευθύνθηκε στη Μονή Εσφιγμένου. Εκεί τελέσθηκε η τελετή της «ρασοευχής» και πήρε το πρώτο όνομά του που ήταν Αβέρκιος. Και εκεί αμέσως ξεχώρισε για την εργατικότητά του, τη μεγάλη αγάπη και κατανόηση που έδειχνε για τους «αδελφούς» του, την πιστή υπακοή στο γέροντά του, την ταπεινοφροσύνη του, αφού θεωρούσε εαυτόν κατώτερο όλων των μοναχών στην πράξη. Προσευχόταν έντονα. Το 1954 έφυγε από τη μονή Εσφιγμένου και κατευθύνθηκε προς την Μονή Φιλοθέου, που ήταν ιδιόρρυθμο μοναστήρι όπου μόναζε και ένας θείος του. Η συνάντησή του όμως με το γέροντα Συμεών ήταν καταλυτική για την πορεία και διαμόρφωση του μοναχικού χαρακτήρα του Παϊσίου. Μετά από δύο χρόνια, το 1956, χειροθετήθηκε «Σταυροφόρος» και πήρε το «Μικρό Σχήμα». Τότε ήταν τελικά που ονομάστηκε και «Παΐσιος», χάρη στο Μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο τον β΄, ο οποίος ήταν και συμπατριώτης του. Ο Γέρων Αυγουστίνος αυτήν την περίοδο απέκτησε στενή σχέση με τον Παΐσιο. To 1962 πήγε στο Όρος Σινά, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος. Το 1964 επέστρεψε στο Άγιο Όρος, από όπου δεν ξαναέφυγε ποτέ. Tο 1966 ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μετακινήθηκε στα Κατουνάκια, και συγκεκριμένα στο Λαυρεώτικο κελί του Υπατίου.

13 Το τέλος της ζωής του Μετά το 1993 παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Όρος και πήγε στη Σουρωτή, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου.Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία.Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε. Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιο Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει. Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.

14 Θαύμα. Διάσωση παιδιού Καταλάβαμε ότι πρόκειται περί θαύματος, και σκέφθηκα πως η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Νέας Μηχανιώνας έσωσε το παιδί. Το πήγα στην εικόνα της και το ρώτησα: «Αυτή σε φύλαξε;». Αυτό απάντησε «όχι». Με οδήγησε στην φωτογραφία του π. Παϊσίου και μου τον έδειξε με το δάκτυλο (ότι δηλαδή αυτός με κράτησε)».

15 Αποφθέγματα του Αγίου Παϊσίου
Αποφθέγματα του Αγίου Παϊσίου Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους. Μια μέρα δύο φίλοι πήγαιναν βόλτα. Ο ένας είχε κουστούμι και ήταν καθαρός. Ο άλλος φορούσε παλιόρουχα και ήταν λερωμένος. Σε κάποιο σημείο συνάντησαν λάσπη. Τότε ο λερωμένος πήρε λάσπη και λέρωσε τον άλλο που ήταν καθαρός. Ο κακός άνθρωπος θέλει και οι ενάρετοι να γίνουν σαν κι αυτόν, δηλαδή κακοί. Γι' αυτό να προσέχετε στη ζωή σας και να διαλέγετε ως φίλους σας τους ενάρετους. - Γέροντα, ποιος πρέπει να κάνει τις δουλειές του σπιτιού; Η γυναίκα ή ο άντρας; - Όποιος προλάβει πρώτος... Αυτός θα έχει και το μεγαλύτερο μισθό. Έχεις λύπη; Ο Θεός σου λείπει. Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο, έχει υπερηφάνεια και εγωισμό. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει πολλή ταπείνωση. Οι πολλές ευκολίες της σύγχρονης ζωής έκαναν δύσκολη τη ζωή του ανθρώπου.