It is unfair those hands are down the body cannot shout. Those eyes are in tears there are many fears In the sweet air Oh,please Take me out of this prison.

Παρουσίαση με θέμα: "It is unfair those hands are down the body cannot shout. Those eyes are in tears there are many fears In the sweet air Oh,please Take me out of this prison."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 It is unfair those hands are down the body cannot shout. Those eyes are in tears there are many fears In the sweet air Oh,please Take me out of this prison Oh,god They kill me without a reason It is unfair to be lonely all the time waiting in the line Shadows still remain Body falls down again mind spinning around Oh,please Take me out of this prison Oh,god They kill me without a reason Είναι άδικο αυτά τα χέρια είναι κάτω το σώμα δεν μπορεί να φωνάξει. Αυτά τα μάτια είναι κλαμένα υπάρχουν πολλοί φόβοι Στον γλυκό αέρα. Ω,παρακαλώ Βγάλε με από αυτή τη φυλακή Ω,Θεέ Με σκοτώνουν χωρίς λόγο Είναι άδικο να είσαι μόνος όλη την ώρα περιμένοντας στην ουρά Οι σκιές ακόμα παραμένουν Το σώμα και πάλι πέφτει κάτω το μυαλό στροβιλίζει Ω,παρακαλώ Βγάλε με από αυτή τη φυλακή Ω,Θεέ Με σκοτώνουν χωρίς λόγο

2

3 

4 

5 

6 ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ 15-16

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16 Η ενδοοικογενειακή βία ορίζεται ως η κάθε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος του θύματος από τον σύζυγο ή από το σύντροφο ή άλλα μέλη της οικογένειας. Η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται ως καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επιφέρει αρνητικές συνέπειες στο θύμα και στα άλλα μέλη της οικογένειας του, επηρεάζοντας σημαντικά την υγεία τους, σωματική και ψυχική. Η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται ως καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επιφέρει αρνητικές συνέπειες στο θύμα και στα άλλα μέλη της οικογένειας του, επηρεάζοντας σημαντικά την υγεία τους, σωματική και ψυχική.

17 Το θέμα της βίας κατά των γυναικών ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα όλων των σχολείων με στόχο την προώθηση του σεβασμού στις σχέσεις, την ισότητα των φύλων και τη μη βίαιη επίλυση συγκρούσεων. Αυτά τα προγράμματα θα πρέπει να συνδέονται με εκστρατείας για την υγεία, την κοινωνική εκπαίδευση και την καταπολέμηση του εκφοβισμού. Ένα παράδειγμα τέτοιου προγράμματος είναι η στρατηγική για την ενδοοικογενειακή βία 2004-2007 στο Sheffield ( Ηνωμένο Βασίλειο ) που είχε ως στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού και την αλλαγή νοοτροπίας.

18  Σωματικά, μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί που να απαιτούν ιατρική φροντίδα, μέχρι και απόκτηση χρόνιων προβλημάτων υγείας. Οι άνθρωποι που κακοποιούνται αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχικά προβλήματα.  Ψυχικά, το 60% πληροί τα διαγνωστικά κριτήρια για την κατάθλιψη, ενώ υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για απόπειρα αυτοκτονίας.  Εκτός από την κατάθλιψη, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας βιώνουν συνήθως άγχος και πανικό. Πέραν αυτών, η πιο συχνή ψυχολογική επίπτωση για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι η απόκτηση μετατραυματικού στρες, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συχνή αναδρομή και αναβίωση ενοχλητικών σκηνών του παρελθόντος.

19  Το άτομο που έχει υποστεί βία από μέλη της οικογένειάς του μπορεί να κάνει τις ακόλουθες ενέργειες :  Να πάει στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του και να αναζητήσει τη βοήθεια της Αστυνομίας. Για το λόγο αυτό έχει εκδοθεί από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ειδικό εγχειρίδιο, το οποίο έχει αποσταλεί σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα, ούτως ώστε το προσωπικό τους να γνωρίζει επακριβώς πώς μπορεί να βοηθήσει το κακοποιημένο άτομο.  Να πάει ( εφόσον έχει δεχθεί σωματική κακοποίηση ) σε Δημόσιο Νοσοκομείο για να πάρει τις πρώτες βοήθειες ή σε ιατροδικαστική υπηρεσία για να πιστοποιηθεί η κακοποίηση. Στη συνέχεια, το άτομο ( με τη βοήθεια των Αστυνομικών και Εισαγγελικών Αρχών ) μπορεί να κινηθεί και σε νομικό επίπεδο.

20  Να πάει στις εξειδικευμένες Κοινωνικές Υπηρεσίες που υπάρχουν και οι οποίες στελεχώνονται με προσωπικό ειδικευμένο στο χειρισμό περιστατικών οικογενειακής βίας, για τη λήψη συμβουλευτικής και ψυχολογικής στήριξης.  Πολλοί ρωτούν αν υπάρχει οριστική λύση του προβλήματος και επαναφορά των μελών της οικογένειας σε υγιείς τρόπους συμπεριφοράς. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει να κάνει με το βαθμό δέσμευσης των μελών της οικογένειας για ουσιαστική προσπάθεια, μέσα από την παρακολούθηση ενός προγράμματος οικογενειακής θεραπείας.

21 Η βία μεταξύ των παιδιών δεν είναι ένα φαινόμενο της εποχής µ ας. Θεωρείται ότι ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί µ ια αναμενόμενη διαδικασία κατά τη διάρκεια της εφηβείας του παιδιού και ένα είδος προετοιμασίας για τη ζωή, ιδιαίτερα για το αντρικό φύλο. Η βία µ ε τη μορφή αυτή αποτελεί ταυτόχρονα ένα κοινωνικό φαινόμενο, διότι αφορά καταστάσεις στην κοινωνία και συνδέεται µ ε εκδηλώσεις βίας εντός του σχολικού περιβάλλοντος.

22 Χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, της οικογένειας, ακόμη και το σχολείο ή κοινωνικοί παράγοντες, υπάρχει πιθανότητα να παίζουν κάποιον πρωτεύοντα ρόλο. Υπάρχουν όμως και άτομα που εκφοβίζουν με σκοπό να πληγώσουν και να ταπεινώσουν το θύμα τους. Μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για άτομα που χαρακτηρίζονται από βίαιες συμπεριφορές και τάση για επίδειξη δύναμης. Ενδέχεται να πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο αποκτούν δύναμη και γόητρο ή να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους ως ένα μέσον εκδραμάτισης των επιθετικών τους φαντασιώσεων.

23 Έχουν ελάχιστο άγχος και Ανασφάλεια, νιώθουν την ανάγκη να κυριαρχούν ενώ αδυνατούν να ελέγξουν τις ενορ µ ήσεις τους. Χαρακτηρίζονται από υπερβολική αυτοεκτίμηση και αυτό που τους ξεχωρίζει από τους άλλους μαθητές είναι η αντεπίθεση και η βιαιότητα που χρησιμοποιούν ως µ έσο διαχείρισης των προβλημάτων τους. Επιθυμούν δη µ όσια διαμάχη µ ε σκοπό να επιβεβαιώσουν την υπεροχή τους και να επιβληθούν στους συνομηλίκους τους

24

25 Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πέσει θύμα εκφοβισμού. Συνήθως όμως οι εκφοβιστές επιλέγουν για θύματά τους παιδιά ήσυχα και ευαίσθητα που έχουν λίγους φίλους, είναι πιο αδύναμα από τους συνομηλίκους τους ή έχουν κάποιο σωματικό πρόβλημα. Συνέπειες του εκφοβισμού είναι συχνά η κατάθλιψη και το άγχος, η δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις, οι χαμηλότερες ακαδημαϊκές ικανότητες και η τάση να απουσιάζουν συχνότερα από το σχολείο Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πέσει θύμα εκφοβισμού. Συνήθως όμως οι εκφοβιστές επιλέγουν για θύματά τους παιδιά ήσυχα και ευαίσθητα που έχουν λίγους φίλους, είναι πιο αδύναμα από τους συνομηλίκους τους ή έχουν κάποιο σωματικό πρόβλημα. Συνέπειες του εκφοβισμού είναι συχνά η κατάθλιψη και το άγχος, η δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις, οι χαμηλότερες ακαδημαϊκές ικανότητες και η τάση να απουσιάζουν συχνότερα από το σχολείο.

26 Έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά στις πιο μικρές ηλικίες ασκούν σε μεγαλύτερο βαθμό σωματικό εκφοβισ µ ό, από ότι όταν είναι σε μεγαλύτερη ηλικία. Είναι ένα είδος που τα αγόρια, συχνότερα, επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν σε σχέση µ ε τα κορίτσια Επιπροσθέτως, η σω µ ατική εκδήλωση του εκφοβισ µ ού, περιλα µ βάνει το φυσικό τραυ µ ατισ µ ό ή απειλή τραυ µ ατισ µ ού προς κάποιον.

27

28 ΣΤΟΝ ΘΥΤΗ Οι μαθητές που εκφοβίζουν συστη µ ατικά άλλους είναι δυνατόν να συνηθίσουν σ ’ ένα τρόπο ζωής µ έσω της κακο µ εταχείρισης των άλλων, που τους απομακρύνει από την ενσω µ άτωσή τους στο κοινωνική ζωή του σχολικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, αν αυτή η χωρίς οίκτο, βίαιη συμπεριφορά δεν ελεγχθεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες σε επίπεδο κοινωνικής ενσωμάτωσης, κάτι που είναι δυνατόν να αποτελέσει παράγοντα μελλοντικών παραβατικών συ µ περιφορών.

29 ΣΤΟ ΘΥΜΑ Σχετικά µ ε τις ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά που θυ µ ατοποιούνται, συνήθως αυτές ποικίλουν και σύ µ φωνα µ ε διάφορες μελέτες αυτές αφορούν συμπτώματα άγχους και ανασφάλειας, χα µ ηλή αυτοεκτίμηση και μειωμένη αυτοπεποίθηση, συναισθήματα κατωτερότητας, αρνητικό εσωτερικό διάλογο και αρνητική αυτοκριτική.